Öz
Bu araştırmada, çiftçilerin tarım sektörünü bazı makro ölçekler bazında ne kadar tanıdığı, sektörü nasıl bir yerde gördüğü, bir üretim alanı olarak tarıma ve tarım yapılan topraklara ne ölçüde değer verdiği incelenmeye çalışılmış, bunlarla bazı kriterlerin ilişkisi araştırılmıştır. Manisa İli Soma İlçesi mahallelerinden 115 üretici ile görüşülerek anket çalışması yapılmış, verilerin değerlendirilmesinde ölçek puanlardan ve ki-kare analizlerinden yararlanılmıştır. Sonuçlara göre, Türkiye’de tarımın yeri hakkında zihninde doğru bir konum oluşturamayan çiftçiler ağırlıklı orandadır. Diğer yandan, tarımın önemini kavrayan ve vazgeçilmez bir üretim alanı olduğuna inanan çiftçiler ağırlıkta olmakla birlikte, aksini düşünen üreticilerin oranları da önemlidir.
Anahtar Kelimeler
Tarım sektörü tarımın konumu tarımın yeri ve önemi çiftçi düşünceleri
Kaynakça
- Acar M ve Bulut E (2010). AB Ortak Tarım Politikası Reformları Işığında Türkiye’de Tarımsal Destekleme Politikaları. Eleştirel Bir Yaklaşım Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2010): 1‐23.
- Acar M (2006). DTÖ ve AB Işığında Türk Tarımının Geleceği, Ankara: Orion.
- Anonim (2013). Tarım İlçe Müdürlüğü Kayıtları, TKB Manisa İli Soma Tarım İlçe Müdürlüğü, Soma.
- Anonim (2014). Onuncu Kalkınma Planı Tarım Özel İhtisas Komisyonu Tarım Arazilerinin Sürdürülebilir Kullanımı Çalışma Grubu Raporu, T.C. Kalkınma Bakanlığı, ISBN 978-605-4667-58-1
- YAYIN NO: KB: 2860 - ÖİK: 714, Ankara.http://tarim.kalkinma.gov.tr (Erişim tarihi: 11.05.2015).
- Apaydın Y M, Sarıoğlu D, Tosun D ve Demirbaş N (2014). Türkiye’de Zeytinyağı Sanayiinin Gelişimi Açısından Zeytin Üreticilerinin Sorunları: İzmir İli Örneği. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 29(3): 199-210.
- Boz İ ve Candemir S (2007).Yayım Elemanları Gözüyle Kahramanmaraş’ta Tarımsal, Kurumsal Sorunlar ve Çözüm Önerileri. KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 10(1): 97-105.
- Doğan Z, Arslan S ve Berkman A N (2015). Türkiye’de Tarım Sektörünün İktisadi Gelişimi ve Sorunları: Tarihsel Bir Bakış .Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 8(1): 29-41.
- arabaş S ve Gürler A Z (2011). Organik Tarım ve Konvansiyonel Tarım Yapanİşletmelerin Karşılaştırmalı Analizi. KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k AraştırmalarDergi̇si, 13 (21): 75-84.
- Kızılaslan N (2009). Çiftçilerin Tarımsal Yayım Konusundaki Tutum ve Davranışları (Tokat İli Yeşilyurt İlçesi Araştırması). Tübav Bilim Dergisi, 2(4): 439-445.
- TÜİK (2015). Konularına Göre İstatistikler. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=kategorist (Erişim tarihi: 01.05.2015).
- Yıldız S, Pazarcık Y, Taşkıran E, Deniz A ve Bayezit N (2013). Buğday ÜreticilerininYönetsel, Üretimsel, İktisadi ve Pazarlama Problemleri Üzerine Kars İlinde Bir Araştırma. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12: 73-75.
- Yapar S (2005). Türkiye’de Tarımsal Ekonomi ve Desteklememe Politikasının Bir Aracı Olarak Doğrudan Gelir Desteği Sistemi. Selçuk Üniversitesi Karaman İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(2): 21-37.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Eylül 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 33 Sayı: 2 |