Investigation of the Effect of Shooting Without Moving Elbow Support on Heart Rate and Shooting Performance in Air Rifle Shooting

Yıl 2025, Cilt: 11 Sayı: 1, 97 - 105, 27.03.2025

Orkun Pelvan , Şeymanur Koca

https://doi.org/10.18826/useeabd.1488887

Öz

Aim: The aim of this study is to examine the effects of two different shooting protocols on shooting scores and heart rate (HR) in air rifle shooting.
Method: Shooting scores and HR were measured during two protocols: the unsupported protocol, where the elbow support remained stationary throughout the 60 shots, and the supported protocol, where the elbow support was moved after each shot. HR was measured using a heart rate monitor, while shooting scores were measured using an electronic target system. The relationship between the mean HR and shooting scores across consecutive series was analyzed using Repeated Measures ANOVA. The relationship between the mean HR and shooting scores between the two protocols was assessed using the Paired Sample t-test.
Results: The mean HR during the unsupported shooting protocol was found to be higher than during the supported protocol across all series (p<0.01). The mean shooting scores for the 5th (102.3) and 6th (102.2) series in the supported protocol were significantly higher than those of the 1st series (100.7) (p<0.05). Additionally, the mean shooting scores for the 4th (101.5) and 6th (102.2) series in the supported protocol were significantly higher than those of the 4th (98.9) and 6th (99.5) series in the unsupported protocol (p<0.01).
Conclusion: The findings of our study indicate that unsupported shots increased HR in 10m air rifle shooters, consequently negatively affecting shooting performance.

Anahtar Kelimeler

Shooter, Supported Shot, Unsupported Shot

Dirsek Desteği Olmadan Atış Yapmanın Kalp Atış Hızı ve Havalı Tüfek Atış Performansı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, iki farklı atış protokolünün havalı tüfek atıcılığında atış skorları ve kalp atış hızı (HR) üzerindeki etkilerini incelemektir.
Yöntem: Atış skorları ve HR, iki farklı protokol sırasında ölçülmüştür: desteksiz protokol, dirsek desteğinin 60 atış boyunca sabit kaldığı protokol ve destekli protokol, her atıştan sonra dirsek desteğinin hareket ettirildiği protokol. HR, bir kalp atış hızı monitörü kullanılarak ölçülmüş, atış skorları ise elektronik hedef sistemi ile belirlenmiştir. Ardışık serilerdeki ortalama HR ve atış skorları arasındaki ilişki, Tekrarlanan Ölçümler ANOVA testi ile analiz edilmiştir. İki protokol arasındaki ortalama HR ve atış skorları arasındaki ilişki ise Eşleştirilmiş Örneklem t-testi ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Desteksiz atış protokolü sırasında ölçülen ortalama HR, tüm serilerde destekli protokole kıyasla daha yüksek bulunmuştur (p<0.01). Destekli protokolde 5. (102.3) ve 6. (102.2) serilere ait ortalama atış skorları, 1. seriye (100.7) kıyasla anlamlı derecede daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). Ayrıca, destekli protokolde 4. (101.5) ve 6. (102.2) serilere ait ortalama atış skorları, desteksiz protokoldeki 4. (98.9) ve 6. (99.5) serilere kıyasla anlamlı derecede daha yüksek bulunmuştur (p<0.01).
Sonuç: Çalışmamızın bulguları, 10 metre havalı tüfek atıcılığında desteksiz yapılan atışların HR’yi artırarak atış performansını olumsuz etkilediğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Atıcı, Destekli Atış, Desteksiz Atış.

Kaynakça

• Aubert, A. E., Seps, B., & Beckers, F. (2003). Heart rate variability in athletes. Sports Medicine, 33, 889-919. https://doi.org/10.2165/00007256-200333120-00003
• Ball, K., Best, R., & Wrigley, T. (2003). Body sway, aim point fluctuation and performance in rifle shooters: Inter-and intra-individual analysis. Journal of Sports Sciences, 21(7), 559-566. https://doi.org/10.1080/0264041031000101881
• Bentley, D. J., Newell, J., & Bishop, D. (2007). Incremental exercise test design and analysis: Implications for performance diagnostics in endurance athletes. Sports Medicine, 37, 575-586. https://doi.org/10.2165/00007256-200737070-00002
• Freeman, J. V., Dewey, F. E., Hadley, D. M., Myers, J., & Froelicher, V. F. (2006). Autonomic nervous system interaction with the cardiovascular system during exercise. Progress in Cardiovascular Diseases, 48(5), 342-362. https://doi.org/10.1016/j.pcad.2005.11.003
• Gumussoy, M., Erden, Z., & Yildirim, A. (2024). 10 m havalı tabanca atıcılarda atış performansı ile omuz kas kuvveti arasındaki ilişki. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(1), 64-73. https://doi.org/10.52881/gsbdergi.1393856
• Hoffman, M. D., Gilson, P. M., Westenburg, T. M., & Spencer, W. A. (1992). Biathlon shooting performance after exercise of different intensities. International Journal of Sports Medicine, 13(3), 270-273. https://doi.org/10.1055/s-2007-1021265
• ISSF. The ISSF History. Erişim adresi: https://www.issf-sports.org/issf/history
• Karabağ, S., Hazar, S., & Gezer, E. (2022). Biathlonda atış isabetini etkileyen bazı fizyolojik faktörlerin incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 5(Özel Sayı 2), 1066-1079. https://doi.org/10.38021/asbid.1202995
• Kayihan, G. (2012). Polislerde atış başarısı ile seçilmiş fiziksel ve fizyolojik parametrelerin ilişkilendirilmesi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi.
• Kolayış, İ. E. (2000). Okçuluk milli takımının antreman ortamında kalp atım hızı ve nişan alma süresinin atış puanı üzerindeki etkileri. Doktora Tezi. Sakarya Üniversitesi.
• Krasilshchikov, O., Zuraidee, E., & Singh, R. (2007). Effect of general and auxiliary conditioning on specific fitness of young pistol and rifle shooters. Asian Journal of Exercise and Sports Science, 4(1). Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/235987671
• Kurt, E. İ., Kilic, B., Cakmakci, O., & Özmen, A. (2023). Havalı tabanca ve havalı tüfek sporcularının somatotip, vücut yağ yüzdesi, üst ekstremite uzunluğu ve el kavrama kuvvetlerinin karşılaştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 21(3), 190-201. https://doi.org/10.33689/spormetre.1300784
• Landers, D. M., Han, M., Salazar, W., Petruzzello, S. J., Kubitz, K. A., & Gannon, T. L. (1994). Effects of learning on electroencephalographic and electrocardiographic patterns in novice archers. International Journal of Sport Psychology, 25(3), 313–330.
• Lang, D. & Zhou, A. (2022). Determinants of shooting performance in elite air rifle shooters. Sports Biomechanics, 1-11. https://doi.org/10.1080/14763141.2022.2055627
• Liu, Y. & Zhang, L. (2019). Heart rate variability and its relationship with shooting accuracy in precision sports. Sports Medicine, 49(6), 945-953.
• Magill, R. & Anderson, D. I. (2010). Motor learning and control. McGraw-Hill Publishing.
• Mon, D., Aalto, H., Pyykkö, I., Starck, J., & Hirvonen, T. (2014). Body sway and performance at competition in male pistol and rifle Olympic shooters. Biomedical Human Kinetics, 6(1). https://doi.org/10.2478/bhk-2014-0010
• Park, H.-K., Kim, D.W., & Kim, T.-H. (2019). Improvements of shooting performance in adolescent air rifle athletes after 6-week balance and respiration training programs. Journal of Sport Rehabilitation, 28(6), 552-557. https://doi.org/10.1123/jsr.2017-0386
• Tinaz, H. (2019). Havalı tabanca atıcılıkta verilen vuruş geribildiriminin göz hareketleri ve performans üzerindeki etkisi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi.
• Vickers, J. N. & Williams, A. M. (2007). Performing under pressure: The effects of physiological arousal, cognitive anxiety, and gaze control in biathlon. Journal of Motor Behavior, 39(5), 381-394. https://doi.org/10.3200/jmbr.39.5.381-394
• Wedman, P. (2023). Relationships between technical and physical characteristics in air rifle shooting and changes in shooting performance over a prolonged shooting session.
• Zatsiorsky, V. M. & Aktov, A. V. (1990). Biomechanics of highly precise movements: The aiming process in air rifle shooting. Journal of Biomechanics, 23, 35-41. https://doi.org/10.1016/0021-9290(90)90039-6