Bingöl Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd) Genotiplerinin Tohum Verimi ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Yıl 2019, Cilt: 56 Sayı: 1, 31 - 40, 27.03.2019

Kağan Kökten Mahmut Kaplan Seyithan Seydoşoğlu Halit Tutar Selim Özdemir

https://doi.org/10.20289/zfdergi.409921

Cited By: 5

Öz

Bu araştırma, Bingöl ili ekolojik
koşullarında yetiştirilecek burçak genotiplerinin tohum verimi ve kalite
özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2014 ve 2015 yıllarının yetiştirme
sezonunda yürütülmüştür. Araştırmada, 14 adet burçak genotipi [ICARDA orjinli 6
adet, Diyarbakır ve Mardin popülasyonuna ait 3 adet ve Ankara Üniversitesi
Ziraat Fakültesi’ne ait 5 adet hat] bitki materyali olarak kullanılmıştır.
Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak
kurulmuştur. Araştırmada; tohum verimi, kes verimi, bin tane ağırlığı, ham kül
oranı, ham protein oranı, ham protein verimi, ADF ve NDF ile ilgili veriler
incelenmiştir. Araştırma sonucunda; genotiplerin tohum verimi 50.3-82.6 kg/da, kes
verimi 354.3-535.9 kg/da, bin tane ağırlığı 32.4-46.6 g, ham protein oranı
%5.8-9.5, ham protein verimi 20.6-39.5 kg/da, ham kül oranı %8.8-13.0, ADF
oranı %35.7-39.8 ve NDF oranı %43.9-50.0 arasında değişim göstermiştir. Bu
sonuçlara göre Bingöl ve benzeri ekolojik koşullarda tohum verimi için 6 ve 13 nolu genotip, kes verimi
için 5 ve 6 nolu genotip, yüksek ham protein verimi için 6 ve 10 nolu genotip,
düşük ADF ve NDF oranı için 1 nolu genotiplerin ekilmesi tavsiye edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Burçak, tohum verimi, ham protein oranı, ham kül oranı

Kaynakça

• Ayan, İ., Acar, Z., Başaran, U., Önal Aşçı, Ö. ve Mut, H., 2006. Samsun Ekolojik Koşullarında Bazı Burçak Hatlarının Ot ve Tohum Verimlerinin Belirlenmesi. OMÜ. Ziraat Fak. Dergisi, 21(3):318-322.
• Bakoğlu, A., Kökten, K., 2009. Elazığ koşullarında burçakta (Vicia ervilia (L.) Willd.) farklı sıra aralığının verim ve verim unsurları üzerine etkisi. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(1):7-12
• Başbağ, M., Biçer, B.T. (2008). Diyarbakır Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) Islah Hatlarının Tohum Verimi ve Verim Kriterlerinin Belirlenmesi. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(2), 19-25.
• Başbağ, M., Gül, İ., 2005. Diyarbakır Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) Hatlarında Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(1), 1-7.
• Canbolat, Ö., Bayram, G., 2007. Bazı Baklagil tanelerinin in vitro gaz üretim parametreleri, sindirilebilir organik madde ve metabolik enerji içeriklerinin karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(1), 31-42.
• Çil, A., Çil, A.N., Yücel, C. ve Ekiz, H. 2007. GAP Koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının ot ve tane verimlerinin saptanması. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, Erzurum, 119-122.
• Ekiz, H., 1995. Seçilmiş Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının kışa dayanıklılığı ile tohum verimi ve bazı bitkisel özellikleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları., No:1405. Bilimsel Araştırma ve incelemeler: 783,46 s. Ankara.
• Farran, M.T., Barbour, G.W., Uwayjan, M.G., Ashkarian, V.M., 2001. Metabolizable energy values and amino acid availability of vetch (Vicia sativa) and ervil (Vicia ervilia) seeds soaked in water and acetic acid. Poult. Sci., 80 (7): 931-936.
• Gonzalez, J., ve Andres, S., 2003. Rumen Degradability of Some Feed Legume Seeds. Anim. Res. 52: 17-25.
• Hadjipanayiotou, M., Economides, S., ve Koumas, A., 1985. Chemical composition, digestebility and energy content of leguminous grains and straws grown in a Mediterranean region. Ann. Zootech., 34 (1), 23-30.
• Hoy, M. D., Moore K. J., George, J. R., Brummetr, E. C. 2002. Alfalfa Yield and Quality as Influenced by Establishment Method. Agr. J. 94: 65-71 (2002). İriadam, M. ve Avcı, M., 2003. Hindi Rasyonlarına Değişik Oranlarda Katılan Burçağın (Vicia ervilia (L.) Willd.) Performans, Bazı Hematolojik ve Biyokimyasal Parametreler Üzerindeki Etkisi. HR. Ü. Z. F. Dergisi, 7 (3-4): 37-43.
• Kacar, B., 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri. II. Bitki Analizleri, Ank. Üniv. Zir. Fak. Yayınları, No:453, Uygulama Kılavuzu No: 155, AnkaraOsmanlı, Ş. 2014. Kayseri Ekolojik Şartlarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) Hatlarının Verim ve Verim Unsurları İle Tanelerinin Kimyasal Kompozisyonun Belirlenmesi. Erciyes Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri
• Ramos-Morales, E., Sanz-Sampelayo, M.R., Molina-Alcaide, E., 2010. Nutritive evaluation of legume seeds for ruminant feding. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition 94: 55–64.Tan, M., Serin, Y., 2013. Baklagil Yem Bitkileri.Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Yayınları No:190 222s
• Toker, E., Zincirlioğlu, M., Alarslan, Ö. F., 1994. Hayvan Yetiştirme (Yemler ve Hayvan Besleme). 179s., Ankara.
• Sadeghi, G.H., Pourreza, J., Samei, A., Rahmani, H., 2009. Chemical composition and some anti-nutrient content of raw and processed bitter vetch (Vicia ervilia (L.) Willd) seed for use as feding stuff in poultry diet. Tropical Animal Health and Production, 41:85-93.
• Seydoşoğlu, S., Saruhan, V., Kökten, K. 2015. Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd)Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 32 (2), 107-115.
• Uzun, B., 2008. Tokat ekolojik şartlarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının verim ve verim öğelerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Tokat, 51 s.