Oyunlaştırma Uygulamasında Kullanılan Oyun Elementlerine Yönelik Öğrencilerin Görüşleri

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 2, 70 - 101, 30.04.2018

Yasemin Mert Yavuz Samur

https://doi.org/10.17569/tojqi.364130

Cited By: 8

Öz

Oyunlaştırma oyun olmayan ortamlarda oyun elementlerinin
kullanılması olarak tanımlanmaktadır. Eğitimde oyunlaştırmanın kullanılması,
öğrencilerin motivasyonlarının, başarılarının, derse yönelik tutumları ve
ilgilerinin artırılması, oyunlaştırma yapısının ders içeriklerine başarılı bir
şekilde entegrasyonu olarak belirtilir. Ancak oyunlaştırma eğitime entegre
edildiğinde beklenmedik çıktılarda doğurabilmektedir. Bu bağlamda çalışmanın
amacı oyunlaştırma uygulamasında kullanılan oyun elementlerine yönelik
öğrencilerin görüşlerini incelemektir. Öğrencilerin görüşlerini detaylı bir
şekilde elde etmek için avatar, geri bildirim/pekiştireç/puan/ödül, liderlik
tablosu, kullanım ve duyuru-bildirim gibi oyun elementleri kategorize edilmiş
ve araştırmaya oyunlaştırılmış sınıf yönetimi uygulamasını kullanan 2, 3, 4, 5,
6 ve 7. sınıflarda okuyan toplam 12 öğrenci katılmıştır ve görüşleri incelemek
için nitel yöntem kullanılmıştır ve öğrencilerden veriler yarı yapılandırılmış
görüşmeler sonucu elde edilmiştir. Elde edilen bulgular öğrencilerin
motivasyonu ve oyun elementleri (puan, liderlik tablosu, duyuru-bildirim,
avatar) açılarından değerlendirilmiş ve yorumlanmıştır. 

Anahtar Kelimeler

sınıf yönetimi, motivasyon, görüş, Oyunlaştırma, oyun elementleri, görüş

Students’ Opinions Toward Game Elements Used in Gamification Application

Öz

Gamification is defined
as the use of game elements in non-game contexts. The use of gamification in
education is stated as the successful integration of the course contents to
increase the students’ motivation, performance, and attitudes towards the course.
However, when gamification is integrated into education, it may result in
unexpected outcomes. The aim of study in this context is to examine the
students' views towards game elements used in gamification application.
Therefore, 12 students’ view from 2^nd, 3^rd, 4^th,
5^th, 6^th, and 7^TH grades were collected to analyze
in categories of game elements such as an avatar, feedback/reinforcers/points/reward,
leaderboard, use, and announcements-notifications. Qualitative research methods
were used to analyze the views from the semi-structured interviews. The
findings were evaluated and interpreted in terms of the motivation of students
and game elements (points, leaderboard, announcements-notifications, avatar). 

Anahtar Kelimeler

classroom management, motivation, opinion, Gamification, game elements, opinion

Kaynakça

• Anılan, H. ve Anagün, Ş.S. (2007). Öğretmen adaylarının kendi mesleki gelişimlerini değerlendirmeleri. XVI. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Bildiri Kitabı, 261-268.
• Atay, D.Y. (2003). Öğretmen eğitiminin değişen yüzü. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Aytekin, A.B. (2016). Bilgisayar destekli eğitimde kolaylaştırıcı olarka facebook platformu ve avantajları. International Multilingual Academic Journal, 3(3), 48-56.
• Başkale, H. (2016). Nitel Araştırmalarda Geçerlik, Güvenirlik ve Örneklem Büyüklüğünün Belirlenmesi. DEUHFED,9(1), 23-28.
• Bataineh, R.F., El Karasneh, M.S. ve Barakat, A.A. (2007). Jordanian pre- service teachers’ perceptions of the portfolio as a reflective learning tool. Asia- Pacific Journal of Teacher Education, 35(4), 435-454.
• Bayrak, F. ve Koçak Usluel, Y. ( 2011). Günlük uygulamasının yansıtıcı düşünme becerisi üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 40, 93-114.
• Bogdan, R. C., & Biklen, S. K. (1998). Qualitative research for education: An introduction to theory and methods (3rd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
• Chu, S.K., Chan, C.K. ve Tiwari, A.F. (2012). Using blogs to support learning during internship. Computers & Education, 58(3), 989-1000.
• Collin, S. ve Karsenti, T. (2011). The collective dimension of reflective practice: The how and why. Reflective Practice: International and Multidisciplinary Perspectives, 12(4), 569-581.
• Deng, L. ve Yuen, A.H. (2011). Towards a framework for educational affordances of blogs. Computers & Education, 56(2), 441-451.
• Dewey, J. (1933). How we think. A restatement of the relation of reflective thinking to the educative process, Boston: D. C. Heath.
• Duban, N. ve Yanpar Yelken, T. (2010). Öğretmen adaylarının yansıtıcı düşünme eğilimleri ve yansıtıcı öğretmen özellikleriyle ilgili görüşleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 343-360.
• Ekiz, D. (2006). Kendini ve başkalarını izleme: Sınıf öğretmeni adaylarının yansıtıcı günlükleri. İlköğretim Online, 5(1), 45-57.
• Ersözlü, Z.N. ve Kazu, H. (2011).İlköğretim beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde uygulanan yansıtıcı düşünmeyi geliştirme etkinliklerinin akademik başarıya etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(1), 141-159.
• Fidan, A. (2016). Scratch ile programlama öğretiminde oyunlaştırmanın öğrenci katılımına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Gedik, H., Akhan, N.E. ve Kılıçoğlu, G. (2014). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının yansıtıcı düşünme eğilimleri. Mediterranean Journal of Humanities, 4(2), 113-130.
• Hourigan, T. ve Murray, L. (2010). Using blogs to help language students to develop reflective learning strategies: Towards a pedagogical framework. Australasian Journal of Educational Technology, 26(2), 209-225.
• Işıkoğlu, N. (2007). The role of reflective journals in early childhood pre-service teachers’ professional development. Educational Sciences: Theory & Practice, 7(2), 819-825.
• Jacklinga, B., Natolia, R., Siddiquea, S. ve Sciullia, N. (2014). Student attitudes to blogs: A case study of reflective and collaborative learning. Assessment & Evaluation in Higher Education, 40(4), 542-556.
• Jay, J.K. ve Johnson, K.L. (2002) Capturing complexity: A typology of reflective practice for teacher education. Teaching and Teacher Education, 18(1), 73-85.
• Karahan, Z.C. , Aytuğ Koşan. A. M. Ve Demirören M. (2014). The effect of gaming approach on learning in basic microbiology education: A pilot study. Marmara Medical Journal, 27(3), 184-9. Karasar N (1995). Bilimsel Araştırma Yöntemi,7. Basım, Ankara.
• Kang, I., Bonk, C.J. ve Kim, M.C. (2011). A case study of blog-based learning in Korea: Technology becomes pedagogy. The Internet and Higher Education, 14(4), 227-235.
• Killeavy, M. ve Moloney, A. (2010). Reflection in a social space: Can blogging support reflective practice for beginning teachers?. Teaching and Teacher Education, 26(4), 1070-1076.
• Kirk, J. ve Miller, M.L. (1986). Reliability and validity in qualitative research. Sage.
• Koç, C. ve Yıldız, H. (2012). Öğretmenlik uygulamasının yansıtıcıları: Günlükler. Eğitim ve Bilim, 37(164), 223-236.
• Köksal, N. ve Demirel Ö. (2008). Yansıtıcı düşünmenin öğretmen adaylarının öğretmenlik uygulamalarına katkıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 189-203.
• Lai, T. ve Land, S.M. (2009). Supporting reflection in online learning environments. Educational Media and Technology Yearbook (ss.141-154). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Lee, J. ve Hammer. J. (2005). Understanding and assessing pre-service teachers’ reflective thinking. Teaching and Teacher, 21(1), 699-715.
• Lee, J. ve Hammer. J. (2011). Gamification in education: What, how, why bother?. Academic Exchange Quarterly, 15(2).
• Lee, I. (2008). Fostering preservice reflection through response journals. Teacher Education Quarterly, 35(1), 117-139.
• Lin, K.Y. ve Shen, Y.F. (2013). The nursing students' attitude toward using blogs in a nursing clinical practicum in Taiwan: A 3-R framework. Nurse Education Today, 33(9), 1079-1082.
• Mansor, A.Z. (2011). Reflective learning journal using blog. Procedia -Social and Behavioral Sciences, 18, 507-516.
• Meredith, C. (2010). Teaching reflective skills and PDP to international students: How effective is the use of pebblepad? Brookes eJournal of Learning and Teaching 2(5).
• Richardson, W. (2006). Blogs, wikis, podcast and other powerful web tools for classrooms. California: Corwin Press.
• Schön, D.A. (1983). The reflective practitioner: How professionals think in action. London: Temple Smith.
• Shoffner, M. (2006). The potential of weblogs in pre-service teachers’ reflective practice. In C. Crawford et al. (Eds.). Proceedings of Society for Information Technology and Teacher Education International Conference, 2409-2415. Chesapeake, VA: AACE.
• Taggart, G.L. ve Wilson, A.P. (1998). Promoting reflective thinking in teachers. Thousand Oaks, CA: Corwin Press, Inc.
• Tok, Ş. (2008). Yansıtıcı düşünmeyi geliştirici etkinliklerin öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumlarına, performanslarına ve yansıtmalarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 33(149), 104-117.
• Tomberg, V., Laanpere, M., Ley, T. ve Normak, P. (2013). Sustaining teacher control in a blog-based personal learning environment. The International Review of Research in Open and Distance Learning, 14(3), 109-133.
• Usluel, Y.K. ve Mazman, S.G. (2009). Adoption process of web 2.0 tools in distance education, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 1(1), 818-823.
• Xie, Y., Ke, F. ve Sharma, P. (2008). The effect of peer feedback for blogging on college students’ reflective learning processes. The Internet and Higher Education, 11(1), 18-25.
• Yang, S.H. (2009). Using blogs to enhance critical reflection and community of practice. Educational Technology & Society, 12(2), 11-21.
• Yeo, H. ve Lee, Y.L. (2014). Exploring new potentials of blogs for learning: Can children use blogs for personal information management (PIM)? British Journal of Educational Technology. 45(5), 916-925.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yin, R.K. (2003). Case study research: Design and methods. (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.