A research on the determination of relationship between employee silence and cultural values in public organisations in Izmir

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 3, 531 - 540, 01.07.2016

Banu Sarıbay Cevdet Alptekin Kayalı

Öz

The purpose of this study is to ascertain whether cultural values have interaction with employee silence. For this purpose sampling data was collected from 306 public employee in İzmir via survey method. In order to measure the statement’s exploratory power of variables, first ,factor analysis was used. Later, multiple regression analyses was conducted to test the hypotheses. Due to the research findings there is a significant statistical relationship between employee silence and cultural values. When the findings are evaluated in terms of the employee silence types; it was seen that public employees remain silent because of pro-social drivers and they show an undecisive (unstable) attitude regarding the expected acquiescent silence behaviour because of the nature of the public institutions

Anahtar Kelimeler

Silence, Employee Silence, Cultural Values

Çalışan Sessizliğinin Kültürel Değerlerle Olan İlişkisini Belirlemeye Yönelik İzmir İli Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma

Öz

Bu çalışmanın amacı, kültürel değerler ile çalışan sessizliği arasında bir etkileşim olup olmadığının tespit edilmesidir. Bu amaç doğrultusunda, İzmir’de görev yapan 306 kamu kurumu çalışanından anket yönetimi kullanılarak veriler elde edilmiştir. Öncelikle toplanan veriler aracılığıyla, ankette yer alan ifadelerin, değişkenleri ölçme gücünün açıklanabilmesi için faktör analizi yapılmıştır. Daha sonra hipotezleri test etmek amacıyla çoklu regresyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, çalışan sessizliği ile kültürel değerler arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Çalışan sessizliği türleri açısından bulgular değerlendirildiğinde, kamu kurumu çalışanlarının en fazla puro-sosyal güdülerden kaynaklı sessiz kaldıkları; kamu kurumlarının yapısı gereği, beklenen kabullenici sessizlik davranışı konusunda ise kararsız bir tutum sergiledikleri ortaya çıkmıştır

Anahtar Kelimeler

Sessizlik, Çalışan Sessizliği, Kültürel Değerler

Kaynakça

• Aktaş, M. (2010) “İzleyicilerin Kültürel Değerleri ve Liderliğe Duydukları İhtiyaç” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aşkun B., Bakoğlu R. ve Berber, A. (2009) “Remaining Silent or Not: Is Power Distance a Barrrier For Academicians?”,International Conference on Social Sciences, İzmir.
• Bagheri, G., Zarei, R., Aeen, M. N., (2012) “Organizational silence” Ideal Type of Management, 1(1), 47-58.
• Blackman, D. ve Sadler-Smith, E. (2009) “The Silent and The Silent in Organizational Knowing and Learning” Management Learning, 40(5): 569-585.
• Brinsfield, C.T., Edwards M.S. ve Greenberg J. (2009) “Voice and Silence in Organizations: Historical Review and Current Conceptualizatios”, Greenberg ve Edwards (Eds), Voice and Silence in Organizations, Emerald Group Publishing, England.
• Çaloğlu, D.Ö. (2014) “Örgütsel Sessizlik ve Kültürel Değişkenler Üzerine Ampirik Bir Araştırma” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Cüceloğlu, D. (2008) “Korku Kültürü Niçin ‘Mış Gibi’ Yaşıyoruz” Remzi Kitabevi, İstanbul.
• Detert J.R. ve Burris E.R. (2007) “Leadership Behaviour and Employee Voice: Is The Door Really Open?” Academy of Management Journal, 50(4): 869-884.
• Dyne, L.V., Ang, S. ve Botero, I.C. (2003) “Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice As Multidimensional Constructs” Journal of Management Studies, 40 (6): 1359-1392. Eryılmaz, B. (2015), “Kamu Yönetimi-DüşüncelerYapılar-Fonkisyonlar-Politikalar” Umuttepe Yayınları, Kocaeli.
• Gambarotto, F. ve Cammozzo, A. (2010) “A Dream out of Silence: Employee Voice and Innovation in a Public Sector Community Practice” eContent Management Pty Ltd. Innovation: Management, Policy & Practice, Vol.12,.
• Gephard, J.J., Detert, J.R., Trevin, L.K.E ve Amy, C. (2009) “Silenced by Fear: The Nature, Sources and Consequences of Fear at Work” Research in Organizational Behavior, 29: 163-193.
• Giddens, A. (1998) “Modernliğin Sonuçları” Ayrıntı Kitabevi, İstanbul.
• Gül, H. ve Özcan, N. (2011) “ Mobbing ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkiler: Karaman İl Özel İdaresinde Görgül Bir Çalışma” Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 107- 134.
• Harvey, P, Martinko M. J. ve Douglas S.C. (2009) “Causal Perceptions and The Decision to Speak Up or Pipe Down” Greenberg ve Edwards (Eds), Voice and Silence in Organizations, Emerald Group Publishing, United Kingdom.
• Hasegawa,T. ve Gudykunst, W.B. (1998) “Silence in Japan and United States” Journal of Cross-Cultural Psychology, 29:668-664.
• Hofstede, G., Hofstede, G.J. ve Minkov, M. (2010) “Cultures and Organizations: Software of the Mind” The McGraw-Hill Companies, USA.
• Huang, X., Van de Vliert, E. ve Van der Vegt, G. (2005) “Breaking the Silence Culture: Stimulation of Participation and Employee Opinion Withholding Cross-nationally” Management and Organization Review, 1(3): 459-482.
• Martinko,M.,J. ve Douglas S.C. (1999) “Culture and Expatriate Failure: An Attributtonal Explication” The International Journal of Organizational Analysis, 7(3): 265-293.
• Meglino, B.M. ve Ravlin E.C. (1998) “Individuals Values in Organizations: Concepts, Controversies, and Research” Journal of Management, 24(3): 351-389.
• Mooji, M.,D. ve Hofstede, G. (2002) “Convergence and Divergence Inconsumer Behaviour: Implications for International Firms” Journal of Retailing, Vol.78: 61-69.
• Morrison, E.W. ve Milliken, F.J. (2000) “Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in A Pluralistic World” Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
• Morrison, E.W., ve Rothman, N.B. (2009) “Silence and the Dynamics of Power” Greenberg ve Edwards (Eds), Voice and Silence in Organizations, Emerald Group Publishing, England.
• Nikmaram,S., Yamchi, H.G., Shojaii, S., Zahrani, M.A. ve Alvani, S.M. (2012) “Study on Relationship Between Organizational Silence and Commitment in Iran” World Applied Sciences Journal, 17(10), 1271-1277.
• Özdemir, L., Sarıoğlu Uğur, S. (2013) “Çalışanların Örgütsel Ses ve Sessizlik Algılamalarının Demografik Nitelikler Açısından Değerlendirilmesi: Kamu ve Özel Sektörde Bir Araştırma” Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1), 257-281.
• Pinder, C. C. ve Harlos, K. P. (2001) “Employee Silence: Quiescence and Acquiescence As Responses to Perceived Injustice” Research in Personnel and Human Resources Management, 20: 331-369.
• Tayfun, A., Çatır O. (2013) “Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma” İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), 114- 134.
• Tiktaş, G. (2012) “Örgüt Kültürü, Örgütsel Özdeşleşme ve Örgütsel Sessizlik İlişkisine Yönelik Bir İnceleme” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tüz, V., M. ve Altıntaş, Ç., A. (2008) “Yönetime Kültürel Bakış”, Furkan Ofset, Bursa.
• Yamane, T. (2010) “Temel Örnekleme Yöntemleri” (Çev: Esin, A., Aydın, C., Bakır, M.,A. ve Gürbüzel, E.), Literatür Yayıncılık, İstanbul.
• Yeşilaydın, G. ve Bayın, G. (2015) “Türkiye’de Örgütsel Sessizlik ile İlgili Yapılan Araştırmalara Yönelik Literatür İncelemesi” Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(4),103-120.
• http://www.dpb.gov.tr/F/Root/dosyalar/istatistikler/ kamu_per_istatistikleri/ocak2015/8_iller_itibari_ yillar_bazinda_istihdam_012015.pdf; 05.05.2015.