Tokat koşullarında ana ve ikinci ürün yetiştiriciliğine uygun sanayilik domates çeşitlerinin belirlenmesi

Yıl 2017, Cilt: 6 Özel Sayı, 41 - 46, 01.06.2017

Necdettin Sağlam Celal Taşova

Öz

Bu çalışmanın amacı Tokat ilinde ana ve ikinci ürün yetiştiriciliğine uygun sanayilik domates çeşitlerini belirlemektir. Çalışma 2014 Nisan-Kasım ayları arasında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tarımsal Araştırma Merkezinde yürütülmüştür. Denemede 39 sanayilik domates çeşidi kullanılmıştır. Tohumlar ana ürün yetiştiriciliği için 20 Nisan ve ikinci ürün yetiştiriciliği için ise 20 Haziran tarihlerinde ekilmiştir. Fideler sırasıyla 20 Mayıs ve 20 Temmuz tarihlerinde; 120 cm sıra arası ve 25 cm sıra üzeri hesabıyla dikilmiştir. Ana ürün yetiştiriciliğinde; en yüksek toplam verim, suda çözünebilir kuru madde miktarı, salça verimi ve kurutulmuş domates verimi sırasıyla CxD 294 F1 (88,89 t/ha), Nazar F1 (5,87), CxD 294 F1 (16,07 t/ha) ile CxD 142 F1 (6,52 t/ha), CxD 293 F1 ve CxD 294 F1 (6,04 t/ha) çeşitlerinden elde edilmiştir. İkinci ürün yetiştiriciliğinde; en yüksek olgun verim Basar F1 (22,12 t/ha) belirlenmiştir. Hem en yüksek yeşil hem de en yüksek toplam meyve verimi Arte F1 (92,76 t/ha) çeşidinde meydana gelmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sanayilik domates, ana ürün, ikinci ürün, verim ve kalite

Kaynakça

• Anonim, 2008. Tokat Ekonomisi. Tokat Ticaret Odası, (www.tokattso.org.tr) , ErişimTarihi: 05.03.2012.
• Anonim, 2016a. TÜİK Bitkisel Üretim İstatistikleri, Ankara. Erişim:10.10.2016.
• Anonim, 2016b. Tokat Gıda, Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğü, Bitkisel Üretim İstatistikleri, Tokat.
• Duman. İ., D. Eşiyok., H. Vural., 1995. Üstün Verim Ve Teknolojik Özelliklere Sahip Sanayi Domatesi Çeşitlerinin Belirlenmesi. Sanayi Domatesi Geliştirmesi Projesi, Yayın no:9 İzmir, 1-16.
• Kara, Z., Karaşahin, M., 1998. Domateslerde Endüstriyel Özellikler ve Bunların Elde Edilmesi Üzerine Çalışmalar, S. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Seminerler, Konya.
• Karaçalı, İ. 2002. Bahçe Ürünlerinin Muhafazası ve Pazarlanması. E.Ü. Basımevi, Bornova.
• Özgüven, A., 1977. Tarım Ekonomisi ve Politikası. Uludağ Üniversitesi. Ziraat Fakültesi, Yayın Nu. 3-001-005.
• Paksoy, M., 2003. Konya Ekolojisinde Değişik Ekim-Dikim Zamanlarında Yetiştirilen Bazı Sanayilik Domates Çeşitlerinde Verim ve Kalite Özelliklerinin İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 17 (32): 6-9.
• Polat, S. Taşeri, L. 2000. Sanayi domatesi işletmelerinde kalite sınıflandırma sistemleri üzerine bir araştırma. III. Sebze Tarımı Sempozyumu, Isparta.
• Şalk, A., Arın, L., Deveci, M., Polat, S. 2008. Özel Sebzecilik, Namık Kemal Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Onur Grafik Matbaası, İstanbul, 488s.
• Yaşar, O. 2003. Sanayi Coğrafyası Açısından Bir Araştırma: Türkiye’de Tarıma Dayalı Sanayiler. Çantay Kitap evi, İstanbul.
• Ünlü H., 2008. Organik Domates Yetiştiriciliğinde Çiftlik Gübresi, Mikrobiyal Gübre Ve Bitki Aktivatörü Kullanımının Verim, Kalite ve Besin Maddesi Alınımına Etkileri. SDÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Isparta.
• Yoltaş, T., Erkan, S., Vural, H., 1998. Üstün Verim ve Teknolojik Özelliklere Sahip Sanayi Domatesi Çeşitlerinin Belirlenmesi. Teknolojik Özellikler. Türkiye I. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Cilt: 2: 177-178, İzmir.
• Yoltaş, T., Vural, H., Duman. İ., Hepaksoy, S., 1993. Biga yöresinde sanayi domatesi üretiminde farklı dikim mesafelerinin verim ve kalite üzerine etkilerinin belirlenmesi, Sanayi domatesi geliştirmesi projesi. SANDOM çalışma raporu. Yayın no:7: 25-33, İzmir.