Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A Critique of the Standard Plato Reading

Yıl 2018, Sayı: 31, 57 - 91, 30.10.2018
https://doi.org/10.20981/kaygi.474283

Öz

This paper
criticizes the standard Plato reading strategy for its neglect of the form of
Plato’s writings. The form of Plato’s writings is the dialogue form which he
employed throughout his philosophical career. In this paper, we argue that no
Plato reading is valid unless it takes into account this dialogue form. To this
end, in the first part of the paper, we offer a very rough summary of the
standard Plato reading with its three-part distinction between the dialogues
according to their chronology, and then underline the strengths of this
standard reading. In the second part, we qualify the standard Plato reading in
light of, first, the persistent two-aspect character of Plato’s text, and,
then, the consequent two trends of reading along the history of the reception
of Plato’s philosophy. For this brief survey, we claim that the standard Plato
reading is a dogmatic developmentalist reading. In light of this
characterization, the third part draws out and criticizes the presuppositions
of the standard Plato reading; generally speaking, we claim, first, that the
standard reading starts out by imposing a model of pure rationality onto
Plato’s texts, and, second, that it thereby blurs many important distinctions
between different levels of discourse, dating criteria, and kinds of date.
Since the paper’s criticism emphasizes the dialogue form in Platro’s writings,
we point to three Platonic passages which suggest that the dialogue form should
not be overlooked. Finally, the paper ends by defining three studies to
supplement the present research.

Kaynakça

  • BRANDWOOD, L. (1992). “Stylometry and Chronology”, The Cambridge Companion to Plato, ed. Richard Kraut, pp. 90-120, Cambridge: Cambridge University Press.
  • BURNYEAT, M. (1985). “Sphinx without a Secret”, New York Review of Books 32(9): 30-36.
  • CICERO (1933). Academica, Massachussetts: Harvard Üniversitesi Yayınları.
  • DIOGENES LAERTIOS (2003). Ünlü Filozofların Yaşamları ve Öğretileri, çev. Candan Şentuna, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • DITTENBERGER, W. (1881). “Sprachliche Kriterien für die Chronologie der pllatonischen Dialoge”, Hermes, 16: 321-345.
  • GONZALEZ, F. J. (1995). “A Short History of Platonic Interpretation and the ‘Third Way’”, The Third Way, New Directions in Platonic Studies, ed. Francisco Gonzalez, pp. 1-24, Rowman & Littlefield.
  • GONZALEZ, F. J. (2009). “Caring and Conversing about Virtue”, Reexamining Socrates in the Apology, eds. Patricia Fagan & John Russon, pp. 117-167, Evanston: Northwestern University Press.
  • GUTHRIE, W.K.C. (1975). A History of Greek Philosophy, Vol. IV: Plato – The Man and His Dialogues: Earlier Period, Cambridge: Cambrdige University Press.
  • IRIGOIN, J. (1997). Tradition et Critique des textes grecs, Les Belles Lettres, Paris.
  • LONG, A. A. & SEDLEY, D. N. (1987). The Hellenistic Philosophers, Cambridge: Cambridge University Press.
  • MULHERN, J. J. (1971). “Two Interpretative Fallacies”, Systematics, 9(3): 168-172.
  • NAILS, D. (1998). “The Dramatic Date of Plato’s Republic”, The Classical Journal, 93(4): 383-396.
  • NATALI, C. (2013). Aristotle – His Life and School, ed. D. S. Hutchinson, Princeton Üniversitesi Yayınları.
  • PETTERSSON, O. (2017): “Dangerous Voices: On Written and Spoken Discourse in Plato’s Protagoras”, Plato’s Protagoras: Essays on the Confrontation of Philosophy and Sophistry, ed. O. Pettersson & V. Songe-Møller, pp. 177-198, Springer.
  • PLATON (1944). Devlet III. Kitap, çev. A. Erhat, İstanbul: Maarif Matbaası.
  • PLATON (1944). Devlet III. Kitap, çev. A. Erhat, İstanbul: Cumhuriyet Dünya Klasikleri.
  • PLATON (2006). Devlet, çev. S. Eyuoğlu & M. A. Cimcoz, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
  • PLATON (2007). “Devlet,” çev. H. Demirhan, Platon: Toplu Diyalogları - I, ss. 391-735, Ankara: Eos Yayınevi.
  • PLATO (1997). Complete Works, Edited by John M. Cooper, Associate Editor D. S. Hutchinson, Indianapolis/Cambridge: Hackett Publishing.
  • RECCO, G. (2010). Athens Victorious – Democracy in Plato’s Republic, Lexington Books, Lanham.
  • RUSSON, J. (2019). Politics, Money, and Persuasion: Democracy and Opinion in Plato’s Republic, (forthcoming).
  • SALLIS, J. (1996). Being and Logos, Reading Platonic Dialogues, İndianapolis: İndiana Üniversitesi Yayınları.
  • SCHLEIERMACHER, F. D. E. (1836). Introductions to the Dialogues of Plato, trans. William Dobson, Cambridge: Deighton.
  • SCHOENBAUM, S. (1966). Internal Evidence and Elizabethan Dramatic Authorship; An Essay in Literary History and Method, Northwestern University.
  • THOUKYDIDES (1942). The History of the Peloponnesian War, Oxford: Oxford Üniversitesi Yayınları.
  • TIGERSTEDT, E. N. (1974). The Decline and Fall of the Neoplatonic Interpretation of Plato, Societas Scientarum Fennica, Helsinski.
  • TIGERSTEDT, E. N. (1977). Interpreting Plato, Uppsala: Almqvist & Wiksell.
  • WIELAND, W. (1982). Platon und die Formen des Wissens, Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht.

Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi

Yıl 2018, Sayı: 31, 57 - 91, 30.10.2018
https://doi.org/10.20981/kaygi.474283

Öz

Bu makale,
yaygın Platon okumasının Platon metinlerinin şeklini göz ardı etmesini
eleştirmektedir. Platon metinlerinin şekli, Platon’un felsefi kariyerinin
başından sonuna kullandığı diyalog şeklidir. Bu makale diyalog şeklini
görmezden gelen hiçbir Platon okumasının geçerli olamayacağını savunmaktadır.
Bunun için ilk bölümde yaygın Platon okuması diyalogları kronolojik olarak
ayırdığı üç grup aracılığıyla özetlenmekte ve bu okumanın güçlü yanları vurgulanmaktadır.
İkinci bölümde bu yaygın okuma, önce Platon metinlerinin iki yönlü yapısı ve
bunun sonucu olarak Platon alımlama tarihindeki iki eğilim ışığında
nitelendirilmekte ve yaygın okumanın “gelişimci dogmatik” bir okuma olduğu
ileri sürülmektedir. Üçüncü bölüm bu niteliklere sahip bir okuma olarak yaygın
okumanın varsayımlarını ortaya çıkarmakta ve eleştirmektedir; genel olarak
yaygın okumanın bir saf rasyonalite varsayımıyla işe başladığı savunulmakta ve
bu nedenle söylem düzeyleri, tarihlendirme ölçütleri ve tarihlendirme
düzlemleri arasında silikleştirdiği ayrımların altı çizilmektedir. Makaledeki
eleştirinin temelinde diyalog şekli olduğundan, Platon metinlerinde diyalog
şeklinin göz ardı edilmemesi gerektiğine ilişkin ek göstergelere işaret edilmektedir.
Son bölümde bu makaleyi tamamlayacak üç çalışma tanımlanmaktadır.

Kaynakça

  • BRANDWOOD, L. (1992). “Stylometry and Chronology”, The Cambridge Companion to Plato, ed. Richard Kraut, pp. 90-120, Cambridge: Cambridge University Press.
  • BURNYEAT, M. (1985). “Sphinx without a Secret”, New York Review of Books 32(9): 30-36.
  • CICERO (1933). Academica, Massachussetts: Harvard Üniversitesi Yayınları.
  • DIOGENES LAERTIOS (2003). Ünlü Filozofların Yaşamları ve Öğretileri, çev. Candan Şentuna, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • DITTENBERGER, W. (1881). “Sprachliche Kriterien für die Chronologie der pllatonischen Dialoge”, Hermes, 16: 321-345.
  • GONZALEZ, F. J. (1995). “A Short History of Platonic Interpretation and the ‘Third Way’”, The Third Way, New Directions in Platonic Studies, ed. Francisco Gonzalez, pp. 1-24, Rowman & Littlefield.
  • GONZALEZ, F. J. (2009). “Caring and Conversing about Virtue”, Reexamining Socrates in the Apology, eds. Patricia Fagan & John Russon, pp. 117-167, Evanston: Northwestern University Press.
  • GUTHRIE, W.K.C. (1975). A History of Greek Philosophy, Vol. IV: Plato – The Man and His Dialogues: Earlier Period, Cambridge: Cambrdige University Press.
  • IRIGOIN, J. (1997). Tradition et Critique des textes grecs, Les Belles Lettres, Paris.
  • LONG, A. A. & SEDLEY, D. N. (1987). The Hellenistic Philosophers, Cambridge: Cambridge University Press.
  • MULHERN, J. J. (1971). “Two Interpretative Fallacies”, Systematics, 9(3): 168-172.
  • NAILS, D. (1998). “The Dramatic Date of Plato’s Republic”, The Classical Journal, 93(4): 383-396.
  • NATALI, C. (2013). Aristotle – His Life and School, ed. D. S. Hutchinson, Princeton Üniversitesi Yayınları.
  • PETTERSSON, O. (2017): “Dangerous Voices: On Written and Spoken Discourse in Plato’s Protagoras”, Plato’s Protagoras: Essays on the Confrontation of Philosophy and Sophistry, ed. O. Pettersson & V. Songe-Møller, pp. 177-198, Springer.
  • PLATON (1944). Devlet III. Kitap, çev. A. Erhat, İstanbul: Maarif Matbaası.
  • PLATON (1944). Devlet III. Kitap, çev. A. Erhat, İstanbul: Cumhuriyet Dünya Klasikleri.
  • PLATON (2006). Devlet, çev. S. Eyuoğlu & M. A. Cimcoz, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
  • PLATON (2007). “Devlet,” çev. H. Demirhan, Platon: Toplu Diyalogları - I, ss. 391-735, Ankara: Eos Yayınevi.
  • PLATO (1997). Complete Works, Edited by John M. Cooper, Associate Editor D. S. Hutchinson, Indianapolis/Cambridge: Hackett Publishing.
  • RECCO, G. (2010). Athens Victorious – Democracy in Plato’s Republic, Lexington Books, Lanham.
  • RUSSON, J. (2019). Politics, Money, and Persuasion: Democracy and Opinion in Plato’s Republic, (forthcoming).
  • SALLIS, J. (1996). Being and Logos, Reading Platonic Dialogues, İndianapolis: İndiana Üniversitesi Yayınları.
  • SCHLEIERMACHER, F. D. E. (1836). Introductions to the Dialogues of Plato, trans. William Dobson, Cambridge: Deighton.
  • SCHOENBAUM, S. (1966). Internal Evidence and Elizabethan Dramatic Authorship; An Essay in Literary History and Method, Northwestern University.
  • THOUKYDIDES (1942). The History of the Peloponnesian War, Oxford: Oxford Üniversitesi Yayınları.
  • TIGERSTEDT, E. N. (1974). The Decline and Fall of the Neoplatonic Interpretation of Plato, Societas Scientarum Fennica, Helsinski.
  • TIGERSTEDT, E. N. (1977). Interpreting Plato, Uppsala: Almqvist & Wiksell.
  • WIELAND, W. (1982). Platon und die Formen des Wissens, Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ömer Aygün Bu kişi benim 0000-0002-2552-9862

Yayımlanma Tarihi 30 Ekim 2018
Gönderilme Tarihi 24 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Sayı: 31

Kaynak Göster

APA Aygün, Ö. (2018). Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi(31), 57-91. https://doi.org/10.20981/kaygi.474283
AMA Aygün Ö. Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi. Kaygı. Ekim 2018;(31):57-91. doi:10.20981/kaygi.474283
Chicago Aygün, Ömer. “Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, sy. 31 (Ekim 2018): 57-91. https://doi.org/10.20981/kaygi.474283.
EndNote Aygün Ö (01 Ekim 2018) Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi 31 57–91.
IEEE Ö. Aygün, “Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi”, Kaygı, sy. 31, ss. 57–91, Ekim 2018, doi: 10.20981/kaygi.474283.
ISNAD Aygün, Ömer. “Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi 31 (Ekim 2018), 57-91. https://doi.org/10.20981/kaygi.474283.
JAMA Aygün Ö. Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi. Kaygı. 2018;:57–91.
MLA Aygün, Ömer. “Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, sy. 31, 2018, ss. 57-91, doi:10.20981/kaygi.474283.
Vancouver Aygün Ö. Yaygın Platon Okumasının Bir Eleştirisi. Kaygı. 2018(31):57-91.

e-ISSN: 2645-8950