Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A RESEARCH ON DETERMINING ENVIRONMENTAL SUSTAINABILITY PERCEPTION OF DOMESTIC VISITORS

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 2, 16 - 28, 31.12.2017
https://doi.org/10.30625/ijctr.360187

Öz

The uncontrolled and continuous use
of natural resources as a result of raised industrialization, urbanization and
rapid population growth in recent years, 
has caused environmental degradation. The natural, artificial and
cultural attractiveness of destinations has an impact on the tourism demand for
the destination. Environmental sustainability has become prominent due to
increased environmental awareness, augmented demand for higher quality tourism
services by tourists and challenging competition between destinations. Within
the context of environmental sustainability, the priority is to ensure the
sustainability of the environment and natural resources. In this study, it is
aimed to determine environmental sustainability perception of domestic
visitors. In accordance with this purpose the data were gathered from 203
domestic tourists visiting Fethiye. The results indicated that level of  environmental sustainability perception of
domestic visitors were high. In addition, it was also examined whether environmental
sustainability perceptions of domestic visitors differ according to some
demographics.

Kaynakça

  • Acuner, E. (2015). Zigana Turizm Merkezi’nin Sürdürülebilir Turizm Kriterleri Çerçevesinde Yerel Destinasyon Yönetim Örgütleri Tarafından Değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1 (2015), 62-93.
  • Alessa, L. N., Kliskey, A.A., Williams, P. ve Barton, M. (2008). Perception of change in freshwater in remote resource-dependent Arctic communities, Global Environmental Change, 18, 153-164.
  • Ayaş, N. (2007). Çevresel Sürdürülebilir Turizm Gelişmesi, Gazi Üniversitesi iktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 9/1 (2007), 59 – 69.
  • Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü (United Nations World Tourism Organization). (2014). Sustainable Development of Tourism Quality in Tourism, http://sdt.unwto.org/en/content/quality_tourism._ (ET. 10.11.2016)
  • Çeken, H. (2008). Turizmin Bölgesel Kalkınmaya Etkisi Üzerine Teorik Bir İnceleme, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi X (II), 2008, 293-306.
  • Çetinel, F. ve Yolal, M. (2009). Public Policy and Sustainable Tourism in Turkey. Tourismos: An International Multidisciplinary Journal Of Tourism, 4(3): 35-50.
  • Çokluk, Ö., Şekercıoğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: SPSS Ve LISREL Uygulamaları, Pegem Akademi, Ankara.
  • Díaz, M.R. ve Rodríguez, T.F.E. (2016). Determining the Sustainability Factors and Performance of a Tourism Destination from the Stakeholders’ Perspective, Sustainability, 8, 951.
  • Domestic Tourism Growth Strattegy (2012-2020). https://www.tourism.gov.za/AboutNDT/Branches1/domestic/Documents/Domestic%20Tourism%20Growth%20Strategy%202012-%202020.pdf (ET:11.07.2017).
  • Dunlap, R. E., Van Liere, K.D., Mertig, A. G. ve Jones, R. E. (2000). Measuring endorsement of the new ecological paradigm: A revised NEP scale. Journal of Social Issues, 56(3), 425–442.
  • Dünya Çevre ve Geliştirme Komisyonu (World Commission on Environment and Development) (1987), Our Common Future Report (Brundtland Report), ss. 11-14.
  • Dünya Ekonomik Forum (World Economic Forum). (2001). Environmental Sustainability Index An Initiative of the Global Leaders of Tomorrow Environment Task Force, World Economic Forum, http://sedac.ciesin.columbia.edu/es/esi/ESI_01a.pdf (ET:11.07.2017).
  • Enright, M.J. ve Newton, J. (2004). Tourism destination competitiveness: A quantitative approach, Tourism Management, 25, 777–788.
  • Gladwin, T.N., Kennelly, J.J. ve Krause, T-S., (1995), Shifting Paradigms for Sustainable Development: Implications for Managament Theory and Research, Academy of Management Review, Vol:20, No:4, ss. 874-907.
  • Gössling, S. (1999). Ecotourism: A Means To Safeguard Biodiversity And Ecosystem Functioııs?, Ecological Economics, 29, 303-320.
  • Gökdeniz,A. ve Dinç, Y. (2004 ).Tur operatörlerinin bölgesel turizm pazarlarındaki yöre esnafına etkisi ve örnek bir araştırma, Pazarlama Dünyası Dergisi , Mart-Nisan, 9-21.
  • Hair, J. F., Wolfinbarger, M., Money, A.H., Samouel, P. ve Page, M. (2011). Essentials of Business Research Methods, NewYork: Rorthledge Taylor & Fransis Group.
  • Harrera, Ruth, S., Robert I. Delcampo ve Michael H. Arnes (1993). A Serial Approach for Translating Family Science Instrumentation, Family Relations, 42 (3): 357-360.
  • Hassan, S. S. (2000). Determinants of Market Competitiveness in an Environmentally Sustainable Tourism Industry, Journal of Travel Research, 38, 3, 239 – 245.
  • Holden, A. (2000). Environment and Tourism. Routledge, USA.
  • Hu, W. ve Wall, G. (2005) Environmental Management, Environmental Image and the Competitive Tourist Attraction, Journal of Sustainable Tourism, 13:6, 617-635,
  • Hunter, C. (1997). Sustainable tourism as an adaptive paradigm, Annals of Tourism Research, 24 (4), 850-867.
  • Inskeep, E. (1991). Tourism Planning: An İntegrated And Sustainable Development Approach. Van Nostrand Reinhold, New York.
  • Jacobsen, J.K.S. (2007). Monitoring motoring: a study of tourists’ viewpoints of environmental performances and protection practices, Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 7 (2), 104-19.
  • Kayış, A. (2008). Güvenilirlik Analizi. İçinde: Kalaycı, Ş. (Ed). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Kuşluvan, Z. (2002). Türkiye’de İç Turizm Talebinin Analizi. Journal of Tourism and Travel Resarch, 2: 1-21.
  • Küçükaltan. D. ve Yılmaz. İ.A. (2011). Sürdürülebilir Turizm Bağlamında Ekoturizmin İğneada Ölçeğinde Uygulanabilirliği. 12. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı. Akçakoca, 157-167.
  • Lane, B. (1994). What is Rural Tourism, Journal of Sustainable Tourism 2(1 & 2), 7-21.
  • McNamara, K., ve Gibson, C. (2008). Environmental Sustainability in Practice? A Macro-scale Profile of Tourist Accommodation Facilities in Australia's Coastal Zone, Journal Of Sustainable Tourism, 16 (1), 85-100.
  • Middleton, V.T.C. ve Hawkins, R. (1998), Sustainable Tourism: A Marketing Perspective, Butterworth-Heinemann, Oxford.
  • Mihalic, T. (2000). Environmental management of a tourist destination. A factor of tourism competitiveness, Tourism Management, 21 (2000), 65-78.
  • Notarstefano, C. (2008). European sustainable tourism: context, concepts and guidelines for action, International Journal of Sustainable Economy, 1 (1), 44-59.
  • Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
  • Ostrom, E. (2008). The challenge of common-pool resources. Environment, Science and Policy for Sustainable Development, 50, 8-21.
  • Pereira, E.M.V., Mykletun, R.J. ve Hippolyte, C. (2012). Sustainability, daily practices and vacation purchasing: Are they related? Tourism Review, 67 (4), 40-54.
  • Ryglovaa, K., Vajcnerovab, I., Sachac, J. ve Stojarova, S. (2015). The Quality as a Competitive Factor of the Destination, Procedia Economics and Finance, 34, 550-556. Business Economics and Management 2015 Conference, BEM2015.
  • Sarıkaya, M. ve Kara, F.Z. (2007). Sürdürülebilir Kalkınmada İşletmenin Rolü: Kurumsal Vatandaşlık, Celal Bayar Üniversitesi İİBF, Yönetim ve Ekonomi, 14 (2), 221-233.
  • Socher, K. ve Tschurtschenthaler, P. (1998). The contribution of tourism policy to an ezcient destination marketing in alpine region, 48th congress of the association internationale d'experts scienti"ques du tourismue, Marrakech, Marroko.
  • Swarbrooke, J. (1999). Sustainable Tourism Management. Wallingford: CAB International.
  • Sustaining Tourism (2014). Sustainable Tourism Definitions. http://www.sustainabletourism.net/definitions.html [ET. 10.11.2016].
  • Şahin, B. (2011). Metodoloji. İçinde: Tanrıöğen, A. (Ed). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Anı Yayıncılık, Ankara.
  • Toros, A., Ulusoy, M. Ve Ergöçmen, B., (1997), Ulusal Çevre Eylem Planı, Nüfus ve Çevre, Devlet Planlama Teşkilatı.
  • TUİK (2016). Yurtiçinde ikamet edenlerden yurtiçi seyahat yapanların seyahat ve geceleme sayısı ile harcamaları. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist. (ET. 10.07.2017)
  • Türkiye Kültür ve Turizm Bakanlığı (2007). Türkiye Turizm Stratejisi 2023 Eylem Planı 2007-2013, T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, https://www.kultur.gov.tr/Eklenti/906,ttstratejisi2023pdf.pdf?0 (ET. 20.11.2016)
  • Ünlüönen, K. ve Çimen, H. (2011). Destinasyon Kalitesi: İkinci Konut Sakinleri Örneği, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Kış, 10 (35), 353-369.

YERLİ ZİYARETÇİLERİN ÇEVRESEL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ALGISININ BELİRLENMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 2, 16 - 28, 31.12.2017
https://doi.org/10.30625/ijctr.360187

Öz

Son yıllarda artan sanayileşme, kentleşme
ve hızlı nüfus artışı sonucunda
doğal kaynakların kontrolsüz ve sürekli
kullanımı çevresel bozulmaya neden olmuştur.
Destinasyonların sahip oldukları doğal, yapay ve
kültürel çekicilikleri, destinasyona yönelik turizm talebi üzerinde etkilidir. Çevre
bilincinin artması, turistlerin daha kaliteli turizm hizmet talebinde olması ve
destinasyonlar arasındaki rekabetin artması sonucunda, çevresel
sürdürülebilirlik güncel bir konu haline gelmiştir. Çevresel sürdürülebilirlik kapsamında,
çevrenin ve doğal kaynakların sürdürülebilirliğinin sağlanmasının ön plana
alınması söz konusu olmaktadır. Bu çalışma kapsamında, destinasyonu ziyaret
eden yerli turistlerin çevresel sürdürülebilirlik algısı belirlenmesi amaçlanmıştır.
Bu amaç doğrultusunda Fethiye’yi ziyaret eden 203 yerli turistten toplanan
veriler üzerinden analizler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda,
ziyaretçilerin çevresel sürdürülebilirlik algı düzeyinin genel olarak yüksek
olduğu ortaya çıkarılmıştır. Bunun yanı sıra bazı demografik özelliklerin
çevresel sürdürülebilirlik algısında farklılık yaratıp yaratmadığı da
incelenmiştir.  

Kaynakça

  • Acuner, E. (2015). Zigana Turizm Merkezi’nin Sürdürülebilir Turizm Kriterleri Çerçevesinde Yerel Destinasyon Yönetim Örgütleri Tarafından Değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1 (2015), 62-93.
  • Alessa, L. N., Kliskey, A.A., Williams, P. ve Barton, M. (2008). Perception of change in freshwater in remote resource-dependent Arctic communities, Global Environmental Change, 18, 153-164.
  • Ayaş, N. (2007). Çevresel Sürdürülebilir Turizm Gelişmesi, Gazi Üniversitesi iktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 9/1 (2007), 59 – 69.
  • Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü (United Nations World Tourism Organization). (2014). Sustainable Development of Tourism Quality in Tourism, http://sdt.unwto.org/en/content/quality_tourism._ (ET. 10.11.2016)
  • Çeken, H. (2008). Turizmin Bölgesel Kalkınmaya Etkisi Üzerine Teorik Bir İnceleme, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi X (II), 2008, 293-306.
  • Çetinel, F. ve Yolal, M. (2009). Public Policy and Sustainable Tourism in Turkey. Tourismos: An International Multidisciplinary Journal Of Tourism, 4(3): 35-50.
  • Çokluk, Ö., Şekercıoğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: SPSS Ve LISREL Uygulamaları, Pegem Akademi, Ankara.
  • Díaz, M.R. ve Rodríguez, T.F.E. (2016). Determining the Sustainability Factors and Performance of a Tourism Destination from the Stakeholders’ Perspective, Sustainability, 8, 951.
  • Domestic Tourism Growth Strattegy (2012-2020). https://www.tourism.gov.za/AboutNDT/Branches1/domestic/Documents/Domestic%20Tourism%20Growth%20Strategy%202012-%202020.pdf (ET:11.07.2017).
  • Dunlap, R. E., Van Liere, K.D., Mertig, A. G. ve Jones, R. E. (2000). Measuring endorsement of the new ecological paradigm: A revised NEP scale. Journal of Social Issues, 56(3), 425–442.
  • Dünya Çevre ve Geliştirme Komisyonu (World Commission on Environment and Development) (1987), Our Common Future Report (Brundtland Report), ss. 11-14.
  • Dünya Ekonomik Forum (World Economic Forum). (2001). Environmental Sustainability Index An Initiative of the Global Leaders of Tomorrow Environment Task Force, World Economic Forum, http://sedac.ciesin.columbia.edu/es/esi/ESI_01a.pdf (ET:11.07.2017).
  • Enright, M.J. ve Newton, J. (2004). Tourism destination competitiveness: A quantitative approach, Tourism Management, 25, 777–788.
  • Gladwin, T.N., Kennelly, J.J. ve Krause, T-S., (1995), Shifting Paradigms for Sustainable Development: Implications for Managament Theory and Research, Academy of Management Review, Vol:20, No:4, ss. 874-907.
  • Gössling, S. (1999). Ecotourism: A Means To Safeguard Biodiversity And Ecosystem Functioııs?, Ecological Economics, 29, 303-320.
  • Gökdeniz,A. ve Dinç, Y. (2004 ).Tur operatörlerinin bölgesel turizm pazarlarındaki yöre esnafına etkisi ve örnek bir araştırma, Pazarlama Dünyası Dergisi , Mart-Nisan, 9-21.
  • Hair, J. F., Wolfinbarger, M., Money, A.H., Samouel, P. ve Page, M. (2011). Essentials of Business Research Methods, NewYork: Rorthledge Taylor & Fransis Group.
  • Harrera, Ruth, S., Robert I. Delcampo ve Michael H. Arnes (1993). A Serial Approach for Translating Family Science Instrumentation, Family Relations, 42 (3): 357-360.
  • Hassan, S. S. (2000). Determinants of Market Competitiveness in an Environmentally Sustainable Tourism Industry, Journal of Travel Research, 38, 3, 239 – 245.
  • Holden, A. (2000). Environment and Tourism. Routledge, USA.
  • Hu, W. ve Wall, G. (2005) Environmental Management, Environmental Image and the Competitive Tourist Attraction, Journal of Sustainable Tourism, 13:6, 617-635,
  • Hunter, C. (1997). Sustainable tourism as an adaptive paradigm, Annals of Tourism Research, 24 (4), 850-867.
  • Inskeep, E. (1991). Tourism Planning: An İntegrated And Sustainable Development Approach. Van Nostrand Reinhold, New York.
  • Jacobsen, J.K.S. (2007). Monitoring motoring: a study of tourists’ viewpoints of environmental performances and protection practices, Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 7 (2), 104-19.
  • Kayış, A. (2008). Güvenilirlik Analizi. İçinde: Kalaycı, Ş. (Ed). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Kuşluvan, Z. (2002). Türkiye’de İç Turizm Talebinin Analizi. Journal of Tourism and Travel Resarch, 2: 1-21.
  • Küçükaltan. D. ve Yılmaz. İ.A. (2011). Sürdürülebilir Turizm Bağlamında Ekoturizmin İğneada Ölçeğinde Uygulanabilirliği. 12. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı. Akçakoca, 157-167.
  • Lane, B. (1994). What is Rural Tourism, Journal of Sustainable Tourism 2(1 & 2), 7-21.
  • McNamara, K., ve Gibson, C. (2008). Environmental Sustainability in Practice? A Macro-scale Profile of Tourist Accommodation Facilities in Australia's Coastal Zone, Journal Of Sustainable Tourism, 16 (1), 85-100.
  • Middleton, V.T.C. ve Hawkins, R. (1998), Sustainable Tourism: A Marketing Perspective, Butterworth-Heinemann, Oxford.
  • Mihalic, T. (2000). Environmental management of a tourist destination. A factor of tourism competitiveness, Tourism Management, 21 (2000), 65-78.
  • Notarstefano, C. (2008). European sustainable tourism: context, concepts and guidelines for action, International Journal of Sustainable Economy, 1 (1), 44-59.
  • Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
  • Ostrom, E. (2008). The challenge of common-pool resources. Environment, Science and Policy for Sustainable Development, 50, 8-21.
  • Pereira, E.M.V., Mykletun, R.J. ve Hippolyte, C. (2012). Sustainability, daily practices and vacation purchasing: Are they related? Tourism Review, 67 (4), 40-54.
  • Ryglovaa, K., Vajcnerovab, I., Sachac, J. ve Stojarova, S. (2015). The Quality as a Competitive Factor of the Destination, Procedia Economics and Finance, 34, 550-556. Business Economics and Management 2015 Conference, BEM2015.
  • Sarıkaya, M. ve Kara, F.Z. (2007). Sürdürülebilir Kalkınmada İşletmenin Rolü: Kurumsal Vatandaşlık, Celal Bayar Üniversitesi İİBF, Yönetim ve Ekonomi, 14 (2), 221-233.
  • Socher, K. ve Tschurtschenthaler, P. (1998). The contribution of tourism policy to an ezcient destination marketing in alpine region, 48th congress of the association internationale d'experts scienti"ques du tourismue, Marrakech, Marroko.
  • Swarbrooke, J. (1999). Sustainable Tourism Management. Wallingford: CAB International.
  • Sustaining Tourism (2014). Sustainable Tourism Definitions. http://www.sustainabletourism.net/definitions.html [ET. 10.11.2016].
  • Şahin, B. (2011). Metodoloji. İçinde: Tanrıöğen, A. (Ed). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Anı Yayıncılık, Ankara.
  • Toros, A., Ulusoy, M. Ve Ergöçmen, B., (1997), Ulusal Çevre Eylem Planı, Nüfus ve Çevre, Devlet Planlama Teşkilatı.
  • TUİK (2016). Yurtiçinde ikamet edenlerden yurtiçi seyahat yapanların seyahat ve geceleme sayısı ile harcamaları. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist. (ET. 10.07.2017)
  • Türkiye Kültür ve Turizm Bakanlığı (2007). Türkiye Turizm Stratejisi 2023 Eylem Planı 2007-2013, T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, https://www.kultur.gov.tr/Eklenti/906,ttstratejisi2023pdf.pdf?0 (ET. 20.11.2016)
  • Ünlüönen, K. ve Çimen, H. (2011). Destinasyon Kalitesi: İkinci Konut Sakinleri Örneği, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Kış, 10 (35), 353-369.
Toplam 45 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Özgün Bilimsel Makale
Yazarlar

Işıl Arıkan Saltık

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2017
Gönderilme Tarihi 1 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Arıkan Saltık, I. (2017). A RESEARCH ON DETERMINING ENVIRONMENTAL SUSTAINABILITY PERCEPTION OF DOMESTIC VISITORS. International Journal of Contemporary Tourism Research, 1(2), 16-28. https://doi.org/10.30625/ijctr.360187