Bingöl İlinde Arıcılık Faaliyetinin Mevcut Yapısı Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 168 - 177, 22.04.2019

Bünyamin Söğüt Helda Ebru Şeviş Ersin Karakaya Hakan İnci Hava Şeyma Yılmaz

https://doi.org/10.30910/turkjans.556596

Cited By: 11

Öz

Bu çalışma, Bingöl
ilinde yapılan arıcılık faaliyetinin mevcut yapısının belirlenmesi amacıyla
yapılmıştır. Anket sayısı oransal örnekleme yöntemiyle 87 olarak
belirlenmiştir. Araştırma bulgularına göre; arıcılık yapan bireylerin yaş
ortalaması 47.3 yıl olarak belirlenmiştir. Ankete katılan bireylerin %62.1’inin
tek gelir kaynaklarının arıcılık olduğu saptanmıştır. Arıcıların %41.4’ü
ilkokul mezunu olduğunu, tüm arıcılar arıcılığa başlama nedeninin asıl geçim
kaynağı (%51.7) ve babadan kalma (%28.7) olduğunu belirtmişlerdir. Arıcıların
çoğunluğu (%90.8) kolonilerini güçlü kolonileri bölerek çoğalttığını ifade
etmişlerdir. Arıcıların %74.7’si kolonilerindeki ana arıları iki yılda bir
değiştirdiklerini belirtmişlerdir. Arıcıların tamamı varroayı ve yavru hastalıklarını
tanıdığını, yaklaşık %93’ünün varroaya karşı kimyasal mücadele yöntemini tercih
ettiği belirlenmiştir. Sonuç olarak; Bingöl
ili arıcılık yapısının Türkiye genelinde yapıldığı gibi gezginci arıcılık
şeklinde olduğu ve Türkiye arıcılığının temel sorunu olan konaklama sorununun
Bingöl arıcılığı içinde ön planda olduğu belirlenmiştir. Arıcılıkla ilgili olan
alanlarda daha verimli kaynak kullanımı sağlanarak daha hızlı ve kalıcı çözüm
olanakları için ilgili kurum ve yetkililer tarafından stratejiler
geliştirilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Ana arı, kovan başına bal verimi, Bingöl, koloni kayıpları

A Research on the Current Structure of Beekeeping in Bingol Province

Öz

This
study was conducted in order to determine the current structure of beekeeping
activity in Bingol province. The number of enterprises to be surveyed was
determined as 87 by proportional sampling method. According to research
findings; the average age of beekeepers surveyed was determined as 47.3 years.
62.1% of beekeepers stated that beekeeping is the only source of income. In
general, 41.4% of the beekeepers have elementary school diploma. The reasons to
start beekeeping were all beekeepers without the primary source of income
(51.7%) and the father stated (28.7%). The majority of beekeepers (90.8%)
stated that their colonies were increased by splitting strong colonies. 74.7%
of the beekeepers stated that they changed the queen bees of the colonies every
two years. Almost all of the beekeepers recognize varroa mite and larvae
diseases and about 93% of the chemical are applied to fight against varroa
mite. As a result; Bingol beekeeping structure is stroller beekeeping similar
as in all over Turkey and it was determined that accommodation problem, the
main problem like other Turkish beekeeping, is the top one of Bingol beekeeper.
Strategies should be developed by relevant institutions and authorities for
more rapid and permanent solution opportunities by providing more efficient
resource utilization in beekeeping-related areas.

Anahtar Kelimeler

Queen bee, honey yield per colony, Bingol, colony losses

Kaynakça

• Aksoy, A., Sarı, M.M., Terin, M. 2017. Economic structure of beekeeping sector in Erzurum province. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 4(4): 434-440.
• Anonim, 2012. Organik Arıcılık. Arıcılık Araştırma istasyonu Müdürlüğü, AAİM, 2012.
• Anonim, 2018. Türkiye Bal Üretiminde Dünya İkincisi. (www.memurlar.net) (Erişim tarihi: 22.05.2018)
• Aydın, A. 2014. Ardahan İlinde Arıcılık Faaliyetleri ve Sorunları. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Ana Bilim Dalı, Atatürk Üniversitesi.
• Bal, M. 2011. Organik Arıcılık Nedir, Nasıl Yapılır. T.C. Tunceli Valiliği Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü, http://www.tuncelitarim.gov.tr (Erişim tarihi: 20.06.2013).
• Ceyhan, V., Canan, S. 2017. Türkiye Arıcılarının koloni yönetim sistemleri itibariyle ekonomik performansı. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 4(4): 516-522.
• Çivi Yalçın, F. 2014. Tokat İli Merkez İlçede Arıcılık Yapan İşletmelerde Bal ve Diğer Arı Ürünlerinin Organik Üretim Potansiyeli. T.C. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. Tokat
• Demen, H. 2015. Diyarbakır İlinde Arıcılığın Yapısı ve Sorunların Belirlenmesi. Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, Adnan Menderes Üniversitesi, 021.
• Demir, Y. 2007. Mardin İlinde Arıcılığın Yapısal Analizi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Atatürk Üniversitesi.
• Erkan, C., Aşkın, Y. 2001. Van ili Bahçesaray ilçesinde arıcılığın yapısı ve arıcılık faaliyetleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 11(1): 19-28.
• Fıratlı, Ç., Karacaoğlu, M. 1988. Tokat-Sivas yöresinde uygulanan kışlatma yöntemleri ve kış kayıplarının nedenleri üzerine bir araştırma. Sivas Yöresinde Tarımın Geliştirilmesi Sempozyumu, 30 Mayıs- 3 Haziran 1988, Sivas, 373-379.
• Günbey, V.S. 2007. Van İli Gezginci Arıcılık Hareketlerinin Belirlenmesi. Yüksek lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
• Günden, C., Miran, B., Uysal, Ö.K, Bektaş, Z.K. 2008. İzmir ilinde gıda güvenliği, kalite ve fiyat açısından tüketicilerin yaş meyve ve sebze satın alma yeri tercihlerinin analitik hiyerarşi süreciyle belirlenmesi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 45(522): 29-40.
• Güneş, M.E. 2012. Arı yetiştiriciliğinde hijyenik uygulamalar. Editör: Bozyer, Ü., Uluslararası Muğla Arıcılık ve Çam Balı Kongresi, 01-04 Kasım 2012, Muğla, 443: 51-55.
• Karahan, A., Karaca, İ. 2016. Adana ve Konya illerindeki arıcılık faaliyetleri ve koloni kayıpları. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 20(2): 226-235.
• Kekeçoğlu, M., Gürcan, E.K., Soysal, M.I. 2007. Türkiye arı yetiştiriciliğinin bal üretimi bakımından durumu. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(2): 227-236.
• Kekeçoğlu, M., Göç Rasgele, P. 2013. Düzce İli Yığılca ilçesindeki arıcılık faaliyetleri üzerine bir çalışma. Uludağ Arıcılık Dergisi, 13(1): 23-32.
• Kizilaslan, H., Kizilaslan, N. 2007. Factors Affecting Honey Production in Apiculture in Turkey. Journal of Applied Sciences Research, 3(10): 983-987.
• Kızılaslan, N., Adıgüzel, F. 2012. Tokat İli merkez ilçede arı yetiştiricileri birliği üyelerinin birliğe örgütsel bağlılıklarının analizi. GOÜ, Ziraat Fakültesi Dergisi, 29(1): 13-27.
• Kösoğlu, M., Yılmaz, E., Doğaroğlu, M. 2006. Tarihimizde arıcılık. Bilgin, 1: 39-43.
• Kutlu, M.A, Özdemir, F.A., Kılıç, Ö. 2016. Hizan (Bitlis) ilçesinde arıcılık faaliyetleri üzerine bir araştırma. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Araştırma Makalesi, 21(2): 197-206.
• Lampeitl, F. 2007. Arıcılık. Bilge Kültür Sanat Yayınevi, 1. Basım Editör Savaş T, Çeviren: Kuş ML, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü. Miran, B. 2007. Temel İstatistik. Ders Kitabı. ISBN: 975-93088-00, İzmir.
• Newbold, P. 1995. Statistics for Business and Economics, Prentice-Hall International, New Jersey
• Özbakır, G.Ö, Doğan, Z., Öztokmak, A. 2016. Adıyaman İli Arıcılık Faaliyetlerinin İncelenmesi. Harran Tarım Gıda Bilimleri Dergisi, 20(2): 119-126.
• Öztürk, G.F. 2013. Ordu İli Arıcılık Sektörünün Ekonomik Yapısı Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Tarım Ekonomisi Ana Bilim Dalı, Fen Bilimleri Enstitüsü, Atatürk Üniversitesi.
• Saner, G., Yücel, B., Yercan, M., Karaturhan, B., Engindeniz, S., Çukur, F., Kösoğlu, M. 2011. Organik ve konvansiyonel bal üretiminin teknik ve ekonomik yönden geliştirilmesi ve alternatif pazar olanaklarının saptanması üzerine bir araştırma: İzmir ili Kemalpaşa ilçesi örneği. Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü Yayın No: 195, Ankara.
• Sezgin, A., Kara, M. 2011. Arıcılıkta verim artışı üzerinde etkili olan faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: TRA2 Bölgesi örneği. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(4): 31-38.
• Şahinler, N., Gül, A. 2003. Hatay ilinde arıcılığın yapısal analizi, sorunları ve çözüm önerileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(1-2): 105-118.
• Şahin, A., Cankurt, M., Günden, C., Miran, B. 2008. Çiftçilerin risk davranışları: bir yapısal eşitlik modeli uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(2): 153-172.
• Tunca, R.I. 2009. Determination and Comparison of Genetic Variation in Honeybee (Apis mellifera L.) Populations of Turkey by Random Amplified Polymorphicdna and Microsatellite Analyses. METU, Ph.D. Thesis, Ankara.
• Tunca, R.İ, Çimrin, T. 2012. Kırşehir ilinde bal arısı yetiştiricilik aktiviteleri üzerine anket çalışması. Araştırma Makalesi, Iğdır Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(2): 99-108.
• TUİK, 2017. Hayvansal Üretim İstatistikleri, (www tuik gov tr) (Erişim tarihi: 22.02.2017).
• Türkoğlu, A. 2001. Tokat yöresi arıcılığının yapısal analizi ve sorunları. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
• Uzundumlu, A.S., Aksoy, A., Işık, B.H. 2011. Arıcılık işletmelerinde mevcut yapı ve temel sorunlar: Bingöl ili örneği. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak Dergisi, 42(1): 49-55.
• Üçeş, E., Erişir, Z. 2016. Erzincan ili arıcılığının sosyo-ekonomik yapısı. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Fakültesi Dergisi, 30(1): 33-38.