Öz
Kelime
grupları en az iki unsurdan oluşan ve kaç kelimeden oluşursa oluşsun tek bir
kelime gibi görev yapan yapılardır. Kelime grubunun en son unsuruna gelen çekim
eki sadece geldiği kelimeyi değil, bütün grubu etkisi altına alır. Böylece
kelime grupları hem cümlelerde görev yaparken hem de diğer kelime gruplarının
yapılarına tamlayan ya da tamlanan unsur olarak katılırken tek bir kelime gibi
görev yaparlar.
Kelime
grupları dilin en önemli imkânlarından biridir. Diğer türetim araçları bu kadar etkili ve sınırsız değildir. Çünkü yeni
kelime türetmek, derleme ya da tarama sözlüklerinden standart dile kelime almak
bir yere kadar çözüm üretir. Ancak kelime grubunun bu imkânı sonsuzdur.
Mevcut
çalışmalarda bağlama grubu olarak isimlendirilen yapılar da diğer kelime
grupları gibi değerlendirilmektedir. Hâlbuki bağlama grubu olarak ifade edilen
yapılar diğer kelime gruplarından ana - yardımcı unsur, vurgu ve çekime girme
gibi bakımlardan farklılık gösterirler.
Eldeki
yazıda bağlama grubu olarak ifade edilen yapıların diğer kelime gruplarından
farklı olduğu hem tanıklı örneklerden hem de araştırmacıların çalışmalarında
verdikleri örnekler üzerinden tartışılacak ve varılan sonuçlar dikkatlere
sunulacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AKTAN, Bilal (2016), Türkiye Türkçesinin Söz Dizimi, 2. bs., Konya: Eğitim Yayınevi, s.56-61
- BAYDAR, Turgut (2006), Türkçede Söz Diziminin Öğretimi ve Kavratılması, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Erzurum, s.242-250
- BAYDAR, Turgut (2017), “Aynı Türden Birden Fazla Unsurlu / Ögeli Cümlelerin Tahlillerine Yeni Bir Bakış”, Türük Degisi, S.:13, s.131-145
- DİZDAROĞLU, Hikmet (1976), Tümcebilgisi, Ankara: TDK Yay.
- ERGİN, Muharrem (1989), Türk Dil Bilgisi, 18. bs., İstanbul: Bayrak Yay., s. 358
- GENCAN, Tahir Nejat (1979), Dilbilgisi, Ankara: TDK Yay.
- GÜNTEKİN, R. Nuri (1970), Çalıkuşu, İstanbul, 16. bs.
- HATİBOĞLU, Vecihe (1972), Türkçenin Sözdizimi, Ankara: TDK Yay.
- KARAAĞAÇ, Günay (2011), Türkçenin Söz Dizimi, 3. bs., İstanbul: Kesit Yay.
- KARAHAN, Leylâ (2004), Türkçede Söz Dizimi, Ankara: Akçağ Yay., 7. bs., s.65-68
- KÜKEY, Mazhar, Türkçenin Dilbilgisi 2, Samsun: Cem Ofset
- ÖZKAN, Mustafa – SEVİNÇLİ, Veysi (2009), Türkiye Türkçesi Söz Dizimi, 2. bs., İstanbul: AK Yay., s.88-92
- ÖZKAN, Abdurrahman vd. (2016), Türkiye Türkçesi Söz Dizimi, 2. bs., Konya: Palet Yay., s.99-103
- ŞİMŞEK, Rasim (1987), Örneklerle Türkçe Söz Dizimi, Trabzon, s.390-391;395;397-398
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 15 |
