BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 5, 114 - 131, 04.11.2015

Öz

An atypical contract agreement, named the team contract (agreement), was arranged in the Turkish Labour Act No. 4857 Article No. 16. This type of contract has existed in the Turkish labour legislation since the Labor Act of 1936, no. 3008. Team contract is a contract where a representative worker from a group of many workers, as the team leader, signs a contract with the employer, on behalf of all the other workers in the group. The parties of the contract are the employer and this team leader, who represents the team of the workers. This was initially intended to help keep under control the “individual job finding services”, which was quite common at the times when the official Turkish Employment Institution was not functional. Today, team contract is seen in fewer and fewer areas. However, this contract has the very potential to acquire many different functions in the labour life. This contract is, in fact, a quite flexible employment contract which enables the workers and the employer to sign a contract even without the mediation of a worker representative. Furthermore, today it might also be quite possible that the such agreements might also be used a means of negotiating a collective bargaining with the employer in sectors such as the film industry, where collective agreements are rare. In this study, the characteristics of the team contract are explored, the potential areas of application will be highlighted and also a comparison will be made between the team contract in Turkish labour law and the group contract in German labour law

Kaynakça

  • KAYNAKLAR
  • AKINTÜRK, T., (2011), Borçlar Hukuku, 17. Baskı, İstanbul.
  • AKTAY/Arıcı/Senyen Kaplan, (2013), İş Hukuku, 6. Baskı, Ankara.
  • AKYİĞİT, E., (2013), İş Hukuku, 9. Baskı, Ankara.
  • AKYİĞİT, E., (2005), Türk Hukukunda Grup/Takım İş İlişkisi, Yargı Dünyası Dergisi, Haziran, s.11-18.
  • AYDINLI, İ., (2008), Borç İlişkisinin Nisbilik Özelliğine Getirilen İstisnalar Işığında İş Hukukunda İşçi-İşveren İlişkilerinin Değerlendirilmesi, Çalışma ve Toplum Dergisi, 2008/1, s.39-83.
  • BROX, H., (1991), Arbeitsrecht, 10. Auflage, Stuttgart.
  • ÇAKMAK, D., (2007), Toplumsal Uzlaşma Belgesi: 1936 tarihli İş Kanunu, Sosyal Bilimler Dergisi, 2007/1, s.127-169.
  • ÇENBERCİ, M., (1968), İş Kanunu Şerhi, Ankara.
  • ÇELİK, N., (1971), İş Hukuku I, İstanbul.
  • DÜTZ, W., (2003), Arbeitsrecht, 8. Auflage, München.
  • ELBİR, H.K., (1949), Takım Mukavelesi ve Takım Kılavuzunun Hukuki Durumu, Sosyal Hukuk Mecmuası, Sayı:14, Kasım 1949, s.68vd.
  • ELBİR, H.K., (1987), İş Hukuku, İstanbul.
  • ESEN, G., (1944), Türk İş Hukuku, Ankara.
  • HAAG, O., (2012), Arbeitsrecht, Weinheim.
  • KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, N., (1965), Takım Sözleşmesinin ve Takım Kılavuzunun Hukuki Mahiyetleri, İHFM, Cilt: XXX, Sayı:3-4, İstanbul 1965, s.922-933.
  • MOLLAMAHMUTOĞLU, H., (2008), İş Hukuku, 3.Baskı, Ankara.
  • REİSOĞLU, Safa, (2013), Türk Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, 24.Baskı, İstanbul.
  • REİSOĞLU, Seza, (1968), Hizmet Akdi, Mahiyeti-Unsurları-Hükümleri, Ankara.
  • SAYMEN, F.H., (1954), Türk İş Hukuku, İstanbul.
  • SCHAUB, G., (2001), Arbeitsrecht von A-Z, 16.Auflage, München.
  • SÜZEK, S., (2012), İş Hukuku, 8.Baskı, İstanbul.
  • ŞAKAR, M., (2009), İş Kanunu Yorumu, İstanbul.
  • TOLGA, M.V., (1958), İş Hukuku, 3.Baskı, İstanbul.
  • TUNCAY, C., (2013), İş İlişkisinin Kurulması, Hükümleri ve İşin Düzenlenmesi (Tebliğ), Yargıtay’ın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Kararlarının Değerlendirilmesi 2011, Ankara 2013, s.1-98.
  • TUNÇOMAĞ, K., (1970), Takım Sözleşmesi, İHFM, Cilt: XXXVI, Sayı:1-4, İstanbul 1970, s.311-322.
  • TUNÇOMAĞ/CENTEL, (2005), İş Hukuku, 4.Baskı, İstanbul.
  • ULUBEY, R., (2011), 4857 sayılı İş Kanununda Yer Alan İş Sözleşmesi Türleri, Lebib Yalkın Mevzuat Dergisi, MDengi/8841A.045, Nisan 2011, Sayı:88.
  • ZÖLLNER/LORİTZ, (1998), Arbeitsrecht, 5.Auflage, München.

İŞ HUKUKUNDA TAKIM SÖZLEŞMESİ VE İŞLEVİ

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 5, 114 - 131, 04.11.2015

Öz

4857 sayılı Türk İş Kanununun 16.maddesinde takım sözleşmesi adında atipik bir sözleşme düzenlenmiştir. Bu sözleşme tipi 1936 tarihli ve 3008 sayılı İş Kanunundan bu yana Türk iş hukukunda mevcuttur. Takım sözleşmesi; birçok işçinin meydana getirdiği bir takımı temsilen, bu işçilerden birinin takım kılavuzu sıfatıyla işverenle yaptığı bir sözleşmedir. Sözleşmenin tarafları, işveren ile bu takımı oluşturan işçileri temsilen takım kılavuzudur. Bu sözleşme, ilk zamanlarda iş ve işçi bulma kurumlarının işlevsel olmaması nedeniyle, işçi bulmada çok sık kullanılan “bireysel işçi bulma aracılık hizmetlerinin” kontrol altına alınmasını amaçlamaktaydı. Bugün takım sözleşmesinin uygulandığı alan çok daralmıştır. Ancak bu sözleşme çalışma hayatında çok farklı işlevlere sahip olma potansiyeline sahiptir. Bu sözleşme aslında, birçok işçi ile işveren arasında yapılan sözleşmelerin temsilci dahi olmaksızın yapılmasına imkan veren bir esnek iş sözleşmesi tipidir. Hatta bugün bu sözleşmelerin, toplu iş sözleşmesine nadiren rastlanan sinema sektörü gibi sektörlerde, işverenle toplu pazarlık yapılmasına imkan veren bir araç olarak kullanılması da mümkün olabilir. Bu çalışmada, takım sözleşmesi anlatılacak, bugünkü potansiyel kullanım alanları vurgulanacak ve Alman hukukundaki grup sözleşmesiyle kıyaslama yapılacaktır.

Anahtar kelimeler: Takım sözleşmesi, iş sözleşmesi, takım kılavuzu, iş hukuku, Türk iş hukuku, Alman hukuku.

Kaynakça

  • KAYNAKLAR
  • AKINTÜRK, T., (2011), Borçlar Hukuku, 17. Baskı, İstanbul.
  • AKTAY/Arıcı/Senyen Kaplan, (2013), İş Hukuku, 6. Baskı, Ankara.
  • AKYİĞİT, E., (2013), İş Hukuku, 9. Baskı, Ankara.
  • AKYİĞİT, E., (2005), Türk Hukukunda Grup/Takım İş İlişkisi, Yargı Dünyası Dergisi, Haziran, s.11-18.
  • AYDINLI, İ., (2008), Borç İlişkisinin Nisbilik Özelliğine Getirilen İstisnalar Işığında İş Hukukunda İşçi-İşveren İlişkilerinin Değerlendirilmesi, Çalışma ve Toplum Dergisi, 2008/1, s.39-83.
  • BROX, H., (1991), Arbeitsrecht, 10. Auflage, Stuttgart.
  • ÇAKMAK, D., (2007), Toplumsal Uzlaşma Belgesi: 1936 tarihli İş Kanunu, Sosyal Bilimler Dergisi, 2007/1, s.127-169.
  • ÇENBERCİ, M., (1968), İş Kanunu Şerhi, Ankara.
  • ÇELİK, N., (1971), İş Hukuku I, İstanbul.
  • DÜTZ, W., (2003), Arbeitsrecht, 8. Auflage, München.
  • ELBİR, H.K., (1949), Takım Mukavelesi ve Takım Kılavuzunun Hukuki Durumu, Sosyal Hukuk Mecmuası, Sayı:14, Kasım 1949, s.68vd.
  • ELBİR, H.K., (1987), İş Hukuku, İstanbul.
  • ESEN, G., (1944), Türk İş Hukuku, Ankara.
  • HAAG, O., (2012), Arbeitsrecht, Weinheim.
  • KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, N., (1965), Takım Sözleşmesinin ve Takım Kılavuzunun Hukuki Mahiyetleri, İHFM, Cilt: XXX, Sayı:3-4, İstanbul 1965, s.922-933.
  • MOLLAMAHMUTOĞLU, H., (2008), İş Hukuku, 3.Baskı, Ankara.
  • REİSOĞLU, Safa, (2013), Türk Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, 24.Baskı, İstanbul.
  • REİSOĞLU, Seza, (1968), Hizmet Akdi, Mahiyeti-Unsurları-Hükümleri, Ankara.
  • SAYMEN, F.H., (1954), Türk İş Hukuku, İstanbul.
  • SCHAUB, G., (2001), Arbeitsrecht von A-Z, 16.Auflage, München.
  • SÜZEK, S., (2012), İş Hukuku, 8.Baskı, İstanbul.
  • ŞAKAR, M., (2009), İş Kanunu Yorumu, İstanbul.
  • TOLGA, M.V., (1958), İş Hukuku, 3.Baskı, İstanbul.
  • TUNCAY, C., (2013), İş İlişkisinin Kurulması, Hükümleri ve İşin Düzenlenmesi (Tebliğ), Yargıtay’ın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Kararlarının Değerlendirilmesi 2011, Ankara 2013, s.1-98.
  • TUNÇOMAĞ, K., (1970), Takım Sözleşmesi, İHFM, Cilt: XXXVI, Sayı:1-4, İstanbul 1970, s.311-322.
  • TUNÇOMAĞ/CENTEL, (2005), İş Hukuku, 4.Baskı, İstanbul.
  • ULUBEY, R., (2011), 4857 sayılı İş Kanununda Yer Alan İş Sözleşmesi Türleri, Lebib Yalkın Mevzuat Dergisi, MDengi/8841A.045, Nisan 2011, Sayı:88.
  • ZÖLLNER/LORİTZ, (1998), Arbeitsrecht, 5.Auflage, München.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Vedat Laçiner

Yayımlanma Tarihi 4 Kasım 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 3 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Laçiner, V. (2015). İŞ HUKUKUNDA TAKIM SÖZLEŞMESİ VE İŞLEVİ. Hak İş Uluslararası Emek Ve Toplum Dergisi, 3(5), 114-131.