BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 6, 70 - 89, 09.11.2015

Öz

Providing occupational health and safety, and preventing losing lives due to occupational accidents and occupational illnesses are an important matter that almost every country gives utmost importance in the last a few years. When considered together with human side and economical scale; the matter becomes more important. Millions of people around the world lose their lives or get disabled every year. In the economical scale; 4% of Global Gross Income is lost every year. Countries develop various methods and policies as per their own economical and social conditions. In our country, the law regarding ``Occupational Health and Safety`` numbered 331 became effective in 2012. Specific duties and responsibilities have been assumed by Occupational Safety Specialists as part of the said law. In this study, protection function of job security as per labor law against injustice and discrimination that Occupational Safety Specialists may face while fulfilling their duties will be examined

Kaynakça

  • KAYNAKÇA
  • AKPINAR, T. (2013), İş Sağlığı ve Güvenliği, Bursa, Ekin Yayınları.
  • AKTAY, A.N., ARICI, K ve E.T. SENYAN-KAPLAN, (2013), İş Hukuku, Ankara, Gazi Kitapevi.
  • AKYİĞİT, E. (2014), İş Hukuku, Ankara, Seçkin Yayınları.
  • ANDAÇ, F. (2014), İş Hukuku Sosyal Politika Açısından Türk Çalışma Hukuku Uygulaması, Ankara, Detay Yayıncılık.
  • AYDIN, U. (2013), İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarının Önlenmesindeki Rolü, Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası, Cilt:27, Sayı:4, Temmuz 2013, s:24-44.
  • BALOĞLU, C. (2013), Avrupa Birliği ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği, İstanbul, Beta Yayınları.
  • BAYRAM, S. (2012), Yeni İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ve Uyuşmazlık Konularıyla İş Kanunu, Ankara, Adalet Yayınevi.
  • CAM, E. (2012), İş Güvenliği Uzmanlığı Eğitimlerindeki Hukuki Dönüşüm, Çalışma ve Toplum Dergisi, 2012/3, s:125-154.
  • CEYLAN, H. (2012), Türkiye’deki İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Sorunları ve Çözüm Önerileri, Electronic Journal of Vocational Colleges, Aralık, 2012, s:94-104.
  • Ç.S.G.B. (2014), 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu Gereğince; İşkollarındaki İşçi Sayıları ve Sendikaların Üye Sayılarına İlişkin 2014 Ocak Ayı İstatistikleri Hakkında Tebliğ.
  • DEMİRCİOĞLU, A.M. (2006), Ulusal ve Uluslararası Hukukta İş Güvenliği Uzmanlığı, İstanbul, Beta Yayınları.
  • DURSUN, S. (2013), İş Güvenliği Kültürünün Çalışanların Güvenli Davranışları Üzerine Etkisi, Sosyal Güvenlik Dergisi, Haziran 2013, Cilt:3, Sayı:2, s:61-75.
  • GÖDELEK, E. (2005), İş Güvenliği Motivasyonu, Mühendis ve Makine, Cilt:46, Sayı:543, s:34-50.
  • http://irisakademi.com.tr/mecidiyekoy/turkiyenin-kac-isg-uzmanina-ihtiyaci-var.html, Erişim:01.08.2014, saat:10:21.
  • http://www.milliyet.com.tr/soma-faciasiyla-ilgili-yeni-gundem-1907733/, Soma Faciası İle İlgili Yeni Görüntüler Ortaya Çıktı, Erişim:06.07.2014, saat:14:43.
  • IŞIKLI, A. (2013), İş Hukuku, Ankara, İmaj Yayınevi.
  • İş Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk ve Eğitimleri Hakkında Yönetmelik, 2013.
  • İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, 2012.
  • KABAKÇI, M. (2009), İş Sağlığı ve güvenliği Hukuk Sistemindeki Yeri, TBB Dergisi, Sayı:86, s:249-267.
  • KARACA, N.G. (2013), İş ilişkisinin Sona Ermesi ve Sonuçları, İş Sosyal Güvenlik Hukuku içinde, Editörler Nüvit Gerek ve Fatma Kocabaş, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi, AÖF Yayını, s:92-128.
  • KARACA, N.G. (2013), Sendikal Örgütlenme, Sendika Üyeliği ve Sendikaların Faaliyetleri, İş Sosyal Güvenlik Hukuku içinde, Editörler Nüvit Gerek ve Fatma Kocabaş, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi, AÖF Yayını, s:128-162.
  • KARACAN, E. Ve Ö.N. ERDOĞAN, (2011), İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğine İnsan Kaynakları Yönetimi Fonksiyonları Açısından Çözümsel Bir Yaklaşım, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi (21), 2011/1:102:116.
  • KARADENİZ, O. (2012), Dünya’da ve Türkiye’de İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları ve Sosyal Koruma Yetersizliği, Çalışma ve Toplum Dergisi, 2012/3, s:15-75.
  • KORKMAZ, O. (2011), Türkiye Kimya Sanayinde İş Sağlığı ve İş Güvenliği, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:7, Sayı:14, 2011, s:129-144.
  • ÖZDEMİR, C.S. (2013), İş Sağlığı ve Güvenliği, Ankara, Maliye Postası Yayınları.
  • POYRAZ, E. (2013), İş Hukuku, Ankara, Seçkin Yayınları.
  • TUNÇOMAĞ, K. Ve T. CENTEL, (2013), İş Hukukunun Esasları, İstanbul, Beta Yayınları.
  • YİĞİT, A. (2013), İş Güvenliği, Bursa, Dora Basım-Yayın.

İŞ GÜVENLİĞİ UZMANLARININ İŞ GÜVENCESİ SORUNU

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 6, 70 - 89, 09.11.2015

Öz

İş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması, iş kazaları ve meslek hastalıklarından dolayı yaşanan kayıpların önlemesi son yıllarda tüm ülkelerin önemle üzerinde durduğu bir konudur. İş kazaları ve meslek hastalıklarının insani ve ekonomik boyutları konunun önemini arttırmaktadır. Dünya genelinde her yıl milyonlarca çalışan iş kazaları ve meslek hastalıkları nedeniyle hayatları kaybetmekte veya engelli olmaktadır. Ekonomik boyutta ise her yıl Küresel Gayri Safi Hasılanın %4’ü kaybedilmektedir. Ülkeler de kendi ekonomik ve sosyal durumlarına göre çeşitli yöntem ve politikalar geliştirmektedirler. Ülkemiz de konuyla alakalı 2012 yılında 331 sayılı iş Sağlığı ve Güvenliği Kanunun uygulamaya girmiştir. Kanun kapsamında İş Güvenliği Uzmanlarına bir takım görev ve sorumluluklar yüklenmiştir. Bu çalışmada İş Güvenliği Uzmanlarının görevlerini yerine getirirken maruz kalabilecekleri haksızlık ve ayrımcılılara karşı, iş hukukunda yer alan iş güvencelerinin onları koruma işlevi incelenecektir. 

 

Anahtar kelimeler: İş Kazası, İş Güvencesi, Tazminat, İş Güvenliği Uzmanı, Ayrımcılık

Kaynakça

  • KAYNAKÇA
  • AKPINAR, T. (2013), İş Sağlığı ve Güvenliği, Bursa, Ekin Yayınları.
  • AKTAY, A.N., ARICI, K ve E.T. SENYAN-KAPLAN, (2013), İş Hukuku, Ankara, Gazi Kitapevi.
  • AKYİĞİT, E. (2014), İş Hukuku, Ankara, Seçkin Yayınları.
  • ANDAÇ, F. (2014), İş Hukuku Sosyal Politika Açısından Türk Çalışma Hukuku Uygulaması, Ankara, Detay Yayıncılık.
  • AYDIN, U. (2013), İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarının Önlenmesindeki Rolü, Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası, Cilt:27, Sayı:4, Temmuz 2013, s:24-44.
  • BALOĞLU, C. (2013), Avrupa Birliği ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği, İstanbul, Beta Yayınları.
  • BAYRAM, S. (2012), Yeni İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ve Uyuşmazlık Konularıyla İş Kanunu, Ankara, Adalet Yayınevi.
  • CAM, E. (2012), İş Güvenliği Uzmanlığı Eğitimlerindeki Hukuki Dönüşüm, Çalışma ve Toplum Dergisi, 2012/3, s:125-154.
  • CEYLAN, H. (2012), Türkiye’deki İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Sorunları ve Çözüm Önerileri, Electronic Journal of Vocational Colleges, Aralık, 2012, s:94-104.
  • Ç.S.G.B. (2014), 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu Gereğince; İşkollarındaki İşçi Sayıları ve Sendikaların Üye Sayılarına İlişkin 2014 Ocak Ayı İstatistikleri Hakkında Tebliğ.
  • DEMİRCİOĞLU, A.M. (2006), Ulusal ve Uluslararası Hukukta İş Güvenliği Uzmanlığı, İstanbul, Beta Yayınları.
  • DURSUN, S. (2013), İş Güvenliği Kültürünün Çalışanların Güvenli Davranışları Üzerine Etkisi, Sosyal Güvenlik Dergisi, Haziran 2013, Cilt:3, Sayı:2, s:61-75.
  • GÖDELEK, E. (2005), İş Güvenliği Motivasyonu, Mühendis ve Makine, Cilt:46, Sayı:543, s:34-50.
  • http://irisakademi.com.tr/mecidiyekoy/turkiyenin-kac-isg-uzmanina-ihtiyaci-var.html, Erişim:01.08.2014, saat:10:21.
  • http://www.milliyet.com.tr/soma-faciasiyla-ilgili-yeni-gundem-1907733/, Soma Faciası İle İlgili Yeni Görüntüler Ortaya Çıktı, Erişim:06.07.2014, saat:14:43.
  • IŞIKLI, A. (2013), İş Hukuku, Ankara, İmaj Yayınevi.
  • İş Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk ve Eğitimleri Hakkında Yönetmelik, 2013.
  • İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, 2012.
  • KABAKÇI, M. (2009), İş Sağlığı ve güvenliği Hukuk Sistemindeki Yeri, TBB Dergisi, Sayı:86, s:249-267.
  • KARACA, N.G. (2013), İş ilişkisinin Sona Ermesi ve Sonuçları, İş Sosyal Güvenlik Hukuku içinde, Editörler Nüvit Gerek ve Fatma Kocabaş, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi, AÖF Yayını, s:92-128.
  • KARACA, N.G. (2013), Sendikal Örgütlenme, Sendika Üyeliği ve Sendikaların Faaliyetleri, İş Sosyal Güvenlik Hukuku içinde, Editörler Nüvit Gerek ve Fatma Kocabaş, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi, AÖF Yayını, s:128-162.
  • KARACAN, E. Ve Ö.N. ERDOĞAN, (2011), İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğine İnsan Kaynakları Yönetimi Fonksiyonları Açısından Çözümsel Bir Yaklaşım, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi (21), 2011/1:102:116.
  • KARADENİZ, O. (2012), Dünya’da ve Türkiye’de İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları ve Sosyal Koruma Yetersizliği, Çalışma ve Toplum Dergisi, 2012/3, s:15-75.
  • KORKMAZ, O. (2011), Türkiye Kimya Sanayinde İş Sağlığı ve İş Güvenliği, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:7, Sayı:14, 2011, s:129-144.
  • ÖZDEMİR, C.S. (2013), İş Sağlığı ve Güvenliği, Ankara, Maliye Postası Yayınları.
  • POYRAZ, E. (2013), İş Hukuku, Ankara, Seçkin Yayınları.
  • TUNÇOMAĞ, K. Ve T. CENTEL, (2013), İş Hukukunun Esasları, İstanbul, Beta Yayınları.
  • YİĞİT, A. (2013), İş Güvenliği, Bursa, Dora Basım-Yayın.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Serdar Orhan

Yayımlanma Tarihi 9 Kasım 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 3 Sayı: 6

Kaynak Göster

APA Orhan, S. (2015). İŞ GÜVENLİĞİ UZMANLARININ İŞ GÜVENCESİ SORUNU. Hak İş Uluslararası Emek Ve Toplum Dergisi, 3(6), 70-89.