TÜRKİYE’DE SAĞLIK POLİTİKALARINDA GÜNCEL GELİŞMELER: SAĞLIKTA DÖNÜŞÜM PROGRAMINDAN GÜNÜMÜZE BAZI DEĞERLENDİRME VE ÖNERİLER
Yıl 2014,
Cilt: 2 Sayı: 2, 1 - 26, 01.06.2014
Emel Başol
Abdülkadir Işık
Öz
Sağlık, tüm birey ve toplumlar için en büyük öneme sahip temel bir ihtiyaçtır.
Sağlık ihtiyacının ikamesi mümkün değildir. Sağlık kavramı insanların ruhsal, sosyal
ve bedenen tam bir iyilik hali olarak tanımlanmaktadır. Bu iyilik durumunu sağlayan
örgütler ise sağlık kurumlarıdır.
Sağlıkta dönüşüm programı, dünyadaki gelişmeleri takip eden Türkiye’de de
yürürlüğe girmiştir. Türkiye’nin sağlıkta dönüşüm programı ülkenin sosyo ekonomik
gerçeklerine bağlı, sürdürülebilir ve geliştirilebilir özelliktedir. Program, birbiriyle eşit
tüm bireylerin kaliteli sağlık hizmetine adaletli olarak ulaşmalarını amaç edinen etik
bir yaklaşım üzerine inşa edilmiştir. Bu çalışmanın amacı öncelikle sağlık ve sağlık
hizmetleri ile ilgili bilgi vermek ardından Türkiye’deki sağlık hizmetleri ile ilgili
yürütülen politikaları değerlendirip bu konuda öneriler geliştirmektir.
Kaynakça
-
ATAAY, F. (2008), “Sağlık Reformu ve Yurttaşlık Hakları”, Amme İdaresi
Dergisi, Cilt 41, Sayı 3, Eylül: 169-184.
-
BLOOM. David E. ve David CANNING. (2000). The Health and Wealth of
Nations, Science Vol 287 18 February.
-
BODUR S.,(1991). Aile Sağlığı Eğitim Serisi, Ankara.
-
BULUTOĞLU K. , Kamu Ekonomisine Giriş , İstanbul 2003
-
BURSA SAĞLIK MÜDÜRLÜĞÜ. (2013). “Aile Hekimliği ve Aile
Hekimliğinin Evrensel Tanımı“.
-
ÇİÇEKLİOĞLU, Meltem (2011), “Türkiye’de Sağlık Reformları”,
-
Kapitalizmin Krizi ve Sağlık, Uluslararası Sağlık Politikaları Birliği Avrupa Birimi
XVI. Konferansı 29 Eylül-2 Ekim 2011, Ankara
-
FOON TANG, C., (2011), “Multivariate Granger Causality and the Dynamic
Relationship Between Health Care Spanding, Income and Relative Price of Health
Care in Malaysia”, Hitotsubashi Journal of Economics 52, ss. 199–214
-
KARSLIGIL Ş.(1973), Sağlık Bilgisi, İstanbul.
-
KAVUNCUBAŞI, Ş., (2007). Sağlık Kurumları Yönetimi, A.Ü. Eskişehir.
-
MUSHKIN, S.J., (1962), “Health as an Investment”, Journal of Political
Economy, Vol. 70(5), ss. 129–157
-
OECD Health Data 2014, http://stats.oecd.org
-
SAĞLIK BAKANLIĞI (2003). Sağlıkta Dönüşüm Programı, Sağlık Bakanlığı,
Ankara
-
SAĞLIK BAKANLIĞI (2011). Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Değerlendirme
Raporu
-
SAĞLIK BAKANLIĞI SAĞLIK ARAŞTIRMALARI GENEL
MÜDÜRLÜĞÜ. (2013) Sağlık İstatistikleri Yıllığı.
-
SAĞLIK BAKANLIĞI, http://www.saglik.gov.tr/TR/ana-sayfa/1-
0/20141223.html (Erişim Tarihi: 20.10.2014)
-
T.C. ANADOLU ÜNİVERSİTESİ. (2013).“Hemşirelikte Kişilerarası
İlişkilerin Boyutları”.
-
TÜİK. (2013). Sağlık Harcama İstatistikleri.
-
WHO. (2013). Heallth for All Database 2013
-
YILDIRIM H.H. ve YILDIRIM T. (2013). Türkiye Sağlık Reformları ve
Politikaları: Politika Analizi Çerçevesinde Bir Değerlendirme.
RECENT DEVELOPMENTS IN HEALTH POLICY IN TURKEY: FROM HEALTH TRANSFORMATION PROGRAM TO PRESENT EVALUATION AND SOME SUGGESTIONS
Yıl 2014,
Cilt: 2 Sayı: 2, 1 - 26, 01.06.2014
Emel Başol
Abdülkadir Işık
Öz
Health is essential and the most importart requirement for all individuals and
societies. Substituting the health needs is not possible. The notion of health defined as
a complete well being as spiritually, socially and physically. The organizations that
provide this well being are health institutions.
The transformation program in health also entered into force in Turkey which
follows developments in world. The transformation program of Turkey depends on the
socio-economic realities of the country and it’s characterized as sustainable and
improved. The program was based on an ethical approach to aiming all equal
individuals can reach the fairly to health services. The purpose of this study is first
inform about health and health services and then evaluate the health service policies
in Turkey and give suggestion in this regard.
Kaynakça
-
ATAAY, F. (2008), “Sağlık Reformu ve Yurttaşlık Hakları”, Amme İdaresi
Dergisi, Cilt 41, Sayı 3, Eylül: 169-184.
-
BLOOM. David E. ve David CANNING. (2000). The Health and Wealth of
Nations, Science Vol 287 18 February.
-
BODUR S.,(1991). Aile Sağlığı Eğitim Serisi, Ankara.
-
BULUTOĞLU K. , Kamu Ekonomisine Giriş , İstanbul 2003
-
BURSA SAĞLIK MÜDÜRLÜĞÜ. (2013). “Aile Hekimliği ve Aile
Hekimliğinin Evrensel Tanımı“.
-
ÇİÇEKLİOĞLU, Meltem (2011), “Türkiye’de Sağlık Reformları”,
-
Kapitalizmin Krizi ve Sağlık, Uluslararası Sağlık Politikaları Birliği Avrupa Birimi
XVI. Konferansı 29 Eylül-2 Ekim 2011, Ankara
-
FOON TANG, C., (2011), “Multivariate Granger Causality and the Dynamic
Relationship Between Health Care Spanding, Income and Relative Price of Health
Care in Malaysia”, Hitotsubashi Journal of Economics 52, ss. 199–214
-
KARSLIGIL Ş.(1973), Sağlık Bilgisi, İstanbul.
-
KAVUNCUBAŞI, Ş., (2007). Sağlık Kurumları Yönetimi, A.Ü. Eskişehir.
-
MUSHKIN, S.J., (1962), “Health as an Investment”, Journal of Political
Economy, Vol. 70(5), ss. 129–157
-
OECD Health Data 2014, http://stats.oecd.org
-
SAĞLIK BAKANLIĞI (2003). Sağlıkta Dönüşüm Programı, Sağlık Bakanlığı,
Ankara
-
SAĞLIK BAKANLIĞI (2011). Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Değerlendirme
Raporu
-
SAĞLIK BAKANLIĞI SAĞLIK ARAŞTIRMALARI GENEL
MÜDÜRLÜĞÜ. (2013) Sağlık İstatistikleri Yıllığı.
-
SAĞLIK BAKANLIĞI, http://www.saglik.gov.tr/TR/ana-sayfa/1-
0/20141223.html (Erişim Tarihi: 20.10.2014)
-
T.C. ANADOLU ÜNİVERSİTESİ. (2013).“Hemşirelikte Kişilerarası
İlişkilerin Boyutları”.
-
TÜİK. (2013). Sağlık Harcama İstatistikleri.
-
WHO. (2013). Heallth for All Database 2013
-
YILDIRIM H.H. ve YILDIRIM T. (2013). Türkiye Sağlık Reformları ve
Politikaları: Politika Analizi Çerçevesinde Bir Değerlendirme.