Bu makalenin temel amacı, Türkiye’deki devlet üniversitelerine bağlı kariyer merkezlerinde çalışan yöneticilerin ve personelin nicelik ve nitelik olarak mevcut durumunu değerlendirmek ve personel açısından mevcut sorun alanlarını belirlemektir. Elde edilen bulgular ışığında ideal kariyer merkezi personel politikası için öncül öneriler sunulması da çalışmanın hem amacı hem de özgün katkısı olarak belirtilebilir. Veriler, Türkiye genelindeki devlet üniversitelerinde aktif olarak faaliyet gösteren 20 kariyer merkezindeki 53 yönetici ve uzmanla yüz yüze yapılan görüşmelerden toplanmış ve içerik analizine tabi tutulmuştur. Bulgular, kariyer merkezlerinde çalışan personelin hem nicelik hem de nitelik olarak yetersiz olduğunu, merkez müdürlerinin merkezin işlevlerine uzak bilim dalı uzmanları arasından seçildiğini ortaya koymaktadır. Kariyer merkezleri için örgüt yapısı ve personel modeli önerilmiş ve modelin dayanakları tartışılmıştır.
Athanasou, J. A. and Esbroeck, V. R. (2008). Introduction: Inter-National Handbook of Career Guidance.
In V. R. Esbroeck, J. A. Athanasou (eds.) International Handbook of Career Guidance. New York: Springer
Puplishing.
Atik, G. and Yalçın, İ. (2010). Counseling Needs of Educational Sciences Students at the Ankara University. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 2(2). 1520-1526.
Bogdan, R. C. and Biklen, S. K. (1992). Qualitative Research for Education: An introduction to Theory
and Methods. Boston: Allyn and Bacon.
Cafoğlu, Z. ve Okçu, V. (2013). Gençlik Sorunları: Siirt İli Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi.
43(12). 82-115.
Erdoğmuş, N. (2001). Üniversitelerdeki Kariyer Merkezlerinin Etkinlikleri Hakkında Bir Araştırma.
Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 1. (131-142).
Erkan, S., Özbay, Y., Cihangir Çankaya, Z. ve Terzi, Ş. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Yaşadıkları
Problemler ve Psikolojik Yardım Arama Gönüllükleri. Education and Science. 37(164). 94-107.
Güleri, M. (1994). Üniversiteli ve İşçi Gençliğin Gelecek Beklentileri ve Kötümserlik-İyimserlik
Düzeyleri. Kriz Dergisi. 6(1). 55-65. [https://istatistik.yok.gov.tr/].
Karaaslan, S. (2017). Ankara’daki Üniversitelerin Kariyer Merkezleri Üzerine Bir Değerlendirme.
[https://www.researchgate.net/publication/313051152]. (Erişim: 08 Kasım 2019).
Karataş, A. ve Gizir, C. A. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Psikolojik Danışma Gereksinimlerinin Çeşitli
Değişkenler Açısından İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28(28-3). 250-265.
Kavas, A. B. (2008). An Evaluation of the Career Centers' Services in Turkish Universities. XXIX.
International Congress of Psychology. Berlin: Germany.
Koçak, O ve Çepni, S. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Çalışma Hayatına Dair Beklentilerinin
Değerlendirilmesi: Yalova Üniversitesi Öğrencileri Örneği. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Fakültesi E-Dergi. C. 6(1). 241-265.
Livengood, J. A. (2012). The Leadership Orientations and Effectiveness of College and University Career
Services Directors.
Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. Ankara: Nobel Yayın
Dağıtım.
National Freshman Attitudes Report (2014). Special Focus on Career Decision-Making Toward the Goal
of College Completion. Retrieved From. [https://www.ruffalonl.com/papers-researchhigher-education
fundraising/2014/2014-freshman-attitudesreport-for-two-year-colleges].
Niles, S. G. (2002). Adult Career Development: Concepts, Issues and Practices. National Career
Development Association.
Pişkin, M. (2006). Türkiye’de Psikolojik Danışma ve Rehberlik Hizmetlerinin Dünü, Bugünü ve Yarını.
M. Hesapçıoğlu ve A. Durmuş (Ed.). Türkiye’de Eğitim Bilimleri: Bir Bilanço Denemesi. 458-501.
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Pişkin, M., Kart, N. M., Öğülmüş, S. ve Güldü, Ö. (2019). Üniversite Kariyer Merkezlerinin
Değerlendirilmesi. Tek Yerleşkeli ve Çok Yerleşkeli Üniversiteler İçin Alternatif Model Önerileri.
TÜBİTAK 116R044 Nolu Proje Sonuç Raporu.
Rayman, J. R. (1999). Career Services Imperatives for the Next Millennium. The Career Development
Quarterly. 48(2). 175-184.
Schutt, D. A. (2008). How to Plan & Develop a Career Center (Second Edition). New York: Ferguson
Publishing.
Yavuzer, H., Demir, İ., Meşeci, F. ve Sertelin, Ç. (2005). Günümüz Gençliğinin Gelecek Beklentileri.
Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi. 2(2). 93-103.
Yeşilyaprak, B. (2012). Mesleki Rehberlik ve Kariyer Danışmanlığında Paradigma Değişimi ve Türkiye
Açısından Sonuçlar: Geçmişten Geleceğe Yönelik Bir Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Bilimleri. 12(1). 97-118.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (9. Basım). Ankara:
Seçkin Yayıncılık.
Zeren, Ş. G. (2015). Yüz Yüze ve Çevrimiçi Psikolojik Danışma: Danışanların Sorunları ve
Memnuniyetleri. Eğitim ve Bilim. 40(182). 127- 141.
Zeren, Ş. G., Amanvermez, Y., Buyruk Genç, A., Ermumcu, A., Kalay, T., Satıcı, B. ve Yılmaz, A. S.
(2017). Yükseköğretimde Kariyer Merkezlerinin İncelenmesi: İstanbul İli Örneği. Yükseköğretim ve Bilim
Dergisi. 7(3). 554-564.
Pişkin, M., & Ersoy-kart, M. (2019). Üniversite Kariyer Merkezlerinin Örgüt Yapısı ve Personel Profilinin İncelenmesi: Kimler Yönetiyor? Kimler Yürütüyor?. Sosyal Güvenlik Dergisi, 9(2), 275-298. https://doi.org/10.32331/sgd.658658