Türkiye'de Yerel Yönetimlerde Kara Verme ve Karar Verme Sürecinde Yeralan Faktörlerin Analizi

Yıl 2012, Cilt: 17 Sayı: 3, 259 - 282, 01.09.2012

  Yrd.doç.dr.feyzullah Ünal

Öz

Anahtar Kelimeler

-

TÜRKİYE’DE YEREL YÖNETİMLERDE KARAR VERME VE KARAR VERME SÜRECİNDE YERALAN FAKTÖRLERİN ANALİZİ

Öz

Son yıllarda kamu yönetimi anlayışında ortaya çıkan gelişmelere bağlı olarak devletin küçültülmesi, etkinliğinin ve verimliliğinin artırılması çabaları, yerelleşme istekleri ve yerelleşmeye verilen önemin artması gibi etkenler, yerel yönetimlerin işlev ve faaliyetlerinin kapsamını önemli şekilde genişletmektedir. Yerel yönetimlerin faaliyet alanlarındaki genişleme ve yönetilenlerin yerel yönetimlerden nitelikli hizmet taleplerinde meydana gelen artışlar, bu kuruluşların daha etkin şekilde karar vermelerini ve karar mekanizmalarına mümkün oldukça halkın katılımını sağlamalarını bir gereklilik olarak ortaya çıkartmaktadır. Son yıllarda yapılan yasal düzenlemelere rağmen yerel yönetimlerin, yasal ve yapısal nedenlerle etkin şekilde karar veremedikleri ve karar mekanizmalarına yeterli katılımın gerçekleşmediği görülmektedir. Bu çalışmada, Türkiye’de yerel yönetimlerin karar verme süreci ve karar verme sürecinde yer alan faktörlerden, hukuki ve idari düzenlemelerin, yerel halkın, uluslararası etkilenmeler ve AB sürecinin, yerel siyasetin, örgütlenmiş grupların ve kitle iletişim araçlarının analizi yapılmakta ve yerel yönetimlerin daha etkin karar vermelerinde yapılması gerekenler ortaya konulmaya çalışılmaktadır

Anahtar Kelimeler

Yerel yönetimler, karar verme, katılım, yerel demokrasi

Kaynakça

• 1. ACAR, İbrahim Atilla ve Elif Ayşe ŞAHİN (2008), “Yerel Yönetimlerde Mali Yönetim: İç Denetimden Stratejik Plana Yeni Arayışlar”, 1. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi.
• 2. AKTAN, Tahir (1989), Kamu İdaresi, Genişletilmiş 2. Basım, U. Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayın No: 20, Uludağ Üniversitesi Basımevi, Bursa.
• 3. AL, Hamza (2007), “Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ve Türk Kamu Yönetiminde Yeni Denetim Yaklaşımları”, Edt: Bilal Eryılmaz, Musa Eken ve M. Lütfi Şen, Kamu Yönetimi Yazıları, Nobel Yayınları, Ankara.
• 4. ARIKBOĞA, Erbay (2008), “Yerel Yönetimler ve Organları: Organlar Arası İlişkilerin Üç Boyutlu Analizi”, Edt: Recep Bozlağan ve Yüksel Demirkaya, Türkiye’de Yerel Yönetimler, Nobel Yayınları, İstanbul.
• 5. ARIKBOĞA, Erbay, Tarkan OKTAY ve Nail YILMAZ (2007), Yeniden Yapılanma Sonrasında Belediye Meclisleri: İstanbul Örneği, Beta Yayınları, İstanbul.
• 6. ASNA, Alâeddin (1996), “Kamuoyunun Oluşumunda Kitle İletişim Araçları”, Yeni Türkiye Dergisi, Medya Özel Sayısı I, Yıl 2, Sayı 11, Eylül-Ekim, s.854-859.
• 7. AYKAÇ, Burhan (1999), “Türkiye’de Kamu Yönetiminin Küçültülmesi, Yerel Yönetimler ve Yerel Demokrasinin Amaçları”, Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt 1, Sayı 1, s.1-12.
• 8. BARDHAN, Pranab and Philip Mookherjee (2006), “The Rise of Local Governments: An Overview”, edt: Pranab Bardhan and Philip Mookherjee, Decentralization and Local Governance in Developing Countries, MIT Press.
• 9. BEKTAŞ, Arsev (1996), Kamuoyu, İletişim ve Demokrasi, Bağlam Yayınları, İstanbul.
• 10. BURAN, Hasan (1995), “Yönetim Yurttaş İlişkileri ve Katılımlı Yönetim”, Kamu Yönetimi Disiplini Sempozyumu, Cilt 1, TODAİE, Ankara.
• 11. CAULFİELD, Janice Hege Larsen (2002), Local Government at the Milllenium, Opladen.
• 12. CEM, Cemil (1976), Türk Kamu Yönetiminde Üst Düzey Yöneticileri, TODAİ Yayınları.
• 13. ÇETİN, Halis (2011), “Sunuş”, edt: Halis Çetin, Siyaset Bilimi, Orion Yayınları, Ankara.
• 14. DENTERS, Bas and Rose Lawrence (2005), “Local Governance in the Third Millenium: A Brave New World”, edt: Bas Denters and Rose Lawrence, Comparing Local Governance: Trends and Developments, Palgrave Macmillan.
• 15. DİLYS, M. Hill (1974), Democratic Theory and Local Government, London.
• 16. EROĞLU, Cem (1999), Devlet Yönetimine Katılma Hakkı, 2. Baskı, İmge Kitapevi, Ankara.
• 17. ERYILMAZ, Bilal (2000), Kamu Yönetimi, Erkam Matbaacılık, İstanbul.
• 18. ERYILMAZ, Bilal (1997), Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılanması, Birleşik Yayıncılık, İstanbul.
• 19. ERYILMAZ, Bilal (1994), “Kamu Bürokrasisinin Denetlenmesinde Yeni Gelişmeler”, Ankara, Amme İdaresi Dergisi, Ayrı Bası, Cilt 26, Sayı 4, s.81-106.
• 20. GENÇ, Turan (1991), “Çağdaş Yönetimde Karar Verme Süreci”, Türk İdare Dergisi, Sayı: 392, Eylül, s.51-56.
• 21. GÖRMEZ, Kemal (2000), “Demokratikleşme Açısından Merkezi Yönetim-Yerel Yönetim İlişkileri”, G.Ü. İ.İ.B.F. Dergisi, 4, s.81-88.
• 22. GÖRMEZ, Kemal (1997), Yerel Demokrasi ve Türkiye, 2.B., Vadi Yayınları, Ankara.
• 23. GÜNEŞ, Muharrem (2004), Yerel Gündem 21, “Ulusal” Kentlerden “Küresel” Köylere, Detay Yayıncılık, Ankara.
• 24. INGLEHART, Roland (1977), The Silent Revolution: Changing Values and Political Styles Among Western Publics, New Jersey, Princeton University Press.
• 25. KAPANİ, Münci (2000), Politika Bilimine Giriş, 12.B., Bilgi Yayınevi, Ankara.
• 26. KARAMAN, Zerrin Toprak (2003), “Yenilikçi Düşünen Kentler ve Toplumsal İlişkiler”, Avrupa Birliği ve Yerel Yönetimler, Uluslararası Seminer, Türk Belediyeler Birliği ve Hollanda Belediyeler Derneği, İstanbul.
• 27. KAVRUK, Hikmet (2002), Anakente Bakış Türkiye’de Anakent Belediyeciliği ve Kent Hizmetlerinin Yönetimi, Hizmet-iş Sendikası Yayını, Ankara.
• 28. KELEŞ, Ruşen (2009), Yerinden Yönetim ve Siyaset, Cem Yayınevi, İstanbul.
• 29. KÖSECİK, Muhammet (2007), “Avrupa Birliğine Üyelik Sürecinin Türkiye’nin Yerel Yönetim Yapısına Etkileri”, Edt: Hüseyin Özgür ve Muhammet Kösecik, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar–II: Reform, Nobel Yayınları, Ankara.
• 30. KÖSECİK, Muhammet ve Hüseyin ÖZGÜR (2005), “Giriş: Yerel Yönetimlerde Reform: Geleneksel Modelin Değişim Süreci”, Edt: Hüseyin Özgür ve Muhammet Kösecik, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar–I: Reform, Nobel Yayınları, Ankara.
• 31. KÖSECİK, Muhammet ve Naci KARGIN (2004), “Belediye Yöneticilerinin ve Meclis Üyelerinin E-Devlete Bakışı: Denizli Belediyesi Örneği”, Türk İdare Dergisi, Haziran, Sayı: 443, s.119-139.
• 32. KÖSECİK, Muhammet ve Ferihan YILDIRIM (2001), “Avrupa Birliği’nin Yerel Yönetimler Üzerindeki Etkileri”, Türk İdare Dergisi, Haziran, Sayı: 431, s.31-54.
• 33. KÖY KANUNU TASARI TASLAĞI (2012), “Köy Kanunu Tasarı Taslağı”,http://www.icisleri.gov.tr/default.icisleri_2.aspx?id=5691, 02.12.2012.
• 34. MİSER, Rıfat (1993), “Yerel Yönetimler ve Halk Eğitimi”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 2, Sayı 6, Kasım, s.9-25.
• 35. ONARAN, Oğuz (1971), Örgütlerde Karar Verme, A.Ü. SBF yayın No: 321, Sevinç Matbaası, Ankara.
• 36. ÖNER, Şerif (1997), “Türkiye’de Merkezi Yönetim ile Belediyeler Arasındaki İlişkilerin Yasal-Siyasal ve Ekonomik Analizi”, Türk İdare Dergisi, Mart, Sayı: 414, s.211-225.
• 37. PIERRE, Jon (1990), “Assessing Local Autonomy”, edt: Desmond S. King and Jon Pierre, Challenges to Local Government Relations, London.
• 38. SENCER, Muzaffer (1996), Türkiye’nin Yönetim Yapısı, Alan Yayıncılık, İstanbul.
• 39. TOPLU KONUT İDARESİ BAŞKANLIĞI- IULA-EMME (1993), Yerel Yönetimde Başarının Yolları (Yerel Yönetimin Geliştirilmesi Programı El Kitapları Dizisi) Toplu Konut İdaresi Başkanlığı-IULA-EMME Yayını, Kent Basımevi, İstanbul.
• 40. TORTOP, Nuri, Eyüp G. İSBİR, Burhan AYKAÇ, Hüseyin YAYMAN ve M. Akif ÖZER (2010), Yönetim Bilimi, Nobel Yayınları, Ankara.
• 41. TOSUN, Gülgün (1994), “Kamuoyunun Oluşumunda Kitle İletişiminin Rolü ve Bir Kitle İletişim Aracı Olarak Basının Etkisi”, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Dergisi, Cilt 1, Sayı 1, Haziran, s.165-180.
• 42. ULUSOY, Ahmet ve Tekin AKDEMİR (2001), Mahalli İdareler, Seçkin Yayınevi, Ankara.
• 43. VAROL, Muharrem (1989), Yerel Siyasetin Demokratikleşmesi, Gündoğan Yayınları, Ankara.
• 44. VETTER, Angelika and Norbert Kersting (2003), “Democracy Versus Efficiency? Comparing Local Government Reforms Across Europe”, edt: Angelika Vetter and Norbert Kersting, Reforming Local Government in Europe, Opladen.
• 45. VURAL, A. Murat (2000), “Basın, Kamuoyu ve Üniversite”, Kurgu Dergisi, Anadolu Üniversitesi Yayınları No:1243, Anadolu Üniversitesi Basımevi, Eskişehir, Sayı 17, s.117-126.
• 46. VURAL, A. Murat (1996), “Yerel Kamuoyunun Kitle İletişim Aracı Olarak Yerel Basın”, Yeni Türkiye Dergisi, Medya Özel Sayısı II, Yıl 2 Sayı 12, Kasım-Aralık, s.1053-1067.
• 47. YALÇINDAĞ Selçuk (1996), Belediyelerimiz ve Halkla İlişkileri, TODAİE Yayın No: 275, Aralık.
• 48. YILDIRIM, Selahattin (1993), Yerel Yönetim ve Demokrasi, Toplu Konut İdaresi Başkanlığı-IULA-EMME Yayını, İstanbul.
• 49. 3 Temmuz 2005 tarih ve 25874 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5393 sayılı “Belediye Kanunu”
• 50. 4 Mart 2005 tarih ve 25745 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5302 sayılı “İl Özel İdaresi Kanunu”
• 51. 24 Temmuz 2004 tarih ve 25531 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5216 sayılı “Büyükşehir Belediyesi Kanunu”
• 52. 24.12.2003 tarih ve 25326 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5018 sayılı “Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu”
• 53. 07.04.1924 tarih ve 68 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 442 sayılı “Köy Kanunu”