Research Article
BibTex RIS Cite

MODERN TERÖR ÖRGÜTLERİNİN ŞİDDET KULLANIMINA YÖNELİK DEĞİŞEN STRATEJİSİ: FETÖ/PDY ÖRNEĞİ

Year 2023, Issue: 37, 28 - 41, 30.05.2023
https://doi.org/10.20875/makusobed.1192779

Abstract

Bu çalışma terör örgütlerinin şiddet kullanımına yönelik değişen stratejisini FETÖ/PDY örneği üzerinden incelemektedir. Bu amaçla literatürde çalışmaların konuya yönelik yaklaşımlarını inceleyen bir araştırma makalesi olup FETÖ/PDY’nin literatürdeki tartışmalarda edindiği konumu nerede durduğunu incelemektedir. Çalışmada, modern terörizmin tarihçesine de yer verilerek terörizmde nasıl bir dönüşümün yaşandığı ortaya konmuşturna yer verilmiştir. Burada FETÖ/PDY terör örgütünün, modern terörizm tarihinde yer alan örneklerden oldukça farklı bir yerde durduğu görülmektedir. Ayrıca burada terör örgütü adı altına girmeden demokrasinin araçlarından olan STK’lear, vakıflar, dernekler gibi kurumlarla örgütsel yapılarını oluşturmaktadırlar. Çalışmadaki temel amaç, terör örgütlerinin yoğun şiddete başvurmalarından dolayı meşruluğunu kaybetmeleri, güç zehirlenmesi yaşamaları, finansal ve toplumsal destekten yoksun kalmaları ve modern caydırıcı ulusal ordular ve kolluk kuvvetleri ile mücadele edecek kapasiteye sahip olmamalarından dolayı şiddete son çare olarak başvurmalarının gösterilmesidir. Bu kapsamda, FETÖ/PDY terör örgütü paralel devlet yapılanması kurarak politik amaçlarına ulaşmaya çalışması ve son çare olarak şiddete başvurması terörizm literatüründe yeni bir çalışma alanı yaratması sebebiyle vaka olarak incelenmiştir.

References

  • Alexander, Y. (1987). Terrorism: Threats and Trends . The Jorunal of Conflict Terrorism, 213-215.
  • Bal, İ. (2006). Terörizm. Ankara: USAK Yayınları.
  • Chomsky, N. (1999). Terör Ne? Terörist Kim? (D. Körpe, Çev.) Ankara: Om Yayınevi.
  • Demir, C. K. (2017). Sebeplerinden Mücadele Yöntemlerine Etnik Ayrılıkçı Terörizm: ETA, PIRA, PKK. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Demir, H. (2017). Gülen Örgütü: Ezoterik Bir Kült Cemaatin Radikalleşmesi. Ankara: Anadolu Ay Yayınları.
  • EtimolojiTürkçe. (2012). Etimoloji Türkçe. 06 10, 2020 tarihinde https://www.etimolojiturkce.com/arama/terrere adresinden alındı
  • Hamilton, L. (2007). Terrorist Organizational Models. U. A. Command içinde, A Military Guide to Terrorism in the Twenty-First Century (s. (3) 1-14). Leavenworth, Kansas : TRADOC.
  • Harmon, C. C. (2001). Five Strategies of Terrorism. Small Wars and Insurgencies, 12(3), 39-66.
  • Hoffman, B. (1998). Inside Terrorism. New York: Columbia University Press.
  • Honig, O., & Yahel, I. (2017). A Fifth Wave of Terrorism? The Emergence of Terrorist Semi-States. Terrorism and Political Violence, 31(6), 1210-1228.
  • İç Güvenlik Stratejileri Dairesi Başkanlığı. (2020). Hibrit Tehdit Hibrit Terörizm: PKK, DEAŞ, FETÖ. Ankara: T.C. İçişleri Bakanlığı İç Güvenlik Stratejileri Dairesi Başkanlığı.
  • Jackson, R. (2008). An Argument for Terrorism. Perspectives on Terrorism, 25-32.
  • Johnson, P. (1981). International Terrorism: Challenge and Responses. Londra: Routledge.
  • Karadağ, H., & Sıkı, İ. (2021). Divergent Nature of Terrorism: A Comparative Analysis on PKK and ISIS/ISIL . The Academic Elegance, 341-360.
  • Kazan, H. (2017). Terör-Medya İlişkisi ve Medyada Terör Haberciliği. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 12(24), 109-147.
  • Kilberg, J. (2012). A Basic Model Explaining Terrorist Group Organizational Structure. Studies in Conflict and Terrorism, 35(11), 810-830.
  • Kupperman, R. (1980). Terrorism: Threat, Reality, Response . San Franscisco: Hoover Institution Publicaiton.
  • Kydd, A. H., & Walter, B. F. (2006). The Strategies of Terrorism. International Security, 31(1), 49-80.
  • Laqueur, W. (2002). A History of Terrorism (3. Baskı b.). Londra: Transaction Publisher.
  • Mallison, W., & Mallison, S. V. (1973). The Concept of Public Purpose Terror in International Law: Doctrines and Sanctions to Reduce the Destruction of Human and Material Values. Harvard Law Journal, 18(1), 12-28.
  • Marume, S., Jubenkanda, R., Namusi, C., & Madziyire, N. (2016). An analysis of essential elements of the State. International Journal of Engineering Science Invention, 24-28.
  • MİT. (2017, 05 22). Milli İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığıın 22.05.2017 tarihli 10.100.06.000.105.2/50-97549206 sayılı yazısı. TBMM Araştırma Komisyonu Cevabî Yazısı. Ankara, Ankara, Türkiye: MİT Müsteşarlığı.
  • Önsel, M. (2017). Ağacın Kurdu: . Ankara: Galeati Yayıncılık.
  • Rapoport, D. (2003). The Four Waves of Rebel Terror and September 11. C. Kegley içinde, The New Global Terrorism: Characteristics, Causes, Controls (s. 36-52). New Jersey: Pearson.
  • Stampnitzky, L. (2017). Can Terrorism Be Defined? R. B. Michael Stohl içinde, Constructions of Terrorism: An Interdisciplinary Approach to Research and Policy (s. 11-20). California: University of California Press.
  • TBB. (2006). Türkiye ve Terörizm: Rapor. Ankara: Türkiye Barolar Birliği.
  • Tilly, C. (2004). Terror, Terrorism, Terrorists. Sociological Theory, 22(1), 5-13.
  • Tokdemir, E., & Akcinaroglu, S. (2020). Battle for Allegiance: Governments, Terrorist Groups, and Constituencies in Conflict. Ann Arbor: University of Michigan Press.
  • Wilkinson, P. (2000). The Strategic Implications of Terrorism. M. L. Sondhi içinde, Terrorism and Political Violence: A sourcebook (s. 19-49). Har-Anand Publications.

THE CHANGING STRATEGY OF MODERN TERRORIST ORGANISATONS TO USE OF VIOLENCE: THE EXAPMLE OF FETO/PDY

Year 2023, Issue: 37, 28 - 41, 30.05.2023
https://doi.org/10.20875/makusobed.1192779

Abstract

This study examines the changing strategy of terrorist organizations towards the use of violence through the example of FETO/PDY. For this purpose, it is a research article that examines the approaches of the studies in the literature and examines where FETO/PDY stands in the discussions. In the study, the history of modern terrorism and what kind of transformation has taken place in terrorism are also included Here, it is seen that the FETÖ/PDY terrorist organization stands in a very different place from the examples in the history of modern terrorism. In addition, they form their organizational structures with institutions such as NGOs, foundations and associations, which are among the tools of democracy, without going under the label of a terrorist organization.The main purpose of the study is to show terrorist organizations’ resort to violence as a last resort because losing legitimacy, power poisoning, being deprived of financial and social support and not having a capacity to fight with modern national states. In this context, the FETO/PDY has been examined as a case, as it creates a new field of study terrorism, trying to achieve its political goals by establishing a parallel state structure and resorting to violence as a last resort.

References

  • Alexander, Y. (1987). Terrorism: Threats and Trends . The Jorunal of Conflict Terrorism, 213-215.
  • Bal, İ. (2006). Terörizm. Ankara: USAK Yayınları.
  • Chomsky, N. (1999). Terör Ne? Terörist Kim? (D. Körpe, Çev.) Ankara: Om Yayınevi.
  • Demir, C. K. (2017). Sebeplerinden Mücadele Yöntemlerine Etnik Ayrılıkçı Terörizm: ETA, PIRA, PKK. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Demir, H. (2017). Gülen Örgütü: Ezoterik Bir Kült Cemaatin Radikalleşmesi. Ankara: Anadolu Ay Yayınları.
  • EtimolojiTürkçe. (2012). Etimoloji Türkçe. 06 10, 2020 tarihinde https://www.etimolojiturkce.com/arama/terrere adresinden alındı
  • Hamilton, L. (2007). Terrorist Organizational Models. U. A. Command içinde, A Military Guide to Terrorism in the Twenty-First Century (s. (3) 1-14). Leavenworth, Kansas : TRADOC.
  • Harmon, C. C. (2001). Five Strategies of Terrorism. Small Wars and Insurgencies, 12(3), 39-66.
  • Hoffman, B. (1998). Inside Terrorism. New York: Columbia University Press.
  • Honig, O., & Yahel, I. (2017). A Fifth Wave of Terrorism? The Emergence of Terrorist Semi-States. Terrorism and Political Violence, 31(6), 1210-1228.
  • İç Güvenlik Stratejileri Dairesi Başkanlığı. (2020). Hibrit Tehdit Hibrit Terörizm: PKK, DEAŞ, FETÖ. Ankara: T.C. İçişleri Bakanlığı İç Güvenlik Stratejileri Dairesi Başkanlığı.
  • Jackson, R. (2008). An Argument for Terrorism. Perspectives on Terrorism, 25-32.
  • Johnson, P. (1981). International Terrorism: Challenge and Responses. Londra: Routledge.
  • Karadağ, H., & Sıkı, İ. (2021). Divergent Nature of Terrorism: A Comparative Analysis on PKK and ISIS/ISIL . The Academic Elegance, 341-360.
  • Kazan, H. (2017). Terör-Medya İlişkisi ve Medyada Terör Haberciliği. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 12(24), 109-147.
  • Kilberg, J. (2012). A Basic Model Explaining Terrorist Group Organizational Structure. Studies in Conflict and Terrorism, 35(11), 810-830.
  • Kupperman, R. (1980). Terrorism: Threat, Reality, Response . San Franscisco: Hoover Institution Publicaiton.
  • Kydd, A. H., & Walter, B. F. (2006). The Strategies of Terrorism. International Security, 31(1), 49-80.
  • Laqueur, W. (2002). A History of Terrorism (3. Baskı b.). Londra: Transaction Publisher.
  • Mallison, W., & Mallison, S. V. (1973). The Concept of Public Purpose Terror in International Law: Doctrines and Sanctions to Reduce the Destruction of Human and Material Values. Harvard Law Journal, 18(1), 12-28.
  • Marume, S., Jubenkanda, R., Namusi, C., & Madziyire, N. (2016). An analysis of essential elements of the State. International Journal of Engineering Science Invention, 24-28.
  • MİT. (2017, 05 22). Milli İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığıın 22.05.2017 tarihli 10.100.06.000.105.2/50-97549206 sayılı yazısı. TBMM Araştırma Komisyonu Cevabî Yazısı. Ankara, Ankara, Türkiye: MİT Müsteşarlığı.
  • Önsel, M. (2017). Ağacın Kurdu: . Ankara: Galeati Yayıncılık.
  • Rapoport, D. (2003). The Four Waves of Rebel Terror and September 11. C. Kegley içinde, The New Global Terrorism: Characteristics, Causes, Controls (s. 36-52). New Jersey: Pearson.
  • Stampnitzky, L. (2017). Can Terrorism Be Defined? R. B. Michael Stohl içinde, Constructions of Terrorism: An Interdisciplinary Approach to Research and Policy (s. 11-20). California: University of California Press.
  • TBB. (2006). Türkiye ve Terörizm: Rapor. Ankara: Türkiye Barolar Birliği.
  • Tilly, C. (2004). Terror, Terrorism, Terrorists. Sociological Theory, 22(1), 5-13.
  • Tokdemir, E., & Akcinaroglu, S. (2020). Battle for Allegiance: Governments, Terrorist Groups, and Constituencies in Conflict. Ann Arbor: University of Michigan Press.
  • Wilkinson, P. (2000). The Strategic Implications of Terrorism. M. L. Sondhi içinde, Terrorism and Political Violence: A sourcebook (s. 19-49). Har-Anand Publications.
There are 29 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects International Relations
Journal Section Research Articles
Authors

Kerem Aydemir 0000-0003-3483-388X

Early Pub Date May 28, 2023
Publication Date May 30, 2023
Submission Date October 21, 2022
Acceptance Date December 11, 2022
Published in Issue Year 2023 Issue: 37

Cite

APA Aydemir, K. (2023). MODERN TERÖR ÖRGÜTLERİNİN ŞİDDET KULLANIMINA YÖNELİK DEĞİŞEN STRATEJİSİ: FETÖ/PDY ÖRNEĞİ. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(37), 28-41. https://doi.org/10.20875/makusobed.1192779