Düzce ve Yakın Çevresindeki Bazı Endemik Bitki Türlerinin Mevsimsel Değişim Potansiyelinin Belirlenmesi

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 3, 1686 - 1697, 31.07.2019

Sertaç Kaya Engin Eroğlu Mehmet Kıvanç Ak Şemsettin Kulaç Bilal Çetin Alperen Meral Tuba Gül Doğan Nermin Başaran Harun Aydın

https://doi.org/10.29130/dubited.551678

Öz

Türkiye bitki çeşitliliği açısından
oldukça zengin bir doğal bitki örtüsüne sahiptir.
Yüksek çeşitlilikteki doğal bitki
örtüsü içerisinde yer alan birçok ağaç, çalı ve otsu karaktere sahip bitki
türleri bulunmaktadır. Doğal bitki türleri bulundukları coğrafyada
kullanıldıklarında yöre koşullarına en iyi adapte olabilen türler
olmaktadırlar. Peyzaj mimarlığı uygulamalarında bakım maliyetlerinin
azaltılması, sağlıklı bir bitki dokusu sağlanması, yerel çevreye uyum, çevre
kalitesinin iyileştirilmesi gibi nedenlerle doğal türlerin kullanılması büyük
önem taşımaktadır. Türkiye’de özellikle doğal kaynak yönetimleri açısından
yaşam birliktelikleri son derece önem kazanmaya başlamıştır. Özellikle Batı
Karadeniz bölgesi gerek içermiş olduğu tür zenginliği ve gerekse de yaşam
birliktelikleri çeşitliliği ile dikkat çekmektedir. Bu çalışmada Düzce Kent
Merkezi çevresinde envanteri çıkarılmış olan endemik bitki türleri mevsimsel
olarak gözlemlenmiş ve bu bitkilerin estetik ve fonksiyonel yönden kentsel
alanlarda yapılacak olan peyzaj tasarımlarında değerlendirilme olanakları
saptanmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Doğal bitki, Düzce, Endemik bitki, Mevsimsel Değişim Potansiyeli

Kaynakça

• [1] H. Köse, “Ege Bölgesinde doğal olarak yetişen bazı süs ağaç ağaççık ve çalı tohumlarının çimlendirme yöntemleri üzerinde araştırmalar”, Doktora tezi, Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye, 1997.
• [2] M. Sarıbaş, “Batı Karadeniz Bölgesinde doğal olarak yetişen odunsu süs bitkileri”, I. Ulusal Süs Bitkileri Kongresi, Yalova, Türkiye, 1998, ss. 44-50.
• [3] M. Topay, Z. Kaya, “Bartın-Amasra florasındaki bazı otsu süs bitkilerinin peyzaj değerlerinin saptanması ve kentsel mekanlarda kullanım olanakları”, I. Ulusal Süs Bitkileri Kongresi, s: 74-82,Yalova.
• [4] B. Deniz, U. Şirin, “Samson Dağı Doğal Bitki Örtüsünün Otsu Karakterdeki Bazı Örneklerinden Peyzaj Mimarlığı Uygulamalarında Yararlanma Olanaklarının İrdelenmesi”, ADÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, c. 2, s. 2, ss. 5 – 12, 2005.
• [5] B. Bekci, M. Var, G. Taşkan, “Bitkilendirme Tasarım Kriterleri Bağlamında Doğal Türlerin Kentsel Boşluk Alanlarında Değerlendirilmesi: Bartın, Türkiye”, Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, c. 14, s. 1, ss. 113-125, 2013.
• [6] M. E. Barış, “Yeşil alan uygulamalarında doğal bitki örtüsünden yeterince yararlanıyor muyuz?” II. Ulusal Süs Bitkileri Sempozyumu, Antalya, Türkiye, ss. 91-95. 2002.
• [7] C. Bilgili, N. Öner, İ. Aytaş,” Çankiri ili parklarının bitkisel peyzaj tasarımında kullanılan doğal ağaç türlerinin belirlenmesi”, III. Uluslararası Odun Dışı Orman Ürünleri Sempozyumu, Kahramanmaraş, Türkiye, ss. 786-795, 2014.
• [8] M. Atik, O. Karagüzel, “Peyzaj Mimarlığı Uygulamalarında Su Tasarrufu Olanakları ve Süs Bitkisi Olarak Doğal Türlerin Kullanım Önceliği”, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Antalya Şubesi Yayını, s. 15, ss. 9-12, 2007.
• [9] E. C. Özhatay, “Türkiye’nin peyzajda kullanılabilecek bazı doğal bitkileri”, Yüksek Lisans tezi, Çevre Bilimleri Bölümü, Marmara Üniversitesi, İstanbul, 2009.
• [10] I. Altman, E. J. Wohlwill, Behavior and the natural environment, New York, USA: Plenum Press, 1983.
• [11] L. J. Nasar, Environmental Aesthetics (Theory, Research and Applications), Cambridge, USA: Cambridge University Press, 1988.
• [12] E. E. Tarakçı, M.E. Alpak, “Mevsimsel Bitki Görünümlerinin Tercih Ve Algısal Farklılıklarının Belirlenmesi”, Uluslararası Bilimler Araştırma Dergisi, c. 3, s. 1, ss. 145-154, 2018.
• [13] İ. Aslanboğa, Bitkilendirmenin İlkeleri, İzmir, Türkiye, T.C. Orman Bakanlığı Ege Ormancılık Araştırma Müdürlüğü Yayını, 2002.
• [14] E. Eroğlu, C. Acar, “Trabzon ve Yakın Çevresi Bazı Yayla Alanlarındaki Alpin Bitkiler ve Peyzaj Mimarlığı Çalışmalarında Kullanım Potansiyelleri”, Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi, c. 5, s. 1, ss. 42-59, 2009.
• [15] A. Gül, H. Özçelik, Ö. F. Uzun, “Isparta Yöresindeki Bazı Doğal Yerörtücü Bitkilerin Adaptasyonu ve Özellikleri”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, c. 16, s. 2, ss. 133-145, 2012.
• [16] Orman Ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü IX Bölge Müdürlüğü Duzce Şube Müdürlüğü, Duzce İli Flora (Damarlı Bitkiler), Fauna (Kuşlar, Memeliler, Çiftyaşarlar, Sürüngenler, İçsu Balıkları) ve Habitat/ Ekosistem İzleme İşi Projesi Raporu, 2015.
• [17] N. Aksoy, N. G. Özkan, S. Aslan, N. Koçer, “Düzce ili botanik tarihi araştırmaları”, 2. Uluslararası Düzce Tarih, Kültür ve Sanat Sempozyumu, Düzce, Türkiye, ss. 409-421, 2015.