Examination of Public Service Delivery Methods in the Framework of Public Administration Paradigms

Yıl 2024, Cilt: 26 Sayı: 1, 66 - 79, 04.04.2024

Ünal Küçük

https://doi.org/10.32709/akusosbil.1110090

Öz

The political, economic and administrative conditions of the countries, together with the global developments, determine the shaping and preference of public service delivery models. However, in the study, the relationship between the change in the understanding of public administration and the transformation in the delivery methods and techniques of public services is discussed, ignoring other factors. In this direction, the subject of the study has been determined as 'the relationship between public service delivery models and the dominant paradigm in public administration'. The aim of the study is to reveal the interaction between the change of thought in the field of public administration and the changes in the understanding of public service and to determine the nature of this interaction. The spatial limit of the study was determined as Türkiye. On the other hand, the period between the pre-traditional public administration and the new public administration (post-YKY) is determined as a temporal limitation. In the study, which was prepared within the framework of the qualitative research approach, secondary data sources were used as an information collection tool. It has been understood that there is a causality between the change in the public administration paradigm and the changes in the field of public service, but it has been observed that it is not possible to make a general definition on this subject. Moreover, the innovations that can be brought about by the ideas expressed under the title of post new public administration in public service delivery methods are included.

Anahtar Kelimeler

Public service, public administration, post-new public administration, alteration and transformation

Kamu Yönetimi Paradigmaları Çerçevesinde Kamu Hizmeti Sunum Yöntemlerinin İncelenmesi

Öz

Kamu hizmeti sunum yöntemlerinin şekillenmesinde ve tercihinde küresel gelişmelerle birlikte ülkelerin içerisinde bulundukları siyasi, ekonomik, yönetsel şartlar belirleyici olmaktadır. Ancak çalışmada, diğer faktörler gözardı edilerek kamu yönetimi anlayışında meydana gelen değişim ile kamu hizmetlerinin sunum yöntem ve tekniklerinde meydana gelen dönüşüm arasındaki ilişki ele alınmıştır. Bu doğrultuda çalışmanın konusu, ‘kamu hizmeti sunum modelleri ve kamu yönetimine hâkim paradigma arasındaki ilişki’ olarak belirlenmiştir. Çalışmanın amacı, kamu yönetimi alanında meydana gelen düşünce değişimi ile kamu hizmeti anlayışında yaşanan değişiklikler arasındaki etkileşimi ortaya koymak ve bu etkileşimin niteliğini saptamaktır. Çalışmanın sınırlılıkları mekânsal açıdan Türkiye, zamansal açıdan geleneksel kamu yönetimi ve öncesi ile yeni kamu yönetimine (post-YKY’ye) kadar süregelen dönem olarak belirlenmiştir. Nitel araştırma yaklaşımı çerçevesinde hazırlanan çalışmada, bilgi toplama aracı olarak ikincil veri kaynaklarından faydalanılmıştır. Kamu yönetimi paradigmasında meydana gelen değişim ile kamu hizmeti alanında yaşanan değişimler arasında illiyet bağı olduğu anlaşılmış ancak bu konuda genelgeçer bir tanımlama yapmanın pek mümkün olmadığı gözlemlenmiştir. Ayrıca post yeni kamu yönetimi başlığı altında ifade edilen düşüncelerin kamu hizmeti alanında meydana getirebileceği yeniliklere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kamu hizmeti, kamu yönetimi, post-yeni kamu yönetimi, değişim ve dönüşüm

Kaynakça

• Baş, Ö. C. (2020). İdare hukukunda iltizam usulü ve iltizam sözleşmeleri. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 26 (2), 1006-1046. doi: 10.33433/maruhad.806338
• Boztepe, M. (2018). Yeni kamu yönetimi anlayışı ve geleneksel kamu personel rejimi üzerine etkileri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (3), 191-210. doi: 10.32709/akusosbil.425043
• Çal, S. (2008). Türkiye’de kamu hizmeti ve imtiyazın dönüşüm öyküsü. Ankara: Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği.
• Çarıkçı, O. (2010). Türkiye’de e-devlet uygulamaları üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (12), 95-122.
• Çolak, Ç. (2021). Kamu yönetimi, katılımcılık ve vatandaşın değişen rolü: seçmenden ortak üretici vatandaşa. Memleket Siyaset Yönetim (MSY), 16 (35), 37-72.
• Dunleavy, P., Margetts, H., Bastow, S., ve Tinkler, J. (2006). New public management is dead-long live digital-era governance. Journal of Public Administration Research and Theory, 16 (3), 467-494. doi:10.1093/jopart/mui057
• Durukal, O. ve N. K. Öztürk (2019). Kamusal hizmet sunumunda blockchain teknolojisi. Ekev Akademi Dergisi, 23 (77), 449-456
• Eggers, W. D. ve Macmillan, P. (2015). Kamu 2020: Kamunun geleceğine yolculuk. İstanbul: Deloitte.
• EPEC (2021). EPEC Guide to Public-Private Partnerships. https://www.eib.org/attachments/publications/epec_guide_to_ppp_en.pdf (Erişim tarihi: 06.12.2021).
• Eryılmaz, B. (2017). Kamu yönetimi (10. Baskı). Kocaeli: Umuttepe Yayıncılık.
• Evren, Ç. C. (2007). Bir Danıştay kararı üzerine kamu hizmetinde bedel sorunu. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11 (1-2), 679-691.
• Göçoğlu, V. (2020). Kamu hizmetlerinin sunumunda dijital dönüşüm: nesnelerin interneti üzerine bir inceleme. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (1), 615-628. doi: 10.33206/mjss.538784
• Gözler, K. (2003). İdare hukuku (2. Cilt). Bursa: Ekin Kitabevi.
• Gözler, K. (2010). İdare hukuku dersleri (10. Baskı). Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Gülan, A. (2011). Türkiye’de kamu hizmetlerinin gelişimi. Journal of İstanbul University Law Faculty, 56 (1-4), 97-107.
• Hood, C. (1991). A public management for all seasons. Public Administration, 69, 3-19. https://eclass.uoa.gr/modules/document/file.php/PSPA108/4NMP%20all%20seasonsfulltext.pdf (Erişim tarihi: 15.11.2021).
• Humphreys, P. C. (1998). Improving Public Service Delivery. Institute of Public Administration. https://www.ipa.ie/_fileUpload/Documents/CPMR_DP_7_Improving_PublicService_Delivery.pdf, (Erişim tarihi: 28.11.2021).
• İcra ve İflas Kanunu, Kanun Numarası: 2004, Kabul Tarihi: 09.06.1932, Sayı: 2128.
• İdari Yargılama Usulü Kanunu, Kanun Numarası: 2577, Kabul Tarihi: 06.01.1982, Sayı: 17580.
• Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu, Kanun Numarası: 4735, Kabul Tarihi: 05.01.2002, Sayı: 24648.
• Karasoy, H. A. ve Babaoğlu, P. (2020). Türkiye’de elektronik devletten dijital devlete doğru. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (23), 115-134. doi: 10.38155/ksbd.825899
• Karataş, A. (2019). Post-new public management paradigm and its effects on public administration. International Social Mentality and Researcher Thinkers Journal, 5 (26), 1796-1805. doi:10.31576/smryj.392
• Küçük, Ü. (2020). Kamu özel ortaklıklarının kamu yönetimindeki dönüştürücü etkisi. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Nohutçu, A. (2019). İdare hukuku (24. Baskı). Ankara: Savaş Yayınevi.
• Odyakmaz, Z. ve Kaymak, Ü. (2019). İdare hukuku (21. Basım). İstanbul: Oniki Levha Yayıncılık.
• Örsten Esirgen, S. (2012). Osmanlı Devleti’nde kamu hizmeti imtiyaz sözleşmelerinin hukukî çerçevesi. Fethi Gedikli (Ed), I. Türk Hukuk Tarihi Kongresi Bildirileri içinde (ss. 317-326), İstanbul: Oniki Levha Yayıncılık.
• Özaltın, O. ve Ersoy, M. (2020). Kamu yönetiminde blokzincir kullanımı: d5 örneği. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 10 (2), 746-763. doi: 10.30783/nevsosbilen.748379
• Özay, İ. H. (1994). Ortak yararlı işletme ya da nam-ı diğer müşterek emanet. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası (İHFM), 54 (1-4), 55-70.
• Özer, M. A. ve Önen, S. M. (2017). 200 soruda yönetim kamu yönetimi (2. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Parlak, B. (2011). Kamu yönetimi sözlüğü. Bursa: MKM Yayıncılık.
• Parlak, B. ve Doğan, K. C. (2016). Kamu yönetimi (kamu yönetimi disiplininin gelişmesinde rol oynayan kurumsal yönler üzerine bir giriş). İstanbul: Beta Yayınları.
• Parlak, B. ve Doğan, K. C. (2021). Kamu yönetiminde yeni trendler. Sakarya: Değişim Yayınları.
• Shittu, A. K. (2020). Public service and service delivery. 1-9. https://www.researchgate.net/publication/344493632_Public_Service_and_Service_Delivery, (Erişim tarihi: 28.11.2021).
• T. C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı Sektörler ve Kamu Yatırımları Genel Müdürlüğü (2019). Kamu Özel İşbirliği Raporu. https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2019/05/Kamu-Ozel_Isbirligi_Raporu-2018.pdf (Erişim tarihi: 07.12.2021).
• Tortop, N., İsbir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M. A. (2017). Yönetim bilimi (11. Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık.
• Ulu, G. (2008). Türkiye’de kamu hizmeti ve imtiyazın dönüşüm öyküsü. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 57 (4), 405-414. doi: doi.org/10.1501/Hukfak_0000001562
• Uysal, Y. (2020). Klasik kamu yönetiminden yeni kamu işletmeciliği ve post-YKİ’ye kamu hizmetlerinin değişimi ve dönüşümü üzerine bir değerlendirme. International Journal of Management and Administration, 4 (7), 112-135. doi: 10.29064/ijma.680548
• Wüst, K. ve Gervais, A. (2018). Do you need a blockchain? 2018 Crypto Valley Conference on Blockchain Technology (CVCBT), 1, 45–54. https://eprint.iacr.org/2017/375.pdf (Erişim tarihi: 03.12.2021).
• Yıldız, H. (2014). Kamu hukuku ile özel hukukun kesiştiği yer: kamu hizmeti imtiyaz sözleşmelerinde tahkim yolu. Türkiye Barolar Birliği Dergisi (TBB), 111, 279-296.
• Yılmaz, V. ve Mecek, M. (2021). Kavram ve kuramsal açıdan Türkiye dijital kamu yönetimi ve dönüşümü. Berat Akıncı (Ed), Kamu Yönetiminde Değişim Olgusu Global Trendler ve Yeni Paradigmalar içinde (ss. 103-133), Ankara: Nobel Yayıncılık.