The Effects of Different Nitrogen Fertilizer Doses on Yield and Some Agricultural Traits of Italian Ryegrass (Lolium italicum L.) Cultivars

Yıl 2016, Cilt: 25 Sayı: 1, 58 - 66, 01.07.2016

Ergül Çolak Cengiz Sancak

https://doi.org/10.21566/tbmaed.55211

Cited By: 3

Öz

This research is conducted to determine the effects of different doses of nitrogen fertilizers which has a potential to increase the quality and quantity of Italian ryegrass cultivars. It was carried out at the experimental area of Field Crops Department of Agricultural Faculty of Ankara University between the years of 2008 and 2009. The experiment was designed in split blocks with three replicates in the experimental plots of Field Crops Depertmant of Agricultural Faculty of Ankara University. Nitrogen in ammonium nitrate (33% N) form was apllied on main blocks with the amount of 0, 4, 8, 12, 16, 20 and 24 kg/da doses. Italian ryegrass cultivars Gemini, Tetraflorum and Lolita were places in sub-plots. Hand seeding was performed in early spring on the rows which was 30 cm apart each other. Weeds were taken out on the plots manually whenever needed. When the plants were at anthesis stage, observations were made and plants were harvested for hay. According to the results; statistical differences were found among Italian ryegrass cultivars for plant height and fresh herbage yield. Nitrogen fertilizer doses affected plant height, stem diameter, fresh and dried hay yield. Between the experimental years, statistical differences for plant height, stem diameter, fresh and dried hay yield also were detected. Nitrogen doses increased plant height, stem diamater, fresh and dry hay yield. Significant differences were detected among yield characters of Italian ryegarss herbage. In order to get higher forage yield in the Italian ryegrass cultivation in Ankara conditions, 8 kg/da nitrogen fertilizer is recomended according to results of this research.

Anahtar Kelimeler

İtalian ryegrass; nitrogen; fertilizer; plant height; hay yield

Azotlu Gübre Dozlarının İtalyan Çimi (Lolium italicum L.) Çeşitlerinin Ot Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerine Etkisi

Öz

Bu araştırma, İtalyan çimi çeşitlerinin verimi ve kalitesini yükseltmede önemli bir potansiyeli olan azotlu gübrelerin değişik dozlarının etkilerini belirlemek üzere yapılmıştır. Orta Anadolu bölgesi kıraç koşullarında, 2008-2009 yıllarında yürütülmüştür. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlasında tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulan çalışmada, azotlu gübre olarak amonyum nitrat (%33) gübresinin 0, 4, 8, 12, 16, 20 ve 24 kg/da dozları ve Gemini, Tetraflorum ile Lolita İtalyan çimi çeşitleri kullanılmıştır. Erken ilkbaharda 30 cm sıra arası verilerek ekilen parsellerde gerektiği dönemlerde elle yabancı ot mücadelesi yapılmıştır. Parsellerdeki bitkiler çiçeklenme-başaklanma dönemine geldiğinde gözlemler ve hasat yapılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre; İtalyan çimi çeşitleri arasında incelenen özelliklerden bitki boyu ve yeşil ot verimi bakımından önemli farklılıklar belirlenmiştir. Azotlu gübre dozları bitki boyu, sap kalınlığı, yeşil ve kuru ot verimi üzerine etkili olmuştur. Çalışmanın yürütüldüğü her iki yılda, bitki boyu, sap kalınlığı, yeşil ve kuru ot verimi arasında farklılık bulunmuştur. Ankara koşullarında yapılacak İtalyan çimi yetiştiriciliğinde yüksek verim ve kaliteli yem elde etmek için 8 kg/da azot dozu kullanılması tavsiye edilebilir.

Anahtar Kelimeler

İtalyan çimi; azotlu gübre; bitki boyu; ot verimi

Kaynakça

• Açıkgöz E., 2001. Yem bitkileri. Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayınları 182, VİPAŞ YayınNo.58, Bursa, 180-187
• Akgül F., 2001. Ankara şartlarında farklı sıra aralığı ile ekim ve azotla gübrelemenin tek yıllık çim (Lolium multiflorum Lam.)’in ot verimi ve kalitesine etkileri. Yüksek lisans tezi (basılmamış). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Çanakkale
• Akgün İ., Tosun M. and Şengül S., 2008. Comparison of agronomic characters of Festulolium, Festuca pratensis Huds. and Lolium multiflorum Lam. genotypes under high elevation conditions in Turkey. Bangladesh Journal Botany. 37(1):1-6
• Altın M., Orak A. ve Tuna M., 1994. Farklı ekim normu ve sıra arası mesafenin İtalyan çiminin (Lolium multiflorum Lam.) önemli bazı verim ve verim unsurları üzerine etkisi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1-2):183-187
• Anonim, 2009. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü. Aylık iklim rasat cetveli Ankara
• Anonim, 2014. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). http://www.tüik.gov.tr (Erişim tarihi: 20.02.2014)
• Avcıoğlu R. ve Geren H., 1996. Yem Bitkileri. Hasat yayıncılık, İzmir
• Bakır Ö., 1970. Buğdaygil Yem Bitkileri. Hasat yayıncılık, İzmir
• Bakır Ö., 1985. Çayır ve Mera Islahı Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları 947, Ankara
• Bakır Ö., 1987. Çayır Mera Amenajmanı Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No. 992, s. 308 Ankara
• Başbuğ S., 1990. Bursa şartlarında bazı çok yıllık ve tek yıllık buğdaygil yem bitkilerinin ot verimi ve kalitesi üzerine araştırmalar. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmış yüksek lisans tezi) Bursa
• Baytekin H., Kızılşimşek M. ve Demiroğlu G., 2009. Çim ve Ayrık Türleri s. 561-572. Editör: R. Avcıoğlu, R. Hatipoğlu, Y. Karadağ. Yem Bitkileri Genel Bölüm Cilt III. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir
• Çelen A.E., 1991. Ege bölgesi koşullarında İtalyan çimi (Lolium multiflorum var. westerwoldicum)’nden yararlanma olanakları. Türkiye 2. Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi (28-31 Mayıs 1991), Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir, 424-429
• Darvıshı A., 2009. Bazı tek yıllık çim (Lolium multiflorum L.) çeşitlerinin morfolojik özellikleri ve yem verimleri. Yüksek Lisans Tezi (basılmamış). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Ankara
• Demiroğlu G., Avcıoğlu R., Kır B., Geren H., Budak B. ve Kavut Y.T., 2007. Bazı buğdaygil yem bitkileri çeşitlerinin Akdeniz iklim koşullarındaki performansları üzerine bir araştırma. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran 2007, Erzurum
• Ehlig C.F. and Hagemann, R.V., 1982 Nitrogen management for irrigated annual ryegrass in Southwestern United States. Agronomy Journal, 74(5); 820-823
• Elçi Ş., 1978. Çim (Lolium) tarımı. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Ziraat İşleri Genel Müdürlüğü yayınları. A. 160. Ankara
• Eraç A. ve Ekiz H., 1985. Yem bitkileri yetiştirme. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:1164. Ankara
• Eraç A. ve Ekiz H., 1986. Çayır Mera Amenajmanı Uygulama Kılavuzu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:990. Ankara
• Eraç A. ve Ekiz H., 1990. Yem bitkileri yetiştirme. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 964. Ders Notu. 16. Ankara
• Erkun V., 1954 Çayır Mera Bitkilerinin Tohum Üretme Usulleri. Hayvancılık Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. Ankara
• Erkun V., Bakır Ö. ve Alınoğlu N., 1960. Çayır, Mera ve Yem Nebatları. Ziraat Vekaleti Meslek Kitapları Serisi D-12, Ankara
• Eyüpoğlu F., 1999. Türkiye Topraklarının Verimlilik Durumu. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Toprak-Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Genel Yayın No:220, Ankara
• Gençkan M.S., 1983. Yem Bitkileri Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, İzmir
• Genç-Lermi A., 2009. Bartın ili orman içi meralarının ot verimi ve kalitesi ile botanik kompozisyonu üzerine azotlu ve fosforlu gübrelerin etkileri. Doktora tezi Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü (basılmamış), Ankara
• Güneş A., Alpaslan M. ve İnal A., 2010. Bitki Besleme ve Gübreleme. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi ders kitabı 533. Yayın no:1581.Ankara
• Işık B.S., 1990. Değişik azot dozlarının doğal çayırın yem verimi ve botanik kompozisyonuna etkileri üzerine araştırmalar. Yüksek lisans tezi Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü (basılmamış), Ankara
• Kallenbach R., Massie M. and Crawford R., 2003. Nitrogen fertilization strategies for annual ryegrass pastures. University of Missouri Extension
• Karakurt E. ve Ekiz H., 1991. İskenderiye üçgülü (Trifolium alexandrinum L.) ile İtalyan çimi (Lolium multiflorum Lam.) karışım oranlarının ot verimine etkisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1999 44(1-2):97-104
• Kesiktaş M., 2010. Karamanda farklı ekim zamanları ve azotlu gübre dozu uygulamalarının İtalyan çimi (Lolium multiflorum westervoldicum caramba)’nin yem verimlerine etkileri. Yüksek lisans tezi Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (basılmamış), Adana
• Kuşvuran A. ve Tansı V., 2004. Çukurova koşullarında farklı sıra aralıklarının tek yıllık çim (Lolium multiflorum cv. caramba)’in ot ve tohum verimine etkisi üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi ZF/2002/BAP/72 Nolu Proje Sonuç Raporu. Adana, s.53
• Kuşvuran A., Kaplan M. ve Nazlı R. İ., 2014. Effects of ratio and row spacing in hungarian vetch (Vicia pannonica Crantz.) and annual ryegrass (Lolium multiflorum Lam.) intercropping system on yield and quqlity under semiarid climate conditions. Turkish Journal of Field Crops. 19(1)118-128
• Özkul H., Kırkpınar F. ve Tan K., 2012. Ruminant beslemede Karamba (Lolium multiflorum cv. Caramba) otunun kullanımı. Hayvansal Üretim, 53(1):21-26
• Parlak E.L., 2005. Çukurova koşullarında bakla (Vicia faba L.)’nın arpa (Hordeum vulgare L.) triticale (Triticale), buğday (Triticum aestivum L.) ve tek yıllık çim (Lolium multiflorum Lam.) ile karışımlarının biomas üretim kapasitelerinin saptanması üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (basılmamış), Adana
• Sağlamtimur T., Gülcan H. Tükel T., Tansı V. Anlarsal A. E. ve Hatipoğlu, R., 1986. Çukurova koşullarında yem bitkileri adaptasyon denemeleri. Buğdaygil yem bitkileri. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(3):26-37
• Sağlamtimur T., Tansı V. ve Baytekin H., 1988. Yem bitkileri yetiştirme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:74. s:238, Adana
• Schoth H.A. and Veihing R.M., 1951. The Ryegrass Forages. Chapter, 28 336-340
• Schoth H.A., 1953 Forages Iowa State Collage. Collage Pres. Ames Iowa
• Serin Y. ve Gökkuş A., 1993. Buğdaygil yem bitkileri uygulama kılavuzu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi 154, Erzurum
• Serin Y., Tan M. ve Şeker H. 1996. Azotla gübreleme ve ekim oranının tek yılık çim (Lolium multiflorum Lam.)’de ot ve ham protein verimi ile otun ham protein oranına etkileri. Türkiye 3. Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi. 17-19 Haziran, Erzurum, 732-738
• Serin Y. ve Tan M., 1999. Buğdaygil Yem Bitkileri Tarımı, Çayır Mera Amenajmanı ve Islahı. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayınları:1. 35-39 Ankara
• Tayar M., 2010. Beslenmemizde Hayvansal Gıdaların Yeri ve Önemi. www.abvizyon.com (Erişim tarihi 24.02.2010)
• Thomas J.O. and Davies L.J., 1964. Common British Grasses and Legumes. Longmans, Gren and Co. Ltd. London
• Türemen S., 1988. Çukurova koşullarında kışlık ara ürün olarak İtalyan çiminin bazı baklagil yem bitkileri ile karışım halinde yetiştirme olanakları üzerine araştırmalar. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana
• Ürem A., 1985. Türkiye’de önemli yem bitkilerinin üretimi, yetiştirilmesi ve bazı tescilli çeşitlerin özellikleri ile tohumluk sorunları. Ege Bölge Zirai Araştırma Enstitüsü Yayınları:58. İzmir
• Wheeler W.A., 1950 Forage and Pasture Crops D, Van Nostrand Company, Inc., Newyork, 59(2):53
• Zabunoğlu S. ve Karaçal İ., 1986. Gübreler ve Gübreleme. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları:993. Ankara