Öz
Survival of a traditional, cultural property and material-moral regards until today is arose from that they are accepted by the society. Ignoring this cultural property means both denying its power and being lack of the knowledge which are approved and improved for long years. The importance of evaluation of cultural properties is an undisputed reality in designing of a culture’s future inventively .Our traditional music and instruments are the traditional examples of cultural properties which are quite substantial. The fact that they didn’t disappear in the course of time and they are still used shows how these properties are permanent and valuable. Our traditional music, even though it is originally based on Central Asia, with the contributions and impacts of geographical, socio-cultural, it is one of the rich cultural heritages of the world. The genuine (instrumental, melodic, rhythmical, etc) identity of our cultural music was, and still is, the subject of many scientific researches. The importance of the usage of the traditional musical instruments in Educational Sciences, Musical Education and the researches that are committed or will be committed on this topic is obvious.
Anahtar Kelimeler
Education musical education departments of musical education main instrument education of traditional Turkish instruments end-blown flute education of end-blow flute.
Kaynakça
- Albuz, A. (2002). 21. Yüzyıl Türk Müzik Eğitiminde Yeni Oluşum Anlayış ve Yaklaşımlar Neler Olmalıdır. Uluslararası Avrupa ‘da ve Türk Cumhuriyetleri’nde Müzik Kültürü ve Eğitimi Kongresi, Ankara, Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi.
- Aydıner M., Şen,Y. (2011) Geleneksel Türk Halk Çalgılarının Müzik Öğretmenleri Tarafından Kullanılma Durumu. MİLLÎ FOLKLOR Üç Aylık Uluslararası Kültür Araştırmaları Dergisi, Sayı 91, http://www.millifolklor.com/tr/sayfalar/91/13-.pdf
- Bayraktar, E. (1992). Geleneksel Müziklerimiz ve Çokseslilik Çalışmaları, Türk Halk Musikisinde Çeşitli Görüşler. Derleyen: Salih Turhan, Ankara, Kültür Bakanlığı Yayınları: 1414, Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Clarke, Gloria, L., (2001). Müzik, Kimlik ve Çoğulculuk: Kanada’ya Bir Bakış, İstanbul. Müzikoloji Derneği Sempozyum Bildirileri (27-28 Kasım 1999/ 20-21 Ekim 2000), Yayına Hazırlayanlar: Feza Tansuğ, Ersin Antep, Vural Yıldırım., Baskı: Kitap Matbaacılık.
- Çevik, S. (2004). Yürürlükteki Müzik Öğretmenliği Lisans Programı Tasarısına İlişkin Görüşler Öneriler. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu, Cilt:I, (7- 10 Nisan 2004), Isparta, Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi.
- Ersöz, Ö. Selen H. (2003). Müzik Eğitiminde Geleneksel Öğelere Yer Verilmesi. Malatya, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği, Editör ve Dizgi: Cemal Yurga, Baskı: Öncü Basımevi.
- Kaçar,G.Y. (2007). Geleneksel Çalgılardan Ud’un Müzik Öğretmenliğinde Kullanılması. Kayseri, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:22/1.
- MEB. (1994). İlköğretim Kurumları Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi.
- MEB. (2007). İlköğretim Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi. MEB. (2009). Ortaöğretim 9, 10, 11 ve 12. Sınıflar Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi.
- Sağer, T. (2003). Müzik Öğretmeninin Çalgısı ve Mesleksel Yaşama Etkisi. Malatya, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği, Editör ve Dizgi: Cemal Yurga, Baskı: Öncü Basımevi.
- Tarlabaşı, B. (1983). Öz Çalgımız Kaval. İstanbul: Günlük Ticaret Gazetesi Tesisleri.
- Turan, R. (2002). Kültür Alanındaki Gelişmeler. Türkiye Cumhuriyeti Tarihi II, Kitapta 4 Bölüm, Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları.
- Uçan, A. (2000). Geçmişten Günümüze Günümüzden Geleceğe Türk Müzik Kültürü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- Uçan, A. (2005). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar- İlkeler-Yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum. (Genişletilmiş 3. Basım). Ankara: Evrensel Müzikevi Yayınları.
Ülkemizde Müzik Eğitimi Anabilim Dallarında Geleneksel Nefesli Çalgılarımızdan Kaval'ın Yeri ve Önemi
Öz
Kaval başlı başına ele alındığında tarihiyle, felsefesiyle, maddi ve manevi araştırılmayı, incelenmeyi, geliştirilmeyi hak eden güçlü bir çalgıdır. Geçmişte olduğu gibi günümüzde de geçerliliğinden hiçbir şey kaybetmeden varlığını ve işlevselliğini sürdürmektedir.
Geleneksel halk çalgılarımızdan, nefesliler gurubunun bir üyesi olan kaval çalgısı, ses yapısı icra teknikleri bakımından da kendine has üstün özellikler taşımaktadır. Gelenekselliğinin yanında ve ötesinde uluslararası bir çalgı kimliği orkestra topluluklarında solist saz kimliğini de kazanabilmektedir.
2,5oktavın üzerindeki ses sınırları ve kromatik yapısı göz önüne alındığında fülüt ve benzeri çalgıların ötesinde geleneksel ezgileri de rahatlıkla ve kimliğine uygun bir şekilde icra edebiliyor olması, ona müzik eğitim sürecinde yeri ve önemi konusunda bilimsel bir bakış açısı ile yaklaşmayı zorunlu kılmaktadır.
Yapılan araştırma ile ülkemizde müzik eğitimi anabilim dallarında önemli bir eksiklik olduğu düşünülen kültür(geleneksel) çalgılarımızdan olan kaval çalgısına dikkat çekmek ve müzik eğitimcisine sağlayabileceği avantajları göz önüne sermek amaçlanmaktadır.
Araştırmada betimsel tarama modeli ile var olan bilgi ve belgeler bilimsel bir yaklaşım ile aktarılmaktadır
Ülkemizde müzik eğitimi anabilim dallarında eğitim surecinde müzik öğretmeni adaylarının yardımcı çalgı olarak eğitimini aldıkları çalgılar araştırmanın evrenini bu çalgılar içerisinde kaval çalgısı örneklemi ile kavalın bu süreçteki yeri ve önemi ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Müzik Eğitimi Müzik Eğitimi Anabilim Dallı Çalgı Eğitimi Kaval Kaval Eğitimi Geleneksel Türk Halk Müziği Nefesli Çalgıları
Kaynakça
- Albuz, A. (2002). 21. Yüzyıl Türk Müzik Eğitiminde Yeni Oluşum Anlayış ve Yaklaşımlar Neler Olmalıdır. Uluslararası Avrupa ‘da ve Türk Cumhuriyetleri’nde Müzik Kültürü ve Eğitimi Kongresi, Ankara, Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi.
- Aydıner M., Şen,Y. (2011) Geleneksel Türk Halk Çalgılarının Müzik Öğretmenleri Tarafından Kullanılma Durumu. MİLLÎ FOLKLOR Üç Aylık Uluslararası Kültür Araştırmaları Dergisi, Sayı 91, http://www.millifolklor.com/tr/sayfalar/91/13-.pdf
- Bayraktar, E. (1992). Geleneksel Müziklerimiz ve Çokseslilik Çalışmaları, Türk Halk Musikisinde Çeşitli Görüşler. Derleyen: Salih Turhan, Ankara, Kültür Bakanlığı Yayınları: 1414, Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Clarke, Gloria, L., (2001). Müzik, Kimlik ve Çoğulculuk: Kanada’ya Bir Bakış, İstanbul. Müzikoloji Derneği Sempozyum Bildirileri (27-28 Kasım 1999/ 20-21 Ekim 2000), Yayına Hazırlayanlar: Feza Tansuğ, Ersin Antep, Vural Yıldırım., Baskı: Kitap Matbaacılık.
- Çevik, S. (2004). Yürürlükteki Müzik Öğretmenliği Lisans Programı Tasarısına İlişkin Görüşler Öneriler. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu, Cilt:I, (7- 10 Nisan 2004), Isparta, Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi.
- Ersöz, Ö. Selen H. (2003). Müzik Eğitiminde Geleneksel Öğelere Yer Verilmesi. Malatya, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği, Editör ve Dizgi: Cemal Yurga, Baskı: Öncü Basımevi.
- Kaçar,G.Y. (2007). Geleneksel Çalgılardan Ud’un Müzik Öğretmenliğinde Kullanılması. Kayseri, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:22/1.
- MEB. (1994). İlköğretim Kurumları Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi.
- MEB. (2007). İlköğretim Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi. MEB. (2009). Ortaöğretim 9, 10, 11 ve 12. Sınıflar Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi.
- Sağer, T. (2003). Müzik Öğretmeninin Çalgısı ve Mesleksel Yaşama Etkisi. Malatya, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği, Editör ve Dizgi: Cemal Yurga, Baskı: Öncü Basımevi.
- Tarlabaşı, B. (1983). Öz Çalgımız Kaval. İstanbul: Günlük Ticaret Gazetesi Tesisleri.
- Turan, R. (2002). Kültür Alanındaki Gelişmeler. Türkiye Cumhuriyeti Tarihi II, Kitapta 4 Bölüm, Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları.
- Uçan, A. (2000). Geçmişten Günümüze Günümüzden Geleceğe Türk Müzik Kültürü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- Uçan, A. (2005). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar- İlkeler-Yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum. (Genişletilmiş 3. Basım). Ankara: Evrensel Müzikevi Yayınları.
Öz
Kaynakça
- Albuz, A. (2002). 21. Yüzyıl Türk Müzik Eğitiminde Yeni Oluşum Anlayış ve Yaklaşımlar Neler Olmalıdır. Uluslararası Avrupa ‘da ve Türk Cumhuriyetleri’nde Müzik Kültürü ve Eğitimi Kongresi, Ankara, Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi.
- Aydıner M., Şen,Y. (2011) Geleneksel Türk Halk Çalgılarının Müzik Öğretmenleri Tarafından Kullanılma Durumu. MİLLÎ FOLKLOR Üç Aylık Uluslararası Kültür Araştırmaları Dergisi, Sayı 91, http://www.millifolklor.com/tr/sayfalar/91/13-.pdf
- Bayraktar, E. (1992). Geleneksel Müziklerimiz ve Çokseslilik Çalışmaları, Türk Halk Musikisinde Çeşitli Görüşler. Derleyen: Salih Turhan, Ankara, Kültür Bakanlığı Yayınları: 1414, Türk Tarih Kurumu Basımevi.
- Clarke, Gloria, L., (2001). Müzik, Kimlik ve Çoğulculuk: Kanada’ya Bir Bakış, İstanbul. Müzikoloji Derneği Sempozyum Bildirileri (27-28 Kasım 1999/ 20-21 Ekim 2000), Yayına Hazırlayanlar: Feza Tansuğ, Ersin Antep, Vural Yıldırım., Baskı: Kitap Matbaacılık.
- Çevik, S. (2004). Yürürlükteki Müzik Öğretmenliği Lisans Programı Tasarısına İlişkin Görüşler Öneriler. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu, Cilt:I, (7- 10 Nisan 2004), Isparta, Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi.
- Ersöz, Ö. Selen H. (2003). Müzik Eğitiminde Geleneksel Öğelere Yer Verilmesi. Malatya, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği, Editör ve Dizgi: Cemal Yurga, Baskı: Öncü Basımevi.
- Kaçar,G.Y. (2007). Geleneksel Çalgılardan Ud’un Müzik Öğretmenliğinde Kullanılması. Kayseri, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:22/1.
- MEB. (1994). İlköğretim Kurumları Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi.
- MEB. (2007). İlköğretim Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi. MEB. (2009). Ortaöğretim 9, 10, 11 ve 12. Sınıflar Müzik Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Basım Evi.
- Sağer, T. (2003). Müzik Öğretmeninin Çalgısı ve Mesleksel Yaşama Etkisi. Malatya, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği, Editör ve Dizgi: Cemal Yurga, Baskı: Öncü Basımevi.
- Tarlabaşı, B. (1983). Öz Çalgımız Kaval. İstanbul: Günlük Ticaret Gazetesi Tesisleri.
- Turan, R. (2002). Kültür Alanındaki Gelişmeler. Türkiye Cumhuriyeti Tarihi II, Kitapta 4 Bölüm, Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları.
- Uçan, A. (2000). Geçmişten Günümüze Günümüzden Geleceğe Türk Müzik Kültürü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- Uçan, A. (2005). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar- İlkeler-Yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum. (Genişletilmiş 3. Basım). Ankara: Evrensel Müzikevi Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Türkçe Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Temmuz 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Aralık 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 3 Sayı: 2 |
Bu dergi Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.