BibTex RIS Kaynak Göster

AÇIKÖĞRETİMDE KREDİLİ SİSTEM UYGULAMALARI

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 2, 2008 - 2014, 01.06.2014

Öz

Kaynakça

  • (2013). Açıköğretim Sisteminin Tanıtımı.
  • http://www.anadolu.edu.tr/aos/aos_tanitim/aos.aspx, 12 Mayıs 2013.
  • Bakioğlu, A. ve Can, E. (2011). Açıköğretimde Ölçme ve Değerlendirme: Problemler ve Öneriler. Uluslararası Yükseköğretim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar. 27-29 Mayıs, İstanbul-Türkiye.
  • Bakioğlu, A. ve Can, E.(2013). “Açık ve Uzaktan Eğitimde Akreditasyon”. Volkan Yüzer, Gonca Telli Yamamoto ve Uğur Demiray (Editörler), TÜRKİYE’DE E-ÖĞRENME Gelişmeler ve Uygulamalar IV içinde (s.227-241). Anadolu Üniversitesi Yayınları No:3016, Açıköğretim Fakültesi Yayınları No:1969, Eskişehir.
  • Bodur, F.(2010). Uzaktan Öğretim Ders Kitaplarındaki Görsel Öğelerin Öğrenmeye Katkıları: Anadolu Üniversitesi Uzaktan Öğretim Öğrenci Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Eskişehir.
  • Can, E. (2000). Anadolu Üniversitesi’nde Uzaktan Öğretim Teknikleri İle Lisans Öğrenimi Gören Öğrencilerin Öğretim Süreçlerinde Karşılaştıkları Sorunlar. Lisans Tezi, IX. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 27-30 Eylül, Erzurum.
  • Can, E. (2004). Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Eğitimlerini Değerlendirmeleri. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 6-9 Temmuz, Malatya.
  • Can, E. (2005). Uzaktan Öğretim Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Yönetimini Değerlendirmeleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Can, E. (2011). Açıköğretimde Öğretim Materyallerinin Etkinliğinin Belirlenmesi. XX.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 8-10 Eylül, Burdur.
  • Can, E.(2012). Açık ve Uzaktan Eğitimde Akreditasyon Yeterlilik Düzeyinin İncelenmesi.Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Güçlü, A. (2012). Açıköğretime Olan İlgi neden Artıyor. http://gundem.milliyet.com.tr/acik-ogretime-olan-ilgi- neden-artiyor/gundem/gundemyazardetay/03.02.2012/1497319/default.htm, 3 Şubat 2012.
  • Hızal, A. (1983). Uzaktan Öğretim Süreçleri ve Yazılı Gereçler: Eğitim Teknolojisi Açısından Yaklaşım. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. Ankara
  • İşman, A. (2005). Uzaktan Eğitim, 2. Baskı, Öğreti Yayınları. Ankara.
  • Kaya, Z.(2002). Uzaktan Eğitim, 1. Baskı, Pegema Yayıncılık. Ankara
  • Keegan, D.(1995). Foundations of Distance Education, Routledge. Dublin.
  • Resmî Gazete.(2013).Anadolu Üniversitesi Açıköğretim, İktisat, İşletme Fakülteleri Öğretim Ve Sınav Yönetmeliği. 18 Ocak 2013, Sayı : 28532. http://www.anadolu.edu.tr/tr/aof-sinav-yonetmeligi, web adresinden 02 Haziran 2013 tarihinde edinilmiştir.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
  • Yamamoto, G.T. ve Can, E.(2013). “Türkiye’de Uzaktan Eğitim Uygulamalarının Analizi”. Volkan Yüzer, Gonca Telli Yamamoto ve Uğur Demiray (Editörler), TÜRKİYE’DE E-ÖĞRENME Gelişmeler ve Uygulamalar IV içinde (s.193-206). Anadolu Üniversitesi Yayınları No:3016, Açıköğretim Fakültesi Yayınları No:1969, Eskişehir.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006).Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, Altıncı Baskı: Ankara

AÇIKÖĞRETİMDE KREDİLİ SİSTEM UYGULAMALARI

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 2, 2008 - 2014, 01.06.2014

Öz

Ülkemizde 60’tan fazla açık ve uzaktan eğitim programı ile hizmet veren Anadolu Üniversitesi
Açıköğretim Fakültesi, İşletme Fakültesi ve İktisat Fakültesi’nde öğrenim gören öğrencilerin ders başarılarının
değerlendirilmesi 2012-2013 eğitim öğretim yılından itibaren dönemlik kredili sisteme dayalı Bağıl
Değerlendirme Sistemine göre yapılmaktadır.
Bu araştırmanın amacı, Anadolu Üniversitesi’ne bağlı Merkezî Açıköğretim ve Uzaktan Eğitim
Programlarına kayıtlı öğrenci görüşlerinden yola çıkarak açık yükseköğretimde 2012-2013 eğitim öğretim
yılında uygulanmaya başlayan dönemlik kredili sistem uygulamasının genel bir değerlendirmesini yapmak ve
eksikliklerin giderilmesine yönelik öneriler geliştirmektir.
Bu araştırma, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim, İşletme ve İktisat Fakültelerinde öğrenim gören ve
İstanbul’da Özel bir Açıköğretim Kursuna devam eden 20 öğrenci ile yüz yüze görüşme yöntemi ile Ocak-
2013’te gerçekleştirilmiştir. Araştırmada verilerinin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme tekniği
kullanılmış ve veriler, nitel veri analizi ile değerlendirilmiştir.
Araştırmacı tarafından önceden hazırlanan yarı yapılandırılmış ve 4 sorudan oluşan görüşme formu
yardımıyla 6 açıköğretim öğrencisi ile pilot görüşmeler yapılmıştır. Pilot görüşme sonucu, elde edilen veriler
değerlendirilerek uzman görüşü alınmış ve görüşme formu yeniden düzenlenmiştir. Görüşme formu iki
bölümden oluşmaktadır. Görüşme formunun birinci bölümünde demografik verileri elde etmeye yönelik 4 soru
yer almıştır. Görüşme formunun ikinci bölümünde ise 3 adet açık uçlu soru yer almaktadır. Demografik veriler,
yüzde (%) ve frekans(f) yoluyla değerlendirilmiştir. Yüz yüze görüşme yöntemi ile açık uçlu sorulardan toplanan
veriler ise niteliksel araştırma yöntemleri ile incelenerek içerik analizi yoluyla değerlendirmeye tabi
tutulmuştur.
Araştırma sonucuna göre, açık ve uzaktan öğrenim gören öğrenciler, dönemlik kredili sisteme
geçilmesini genel olarak olumlu değerlendirmektedirler. Ancak, öğrenci başarısını ölçme ve değerlendirmede
yaşanan bu değişikliğin çok hızlı gerçekleştirildiği ve bu konuda öğrencilerin yeterli olarak bilgilendirilmedikleri,
sınav sistemi konusunda önemli sorunlarla karşılaştıkları görülmektedir.
Öğrenciler, özellikle, sınavlarda sorumlu oldukları derslerin içeriklerinin geç belirlendiğini, ders
materyallerinin kendilerine geç ulaştırıldığını, sınav öncesi gerekli bilgilendirmelerin zamanında yapılamadığını,
düşünmektedirler. Kredili sistem uygulamasının nasıl gerçekleştirileceği konusunda değişik çekinceleri olduğu
görülmektedir.
Araştırma bulgularına göre; güz ve bahar dönemlerinde gerçekleştirilen ara sınav ve yıl sonu sınavları
arasındaki sürenin çok az olduğu ve öğrencilerin sınavlara yeterli hazırlanma sürelerinin bulunmadığı
görülmektedir.
Araştırmada elde edilen bulgulara göre, açıköğretim sisteminde öğrenci başarısını ölçme ve
değerlendirme sisteminin uygulanmasında önemli düzenlemelere, iyileştirmelere, öğrencilerin
bilgilendirilmesine, sınav görevlilerinin eğitilmesine yönelik çabalara ihtiyaç olduğu görülmektedir.

Kaynakça

  • (2013). Açıköğretim Sisteminin Tanıtımı.
  • http://www.anadolu.edu.tr/aos/aos_tanitim/aos.aspx, 12 Mayıs 2013.
  • Bakioğlu, A. ve Can, E. (2011). Açıköğretimde Ölçme ve Değerlendirme: Problemler ve Öneriler. Uluslararası Yükseköğretim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar. 27-29 Mayıs, İstanbul-Türkiye.
  • Bakioğlu, A. ve Can, E.(2013). “Açık ve Uzaktan Eğitimde Akreditasyon”. Volkan Yüzer, Gonca Telli Yamamoto ve Uğur Demiray (Editörler), TÜRKİYE’DE E-ÖĞRENME Gelişmeler ve Uygulamalar IV içinde (s.227-241). Anadolu Üniversitesi Yayınları No:3016, Açıköğretim Fakültesi Yayınları No:1969, Eskişehir.
  • Bodur, F.(2010). Uzaktan Öğretim Ders Kitaplarındaki Görsel Öğelerin Öğrenmeye Katkıları: Anadolu Üniversitesi Uzaktan Öğretim Öğrenci Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Eskişehir.
  • Can, E. (2000). Anadolu Üniversitesi’nde Uzaktan Öğretim Teknikleri İle Lisans Öğrenimi Gören Öğrencilerin Öğretim Süreçlerinde Karşılaştıkları Sorunlar. Lisans Tezi, IX. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 27-30 Eylül, Erzurum.
  • Can, E. (2004). Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Eğitimlerini Değerlendirmeleri. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 6-9 Temmuz, Malatya.
  • Can, E. (2005). Uzaktan Öğretim Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Yönetimini Değerlendirmeleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Can, E. (2011). Açıköğretimde Öğretim Materyallerinin Etkinliğinin Belirlenmesi. XX.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 8-10 Eylül, Burdur.
  • Can, E.(2012). Açık ve Uzaktan Eğitimde Akreditasyon Yeterlilik Düzeyinin İncelenmesi.Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Güçlü, A. (2012). Açıköğretime Olan İlgi neden Artıyor. http://gundem.milliyet.com.tr/acik-ogretime-olan-ilgi- neden-artiyor/gundem/gundemyazardetay/03.02.2012/1497319/default.htm, 3 Şubat 2012.
  • Hızal, A. (1983). Uzaktan Öğretim Süreçleri ve Yazılı Gereçler: Eğitim Teknolojisi Açısından Yaklaşım. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. Ankara
  • İşman, A. (2005). Uzaktan Eğitim, 2. Baskı, Öğreti Yayınları. Ankara.
  • Kaya, Z.(2002). Uzaktan Eğitim, 1. Baskı, Pegema Yayıncılık. Ankara
  • Keegan, D.(1995). Foundations of Distance Education, Routledge. Dublin.
  • Resmî Gazete.(2013).Anadolu Üniversitesi Açıköğretim, İktisat, İşletme Fakülteleri Öğretim Ve Sınav Yönetmeliği. 18 Ocak 2013, Sayı : 28532. http://www.anadolu.edu.tr/tr/aof-sinav-yonetmeligi, web adresinden 02 Haziran 2013 tarihinde edinilmiştir.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
  • Yamamoto, G.T. ve Can, E.(2013). “Türkiye’de Uzaktan Eğitim Uygulamalarının Analizi”. Volkan Yüzer, Gonca Telli Yamamoto ve Uğur Demiray (Editörler), TÜRKİYE’DE E-ÖĞRENME Gelişmeler ve Uygulamalar IV içinde (s.193-206). Anadolu Üniversitesi Yayınları No:3016, Açıköğretim Fakültesi Yayınları No:1969, Eskişehir.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006).Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, Altıncı Baskı: Ankara
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ertuğ Can Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2014
Gönderilme Tarihi 5 Ocak 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Can, E. (2014). AÇIKÖĞRETİMDE KREDİLİ SİSTEM UYGULAMALARI. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 4(2), 2008-2014.