SÜRDÜRÜLEBİLİR SOSYAL SORUMLULUKTA ÜÇ BOYUTLU RAPORLAMA: TÜRKİYE’DE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK RAPORU YAYINLAYAN BANKALAR ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2018, Cilt: 2018 Sayı: 1, 80 - 88, 04.05.2018

Bekir Gerekan Emre Bulut

Öz

Üçlü Sorumluluk Raporu (ÜSR); işletmelerin, gönüllülük
esası temelinde sosyal, çevresel ve ekonomik faaliyetlerinin, söz konusu esas
faaliyetleriyle ve tüm paydaşlarıyla olan ilişkilerini de kapsayacak şekilde
bütünleştirilebildiği bir kavramdır. Söz konusu kavram Türkiye’de birçok
sektörde gelişim göstermeye devam eden bir konudur. Bu nedenle daha çok büyük
işletmelerde uygulama alanı bulan kavram, her sektörde farklı seviyelerde
gelişim göstermektedir. Çalışmanın amacı, Türkiye’de sürdürülebilirlik raporu
yayınlayan bankaların 2015 yılı için yayınladıkları sürdürülebilirlik
raporlarının, ÜSR’ nin üç boyutunu kapsayacak şekilde hem niteliksel hem de
niceliksel açıdan incelenmesini sağlamaktır. 

Anahtar Kelimeler

Kurumsal Sosyal Sorumluluk, Sürdürülebilirlik, Üçlü Sorumluluk Raporu

Kaynakça

• Akdoğan N, Gülhan O. & Aktaş M. ;The Relationship Between Corporate Social Responsibility Reporting and Corporate Governance: Evidence from Turkish Banking Sector. Journal of Modern Accounting and Auditing, 2017; (13):181-195.
• Aracı, H. & Yüksel, F. (2016) “Şeffaflık ve Hesap Verilebilirliğin Sağlanmasında Sürdürülebilirlik Raporları: BIST Sürdürülebilirlik Endeksindeki Şirketlerin Sürdürülebilirlik Raporlarının İncelenmesi∗”, Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 2016; 18 (Özel Sayı-1); 103-131.
• Çiftçioğlu, A. &Poroy, N. (2010) “Sosyal Sorumluluk ve Bölümlere Göre Raporlama İlişkisini Anlamaya Yönelik Bir Araştırma”, Business and Economics Journal, 1(1), ss. 83-99.
• Gill, D.L. & Dickinson, S.J. (2008) “Communicating sustainability A web content analysis of North American, Asian and European firms”, Journal of Communication Management, Vol. 12, No. 3, pp. 243-262.
• Global Reporting Initiative, (2006), http://www.globalreporting.org.
• Goel, P. & Misra, R. (2017) “Sustainability Reporting in India: Exploring Sectoral Differences and Linkages with Financial Performance”, The Journal of Business Perspective,Volume: 21, Issue: 2, p.p. 214-224.
• Jackson, A., Boswell, K. & Davis, D. (2011) “Sustainability and Triple Bottom Line Reporting – What is it all about?”, International Journal of Business, Humanities and Technology, 1 (3), 55-59.
• Kaya, E.Ö. (2010) “Sürdürülebilir Kalkınma Sürecinde Bankaların Rolü ve Türkiye’de Sürdürülebilir Bankacılık Uygulamaları”, İşletme Araştırmaları Dergisi, s.2, c.3, ss.75-94.
• Luke, O.O. & Olugbenga, A.A. (2013) “Triple Bottom Line Reporting: An Assessment of Sustainability in Banking Industry in Nigeria”, Asian Journal of Finance & Accounting, Vol. 5, No. 2, 127-138.
• Mahmud, S., Biswas, T. & Islam, N. (2017) “Sustainability Reporting Practices and Implications of Banking Sector of Bangladesh according to Global Reporting Initiative (GRI) Reporting Framework:An Emprical Evaluation”, International Journal of Business and Management Invention, Volume 6, Issue 3, pp. 01-14.
• Parlakkaya, R., Akmeşe, H. & Akmeşe, K. (2016) “Türk Bankacılık Sektöründe Kurumsal Sosyal Sorumluluk Raporlaması Farkındalık Düzeyi”,World of Accounting Science, Special issue, Vol. 18, p881-896.
• Suttipun, M. (2012) “Triple Bottom Line Reporting in Annual Reports: A Case Study of Companies Listed on the Stock Exchange of Thailand (SET)”, Asian Journal of Finance & Accounting 4(1): 69-92.
• Şendurur, U. & Karacaer, S. (2017) “Üçlü Sorumluluk Raporlaması: BIST 100 Endeksi Üzerinde Bir Araştırma”, Ulakbilge, Cilt 5, Sayı 12, ss.897-930.
• Taşkırmaz, M. &Bal, C.G. (2015) “Relationship between corporate governance and corporate sustainability: a sample of borsa Istanbul, Turkey”, International Journal of Innovative Research in Education, Volume 02, Issue 2, (2015) 74-81.
• UNEP/Sustainability (1996) Engaging Stakeholders. The Benchmark Survey:The Second International Progress Report in Company Environmental Reporting. Londra,1996.
• Wang, L., & Lin, L. (2007) “A Methodology Framework for the Triple Bottome Line Accounting and Management of Industry Enterprises”, International Journal of Production Research, 45(5), 1063-1088.