Neoliberalleşme bağlamında çoğunlukla enformel olarak gerçekleşen göçmen bakıcı istihdamı Türkiye’de çocuk bakım hizmetini sağlamanın önemli yollarından biri haline gelmiştir. Bu araştırma İstanbul’da yatılı göçmen bakıcıların bulunduğu beş haneye fenomenolojik bir yaklaşımla odaklanarak annelik ve bakıcılık rollerinin hanede ilişkisellikle nasıl müzakere edildiğini incelemektedir. Araştırmanın ilk aşamasında beş anne ve beş göçmen bakıcı ile yapılan derinlemesine görüşmelerden elde ettiğimiz bulgulara göre bakıcı ve anne arasında güvenli bir ilişkisellik ilk uzlaşı evresinde kurulmakta, sonrasında çocuk bakımı ve annelik rollerinde kültürel benzerlik ve farklılıklar asimetrik bir şekilde oluşan kurgusal akrabalık üzerinden müzakere edilerek uyumlanma evresine geçilmektedir. Hane içi düzen evresinde ise göçmen bakıcı ve anne arasında gelişen ilişkisellik, hane üyelerinin kendine özgü iletişim tutumlarına göre değişen, bakıcının başta anne olmak üzere aile üyeleriyle kurduğu ilişkide gizil ve açık müzakere süreçlerini besleyen ancak nihayetinde duygusal emeğin baskın olarak ailenin beklentilerine göre uyarlandığı bir yapı sunmaktadır.
With Türkiye’s adoption of neoliberal policies regarding care services over the last few decades, informally employed migrant care workers have become an important source for providing childcare in Türkiye. This research explores how caregiving roles are negotiated through the relationship between live-in migrant care workers and the mothers who hire them. The study uses a phenomenological approach to focus on five households with migrant care workers in Istanbul, the hub of migrant workers in Türkiye. According to the preliminary findings, a secure relationality between migrant care workers and mothers is established in the first reconciliation phase when the migrant care worker is hired into the household. In the second adaptation phase, cultural similarities and differences between the migrant care worker and the mother arise in the field of childcare. These are negotiated through a fictive kinship, whose borders are often drawn by the mother unilaterally. The last phase consolidates the household routines and orders. Here, the relationality between the migrant care worker and the mother is established through the implicit and open negotiation processes regarding childcare. This research argues that, while this process is predominantly adapted to the expectations of the mother, migrant care workers do not internalize the fictive kinship the mother has constructed and the insecure employment conditions.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology (Other) |
Journal Section | RESEARCH ARTICLES |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 43 Issue: 2 |