Vergilemede Hukuki Güvenlik İlkesinin Danıştay Kararları Işığında İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 13 Sayı: 2, 205 - 226, 15.08.2018

Temel Gürdal , Şebnem Ekeryılmaz

https://doi.org/10.17153/oguiibf.429837

Cited By: 2

Öz

Hukuki güvenlik ilkesi;
kanunların, düzenleyici işlemlerin veya somut olaylara ilişkin yargı
kararlarının hem mükellef hem de idare açısından güvenlik oluşturması anlamına
gelmektedir. Çalışmamızda ilkeyi somutlaştırmak için hukuki güvenlik ilkesinin
unsurlarına ilişkin üç adet Danıştay kararının hukuksal analizi yapılmıştır.
Bunun yanında, hukuksal analizi desteklemek amacıyla NVIVO 11 Pro Nitel Analiz
Programı kullanılarak kararların içerik analizi yapılmıştır. Literatür de
ilkeye ilişkin hem hukuksal hem de içerik analizi yapan çalışmaya rastlanılmadığı
için çalışmamızın literatüre katkısını; hem hukuksal analiz hem de içerik
analizin birlikte yapılarak ilkeye ilişkin önemli hususların değerlendirilmesi
oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Hukuki Güvenlik İlkesi, Danıştay Kararları, Hukuksal Analiz

Investigation of Legal Security Principles in Taxation in the Light of Council of State Decisions

Öz

Legal security principle
is of a constitutional reliability meaning both for the obligations and
administration according to the real events or judicial decisions about the
regulatory act of laws. In this study is to make the meaning of the principle
clear we analyses three Council of State Decision on the legal security
principle. A content base analysis has been done by using NVIVO 11 QAP to
support the legal analysis of the decision in the literature there isn’t any
study that combine both combine the content base analysis and legal analysis
together, so the evaluation of important issues related to the principle by
using the content base and legal analysis together will be our contribution to
the literature. 

Anahtar Kelimeler

Principle of Legal Security, Council of State Deci-sions, Legal analysis

Kaynakça

• Beşel, Furkan (2015), "7 Haziran'dan 1 Kasım'a Seçim Beyannameleri: Metin Analizi", Politik, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi, s.1-8.
• Çağan, Nami (1980), "Demokratik Sosyal Hukuk Devletinde Vergilendirme", Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Sayı:1-4, s.131-151.
• Çağan, Nami (1982), Vergilendirme Yetkisi, Kazancı Hukuk Yayınları, İstanbul.
• Çetin, Soner Hamza (2014), Türk Ceza Hukukunda Yorum ve Kıyas, Bilge Yayınevi, Ankara.
• Erginay, Akif (1975), Vergi Hukuku, Sevinç Matbaası, Ankara.
• Kaneti, Selim (1987), Vergi Hukuku, Özdem Kardeşler Matbaası, İstanbul.
• Öncel, Mualla; Kumrulu, Ahmet; Çağan, Nami (2012), Vergi Hukuku, Turhan Kitabevi, Ankara.
• Özgüven, Volkan A. (2007), Türk Vergi Hukukunda Geriye Yürümezlik İlkesi, Maliye ve Hukuk Yayınları, Ankara.
• Savcı, Bahri (1953), İnsan Hakları (Kanunilik Yolu İle Korunması), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayın-ları, Ankara.
• Şenyüz, Doğan; Yüce, Mehmet; Gerçek, Adnan (2015), Vergi Hukuku, Ekin Yayınevi, Bursa.
• Tekbaş, Abdullah (2009), Vergi Kanunlarının Anayasaya Uygunluğunun Yargısal Denetimi: Türkiye Değerlendirmesi, Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Bakanlığı, Yayın No: 2009/396, Ankara.
• Tosun, Öztekin (1962), "Ceza Hukukunda Tefsir Ve Yanlış Tefsir", İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmua-sı, Sayı: 28.1 20-59.
• 213 Sayılı Vergi Usul Kanununda ve Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin 3239 Sayılı Kanun (1985), Mad. 8.
• 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu (2006), Mad. 2.
• Bazı Vergi Kanunları İle Diğer Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 7061 Sayılı Kanun (2017), Mad. 9.
• Ekonomik İstikrarı Sağlamak İçin Ek Vergiler Alınması Hakkındaki 4837 Sayılı Kanun (2003), Mad. 1.
• 2017/24 Esas Sayılı 2017/112 Sayılı 19.7.2017 tarihli Anayasa Mahkemesi Kararı.
• 2016/1 Esas Sayılı 2017/81 Sayılı 20.4.2017 tarihli Anayasa Mahkemesi Kararı.
• 2014/87 Esas Sayılı 2015/112 Sayılı 28.1.2016 tarihli Anayasa Mahkemesi Kararı.
• 2010/7 Esas Sayılı 2011/172 Sayılı 14.2.2012 tarihli Anayasa Mahkemesi Kararı.
• 2009/31 Esas Sayılı 2011/77 Sayılı 12.5.2011 tarihli Anayasa Mahkemesi Kararı.
• 2003/48 Esas Sayılı 2003/76 Sayılı 11.9.2004 tarihli Anayasa Mahkemesi Kararı.
• 2003/67 Esas Sayılı 2003/88 Sayılı 18.03.2003 tarihli Anayasa Mahkemesi Kararı.
• 1992/1 Esas Sayılı 1993/2 Sayılı 03.07.1989 tarihli Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulu Kararı.
• 1988/5 Esas Sayılı 1989/3 Sayılı 03.07.1989 tarihli Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulu Kararı.
• 2012/36 Esas Sayılı 2013/206 Sayılı 29.5.2013 tarihli Vergi Dava Daireleri Kurulu Kararı.
• 1991/48 Esas Sayılı 1992/113 Sayılı 21.2.1992 tarihli Vergi Dava Daireleri Kurulu Kararı.
• 1991/430 Esas Sayılı 1992/99 Sayılı 21.12.1992 tarihli Vergi Dava Daireleri Kurulu Kararı.
• 1987/5078 Esas Sayılı 1988/499 Sayılı 4.2.1988 tarihli Danıştay 4. Daire Kararı.
• 1988/7 Esas Sayılı 1988/2275 Sayılı 7.6.1988 tarihli Danıştay 4. Daire Kararı.
• 2010/6110 Esas Sayılı 2011/258 Sayılı 24.4.2011 tarihli Danıştay 4. Daire Kararı.
• 2005/2134 Esas Sayılı 2006/2156 Sayılı 29.5.2013 Tarihli Danıştay 4. Daire Kararı.
• 1987/2284 Esas Sayılı 1988/1658 Sayılı 8.6.1988 tarihli Danıştay 3. Daire Kararı.
• 1987/128 Esas Sayılı 1988/2071 Sayılı 21.9.1988 tarihli Danıştay 3. Daire Kararı.
• 2005/1241 Esas Sayılı 2005/1546 Sayılı 15.8.2005 günlü İstanbul 3. Vergi Mahkemesi Kararı.
• 2009/607 Esas Sayılı 2010/992 Sayılı İstanbul 9. Vergi Mahkemesi Kararı.
• 2011/1693 Esas Sayılı 2011/3117 Sayılı 29.9.2011 tarihli İstanbul 9. Vergi Mahkemesi Kararı.