Öğretmenler İçin Sessiz İstifa Ölçeğinin Geliştirilmesi

Year 2024, Volume: 13 Issue: 2, 426 - 438, 22.04.2024

Kürşad Yılmaz Recep Serkan Arık Mustafa Çelik

https://doi.org/10.33206/mjss.1405854

Abstract

Sessiz istifa genel olarak, çalışanların işinin asgari gereklerini yerine getirmesi ve kesinlikle gerekli olandan daha fazla zaman, çaba veya coşku göstermemesi olarak tanımlanabilir. Sessiz istifa davranışının özellikle son yıllarda arttığı yönünde bazı görüşler bulunmaktadır. Bu çalışmada, öğretmenlerin sessiz istifa davranışlarının belirlenmesi amacıyla kullanılabilecek bir veri toplama aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma kapsamında iki farklı uygulama yapılmıştır. Birinci uygulamada 341, ikinci uygulamada 184 öğretmene ulaşılmıştır. Ölçeğin faktör yapısının belirlenmesi için açımlayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin “Yönetimsel Boyut ve Çalışan Temelli Boyut” olmak üzere iki boyuttan oluştuğu belirlenmiştir. Ölçekte yer alan maddelerin faktör yük değerleri 0.37 ile 0.83; madde toplam korelasyonları 0.376 ile 0.672 arasında değişmektedir. Ölçeğin güvenirlik katsayısı 0.88 olarak belirlenmiştir. Doğrulayıcı faktör analizinde belirlenen model veri uyumu indekslerinin kabul edilir sınırlar içinde olduğu belirlenmiştir. RMSEA değeri .07, CFI değeri .96 ve TLI değeri .96 kabul edilir sınırlar içindedir, X2/sd oranının 2.01, GFI değerinin .95 olarak bulunması da iyi uyumu göstermektedir. Bu çalışmadan elde edilen bulgular sonucunda, Sessiz İstifa Ölçeğinin (20 madde) öğretmenlerin sessiz istifa davranışının belirlenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu ortaya koymuştur.

Keywords

Sessiz istifa, yönetimsel boyut, çalışan temelli boyut, ölçek geliştirme

Ethical Statement

“Öğretmenler İçin Sessiz İstifa Ölçeğinin Geliştirilmesi” başlıklı çalışmanın yazım sürecinde bilimsel kurallara, etik ve alıntı kurallarına uyulmuş; toplanan veriler üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmamış ve bu çalışma herhangi başka bir akademik yayın ortamına değerlendirme için gönderilmemiştir. Gerekli olan etik kurul izinleri Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Kurulu’nun 28.11.2023 tarih ve 2023/11 sayılı toplantısında alınmıştır.

Development of Quiet Quitting Scale for Teachers

Abstract

Quiet quitting can be broadly defined as employees performing the minimum requirements of their job and not devoting more time, effort or enthusiasm than is absolutely necessary. There are some opinions that quiet quitting behavior has increased especially in recent years. In this study, it was aimed to develop a data collection tool that can be used to determine teachers' quiet quitting behaviors. Two different applications were made within the scope of the research. In the first application, 341 teachers were reached, and in the second application, 184 teachers were reached. Exploratory factor analysis was applied to determine the factor structure of the scale. As a result of the exploratory factor analysis, it was determined that the scale consists of two dimensions: "Managerial Dimension and Employee-Based Dimension". The factor loading values of the items in the scale are between 0.37 and 0.83; item-total correlations range between 0.376 and 0.672. The reliability coefficient of the scale was determined as 0.88. The model data fit indices determined in the Confirmatory Factor Analysis were determined to be within acceptable limits. RMSEA value is .07, CFI value is .96 and TLI value is .96 and they are within acceptable limits. Also X2/df ratio is 2.01 and GFI value is .95 indicates that a good fit. As a result of the findings obtained from this study, it was revealed that the Quiet Quitting Scale (20 items) is a valid and reliable measurement tool that can be used to determine the quiet quitting behavior of teachers.

Keywords

Quiet quitting, managerial dimension, employee-based dimension, scale development

References

• Alagöz, F., Can, D. ve Can, T. (2023). Okul öncesi öğretmenlerinin iş doyumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 12(34), 123-144.
• Alat, H. ve Filizöz, B. (2021). Örgütsel destek algısının, çalışanların gelişmeleri kaçırma korkusu ve içsel işten ayrılma niyeti üzerine etkisi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 64-78.
• Altınkurt, Y. (2014). The relationship between school climate and teachers’ organizational silence behaviors. Anthropologist, 18(2), 289-297.
• Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2016). Öğretmenlerin mizah tarzları ile örgütsel sinizm düzeyleri arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 122-143.
• Anand, A., Doll, J. ve Ray, P. (2023). Drowning in silence: A scale development and validation of quiet quitting and quiet firing. International Journal of Organizational Analysis. DOI 10.1108/IJOA-01-2023-3600.
• Arar, T. (2023). Çalışanları sessiz istifa davranışı sergilemeye yönelten unsurların incelenmesi. İçinde H. A. Kutlu (Edt.), Sosyal, beşeri ve idari bilimler alanında gelişmeler 1 (ss. 348-377). Ankara: Platanus Publishing.
• Aslan, M. ve Bakır, A. A. (2018). Sınıf öğretmenlerinin yaşadıkları örgütsel stres kaynakları. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 7(4), 349-365.
• Bachrach, D. G., Guedes, M. ve Patel, P. C. (2023). Quiet quitting scale. https://osf.io/eqfcn.
• Bagozzi, R. P. ve Yi, Y. (1988). On the evaluation of structural equation models. Journal of the Academy of Marketing Science, 16, 74-94.
• Boz, D., Duran, C., Karayaman, S. ve Deniz, A. (2023). Sessiz istifa ölçeği. İçinde C. Duran (Edt:), Sessiz istifa (ss. 9-40). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Bryman, A. ve Cramer, D. (2001). Quantitative data analysis with SPSS release 10 for windows: A guide for social scientists. London: Routledge.
• Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Çalışkan, K. (2023). Sessiz istifa: Sonun başlangıcı mı yeniden diriliş mi? Journal of Organizational Behavior Review, 5(2), 190-204.
• Çelebi, N. ve Taşçı-Kaya, G. (2014). Öğretmenlerin maruz kaldığı mobbing (Yıldırma): Nitel bir araştırma. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 5(9), 43-66.
• Çelik, M. ve Yılmaz, K. (2015). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ile tükenmişlikleri arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 102-131.
• Çimen, A. İ., ve Yılmaz, T. (2023). Sessiz istifa ne kadar sessiz. Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü Dergisi, 5(1), 27-33.
• Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS (2nd Edition). London: Sage.
• Formica, S. ve Sfodera, F. (2022). The great resignation and quiet quitting paradigm shifts: An overview of current situation and future research directions. Journal of Hospitality Marketing & Management, 31(8), 899- 907.
• Galanis, P., Katsiroumpa, A., Vraka, I., Siskou, O., Konstantakopoulou, O., Moisoglou, I., Gallos, P. ve Kaitelidou, D. (2023). The quiet quitting scale: Development and initial validation. AIMS Public Health, 10(4), 828-848.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. ve Anderson, R. E. (2014). Multivariate data analysis: Pearson new international edition. Essex: Pearson Education Limited,
• Hapsari, R. N. ve Dwianto, A. S. (2024). Quiet quitting phenomenon at SMP the Indonesia natural school teachers as a formal educational institution that carries an Merdeka Belajar system. Jurnal Bina Bangsa Ekonomika, 17(1), 171-183. DOI: 10.46306/jbbe.v17i1.465.
• İzki, Ö. (2019). Öğretmenlerin iş aile yaşam dengesinin performanslarına etkisi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Jehle, P. ve Schmitz, E. (2007). Innere kündigung und vorzeitige pensionierung von lehrpersonen. In M. Rothland (Edt.), Belastung und beanspruchung im lehrerberuf [Öğretmenlik mesleğinde stres ve gerginlik] (pp. 160-184). VS Verlag für Sozialwissenschaften.
• Kalağan, G. ve Güzeller, C. O. (2010). Öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 83-97.
• Kalaycı, Ş. (Ed.) (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kaplan, J. (2022). Pyramid of quiet quitting. LinkedIn, Erişim Adresi:https://rs.linkedin.com/posts/jason- kaplan-67b52610_leadership-personaldevelopment-management-activity-6971789378721345536-b8jn? trk=public_profile_like_view Erişim Tarihi: 28.10.2022
• Kaplan, V. (2021). Öğretmenlerin iş yaşamı kalitesi ile örgütsel değer algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Erciyes Journal of Education, 5(1), 51-73. https://doi.org/10.32433/eje.820504.
• Karadaş, H. ve Özgün, N. (2023). Öğretmenlerin örgütsel stres ile işe yabancılaşma düzeylerinin incelenmesi. Artuklu İnsan ve Toplum Bilim Dergisi, 8(1), 93-112.
• Karrani, M. A., Bani-Melhem, S. ve Mohd-Shamsudin, F. (2023). Employee quiet quitting behaviours: conceptualization, measure development, and validation. The Service Industries Journal, DOI: 10.1080/02642069.2023.2286604.
• Kline, P. (2014). An easy guide to factor analysis. Routledge
• Kline, R. B. (2011). Convergence of structural equation modeling and multilevel modeling. In M. Williams ve W. P. Vogt (Edt.), The SAGE handbook of innovation in social research methods (pp. 562-589). Sage.
• Kobal, G. ve Batı, S. (2022). Eski bir alışkanlık, yeni bir akım: Sessiz istifa yaşayanlar anlatıyor, uzmanlar yorumluyor. Hürriyet, https://www.hurriyet.com.tr/gundem/eski-bir-aliskanlik-yeni-bir-akim-sessiz-istifa- yasayanlaranlatiyor-uzmanlar-yorumluyor-42127939 (Erişim Tarihi: 19.05.2023).
• Kocakaya, M. ve Manolova-Yalçın, O. (2023). Öğretmenlerin tükenmişlik düzeylerine ilişkin öz algılarının değerlendirilmesi(Kayseri ili örneği). Erciyes Journal of Education, 7(2), 105-125. https://doi.org/10.32433/eje.1291704.
• Kumaş, V. ve Deniz, L. (2010). Öğretmenlerin iş doyum düzeylerinin incelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 32, 123-139.
• MacCallum, R. C., Widaman, K. F., Preacher, K. J. ve Hong, S. (2001). Sample size in factor analysis: the role of model error. Multivariate Behavioral Research, 36(4), 611-637. https://doi.org/10.1207/S15327906MBR3604_06.
• Mazı, A. (2023). Öğretmenlerin iş yaşam kalitesinin incelenmesi. İçinde S. Sönmez (Edt.), Eğitim bilimler alanında gelişmeler - 1 (ss. 222-238). Ankara: Platanus Publishing.
• Nordgren, H. ve Björs, A. (2023). Quiet quitting, loud consequences - The role of management in employee engagement. https://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:1744351/FULLTEXT01.pdf.
• Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory. New York: McGraw Hill.
• Önder, N. (2022). Herkesin konuştuğu sessiz istifa. Marketing Türkiye. https://www.marketingturkiye.com.tr/haberler/sessiz-istifa-nedir/(Erişim Tarihi:15.10.2023).
• Savaş, B. Ç. ve Turan, M. (2023). Sessiz istifa ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Online Journal of Recreation and Sports, 12(3), 442-453. https://doi.org/10.22282/tojras.1291075.
• Seçer, B. (2009). İçsel işten ayrılma: Nedenleri, ölçülmesi ve önlenmesi. İçinde A. Keser, G. Yılmaz ve S. Yürür (Edt.), Çalışma yaşamında davranış: Güncel yaklaşımlar (ss. 549-566). Umuttepe Yayınları.
• Seçer, B. (2011). İş güvencesizliğinin içsel işten ayrılma ve yaşam doyumuna etkisi. İŞGÜÇ: The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 13(4), 43-60.
• Sunar, L. ve Enginar, C. (2022). Türkiye’de öğretmenlik mesleği itibar kaybı yaşıyor. İçinde İ. H. Karataş (Edt.), Eğitim izleme raporu 2021 (ss. 108-110). İstanbul: İLKE Yayını. https://ilke.org.tr/images/air/egitim_2021/air_egitim_2021_.pdf.
• Şengül, H., Dinç, G., Kocabaş, B., Kayacık, B. E., Erol, H., & Düzce, M. (2023). Öğretmenlerin mobbing algıları. Premium E-Journal of Social Science, 7(31), 515–527. https://doi.org/10.5281/zenodo.8116440.
• Tatlı, M. (2023). Etik iklimin işe angaje olma ve sessiz istifa üzerindeki etkisinde politik becerilerin rolü: Kamu çalışanları örneği (Doktora Tezi). Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
• Tavşancıl, E. (2005). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel.
• TEDMEM (2014). Öğretmen gözüyle öğretmenlik mesleği. TEDMEM Rapor Dizisi: 3. https://portal.ted.org.tr/yayinlar/ogretmen_gozuyle_ogretmenlik_meslegi.pdf.
• Thekkechangarapatti, M. (2023). Quiet quitting in the education sector: Enumeration of three cases. EPRA International Journal of Multidisciplinary Research, 9(5), 83-88. DOI: 10.36713/epra2013.
• Türk Dil Kurumu (2024). Güncel Türkçe sözlük. https://sozluk.gov.tr/
• Uslu, S. (2020). İlkokul sınıf öğretmenlerinin iş-yaşam dengesini açıklayan olgular üzerine nitel bir araştırma. Yönetim ve Organizasyon Araştırmaları Dergisi, 5(1), 35-64.
• Üstün, F. ve Tatlı, M. (2020). İçsel işten ayrılma (içsel göç) ve performans düşürme eğiliminin demografik özellikler açısından değerlendirilmesi: Kamu özel sektör karşılaştırması. İçinde A. A. Akdoğan (Edt.), 19. uluslararası işletmecilik kongresi bildiriler kitabı (ss. 499-515). Erciyes Üniversitesi Yayını.
• Üstün, F., Ballı, E. ve Koca-Ballı, İ. (2022). İçsel işten ayrılma (sessiz istifa) ve hizmet inovasyon davranışının incelenmesi: Türkiye-Almanya örneği. İçinde H. Karadal, E. Dinçer, M. Şahin-Karadal (Edt.). Girişimcilik ve yönetim güncel gelişmeler (ss. 95-110). Özgür Yayın Dağıtım.
• Yıkılmaz, İ. (2022). Quiet quitting: A conceptual investigation. İçinde G. Gürçay ve A. Manafidizaji (Edt.), Anadolu 10th ınternational conference on social science proceeding book (ss. 581-591). Academy Conferences Publishing House.
• Yıldız, A. ve Ünlü, D. (2014). Metaforlarla öğretmenliğin dönüşümü. Eleştirel Pedagoji, 35, 13-20.
• Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2015). Öğretmenlerin mesleki profesyonellikleri ile iş-yaşam dengeleri arasındaki ilişki. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 14(28), 105-128.
• Yılmaz-Öztürk, Z. ve Ataş, A. (2023). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik algılarının incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 87-101.