This paper
criticizes the standard Plato reading strategy for its neglect of the form of
Plato’s writings. The form of Plato’s writings is the dialogue form which he
employed throughout his philosophical career. In this paper, we argue that no
Plato reading is valid unless it takes into account this dialogue form. To this
end, in the first part of the paper, we offer a very rough summary of the
standard Plato reading with its three-part distinction between the dialogues
according to their chronology, and then underline the strengths of this
standard reading. In the second part, we qualify the standard Plato reading in
light of, first, the persistent two-aspect character of Plato’s text, and,
then, the consequent two trends of reading along the history of the reception
of Plato’s philosophy. For this brief survey, we claim that the standard Plato
reading is a dogmatic developmentalist reading. In light of this
characterization, the third part draws out and criticizes the presuppositions
of the standard Plato reading; generally speaking, we claim, first, that the
standard reading starts out by imposing a model of pure rationality onto
Plato’s texts, and, second, that it thereby blurs many important distinctions
between different levels of discourse, dating criteria, and kinds of date.
Since the paper’s criticism emphasizes the dialogue form in Platro’s writings,
we point to three Platonic passages which suggest that the dialogue form should
not be overlooked. Finally, the paper ends by defining three studies to
supplement the present research.
Bu makale,
yaygın Platon okumasının Platon metinlerinin şeklini göz ardı etmesini
eleştirmektedir. Platon metinlerinin şekli, Platon’un felsefi kariyerinin
başından sonuna kullandığı diyalog şeklidir. Bu makale diyalog şeklini
görmezden gelen hiçbir Platon okumasının geçerli olamayacağını savunmaktadır.
Bunun için ilk bölümde yaygın Platon okuması diyalogları kronolojik olarak
ayırdığı üç grup aracılığıyla özetlenmekte ve bu okumanın güçlü yanları vurgulanmaktadır.
İkinci bölümde bu yaygın okuma, önce Platon metinlerinin iki yönlü yapısı ve
bunun sonucu olarak Platon alımlama tarihindeki iki eğilim ışığında
nitelendirilmekte ve yaygın okumanın “gelişimci dogmatik” bir okuma olduğu
ileri sürülmektedir. Üçüncü bölüm bu niteliklere sahip bir okuma olarak yaygın
okumanın varsayımlarını ortaya çıkarmakta ve eleştirmektedir; genel olarak
yaygın okumanın bir saf rasyonalite varsayımıyla işe başladığı savunulmakta ve
bu nedenle söylem düzeyleri, tarihlendirme ölçütleri ve tarihlendirme
düzlemleri arasında silikleştirdiği ayrımların altı çizilmektedir. Makaledeki
eleştirinin temelinde diyalog şekli olduğundan, Platon metinlerinde diyalog
şeklinin göz ardı edilmemesi gerektiğine ilişkin ek göstergelere işaret edilmektedir.
Son bölümde bu makaleyi tamamlayacak üç çalışma tanımlanmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2018 |
Gönderilme Tarihi | 24 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 31 |
e-ISSN: 2645-8950