Three sides of history,
science, continuity (knowledge and experience of the new generation
transmission) and ideology (selective heritage). The relative balance of
objectivity.In Soviet times, the absolute superiority of the ideological
aspect, and even contrary to science and continuity will be able to level up
will hurt. Being a part of the Soviet empire in the history of the teaching of
science and ideology of slavery.
The
teaching of history from the time of independence, the refusal to promote
communism, the ideology of the inherent class. However, the change of approach
in terms of lack of understanding on the necessity of reducing the role of
ideology aspect, simply replace it with a new ideology. The emerging national
ideology, historians still debate and dispute the scientific approbation
identified elements of the surrounding area without taking a history textbooks.Assessing
the activities of the modern ideological aspects of historical figures,
history, identity, the political, economic, social and cultural aspects of the
mark, ignoring them or shoot, the students will take place in a one-sided way
to present an alternative.
At the beginning of the twenty-first century, some minor
adjustments in the school history textbooks for ideological reasons. Textbook
page volume declined any material conditions of existence of removal,
replacement of the scientific basis of the disclosure and, in general, to
explain to the general public.
History Education Ideological approach Authoritarian Narrator
Tarihin üç yönü
vardır: Bilim, ırsilik (bilgi ve tecrübelerinin yeni nesle aktarılması) ve
ideoloji ( seçici değerlerin tebliği ). Göreceli objektiflik bu üçü arasında denge
sağlar. Sovyet döneminde ideolojik boyutun mutlak üstünlüğü, hatta bilime ve
ırsiliğe aykırı olacak, zarar vuracak düzeyde idi. Sovyet İmparatorluğu'nun
sınırları içerisinde olan Azerbaycan'da da tarih bilimi ve öğretimi ideolojinin
elindeydi. Bağımsızlık döneminden itibaren tarih eğitiminde komünizme özgü
sınıfsal ideolojinin tebliğinden vazgeçilmiştir. Fakat yaklaşımın değiştirilmesi
zaruriyetinin fark edilmemesi, tarihteki ideolojik boyutun rolünün azalmaması
sonucunda, sadece yeni bir ideoloji ile değiştirilmesi gerçekleşmiştir.
Ermenistan'ın Azerbaycan'ın topraklarının bir kısmını Rusya'nın sivil desteği ile işgal etmesi, Azerbaycan'da tarihin öğretiminin genel çerçevesini etkilemiş ve onun ideolojik eğitiminin organik bir parçasına dönüşmesine sebep olmuştur. Tarihle ilgili tartışmaların, "kim benimle değilse, o, benim düşmanımdır" ilkesi ile yürütülmesi, tarihi şahsiyetlerin faaliyetlerinin modern ideoloji boyutlar itibariyle değerlendirilerek, tarihi şahsiyetin döneminin siyasi, ekonomik, sosyal, kültürel yönlerini görmezden gelerek onlara şu ve ya diğer damgayı vurmak, öğrencilere tek taraflı ve alternatif yaklaşıma yer bırakmayacak şekilde sunulması halen devam etmektedir.
XXI. yüzyılın başlarında Azerbaycan'da
okullarda kullanılan tarih kitaplarında yaşanan bazı küçük değişiklikler, ideolojik
nedenleri göz önünde bulundurularak yapılmıştır. Ders kitaplarının sayfalarının
azalması, eğiliminin varlığı koşullarında her türlü materyallerin çıkarılması,
değiştirilmesinin bilimsel esaslarının açıklanmaması ve genellikle, geniş
kamuoyuna izah edilmemesi de çok önemli sorunlar arasındadır.Bu çalışmada ana çelişki doğuran olaylar ve kimliklere dair örneklerin gözden
geçirilmesi ve analizi
yapılmıştır.
Подобно
подходу известного мыслителя Ш.Л.Монтескье о разделении власти на три,
относительно независимые от друг друга уравновешивающие ветви, можно выделить
три функции истории: наука, преемственность (передача знаний, опыта и навыков
следующему поколению) и идеология (пропаганда селективных ценностей).В
Советский период преимущество идеологического аспекта было абсолютно, часто
даже во вред науке и преемственности. Будучи в составе СССР, Азербайджан
разделял данный подход и здесь тоже науки были в услужении у идеологии.С
приобретением независимости в преподавании истории полностью отошли от
пропаганды коммунистической идеологии. Но ввиду неспособности или нежелании
основных центров, формирующих базу исторической науки и преподавания в
республике, поменять подход, методы селекции и отражения истории, роль
идеологического аспекта не уменьшилась, а в ряде случаев еще больше
«развилась», но уже на фундамента новой националистической идеологии. В
условиях начального периода формирования независимой, не до конца раскрытой и
систематизированной национальной идеологии, материалы дискуссий и споров
историков без соответствующей научной апробации сразу вносились в
общеобразовательные учебники.Деятельность
исторических личностей оценивается с точки зрения современной идеологии, без
учета политической, экономической, социальной, культурной сфер в конкретный
исторический период, учащимся дается односторонняя, безальтернативная версия
произощедшего.Раскрываются
ряд причин того, что в начале новой эры в школьных учебниках по истории в
Азербайджане происходят ряд незначительных, но все-таки положительных изменений
в отражении и трактовке исторических событий. К сожалению, и за этими
изменениями стояло не понимание важности объективного изучения и преподавания
истории, а требования новых элементов, внесенных в структуру государственной
идеологии.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 16 |
По всем вопросам приема статей и выпуска очередных номеров обращаться в редакцию соответствующего журнала