SPOR İŞLETMELERİNDE ÇALIŞANLAR İŞKOLİK Mİ ?: İSTANBUL ÖRNEĞİ

Yıl 2015, Cilt: 6 Sayı: 12, 20 - 36, 03.08.2016

Mehmet Çakal Rana Özen Kutanis

Öz

Spor işletmelerinde çalışanlar; genellikle sabah erken saatlerde, akşam mesaiden sonra ve hafta sonları çalışmaktadırlar. Yoğun ve düzensiz çalışma saatleri de işkoliklikle sonuçlanabilmektedir. Bu çalışmada İstanbul’daki spor işletmelerinde çalışan 235 kişinin işkoliklik durumları ve çalışma koşulları nicel yöntemlerle incelenmiştir. Araştırma sonucunda; spor işletmelerinde çalışanların işten zevk alma boyutunun yüksek seviyede olduğu ve işe güdülenme boyutunun orta seviyenin üstünde olduğu görülmüştür

Anahtar Kelimeler

İşkoliklik, Spor İşletmesi Çalışanları

ARE SPORTS INDUSTRY EMPLOYEES WORKAHOLIC?: THE ISTANBUL CASE

Öz

Employees in sports industry work more than normal works hours and at the weekends. They begins work early in the morning and give up late in the evening. Intense and irregular working hours also may result in creating a workaholic lifestyle. In this study, 235 people who work in the sports industry in Istanbul were studied with quantitative methods to understand working and operating conditions.The results show that dimension of work enjoyment level is high and dimension of motivation to work is above avareage for employees in sports industry

Anahtar Kelimeler

Workaholism, Employees in Sports Business/ Establishments

Kaynakça

• BARDAKÇI, Salih (2007), Eğitim Yöneticilerinin Ġnternet Kullanımına ĠliĢkin Tutumlarının ĠĢkoliklik Eğilimleri Üzerine Etkilerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, GaziosmanpaĢa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• BAYRAKTAROĞLU, Serkan ve Lale Mustafayeva (2008), “ĠĢkoliklik ve Örgütsel Verimsizlik” , Editörler: ÖZDEVECĠOĞLU, M. ve H. Karadal, Örgütsel DavranıĢta Seçme Konular, Ġlke Yayınevi, Ankara, s. 41-51.
• BAYRAKTAROĞLU, S., Özen Kutanis, R. ve Dosaliyeva, D. (2009) “ĠĢkoliklik ve Örgütsel Bağlılık: Bankacılık Sektöründe KarĢılaĢtırmalı bir AraĢtırma”, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 21-23 Mayıs, 553-558, EskiĢehir.
• ÇĠMEN, Z. ve GÜRBÜZ, B. (2007). Spor Hizmetlerinde Toplam Kalite Yönetimi, 1. Baskı, Alp Yayın Evi, Ġstanbul, s.123.
• DEWĠLDE, T., K. Dewettinck, ve A. De Vos (2007), “When work becomes an addiction: an exploretion of individual and antecedents of workaholism and the ımpact on employee outcomes”, Working Paper: Vlerick Leuven Ghent Management School, Vol. 33, s. 15.
• DOSALĠYEVA, D.(2009). ĠĢkolikliğin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. FĠġEK, K.(2003). Devlet Politikaları ve Toplumsal Yapıyla ĠliĢkileri Açısından Spor Yönetimi, 1. Baskı, YGS Yayıncılık, Ġstanbul, s.30.
• GEZGĠN, M.F.,AMMAN, T.(1994). “Temel Eğitimde Yararlılık Açısından Spor Olgusu ” , Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor II.Ulusal Sempozyumu Kitabı , Milli Eğitim Basımevi, s. 233-236, Ankara.
• ĠMAMOĞLU F., EKENCĠ G. (1998). Spor Ġsletmeciligi, 1. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, s.80-84-135 KART, M.E. (2005), “Reability and Validity of The Workaholism Battery (Work-Batt): Turkish Form”, Social Behavior and Personality, Vol. 33, No. 6, s. 609-618.
• MCMĠLLAN, L.H.W., O’driscoll, M.P., & Brady, E. C. (2004). “The Ġmpact of Workaholism on Personal Relationships”, British Journal of Guidance & Counselling, Vol.32, No. 2, s.171- 186.
• McMILLAN, L.H.W., E.C. Brady, M.P. O’Driscoll ve N.V. Marsh. (2001), “Understanding Workaholism: Data Synthesis, Theoretical Critique, and Future Design Strategies”, International Journal of Stress Management, Vol. 8, No. 2, s. 69-91
• MUCUK, Ġ. (2003). Modern ĠĢletmecilik, 14.Baskı, Türkmen Kitabevi, Ġstanbul, s.4.
• MUCUK, Ġ., (2007). Pazarlama Ġlkeleri ve Örnek Olaylar, 16. Baskı, Türkmen Kitap Basım, Ġstanbul, s.301.
• OATES, W.E. (1968). “On Being a Workaholic (a serius jest)”, Pastoral Psychology, Vol.19, s.16-20.
• PORTER, G. (2001). “Workaholic Tendencies and The High Potential for Stres Among Co-workers”, International Journal of Stres Management, Vol.8, No.2, s.147-164.
• ROBĠNSON, B.E (1996). “Concurrent validity of the Work Addiction Risk Test a Measure of Workaholism”, Psychological Reports, Vol.79, s. 1313-1314.
• SABUNCUOĞLU, Z. ve Tokul, T. (2001). ĠĢletme, 1.Baskı, Ezgi Yayınları, Bursa, s.10.
• SEYBOLD, K. C. and Salomone, P. R. (1994), “Understanding Workaholism: A Review of Causes and Counseling Approaches”, Journal of Counseling & Development, Vol.73, s. 4–9.
• SNIR, Raphael ve Itzhak Harpaz (2004), “Attitudinal and Demographic Antecedents of Workaholism”, Journal of Organizational Change Management, Vol. 17, No. 5, s. 520-536.
• TDK, Ġktisat Terimleri Sözlüğü, 2004.
• TEMEL, AyĢen (2006) “Organizasyonlarda ĠĢkolizm ve ĠĢkolik ÇalıĢanlar”, ĠĢ, Güç Endüstri ĠliĢkileri ve Ġnsan Kaynakları Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 2, s.104-127.
• YILDIZ, M. S. (2010). Spor ve Fiziksel Etkinliklerin Pazarlanması, 1.Baskı, Detay Yayıncılık, Ankara, s.32-33.
• YORUÇ ÇOTUK, Müfide (2005) “Spor Tarihi Ders Notları”, Marmara Üniversitesi BESYO, Ġstanbul, s.1-24. http://www.charminghealth.com/applicability/workaholism.htm