Öz
Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru, ülke içinde etkin olan tüm idârî ve hukukî süreçlerin tüketilmesinden sonra bireyler tarafından başvurulabilecek ikincil nitelikte bir yargı yoludur. İkincil nitelikte bir yargı yolu olan Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru, bir temyiz ya da yeniden yargılama yolu değildir; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi yolunda başvuru yapmak için tüketilmesi gereken iç hukuk yollarından birisidir. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Mayıs 2013de, 10755/13 başvuru numaralı, Hasan Uzun/Türkiye davasında oy çokluğu ile verdiği kararla, Anayasa Mahkemesine bireysel başvuru hakkının başladığı tarihten itibaren, bu hak kullanılmaksızın AİHMne yapılan başvuruları, iç hukuk yollarının tüketilmemiş olması gerekçesiyle kabul edilemez bulduğunu ifade etmiştir. Bireysel başvuru yolunun, temel hak ve özgürlüklerin korunması konusunda birçok önemli işlevi yerine getirdiği kabul edilmektedir. Ancak, Türk hukuk sisteminde, bireysel başvuru yolunun tanınmasının ana sebebinin, temel hak ve özgürlüklere yeni bir kurumsal güvence kazandırmaktan önce, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine Türkiye aleyhine yapılan başvuru sayısını azaltmak olduğu Anayasa değişiklik sürecinden anlamak mümkündür. Anayasal hakların kamu gücü tarafından ihlal edildiği iddiasında olan kişilerin diğer yasal başvuru yollarını kullanıp tükettikten sonra Anayasa mahkemesine yapacakları bireysel başvuru hakkı, 12 Eylül 2010 tarihinde kabul edilen anayasa değişikliği ile 23 Eylül 2012 tarihinde yürürlüğe konulmuştur. Bu değişiklik sonrasında, Anayasanın 148. Maddesinin 3.fıkrası uyarınca Herkes, Anayasada güvence altına alınmış temel hak ve özgürlüklerinden, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi kapsamındaki herhangi birinin kamu gücü tarafından, ihlal edildiği iddiasıyla olağan idari ve kanun yollarının tüketilmiş olması şartıyla Anayasa Mahkemesine başvurabilir. Bu çalışmada Anayasa Mahkemesine Bireysel Başvuru hakkı ve bu hakkın kabul edilebilirlik ölçütleri üzerinde durulacaktır.
Öz
Individual application to the Constitutional Court is a secondary judicial remedy to which individuals may resort following exhaustion of all administrative and judicial procedures applicable within the country. Individual application to the Constitutional Court is a secondary judicial remedy and is not a means for appeal or retrial; it is one of the domestic remedies which must be exhausted before an application to the European Court of Human Rights can be made. In its decision in the case of Hasan Uzun v. Turkey of May 2013 (application no. 10755/13), the European Court of Human Rights has, by a majority of votes, declared the application inadmissible on the grounds that "domestic remedies had not been exhausted", stating that applications made before the European Court of Human Rights without first exercising one's right of individual application to the Constitutional Court as of the date on which such right had become accessible, would be inadmissible. Individual application is acknowledged to perform several important functions in terms of protection of fundamental rights and freedom. However, it is possible to infer from the constitutional amendment process that, the main reason for introduction of the right of individual application within the Turkish legal system, is to reduce the number of applications made before the European Court of Human Rights against Turkey, rather than to bring a new corporate assurance to fundamental rights and freedom. The right to an individual application to be made to the Constitutional court by individuals who claim that their constitutional rights have been violated by public authorities after utilization and exhaustion of all other judicial remedies was introduced by the constitutional amendment adopted on September 12, 2010 and entered into force on September 23, 2012. Following this amendment, pursuant to paragraph 3 of Article 148 of the Constitution, "Everyone who claims that any one of her/his fundamental rights and freedoms within the scope of the European Convention on Human Rights which are guaranteed by the Constitution has been violated by public authorities may apply to the Constitutional Court, provided that ordinary administrative and judicial remedies have been exhausted." Admissibility criteria for individual applications may be examined under ratione personae, ratione materiae, legal interest, exhaustion of other ordinary judicial remedies, petition and justified application and ratione temporis. This study will focus on the right to individual application to the Constitutional Court and the admissibility criteria pertaining thereto
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA26EP47ZD |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 2 |