İzmir Rock Scene’de Hegemonik Mücadele: Bir Direnç Alanı Olarak ‘Apeiron Kolektif’

Yıl 2019, Sayı: 1, 11 - 25, 30.03.2019

Aykut Barış Çerezcioğlu

Öz

Kültürel Çalışmalar’ın hegemonyayı merkeze alan yaklaşımlarında top-
lum, parçalı bir yapı olarak ele alır. Buna göre toplum, kendine ait ortak
anlamlar çerçevesinde uzlaşı sağlayarak ‘temsil sistemlerini’ oluşturmuş
kolektivitelerden/topluluklardan oluşur. Kolektiviteler, gündelik hayat
pratiği içinde geliştirdikleri kültürel formlarla, kendilerine dayatılan kültü-
rel biçimlere tepki/direniş/cevap geliştirirler. Kolektiviteler bu tepkilerle
hegemonik mücadele alanlarını oluştururlar. Bu çalışma, Gramsci’nin hege-
monya kavramından hareketle ‘Apeiron kolektif’in müziksel pratiklerini anla-
mayı hedefler. Apeiron kolektif, İzmir’de kendine ait özgün çalışmalar ya-
pan grupların müziklerine sahne yaratmayı amaçlar. Kolektif üyelerine
göre İzmir rock barlarındaki standartlaşmış müziksel pratikler, aynılık
içinde sürer. Alternatif müzikler yer bulamaz. Çalışma Apeiron’un İz-
mir’deki ana akım kodlarla girdiği mücadeleyi, hegemonya kavramı çerçe-
vesinde anlamayı amaçlar. 

Anahtar Kelimeler

Hegemonya, popüler müzik, etnomüzikoloji

Hegemonic Struggle in Izmir Rock Scene: ‘Apeiron Collective’ as a Resistence Area

Öz

According to Cultural Studies the society has a fragmented structure and
consists of collectivities which create ‘representation systems’ by providing
consensus within the framework of their common meanings. Collectivities
develop the reactions and resistance by the cultural forms in their daily life
practices. And they create their hegemonic struggle areas. This study aims
to understand the musical practices of Apeiron collective based on Gram-
sci’s concept of hegemony. Apeiron Collective supports the groups that write and perform their own songs in Izmir. According to Apeiron alternative music cannot be found in Izmir rock bars. This study aims to under-
stand the struggle of Apeiron with main stream codes in Izmir, within hegemony concept.

Anahtar Kelimeler

Hegemony, popular music, ethnomusicology

Kaynakça

• Arık, M. B. (2004). Popüler müzik ve ideoloji olgusuna iki farklı yaklaşım. Selçuk İletişim Dergisi, 3 (3), 83- 91.
• Bennet, A. (2013). Kültür ve gündelik yaşam. (N. Tokdoğan, B. Şenel, Kara, U. Y. Çev.). İstanbul: Phoenix.
• Bourse, M. ve Yücel, H. (2017). Kültürel çalışmaları anlamak. (H. Yücel, Çev.). İstanbul: İletişim.
• Çerezcioğlu, A. B. (2018). Müzik incelemesine eleştirel yaklaşım. İzmir: Eylül Sanat Yayıncılık.
• Dursun, Ç (2001). TV haberlerinde ideoloji. Ankara: İmge. Erol, A. (2002). Popüler müziği anlamak. İstanbul: Bağlam.Erol, A.(2003). İzmir rock scene: Rock bar müzisyenlerinin çok boyutlu habitusu. Popüler Müzik Yazıları, 1 (1), 50- 87.
• Hall, S.(2017). Temsil: kültürel temsiller ve anlamlandırma uygulamaları. (İ. Dündar, Çev.). İstanbul: Pinhan.
• Harris, K. K (2000). ‘Roots’: The Relationship Between Global and Local within the Extreme Metal Scene, Popular Music, 19 (1), 13-30.
• Harris, K. K. (2007). Exteme Metal: Music and Culture on Edge. New York: Berg Publishers.
• Hebdige, D. (2004). Alt kültür: tarzın anlamı. (S. Nişancı, Çev.). İstanbul: Babil. Özbek, M. (1994). Popüler kültür ve Orhan Gencebay arabeski. İstanbul: İleti- şim.
• Bennett, A. ve Peterson R. A. (2004). Music Scenes: Local, Translocal And Virtual. Nashville: Vanderbilt University Press.
• Rehman, J. (2015). İdeoloji kuramları. (Ş. Alpagut, Çev.). İstanbul: Yordam. Storey, J. (2000). Popüler kültür çalışmaları.(K. Karaşahin, Çev.). İstanbul: Babil. Shuker, R. (1998). Key concepts in popular music. London: Routledge.
• Turner, G. (2016). İngiliz kültürel çalışmaları. (D. Özçetin ve B. Özçetin, Çev.). Ankara: Heretik.
• Röportaj Apeiron Kolektif ile röportaj; Bant Mag, no. 47, Mart 2016, erişim tarihi 12. 11. 2018 (http://www.bantmag.com/magazine/issue/post/47/714).