In modern theater, the mask was used to sample crises related to occurrence. The self-crisis in theater has been used through a mask that transforms and freezes the face in general expression, for different purposes by different authors. In an age of trying to reintegrate the subject, what did the contemporary writer expect from a physical or abstract mask? As is known, as a concept in dramatic writing, character is deeply dependent on modern forms of subjects. The character also constitutes a manifestation of the self's perception and the change in the relations between the self and the world. The basic crisis of the self is based on face/mask polarization. The mask always means opposition in the western world thought. The mask is always the unique self, the last resort of the idea of the human face. The mask refers to melancholy, although it is a sign of the impossibility of creating a true self. Another concept is metamorphosis which has to do with the mask. Identity is unstable, but metamorphosis is both its loss and guarantee. Metamorphosis involves the moment before and after it. Paradoxically, identity allows its survival even when it becomes unstable. This study examines the role of masks and metamorphosis in modern dramatic literature in Pirandello, Brecht, Genet and Müller.
Mask Metamorphosis Self Modern Modern Modern Modern Postmodern Postmodern Postmodern Postmodern Theatre
Modern tiyatroda mask, oluş ile ilgili krizlerin örneklenmesinde kullanılmıştır. Tiyatroda benlik krizi, yüzü başkalaştıran, genel ifadede donduran mask aracılığıyla farklı amaçlarla, farklı yazarlar tarafından sıklıkla kullanılmıştır. Özneyi yeniden bütüncülleştirmeye çalışan bir çağda, çağdaş yazar somut veya soyut masktan ne ummuştur? Bilindiği gibi dramatik yazarlıkta bir kavram olarak karakter, modern özne biçimlerine derinden bağımlıdır. Aynı zamanda benliğin algısı ve benlik ile dünya arasındaki ilişkilerdeki değişikliğin bir tezahürünü kendinde oluşturmaktadır. Benliğin asal krizi yüz/maske kutuplaşmasına dayanır. Batı düşüncesinde maske, her zaman muhalefet anlamına gelir. Maske öznelliğin göstergesi olmasının tersine, eşsiz benlik, insan yüzü fikrinin son çaresidir. Maske, gerçek benlik yaratmanın imkânsızlığının bir işareti olsa da altta yatan bir melankoliye işaret eder. Maske ile belirgin yakınlıkları olan başka bir kavram ise metamorfoz kavramıdır. Kimlik kararsızdır, ancak metamorfoz onun hem kaybı hem de garantiye alınmış halidir. Metamorfoz anı, hem kendinden önce hem de sonraki anları içine alır. Paradoksal olarak, kimlik istikrarsızlaşırken bile kendisinin hayatta kalmasını sağlar. Bu çalışma Pirandello, Brecht, Genet ve Müller örnekleminde maske ve metamorfozun modern oyun yazınındaki yerini inceler
Maske Metamorfoz Benlik Tiyatro Modern Modern Modern Modern Postmodern Postmodern Postmodern Postmodern
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | October 22, 2020 |
Submission Date | July 10, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 26 Issue: 45 |
Obtaining permissions for studies requiring ethics committee approval regarding the implementation of ethical rules and including information about permission in the article was added to the criteria. In this direction, Ethics Committee Permission is required for articles submitted to our journal and meeting the conditions stated below.
• Any research conducted with qualitative or quantitative approaches that require data collection from participants using questionnaires, interviews, focus group work, observation, experimentation, and interview techniques.
Also;
• Obtaining and indicating permission from the owners for the use of scales, surveys and photographs belonging to others,
• It should be stated that the copyright regulations are complied with for the intellectual and artistic works used.