BibTex RIS Kaynak Göster

Poem in the Ottoman’s Social Life: Afnamas in Ottoman Classical Literature and Kerem Qaside of Cem Sultan

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 8, 285 - 310, 01.03.2011

Öz

Kaynakça

  • AKKAYA, Hüseyin (1996). Nevres-i Kadîm and His Turkish Dîvân: Textual Analysis, Critical Edition and Facsimile, Cambridge: Harvard University.
  • AKKUŞ, Metin (2008). Klasik Türk Şiirinin Anlam Dünyası : Edebi Türler ve Tarzlar, Erzurum: Fenomen Yay.
  • AKSAN, Doğan (1999). Şiir Dili ve Türk Şiir Dili, Ankara: Engin Yayınevi.
  • AYNUR, Hatice (2000). “Cem Şairleri” İlmî Araştırmalar, S. 9: 33-43.
  • BİLKAN, Ali Fuat (1987). Nâbî’nin Kasideleri ve Kasideciliği, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış YLT).
  • CEBECİOĞLU, Ethem (2009). Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü, İstanbul: Ağaç Yay.
  • ÇAVUŞOĞLU, Mehmed (1986). “Kaside”, Türk Dili Türk Şiiri Özel Sayısı II (Divan Şiiri), 415-417: 17-77.
  • ÇINAR, Bekir (2007). “Geleneğe Direnen Bir Şair ve Şiiri: Cem Sultan’ın Frengistan Kasidesi”, Turkish Studies, Volume 2/4: 274-282.
  • DADAŞ, Cevdet (2002). “Osmanlı Arşiv Belgelerinde Şairlere Verilen Caize ve İhsanlar”, Türkler Ansiklopedisi, C. 11. Ankara: Yeni Türkiye Yay.: 748-757.
  • DURMUŞ, Tuba Işınsu (2009). Tutsan Elini Ben Fakirin - Osmanlı Edebiyatında Hamilik Geleneği, İstanbul: Doğan Kitap.
  • ELİOT, T. (1990). Edebiyat Üzerine Düşünceler (Çev. S. Kantarcıoğlu), Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • ERSOYLU, İ. Halil (1989). Cem Sultan’ın Türkçe Divan’ı, Ankara: TDK Yay.
  • EYDURAN, Aysun SUNGURHAN (1999). Kınalızâde Hasan Çelebi Tezkiretü’ş-şu’arâ İnceleme-Tenkitli Metin, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış DT).
  • GÖRE, Zehra (2009). “Kerem Kasidelerine Dair”, A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi (Prof. Dr. Hüseyin AYAN Özel Sayısı), S. 39: 919-956, Erzurum.
  • HORATA, Osman (1998). Esrâr Dede Hayatı-Eserleri Şiir Dünyası ve Dîvânı, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • HORATA, Osman (2000). “Cem Şairleri: Bir Kader Birliğinin Anatomisi”, Bilig, Güz, 15: 91-109.
  • IRKILATA, Mehmet (2007). Nazire Geleneği İçerisinde Kerem Kasideleri, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış YLT).
  • İNALCIK, Halil (2003). Şâir ve Patron, Ankara: Doğu Batı Yay.
  • İPEKTEN, Haluk (1990). Baki Hayatı, Edebî Kişiliği ve Bazı Şiirlerinin Açıklamaları, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yay.
  • İPEKTEN, Haluk (1991). Nâilî Hayatı-Sanatı-Eserleri, Ankara: Akçağ Yay.
  • İPEKTEN, Haluk (1994). Eski Türk Edebiyatı Nazım Şekilleri ve Aruz, İstanbul: Dergâh Yay.
  • İPEKTEN, Haluk (1996). Divan Edebiyatında Edebi Muhitler, İstanbul: MEB Yay.
  • İPEKTEN, Haluk vd. (1988).Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.
  • İSEN, Mustafa (1980). Sehi Bey Tezkire "Heşt Behişt", İstanbul: Tercüman Yay.
  • İSEN, Tûbâ Işınsu (2002). Divan Şiirinde Fahriye, Ankara: Bilkent Üniversitesi Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış YLT).
  • KARACAN, Turgut (1991). Bosnalı Alaeddin Sâbit-Divan, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Yay.
  • KILIÇ, Filiz (2000). Şehzade Bayezid-Şâhî Hayatı ve Divanı, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • KUTLUK, İbrahim (1997). Beyâni Mustafa Bin Carullah- Tezkiretü’ş-şuarâ, Ankara: TTK Yay.
  • MACİT, Muhsin (1996). Divan Şiirinde Âhenk Unsurları, Ankara: Akçağ. Yay.
  • MERİÇ, Münevver Okur (1992). Cem Sultan Hayatı ve Şiir Dünyası, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Muallim Nâcî (1307). Istılâhât-ı Edebiyye, İstanbul.
  • OCAK, Fatma Tulga (1991). “Nef’î ve Eski Türk Edebiyatımızdaki Yeri” Ölümünün Üçyüzellinci Yılında Nef’î, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.: 1-44.
  • OĞRAŞ, Rıza (2001). Esad Mehmed Efendi ve Bağçe-i Safâ- Endûz’u, Burdur.
  • Sehî Bey (1325). Âsâr-ı Eslâfdan Tezkire-i Sehî, İstanbul.
  • SOLMAZ, Süleyman (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu’arâsı (İnceleme-Metin), Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
  • TARLAN, Ali Nihad (2005). Ahmed Paşa Divanı, İstanbul: MEB Yay.

OSMANLI SOSYAL HAYATINDA ŞİİR: DİVAN ŞİİRİNDE AFNÂMELER VE CEM SULTAN’IN KEREM KASİDESİ

Yıl 2011, Cilt: 1 Sayı: 8, 285 - 310, 01.03.2011

Öz

Şiir, Osmanlı sosyal hayatında oldukça etkin bir şekilde yer almaktaydı. Sanatçılar geleneğe uygun bir şekilde, kimi duygu ve düşünceleri nakletmekte aracı kıldıkları şiirden, yeni bir görev ve maddi imkân gibi bazı isteklerinin ifadesinde de faydalanmışlardır. Divan şairleri kimi zaman da şiiri, bir sebeple ilgilerinden uzak kaldıkları, düşmanlarının tezviratlarıyla gözlerinden düştükleri efendilerinin (Padişah, şeyh, vezir vs.) kendilerini affetmeleri için aracı kılmışlardır

Kaynakça

  • AKKAYA, Hüseyin (1996). Nevres-i Kadîm and His Turkish Dîvân: Textual Analysis, Critical Edition and Facsimile, Cambridge: Harvard University.
  • AKKUŞ, Metin (2008). Klasik Türk Şiirinin Anlam Dünyası : Edebi Türler ve Tarzlar, Erzurum: Fenomen Yay.
  • AKSAN, Doğan (1999). Şiir Dili ve Türk Şiir Dili, Ankara: Engin Yayınevi.
  • AYNUR, Hatice (2000). “Cem Şairleri” İlmî Araştırmalar, S. 9: 33-43.
  • BİLKAN, Ali Fuat (1987). Nâbî’nin Kasideleri ve Kasideciliği, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış YLT).
  • CEBECİOĞLU, Ethem (2009). Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü, İstanbul: Ağaç Yay.
  • ÇAVUŞOĞLU, Mehmed (1986). “Kaside”, Türk Dili Türk Şiiri Özel Sayısı II (Divan Şiiri), 415-417: 17-77.
  • ÇINAR, Bekir (2007). “Geleneğe Direnen Bir Şair ve Şiiri: Cem Sultan’ın Frengistan Kasidesi”, Turkish Studies, Volume 2/4: 274-282.
  • DADAŞ, Cevdet (2002). “Osmanlı Arşiv Belgelerinde Şairlere Verilen Caize ve İhsanlar”, Türkler Ansiklopedisi, C. 11. Ankara: Yeni Türkiye Yay.: 748-757.
  • DURMUŞ, Tuba Işınsu (2009). Tutsan Elini Ben Fakirin - Osmanlı Edebiyatında Hamilik Geleneği, İstanbul: Doğan Kitap.
  • ELİOT, T. (1990). Edebiyat Üzerine Düşünceler (Çev. S. Kantarcıoğlu), Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • ERSOYLU, İ. Halil (1989). Cem Sultan’ın Türkçe Divan’ı, Ankara: TDK Yay.
  • EYDURAN, Aysun SUNGURHAN (1999). Kınalızâde Hasan Çelebi Tezkiretü’ş-şu’arâ İnceleme-Tenkitli Metin, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış DT).
  • GÖRE, Zehra (2009). “Kerem Kasidelerine Dair”, A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi (Prof. Dr. Hüseyin AYAN Özel Sayısı), S. 39: 919-956, Erzurum.
  • HORATA, Osman (1998). Esrâr Dede Hayatı-Eserleri Şiir Dünyası ve Dîvânı, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • HORATA, Osman (2000). “Cem Şairleri: Bir Kader Birliğinin Anatomisi”, Bilig, Güz, 15: 91-109.
  • IRKILATA, Mehmet (2007). Nazire Geleneği İçerisinde Kerem Kasideleri, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış YLT).
  • İNALCIK, Halil (2003). Şâir ve Patron, Ankara: Doğu Batı Yay.
  • İPEKTEN, Haluk (1990). Baki Hayatı, Edebî Kişiliği ve Bazı Şiirlerinin Açıklamaları, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yay.
  • İPEKTEN, Haluk (1991). Nâilî Hayatı-Sanatı-Eserleri, Ankara: Akçağ Yay.
  • İPEKTEN, Haluk (1994). Eski Türk Edebiyatı Nazım Şekilleri ve Aruz, İstanbul: Dergâh Yay.
  • İPEKTEN, Haluk (1996). Divan Edebiyatında Edebi Muhitler, İstanbul: MEB Yay.
  • İPEKTEN, Haluk vd. (1988).Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.
  • İSEN, Mustafa (1980). Sehi Bey Tezkire "Heşt Behişt", İstanbul: Tercüman Yay.
  • İSEN, Tûbâ Işınsu (2002). Divan Şiirinde Fahriye, Ankara: Bilkent Üniversitesi Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış YLT).
  • KARACAN, Turgut (1991). Bosnalı Alaeddin Sâbit-Divan, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Yay.
  • KILIÇ, Filiz (2000). Şehzade Bayezid-Şâhî Hayatı ve Divanı, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • KUTLUK, İbrahim (1997). Beyâni Mustafa Bin Carullah- Tezkiretü’ş-şuarâ, Ankara: TTK Yay.
  • MACİT, Muhsin (1996). Divan Şiirinde Âhenk Unsurları, Ankara: Akçağ. Yay.
  • MERİÇ, Münevver Okur (1992). Cem Sultan Hayatı ve Şiir Dünyası, Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Muallim Nâcî (1307). Istılâhât-ı Edebiyye, İstanbul.
  • OCAK, Fatma Tulga (1991). “Nef’î ve Eski Türk Edebiyatımızdaki Yeri” Ölümünün Üçyüzellinci Yılında Nef’î, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.: 1-44.
  • OĞRAŞ, Rıza (2001). Esad Mehmed Efendi ve Bağçe-i Safâ- Endûz’u, Burdur.
  • Sehî Bey (1325). Âsâr-ı Eslâfdan Tezkire-i Sehî, İstanbul.
  • SOLMAZ, Süleyman (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu’arâsı (İnceleme-Metin), Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
  • TARLAN, Ali Nihad (2005). Ahmed Paşa Divanı, İstanbul: MEB Yay.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Orhan Kurtoğlu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 1 Sayı: 8

Kaynak Göster

APA Kurtoğlu, O. (2011). OSMANLI SOSYAL HAYATINDA ŞİİR: DİVAN ŞİİRİNDE AFNÂMELER VE CEM SULTAN’IN KEREM KASİDESİ. Gazi Türkiyat, 1(8), 285-310.

Açık Erişim Politikası