ÇOCUKLARDA SPORUN FİZİKSEL UYGUNLUK ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2018, Cilt: 20 Sayı: 3, 123 - 133, 14.10.2018

İzzet Uçan Yusuf Buzdağlı Eser Ağgön

Öz

Çalışmanın
amacı; lisanlı olarak spor yapan çocukların fiziksel uygunluklarının
belirlenmesi ve bu çocuklar ile spor yapmayan çocuklar arasındaki fiziksel
uygunluk seviyelerinin ortaya koyulmasıdır.

                Çalışmaya 7-10 yaş arasında
gönüllü olarak katılan spor yapan (kız=120,erkek=145) ile spor yapmayan
(kız=177,erkek=159) olmak üzere toplam 601 çocuk katılmıştır. Araştırmaya
katılan çocukların boy, vücut ağırlığı, VKİ, İKAS, dikey sıçrama, 30 sn mekik,
30 sn şınav, esneklik, flamingo denge, 20 m hız koşusu, 7, 8, 9 yaş grubunda
800 m koş-yürü testi, 10 yaş grubunda 1600 m koş-yürü testi yapılmıştır.
Araştırmada elde edilen veriler bilgisayar ortamında “SPSS 20.0” paket
programında değerlendirilmiştir. Spor yapan çocuklar ile spor yapmayan
çocukların fiziksel uygunlukları arasındaki farklılığın belirlenmesi için
independent t testi kullanılmıştır. İstatistiksel işlemlerin yorumlanmasında
anlamlılık düzeyi için p=0.05 kabul edilmiştir.

                Sonuç olarak; çocukların bir
spor branşına ya da fiziksel aktiviteye yönlendirilmesinin çocukların fiziksel
uygunluk gelişiminde önemli bir faktör olduğu belirlenmiştir. Spor
yapan ve yapmayan 7-10 yaş grubu kız ve erkek çocukların benzer fiziksel
özelliklere sahip olmasına karşın performansla ilgili fiziksel uygunluk test
sonuçlarında genellikle erkek çocukların daha iyi performans gösterdiği tespit
edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, Fiziksel Uygunluk, Spor

Kaynakça

• Abadie, B.R., Brown, S.P. (2010). Physical activity promotes academic achievement and a healty lifestyle when incorporated into early childhood education. Forum on Public Policy, Oxford Round Table. 406 West Florida Avenue, Urbana, IL 61801.
• Alpay, B., Altuğ, K. ve Hazar, S. (2007). İlköğretim okul takımlarında yer alan 11-13 yaş grubu öğrencilerin bazı solunum ve dolaşım parametrelerinin spor yapmayan öğrencilerle karşılaştırılarak değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(17), 22-29.
• Ayan, V., Mülazımoğlu O. (2009). Sporda yetenek seçimi ve spora yönlendirmede 8-10 yaş grubu erkek çocuklarının fiziksel özelliklerinin ve bazı performans profillerinin incelenmesi (Ankara Örneği). Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi, 23(3), 113-118.
• Bek, N. (2008). Fiziksel aktivite ve sağlığımız (1.Basım). Ankara: Sağlık Bakanlığı Yayınları, 7-8.
• Davies, P., S., Gregory, J. and White, A. (1995). Physical activity and body fatness in preschool children. Obes Relation Metabolism Disord, 19(1), 6-10.
• Düzgün, İ., Baltacı, G. (2008). Adolesan ve egzersiz. Ankara: Klasmat Yayınları.
• Erol, A.E., Vedat A., Oktay, Ç. ve Olcay, M. (2007). The determination of anthropometric characteristic of turkısh chıldren tends to be table tennıs players. 10th İnternational Table Tennis Sports Science Congress, Croatia.
• Gökmen, H., Karagül, T. ve Aşçı, F.H. (1995). Psikomotor gelişimi. Ankara: Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Yayınları.
• Güler, D. (2003). 8-¬10 yaş grubu erkek çocuklarda aahperd fiziksel uygunluk test bataryasının sosyo-ekonomik düzey ile ilişkilendirilmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• İri, R., Sevinç, H. ve Süel, E. (2009). The effect of football skill exercise applied to children aged 12-14 on basic motor features. Journal of Human Sciences, 6(2), 122-131.
• Kürkçü, R., Afyon, Y.A., Yaman, Ç. ve Özdağ, S. (2009). 10-12 yaş grubundaki futbolcu ve badmintoncularda bazı fiziksel ve fizyolojik özelliklerinin karşılaştırılması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 547-556.
• Mazlumoğlu, B. (2015). 10-12 yaş arası spor yapan ve yapmayan kız ve erkek öğrencilerin fiziksel kondisyonlarının eurofit test bataryasıyla karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Muratlı, S. (1997). Antrenman bilimi ışığı altında çocuk ve spor. Ankara: Bağırgan Yayın Evi.
• Özer, D.S., Özer, M.K. (2001). Çocuklarda motor gelişim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Rogol, A.D., Roemmich J.N. and Clark P.A. (2002). Growth at puberty. Journal of Adolescent Health, 31(1), 192-200.
• Saygın, Ö., Polat, Y. ve Karacabey, K. (2005). Çocuklarda hareket eğitiminin fiziksel uygunluk özelliklerine etkisi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 19(3), 205-212.
• Şahin, M., Saraç, H., Çoban, O. ve Çoşkuner, Z. (2012). Taekwando antrenmanların çocukların motor gelişim düzeylerine etkisinin incelenmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 3(1), 10-22.
• Şahiner, İ, Balcı Ş.S. (2010). Çocuklara uygulanan farklı otur-uzan esneklik testlerinin karşılaştırılması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 1-9.
• Tamer K., Uçan İ., Ozan M., Buzdağlı Y., (2017). The Effects Of An 8-Week Basketball Traınıng On Some Physical And Physiological Parameters In 11-14 Year Old Chıldren: Asıan Academıc Research Journal Of Multıdıscıplınary, Volume 4, Issue 12, Issn: 2319 – 2801.
• Turgut, A., Çetinkaya, V. (2006). 6-11 yaş grubu kız çocuklarda bazı motor özelliklerin belirlenmesi. 9.Uluslar Arası Spor Bilimleri Kongresin’de sunulmuş bildiri, Muğla.
• Vandendriessche, Y., Joric, B. (2011). Multivariate association among morphology, fitness, and motor coordination caracteristics in boys age 7 to 11. Pediatric Exercise Science, 23(4), 504.