Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of Obesity, Body Perception Levels and Eating Attitude Values of Individuals Working in Mass Catering Organisation

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 1, 31 - 42, 18.01.2024

Öz

Obesity, by disrupting body perception, which is an element of self-perception, can cause individuals to develop body dissatisfaction and accordingly exhibit negative attitudes in eating behaviors. In this study, it is aimed to examine the obesity, body image and eating attitudes of individuals working in a private mass catering organisation located in the European region of Istanbul. The research was conducted on a total of 305 people aged 18-65 years, with 105 of them having culinary professions directly related to food preparation, and 200 of them being other mass catering employees who are not directly related to food preparation. Sociodemographic form was applied to determine the general information of the individuals working in the collective nutrition institution, anthropometric measurements to determine the obesity levels, the multidimensional body-self relations questionnaire to determine the body image status, and the Dutch eating behavior questionnaire to determine the eating attitude were applied. According to the data we obtained in the study, it was observed that 20% of the cook group was obese. It was observed that 13% of the other group was obese. It was determined that the mean scores of the individuals in the cook group from the multidimensional body-self relations questionnaire were higher than the other group. It was determined that the restrictive eating behavior of obese individuals was significantly higher in both groups. As a result, it was observed that the cook group had higher obesity levels and developed negative eating behaviors, but they were more satisfied with their body image.

Kaynakça

  • Akdevelioğlu, Y., Yörüsün, T. Ö. (2019). Üniversite öğrencilerinin yeme tutum ve davranişlarina ilişkin bazi faktörlerin incelenmesi. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(1), 19–28.
  • Akıllıoğlu, T., Bas, M., Köse, G. (2022). Restrained, emotional eating and depression can be a risk factor for metabolic syndrome. Nutrición Hospitalaria: Organo Oficial de la Sociedad Española de Nutrición Parenteral y Enteral, 39(6), 1264–1271.
  • Anglé, S., Engblom, J., Eriksson, T., Kautiainen, S., Saha, M. T., Lindfors, P., Lehtinen, M., Rimpelä, A. (2009). Three factor eating questionnaire-R18 as a measure of cognitive restraint, uncontrolled eating and emotional eating in a sample of young Finnish females. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 6(1), 1–7.
  • Avcı, İ. A., Erdoğan, T. K. (2015). Fındık fabrikasında çalışan işçilerde obezite sıklığı ve sağlıklı yaşam alışkanlıklarının değerlendirilmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 14(5), 364–369.
  • Barrada, J. R., Van Strien, T., Cebolla, A. (2016). Internal structure and measurement invariance of the Dutch eating behavior questionnaire (DEBQ) in a (nearly) representative Dutch community sample. European Eating Disorders Review, 24(6), 503–509.
  • Bıyıklı, M. E. (2021). Sosyal medyanın; Yeme tutumu, duygusal yeme ve beden algısının üzerine etkisi (Tez no. 700559) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Okan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
  • Boriak, K. R., Vesnina, L. E. (2020). Relationship of the eating behavior features with anthropometric indicators and energy value of the diet in young people with normal weight and overweight. Wiadomosci Lekarskie, 73(12), 2586–2590.
  • Chandrasekaran, V. R. M., Periasamy, S., Chien, S. P., Tseng, C. H., Tsai, P. J., Liu, M. Y. (2021). Physical and psychological stress along with candle fumes induced-cardiopulmonary injury mimicking restaurant kitchen workers. Current Research in Toxicology, 2, 246–253.
  • Cid, J. A., Ramírez, C. A., Rodríguez, J. S., Conde, A. I., Jáuregui-Lobera, I., Martín, G. H., Ríos, P. B. (2018). Self-perception of weight and physical fitness, body image perception, control weight behaviors and eating behaviors in adolescents. Nutrición Hospitalaria: Organo Oficial de la Sociedad Española de Nutrición Parenteral y Enteral, 35(5), 1115–1123.
  • Coşkun, M. N. (2011). Vücut geliştirme sporu ile ilgilenen erkek yetişkin bireylerde beden algısının yeme davranışı ve besin tüketimi ile ilişkisi (Tez no. 282410) [Yüksek lisans tezi, Başkent Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
  • Demirezen, Z. (2019). Yeme içme sektöründe çalışanların sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve kardiyometabolik risklerinin belirlenmesi (Tez no. 721564) [Yüksek lisans tezi, Doğu Akdeniz Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
  • Elçi Boğaz, M., Kutlu, R., Ci̇han, F. G. (2019). Obezite ile yeme davranışı, beden algısı ve benlik saygısı arasındaki ilişki. Cukurova Medical Journal, 44(3), 1064–1073.
  • Hamurcu, P., Öner, C., Telatar, B., Yeşildağ, Ş. (2015). Obezitenin benlik saygısı ve beden algısı üzerine etkisi. Türk Aile Hekimliği Dergisi, 19(3), 122–128.
  • Hartung, D., Stadeler, M., Grieshaber, R., Keller, S., Jahreis, G. (2010). Work and diet-related risk factors of cardiovascular diseases: Comparison of two occupational groups. Journal of Occupational Medicine and Toxicology, 5(4), 1–8.
  • Hunger, B., Seibt, R. (2022). Psychosocial work stress and health risks–a cross-sectional study of shift workers from the hotel and catering ındustry and the food ındustry. Frontiers in Public Health, 10, 849310. https://doi.org/10.3389/fpubh.2022.849310
  • Izydorczyk, B., Lizińczyk, S. (2022). Factor structure of the polish version of multidimensional body-self relations questionnaire-appearance scales (MBSRQ-PL). International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(10), 6097. https://doi.org/10.3390/ijerph19106097
  • İçingür, A. (2019). Beden algısının yeme davranışları ve yaşam tarzına etkisi (Tez no. 642681) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Okan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
  • Kargar, A., Kızıltan, G. (2022). Üniversite Öğrencilerinde Vejetaryen Tip Beslenmenin ve Beden Benlik Algısı İlişkisi. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi-BÜSBİD, 7(3), 241–252.
  • Markey, C. N., Markey, P. M. (2005). Relations between body image and dieting behaviors: An examination of gender differences. Sex Roles: A Journal of Research, 53(7/8), 519–530.
  • Morillo Sarto, H., Barcelo-Soler, A., Herrera-Mercadal, P., Pantilie, B., Navarro-Gil, M., Garcia-Campayo, J., Montero-Marin, J. (2019). Efficacy of a mindful-eating programme to reduce emotional eating in patients suffering from overweight or obesity in primary care settings: a cluster-randomised trial protocol. BMJ Open, 9(11), 031327. https://doi.org/10.1136/bmjopen-2019-031327
  • Organisation for Economic Co-Operation and Development (2021). Country health profile 2019. OECD. https://www.oecd.org/health/country-health-profiles-eu.htm
  • Özpınar, H. (2011). Beslenme ve diyet temel ilkeleri. İstanbul Tıp Kitabevi.
  • Piché, M. E., Tchernof, A., Després, J. P. (2020). Obesity phenotypes, diabetes, and cardiovascular diseases. Circulation Research, 126(11), 1477–1500.
  • Rusticus, S. A., Hubley, A. M. (2006). Measurement invariance of the multidimensional body-self relations questionnaire: Can we compare across age and gender? Sex Roles: A Journal of Research, 55(11–12), 827–842.
  • Sarwer, D. B., Polonsky, H. M. (2016). The psychosocial burden of obesity. Endocrinology and Metabolism Clinics, 45(3), 677–688.
  • Seçer, İ. (2015). SPSS ve Lisrel ile pratik veri analizi. Anı Yayıncılık.
  • Suliga, E., Wronka, I., Pawlińska-Chmara, R. (2012). Nutritional habits of female university students in relation to selfperception of body. Biomedical Human Kinetics, 4, 98–102.
  • Şahin, M. K., Şahin, G., Yarış, F. (2014). Obezitenin önlenmesinde diyetetik yaklaşımlar. Türkiye Klinikleri Aile Hekimliği-Özel Konular, 5(6), 61–67.
  • Şehit, K., Anul, N., Batar, N., Cin, P., Ekici, G. (2019). Vardiyalı çalışan mutfak personelinin yeme davranışı, beden kütle indeksi ve bel-kalça oranlarının değerlendirilmesi. Sağlık ve Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(2), 12–18.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü. (2019). Türkiye beslenme ve sağlık araştırması (TBSA). https://bdb.hku.edu.tr/wp-content/uploads/2020/10/TBSA_RAPOR_KITAP_20.08.pdf
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2023). Türkiye Sağlık Araştırması, 2022. Https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Turkiye-Health-Survey-2022-49747
  • Yalçuk, Ö. (2018). Kadınlarda beden kitle indeksi, otomatik düşünceler ile yeme tutumları ilişkisinin incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Yakın Doğu Üniversitesi.
  • Yalım Kaya, S., İlhan, S. (2018). Toplu yemek (hazır yemek) sektöründe yaşanan problemler ve çözüm önerileri. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(1), 553–581. ¬

Toplu Beslenme Kurumlarında Çalışan Bireylerin Obezite, Beden Algısı Düzeyleri ve Yeme Tutumu Değerlerinin İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 1, 31 - 42, 18.01.2024

Öz

Obezite, benlik algısının bir unsuru olan beden algısını bozarak bireylerin beden memnuniyetsizliği geliştirmesine ve buna bağlı olarak yeme davranışlarında olumsuz tutumlar sergilemesine neden olabilmektedir. Bu araştırmada, İstanbul Avrupa bölgesinde bulunan özel bir toplu beslenme kurumunda çalışan bireylerin obezite, beden algısı ve yeme tutumlarının incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma, 105’i yemek hazırlama ile direkt ilişkili aşçılık mesleklerine sahip, 200’ü yemek hazırlama ile direkt ilişkisi bulunmayan diğer toplu beslenme çalışanlarından olmak üzere 18-65 yaşları arasında toplam 305 kişi üzerinde yürütülmüştür. Toplu beslenme kurumunda çalışan bireylerin genel bilgilerini saptayabilmek amacıyla sosyodemografik form, obezite düzeylerini belirleyebilmek için antropometrik ölçümler, beden algısı durumlarını saptayabilmek için çok yönlü beden-benlik ilişkileri ölçeği, yeme tutumunu saptayabilmek amacıyla Hollanda yeme davranışı anketi uygulanmıştır. Araştırmada elde ettiğimiz verilere göre aşçı grubunun %20’sinin obez olduğu görülmüştür. Diğer grubun %13’ünün obez olduğu görülmüştür. Aşçı grubunda bulunan bireylerin çok yönlü beden-benlik ilişkileri ölçeğinden aldığı puan ortalamalarının diğer gruba oranla daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Obez olan bireylerin kısıtlayıcı yeme davranışının her iki grupta da anlamlı olarak yüksek olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak aşçı grubunun daha yüksek obezite düzeylerine sahip olduğu ve olumsuz yeme davranışları geliştirdikleri görülmüş, ancak beden memnuniyetlerinin daha fazla olduğu saptanmıştır.

Kaynakça

  • Akdevelioğlu, Y., Yörüsün, T. Ö. (2019). Üniversite öğrencilerinin yeme tutum ve davranişlarina ilişkin bazi faktörlerin incelenmesi. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(1), 19–28.
  • Akıllıoğlu, T., Bas, M., Köse, G. (2022). Restrained, emotional eating and depression can be a risk factor for metabolic syndrome. Nutrición Hospitalaria: Organo Oficial de la Sociedad Española de Nutrición Parenteral y Enteral, 39(6), 1264–1271.
  • Anglé, S., Engblom, J., Eriksson, T., Kautiainen, S., Saha, M. T., Lindfors, P., Lehtinen, M., Rimpelä, A. (2009). Three factor eating questionnaire-R18 as a measure of cognitive restraint, uncontrolled eating and emotional eating in a sample of young Finnish females. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 6(1), 1–7.
  • Avcı, İ. A., Erdoğan, T. K. (2015). Fındık fabrikasında çalışan işçilerde obezite sıklığı ve sağlıklı yaşam alışkanlıklarının değerlendirilmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 14(5), 364–369.
  • Barrada, J. R., Van Strien, T., Cebolla, A. (2016). Internal structure and measurement invariance of the Dutch eating behavior questionnaire (DEBQ) in a (nearly) representative Dutch community sample. European Eating Disorders Review, 24(6), 503–509.
  • Bıyıklı, M. E. (2021). Sosyal medyanın; Yeme tutumu, duygusal yeme ve beden algısının üzerine etkisi (Tez no. 700559) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Okan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
  • Boriak, K. R., Vesnina, L. E. (2020). Relationship of the eating behavior features with anthropometric indicators and energy value of the diet in young people with normal weight and overweight. Wiadomosci Lekarskie, 73(12), 2586–2590.
  • Chandrasekaran, V. R. M., Periasamy, S., Chien, S. P., Tseng, C. H., Tsai, P. J., Liu, M. Y. (2021). Physical and psychological stress along with candle fumes induced-cardiopulmonary injury mimicking restaurant kitchen workers. Current Research in Toxicology, 2, 246–253.
  • Cid, J. A., Ramírez, C. A., Rodríguez, J. S., Conde, A. I., Jáuregui-Lobera, I., Martín, G. H., Ríos, P. B. (2018). Self-perception of weight and physical fitness, body image perception, control weight behaviors and eating behaviors in adolescents. Nutrición Hospitalaria: Organo Oficial de la Sociedad Española de Nutrición Parenteral y Enteral, 35(5), 1115–1123.
  • Coşkun, M. N. (2011). Vücut geliştirme sporu ile ilgilenen erkek yetişkin bireylerde beden algısının yeme davranışı ve besin tüketimi ile ilişkisi (Tez no. 282410) [Yüksek lisans tezi, Başkent Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
  • Demirezen, Z. (2019). Yeme içme sektöründe çalışanların sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve kardiyometabolik risklerinin belirlenmesi (Tez no. 721564) [Yüksek lisans tezi, Doğu Akdeniz Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
  • Elçi Boğaz, M., Kutlu, R., Ci̇han, F. G. (2019). Obezite ile yeme davranışı, beden algısı ve benlik saygısı arasındaki ilişki. Cukurova Medical Journal, 44(3), 1064–1073.
  • Hamurcu, P., Öner, C., Telatar, B., Yeşildağ, Ş. (2015). Obezitenin benlik saygısı ve beden algısı üzerine etkisi. Türk Aile Hekimliği Dergisi, 19(3), 122–128.
  • Hartung, D., Stadeler, M., Grieshaber, R., Keller, S., Jahreis, G. (2010). Work and diet-related risk factors of cardiovascular diseases: Comparison of two occupational groups. Journal of Occupational Medicine and Toxicology, 5(4), 1–8.
  • Hunger, B., Seibt, R. (2022). Psychosocial work stress and health risks–a cross-sectional study of shift workers from the hotel and catering ındustry and the food ındustry. Frontiers in Public Health, 10, 849310. https://doi.org/10.3389/fpubh.2022.849310
  • Izydorczyk, B., Lizińczyk, S. (2022). Factor structure of the polish version of multidimensional body-self relations questionnaire-appearance scales (MBSRQ-PL). International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(10), 6097. https://doi.org/10.3390/ijerph19106097
  • İçingür, A. (2019). Beden algısının yeme davranışları ve yaşam tarzına etkisi (Tez no. 642681) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Okan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
  • Kargar, A., Kızıltan, G. (2022). Üniversite Öğrencilerinde Vejetaryen Tip Beslenmenin ve Beden Benlik Algısı İlişkisi. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi-BÜSBİD, 7(3), 241–252.
  • Markey, C. N., Markey, P. M. (2005). Relations between body image and dieting behaviors: An examination of gender differences. Sex Roles: A Journal of Research, 53(7/8), 519–530.
  • Morillo Sarto, H., Barcelo-Soler, A., Herrera-Mercadal, P., Pantilie, B., Navarro-Gil, M., Garcia-Campayo, J., Montero-Marin, J. (2019). Efficacy of a mindful-eating programme to reduce emotional eating in patients suffering from overweight or obesity in primary care settings: a cluster-randomised trial protocol. BMJ Open, 9(11), 031327. https://doi.org/10.1136/bmjopen-2019-031327
  • Organisation for Economic Co-Operation and Development (2021). Country health profile 2019. OECD. https://www.oecd.org/health/country-health-profiles-eu.htm
  • Özpınar, H. (2011). Beslenme ve diyet temel ilkeleri. İstanbul Tıp Kitabevi.
  • Piché, M. E., Tchernof, A., Després, J. P. (2020). Obesity phenotypes, diabetes, and cardiovascular diseases. Circulation Research, 126(11), 1477–1500.
  • Rusticus, S. A., Hubley, A. M. (2006). Measurement invariance of the multidimensional body-self relations questionnaire: Can we compare across age and gender? Sex Roles: A Journal of Research, 55(11–12), 827–842.
  • Sarwer, D. B., Polonsky, H. M. (2016). The psychosocial burden of obesity. Endocrinology and Metabolism Clinics, 45(3), 677–688.
  • Seçer, İ. (2015). SPSS ve Lisrel ile pratik veri analizi. Anı Yayıncılık.
  • Suliga, E., Wronka, I., Pawlińska-Chmara, R. (2012). Nutritional habits of female university students in relation to selfperception of body. Biomedical Human Kinetics, 4, 98–102.
  • Şahin, M. K., Şahin, G., Yarış, F. (2014). Obezitenin önlenmesinde diyetetik yaklaşımlar. Türkiye Klinikleri Aile Hekimliği-Özel Konular, 5(6), 61–67.
  • Şehit, K., Anul, N., Batar, N., Cin, P., Ekici, G. (2019). Vardiyalı çalışan mutfak personelinin yeme davranışı, beden kütle indeksi ve bel-kalça oranlarının değerlendirilmesi. Sağlık ve Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(2), 12–18.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü. (2019). Türkiye beslenme ve sağlık araştırması (TBSA). https://bdb.hku.edu.tr/wp-content/uploads/2020/10/TBSA_RAPOR_KITAP_20.08.pdf
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2023). Türkiye Sağlık Araştırması, 2022. Https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Turkiye-Health-Survey-2022-49747
  • Yalçuk, Ö. (2018). Kadınlarda beden kitle indeksi, otomatik düşünceler ile yeme tutumları ilişkisinin incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Yakın Doğu Üniversitesi.
  • Yalım Kaya, S., İlhan, S. (2018). Toplu yemek (hazır yemek) sektöründe yaşanan problemler ve çözüm önerileri. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(1), 553–581. ¬
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Beslenme ve Diyetetik (Diğer)
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Elif Demir 0000-0001-6934-6411

Haydar Özpınar 0000-0003-3846-9907

Yayımlanma Tarihi 18 Ocak 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Demir, E., & Özpınar, H. (2024). Toplu Beslenme Kurumlarında Çalışan Bireylerin Obezite, Beden Algısı Düzeyleri ve Yeme Tutumu Değerlerinin İncelenmesi. Aydın Gastronomy, 8(1), 31-42.



Aksi belirtilmediği sürece, bu sitedeki içerik Creative Commons Attribution 4.0 International lisansı ile lisanslanmıştır. (CC-BY-NC 4.0)

by-nc.png