TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARININ BENİMSEDİKLERİ EĞİTİM FELSEFELERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ (ZİYA GÖKALP EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖRNEĞİ)

Yıl 2018, Cilt: 17 Sayı: 68, 1636 - 1647, 24.10.2018

Ulaş Bingöl İsmail Kinay

https://doi.org/10.17755/esosder.397519

Cited By: 6

Öz

İnsanı diğer
varlıklardan ayıran en önemli niteliklerinden birisi kendi varlığı hakkında
düşünmesi ve etrafında olup bitenlere anlam verebilmesidir. Kişi kendisi ve dış
dünya ile ilgili düşünmeye başladığı andan itibaren felsefi bir eğilim içine
girer. İnsanoğlunun benimsediği felsefe, çoğu zaman eğitim yolu ile şekillenir.
Bütün mesleklerde olduğu gibi öğretmenlik mesleğinde de benimsenen felsefe
kişinin iş yaşamını bütün boyutları ile etkiler. Öğretmenler benimsedikleri
eğitim felsefesine göre sınıf içerisindeki davranışlarını düzenler; eğitim ve
öğretim ile ilgili karaları alırken benimsedikleri eğitim felsefesinin
tesirinde kalırlar. Bundan ötürü öğretmenlerin benimsedikleri eğitim
felsefelerinin tespiti; eğitim ortamının ve uygulamalarının düzenlenmesine,
ders içeriklerinin belirlenmesine, eğitim programlarının eksikliklerinin
giderilmesine yardımcı olacaktır. Bu çalışmanın genel amacı, Türkçe öğretmen adaylarının benimsedikleri eğitim felsefelerini
çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Çalışmanın
katılımcılarını 2016-2017 Yılı Bahar Döneminde Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp
Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Anabilim Dalında kayıtlı 171 öğretmen adayı
oluşturmaktadır. Bu araştırmada tarama modeli
kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak “Felsefi Tercih Değerlendirme Ölçeği”
kullanılmıştır. Bu araştırmadaki veriler SPSS 20 paket
programı kullanılarak incelenmiştir. Elde edilen bulgular yorumlanarak birtakım
önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Türkçe Eğitimi, Felsefe, Eğitim Felsefesi

AN INVESTIGATION OF EDUCATIONAL PHISOLOPHIES ADOPTED BY PROSPECTIVE TURKISH TEACHERS IN TERMS OF VARIOUS VARIABLES

Öz

One of the most
important human’s attributes is considering about his presence and give meaning
to goings on around.  Person enters into
philosophical tendency from the moment on he/she
starts to think about himself/herself and external world. Philosophy is adopted
by human forms usually through education. In profession of teaching, adopted
philosophy effects to work life completely as in all professions. Teachers
arrange their behaviors by adopted philosophy of education in class; and they
are influenced by philosophy of education when they decide on education and
training. On account of this situation,  the determination of adopted philosophy of
education helps to arranging educational environment and applications, determining
course content and eliminating training program’s deficiencies. The basic aim
of this work is to investigating philosophy of education adopted by Turkish
teacher candidates through certain variables. The population of the study
consisted of a total of 171 prospective teachers who studied Turkish Education
Department at Dicle University Ziya Gökalp Education Faculty  during the spring term of the educational
year 2016-2017.
The data
were collected via the “Philosophy Preference Assessment Scale”. They were
analyzed through SPSS 20. The findings were discussed and some suggestions were
present.

Anahtar Kelimeler

Turkish Education, Philosophy, Philosophies of Education

Kaynakça

• Altınkurt, Y., Yılmaz, K. ve Oğuz, A. (2012). İlköğretim ve ortaöğretim okulu öğretmenlerinin eğitim inançları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 1-19.
• Akbulut. Y. (2010). Sosyal Bilimlerde SPSS Uygulamaları. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
• Baş, G. (2015). Öğretmenlerin Eğitim Felsefesi İnançları ile Öğretme-Öğrenme Anlayışları Arasındaki İlişki. Eğitim ve Bilim, ı 182, s.111-126.
• Brameld, T. (1971). Patterns of Educational Philosophy: Divergence and Convergence in Culturological Perspective. New York: Holt, Rinehart, and Winston.
• Brauner, Charles J.-Burns, Hobert W. (1965). Problems in Education an Philosphy. Englewood Cliffs, pp. 20-26.
• Bruce, S.-Yearley, S. (2006). The Sage Dictionary of Sociology. London in England: Sage Publications.
• Bunnin, N.-Yu, J. (2004). The Blackwell Dictionary of Western Philosophy. Oxford in U.K.:Blackwell Publishing.
• Büyüköztürk. Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Cevizci, A. (2013). Paradigma Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Cevizci, A. (2015). Felsefeye Giriş. İstanbul: Say Yayınları.
• Çetin, B.-İlhan, M.-Arslan, S. (2012). Öğretmen adaylarının benimsedikleri eğitim felsefelerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(5), 149-170.
• Çoban, A. (2002). Sınıf öğretmenliği öğretmen adaylarının eğitim sürecine ilişkin felsefesi tercihlerinin değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26(2), 311-318.
• Çüçen, A. K. (2012). Felsefeye Giriş. Bursa: Sentez Yayıncılık.
• Demirel, Ö. (2010). Eğitimde Program Geliştirme: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
• Doğanay, A. (2011). Hizmet öncesi öğretmen eğitiminin öğretmen adaylarının felsefi bakış açılarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 36(161), 332-348.
• Doğanay A. ve Sarı, M. (2003). İlköğretim öğretmenlerinin sahip oldukları eğitim felsefelerine ilişkin algıların değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(3), 321-337.
• Duman, B. ve Ulubey, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının benimsedikleri eğitim felsefelerinin öğretim teknolojilerini ve interneti kullanma düzeylerine etkisi ile ilgili görüşleri. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 95-114.
• Ekiz, D. (2007). Öğretmen adaylarının eğitim felsefesi akımları hakkında görüşlerinin farklı programlar açısından incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 1-12.
• Ekiz, D. (2005). Sınıf öğretmeni adaylarının eğitim felsefesi akımlarına ilişkin eğilimlerinin karşılaştırılması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 1-11.Erden, M. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: AlkımYayınları.Frankel, J. R., Wallen, N. E. & Hyun, H. H. (2012). How to Design and Evaluate Research in Education (Eighth Edition). New York: McGraw Hill.Geçici, S. ve Yapıcı, Ş. (2008). İlköğretim öğretmenlerinin eğitim felsefesiyle ilgili görüşleri. Kuramsal Eğitimbilim, 1(2), 57-64.
• Güçlü, A. (vd.) (2003). Felsefe Sözlüğü (2. Baskı). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Hançerlioğlu, O. (2012). Felsefe Ansiklopedisi Cilt 2. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• J.J. Rousseau (2003). Emile Ya Da Çocuk Eğitimi Üzerine. (çev. Mehmet Baştürk-Yavuz Kızılçim). İstanbul: Babil Yayınları.
• John Locke (2004). Eğitim Üzerine Düşünceler. (çev. Hakan Zengin). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Immanuel Kant (2007). Eğitim Üzerine. (çev. Ahmet Aydoğan). İstanbul: Say Yayınları.
• Karadağ, E., Baloğlu, N. ve Kaya, S. (2009). Okul Yöneticilerinin Eğitim Felsefesi Akımlarını Benimseme Düzeylerine İlişkin Ampirik Bir Çalışma. Kaygı: Uludağ Üniversitesi Felsefe Dergisi, 12, 181-200.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi (19. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kaya, S. (2007). İlk ve ortaöğretim okulu yöneticilerinin eğitim felsefesi akımlarına karşı eğilimlerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kneller, George F. (1971) Introduction to the Philosophy of Education. New York: John Wiley and Sons.Martin, David J.-Loomis, Kimberly S. (2007) Building Teachers: A Constructivist Approach to Introducing Education. Belmot, CA: Thomson Learning.
• Ornistein, A. C.-Hunkins, F. P. (2014). Eğitim Programı Temeller, İlkeler ve Sorunlar. (çev. Ed. Asım Arı). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Pallant, J. (2005). SPSS Survival Manual: A Step by Step Guide to Data Analysis Using SPSS for Windows. Australia: Australian Copyright.
• Platon (1999). Devlet. (çev. Sebahattin Eyuboğlu-M. Ali Cimcoz). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Raines-Eudy, R. (2000). Using Structural Equation Modeling To Test For Differential Reliability and Validity: An Empirical Demonstration. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 7(1): 124-141.
• Sönmez, V. (2011). Eğitim Felsefesi. Ankara: Anı Yayınları.
• Sönmez, V. (2003). Eğitimin Felsefi Temelleri. Öğretmenlik Mesleğine Giriş içinde (ed. Veysel Sönmez). Ankara: Anı Yayınları, s. 43-80.
• Vorlander, K. (2008). Felsefe Tarihi. (çev. Mehmet İzzet-Orhan Saadeddin). İstanbul: İz Yayıncılık.
• Weber, A. (1998). Felsefe Tarihi. (çev. H. Vehbi Eralp). İstanbul: Sol Yayınları.
• Tekin, S. ve Üstün, A. (2008). Amasya eğitim fakültesi öğretmen adaylarının eğitim süreci hakkındaki felsefi tercihlerinin tespiti. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 145-158.Tozlu, N. (2006). Felsefe ve Eğitim. Felsefe ve Eğitim içinde (ed. Adem Solak). Ankara: Hegem Yayınları, s.221-264.
• Üstüner, M. (2008). The comparison of the educational philosophies of Turkish primary school superintendents and teachers. Eurasian Journal of Educational Research, 33, 177-192.