Hemşirelerin Gözüyle İntörn Hemşire

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 3, 80 - 85, 30.09.2018

Kübra Gökalp Hatice Durmaz Oya Sevcan Orak

Öz

Araştırma, hemşirelerin intörnlük
uygulaması ve intörn hemşireler ile ilgili görüş ve katkılarını belirlemek
amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı tipteki
çalışma, 1-30 Haziran 2017 tarihleri arasında, Sağlık Araştırma ve Uygulama
Merkezi’nde yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini öğrencilerin intörnlük
uygulamasını yaptıkları kliniklerde görev yapan 378 hemşire oluşturmuş;
örneklem seçimi için herhangi bir yöntem uygulanmamış, araştırmaya katılmayı
kabul eden 296 hemşire ile çalışma tamamlanmıştır. Araştırmada demografik tanıtım formu, soru formu kullanılmıştır.

Hemşirelerin büyük bir çoğunluğu intörn
öğrencilerin güvenlerinin (%91.2), mesleğe uyumlarının (%87.8), iletişim
becerilerinin (%91.9), motivasyonlarının (%84.5), sorumluluk duygularının (%89.9),
ekip çalışmasına uyumlarının (%89.9), mesleki bilgi ve becerilerinin (%91.9),
klinik uygulamalarla ilgili cesaretlerinin (%90.5), kurum kültürlerinin (%80.4),
performanslarının (%91.2), liderlik özelliklerinin (%75.7) ve mesleki
gelişimlerinin (%93.9) arttığını belirtmişlerdir. Hemşirelerin çoğunluğu
intörnlük uygulamasının bakım kalitelerini (%70.3), iş doyumlarını (%53.4),
iletişim becerilerini (%51.4),  mesleki
sorumluluklarını arttırdığını (%60.8), iş stresi (%58.8) ve yükünü (%60.1)  azalttığını bildirmişlerdir. Hemşirelerin
çoğunluğu 14 haftalık intörnlük süresinin daha uzun olması, intörnlük
sistemi,amaçları ve intörnleri değerlendirmeye yönelik uygulama öncesi
hemşirelere eğitim verilmesi, intörnlük sisteminin belli bir maddi karşılığının
olması ve 14 hafta boyunca 4 gün olan gece nöbetlerinin sayısının artması
gerektiğini belirtmişlerdir.

Çalışmasının sonucunda, hemşireler intörnlük uygulamasının
öğrencilere ve kendilerine olumlu katkılar sağladığını belirttikleri
bulunmuştur. Uygulaması öncesi okul hastane işbirliği sağlanmalı ve hemşirelere
süreç ve değerlendirmeyle  ilgili eğitim
verilmelidir.
rinde alt başlıklar olmamalıdır.

Anahtar Kelimeler

İntörn, Rehber Hemşire, Uygulama

Kaynakça

• 1. Karaöz, S.(2013). “ Hemşirelik Eğitiminde Klinik Değerlendirmeye Genel Bakış: Güçlükler ve Öneriler”.Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 6(3, 149-58.
• 2. Büyük, ET, Rızalar, S, Çetin, A, Sezgin, S. (2014). “Hemşirelerin İntörn Eğitim Uygulaması Hakkındaki Görüş Ve Önerileri”. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 135-40.
• 3. Doğu, Ö, Güler, DS. (2016). “Klinisyen Hemşirelerin İntörnlük Uygulaması Hakkındaki Görüşleri”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(2), 79-82.
• 4. Worrall, K. (2007). “Orientation To Student Placements: Needs And Benefits”. Paediatric Nursing, 19(1), 31-3.
• 5. Turan, BG, Tan, M, Dayapoğlu, N. (2017). “Hemşirelik Öğrencilerinin Ve Klinik Hemşirelerin İntörn Uygulamasına İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi”. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 20(3), 170-179.
• 6. Bayık, A.(1991). “Ülkemizde Hemşirelik Eğitiminin Gelişimi ve Öğretime İlişkin Sorunlar”. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 7(3), 29-40.
• 7. Gümral, N, Çoşar, F.(2006). “Ebelik Ve Hemşirelik Son Sınıf Öğrencilerinin Okul-Hastane İşbirliği İle İlgili Görüşlerinin Değerlendirilmesi”. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 13(3), 21-4.
• 8. Tosun, N, Oflaz, F, Akyüz, A, Kaya, T, Yava, A, Yıldız, D ve ark. (2008). “Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinin İntörn Eğitim Programından Beklentileri İle Program Sonunda Kazanım Ve Önerilerinin Değerlendirilmesi”. Gülhane Tıp Dergisi, 50(3), 164-71.
• 9. Şentürk, EA, Dal, Ü, Kutlutürkan, S, Vural, G.(2008). “Hemşirelik Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Ve Hemşirelerin İntörnlük Uygulamasına İlişkin Görüşleri”. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi. 15(2),16-25.
• 10. Yazıcı, S, Nural, N.(2001). “Hemşirelik /Ebelik Öğrencilerinin Son Sınıfın Tamamın Uygulama Olmasına İlişkin Görüşleri”. İbni Sina Tıp Dergisi, 6(1), 43-8.
• 11. Tosun N, Oflaz F, Akyüz A, Kaya T, Yava A, Yıldız D, Akbayrak N. (2008). “Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinin İntörn Eğitim Programından Beklentileri İle Program Sonunda Kazanım Ve Önerilerinin Değerlendirilmesi”. Gülhane Tıp Dergisi, 50(3),164-171.
• 12. Çayır, A, Faydalı, S. (2017). “Birebir Rehberlik Modeli Denemesi; Rehber Hemşire Görüşleri”. Journal of Human Sciences, 14(1), 281-293.
• 13. Reid, TP., Hinderer, KA., Jarosinski, JM., Mister, BJ, Seldomridge, LA. (2013). “Expert Clinician To Clinical Teacher: Developing A Faculty Academy And Mentoring İnitiative”. Nurse Education in Practice, 13, 288-293. View Article: DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.nepr.2013.03.022
• 14. Skela-Savič, B, Kiger, A. (2015). “Self-assessment of clinical nurse mentors as dimensions of professional development and the capability of developing ethical values at nursing students: A correlational research study”. Nurse Education Today, 35, 1044-1051. View Article: DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.nedt.2015.04.003
• 15. Banister, G, Bowen-Brady, HM., Winfrey, ME. (2014). “Using Career Nurse Mentors To Support Minority Nursing Students And Facilitate Their Transition To Practice”. Journal of Professional Nursing. 30(4), 317-325. View Article: DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.profnurs.2013.11.001
• 16. Dobrowolska, B, McGonagle, I, Kane, R, Jackson, CS, Kegl, B, Bergin, M, Cabrera, E, Cooney-Miner, D, et al. (2016). “Patterns Of Clinical Mentorship İn Undergraduate Nurse Education: A Comparative Case Analysis Of Eleven EU And Non-EU Countries”. Nurse Education Today, 36, 44-52. View Article: DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.nedt.2015.07.010
• 17. Huybrecht, S, Loeckx, W, Quaeyhaegens, Y, De-Tobel, D, Mistiaen, W. (2011). “Mentoring İn Nursing Education: Perceived Characteristics Of Mentors And The Consequences Of Mentorship”. Nurse Education Today, 31, 274-278. doi:10.1016/j.nedt.2010.10.022