48-72 AYLIK ÇOCUKLARIN SALDIRGANLIK YÖNELİMİNİN OYUN ETKİLEŞİMİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Year 2024, Volume: 14 Issue: 1, 20 - 33, 31.01.2024

Işıl Üzel Doğan Erhan Alabay

https://doi.org/10.24315/tred.1256424

Abstract

Bu araştırmada, 48-72 aylık okul öncesi dönem çocuklarının saldırganlık yöneliminin oyun etkileşimine etkisini incelemesi amaçlanmıştır. Nicel araştırma yöntemi ile tasarlanan bu çalışmada “ilişkisel tarama modeli” tercih edilmiştir. Çalışmada evren İstanbul olarak belirlenmiş ve örneklem hesaplamaları doğrultusunda 48-72 aylık toplam 437 çocuk araştırmaya dahil edilmiştir. Veri toplama arası olarak demografik bilgi formu, “36-72 Aylık Çocuklara Yönelik Saldırganlık Yönelim Ölçeği” ve “Penn Etkileşimli Akran Oyun Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda erkek çocuklarının kızlara göre daha fazla saldırgan yönelimine sahip olduğu ve oyun içindeki oyunun bozulmasına yönelik daha fazla davranışa sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Aynı zamanda çalışma sonucunda oyunun bozulması alt boyut puanları ile saldırganlık yönelimi alt boyutları arasında orta düzeyde ve pozitif yönlü bir ilişkiye rastlanırken çocuğun cinsiyeti ve saldırganlık yönelimi tüm alt boyutlarının oyunun bozulması düzeyinin %38’ini yordadığı tespit edilmiştir.

Keywords

okul öncesi, saldırganlık yönelimi, oyun etkileşimi, çocuk

Supporting Institution

yok

Project Number

yok

Thanks

Yok

References

• Abdi, B. (2010). Gender differences in social skills, problem behaviours and academic competence of Iranian kindergarten children based on their parent and teacher ratings. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5(2010), 1175-1179. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2010.07.256
• Ahmetoğlu, E., Acar, İ.H. ve Aral, N. (2017). Penn etkileşimli akran oyun ölçeği öğretmen formunun (PEAOÖ-Ö) uyarlama çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 104-119.
• Akcan, A. ve Ergün, A. (2015). Ana sınıfı öğrencilerinde saldırgan davranış ve etkileyen faktörler. Türkiye Klinikleri Halk Sağlığı Hemşireliği Dergisi, 1(1), 17-25.
• Akhtar J. ve Kushwaha A.K.S. (2015) Gender differences in aggressive behavior of adolescents. Indian J Applied Res, 5(1), 525-527. https://doi.org/10.36106/ijar
• Ay, H. (2017). Okul öncesi dönemi çocuklarının saldırganlık davranışlarının anne ve öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. [Yüksek lisans tezi]. Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Burdur.
• Bahtiyar Saygan B. ve Pekel Uludağlı N. (2021). Yaşam boyu toplumsal cinsiyet rollerinin gelişimi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 13(2), 354-382. https://doi.org/10.18863/pgy.789615
• Cabello, R., Gutierrez-Cobo, M. J. ve Fernandez-Berrocal, P. (2017). Parental education and aggressive behavior in children: A moderated-mediation model for inhibitory control and gender. Front. Psychol., 8, 1181. http://doi.org/10.3389/fpsyg.2017.01181
• Caemmerer, J. M. ve Keith, T. Z. (2015). Longitudinal, reciprocal effects of social skills and achievement from kindergarten to eighth grade. Journal of School Psychology, 53(4), 265–281. https://doi.org/10.1016/j.jsp. 2015.05.001
• Calmaestra, J., García, P., Moral, C., Perazzo, C. ve Ubrich, T. (2016). Yo a Eso No Juego. Bullying y Ciberbullying en la Infancia. Madrid: Save the children.
• Carraro, A. ve Gobbi, E. (2018). Play fighting to cope with children aggression: A study in primary school. Journal of Physical Education and Sport, 18(3), 1455-1458. https://doi.org/10.7752/jpes.2018.03215
• Civil, F. (2022). 3-6 yaş grubu çocukların duygu düzenleme becerileri ile annelerinin duygu düzenleme becerileri ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. [Yüksek lisans tezi]. Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Burdur.