Zıt Yönlere Doğru Hareketten Yola Çıkılarak Benzetim Yoluyla Özdeşliklerin Elde Edilmesi

Yıl 2010, Cilt: 9 Sayı: 3, 1137 - 1147, 26.06.2010

M. Faysal Akın Aziz Harman Selahattin Gönen

Öz

Bu çalışmada, Dicle Üniversitesi Fen ve Eğitim Fakültelerinin matematik ve matematik eğitimi programlarında öğrenim gören 209 (2. ve 4. sınıf) öğrencinin hız problemlerindeki bilgilerini kullanarak “iki terimin toplamının karesi” özdeşliğini benzetim yoluyla elde etme başarılarının belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla öğrencilere bir problem cümlesine bağlı 7 tane açık uçlu soru yöneltildi. Her bir soruya verilen yanıtlar puanlandırılarak öğrencilerin almış oldukları toplam puanlar belirlendi. İlk aşamada fakülteler bazında, ikinci aşamada ise sınıflar bazında öğrencilerin başarıları karşılaştırıldı. Karşılaştırma işleminde SPSS 15.0 paket programı kullanıldı. Yapılan Tek Yönlü ANOVA ve Scheffe Testlerinden elde edilen sonuçlar, fakülteler bazında Eğitim Fakültesi öğrencilerinin sınıflar bazında ise Eğitim Fakültesi İlköğretim Matematik Öğretmenliği Programında öğrenim gören 4. sınıf öğrencilerinin daha başarılı olduklarını gösterdi.

Anahtar Kelimeler

Benzetim Yoluyla Öğrenme Tekniği, Matematik Eğitimi, Özdeşlik

Acquisition of Identities via Simulation by Starting from the Movement to Opposite Directions

Öz

In this study, it is intended to determine skills of the students who studied in mathematics and
mathematics education programs in the subject of acquiring the sum of two terms in the square simulation by
using their knowledge in problems of velocity. For this purpose, seven open-ended questions were addressed
the students. By means of giving points to the answers which was given each question, the total points of the
students have been determined. The achievements of students were compared on the basis of faculty in the first
stage and then on the basis of class in the second stage. In the comparison, SPSS 15.0 package programme was
used. The results acquired via one-way ANOVA and Scheffe tests indicated that students of Faculty of
Education are more successful on the basis of faculty students whereas the 4th class students of Primary
Education programme in Faculty of Education are more successful on the basis of classes.

Anahtar Kelimeler

Learning Techniques Simulation, Mathematics Education, Identity

Kaynakça

• Akar, F. (2006). “Buluş Yoluyla Öğrenmenin İlköğretim İkinci Kademe Matematik Dersinde Öğrencilerin Akademik Başarılarına Etkisi". Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Akın, M.F. (2008). “Özdeşlik Konusunun Öğretiminde Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Öğrenme Ürünlerine Etkileri”. 7. Matematik Sempozyumu İzmir: Matematikçiler Derneği Dergisi. Altun, M. (2006). “Matematik Öğretiminde Gelişmeler”, Eğitim Fakültesi Dergisi 19, 2, 3, Uludağ Üniversitesi, Bursa. Altun, M. (2008). Matematik Öğretimi, Bursa: Alfa Basım Yayım Dağıtım. Baykul, Y. (2005). İlköğretimde Matematik Öğretimi Ankara: Pegema Yayıncılık. Batdal, G.. (2005). “Öğrenci Odaklı Bir Yaklaşımla İlköğretim Matematik Programlarının Değerlendirilmesi”, 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Kongre Kitabı, Cilt 2, Sayfa 343-346, Pamukkale Üniversitesi, Denizli. Bulut, S., Çömlekoğlu G., Özkaya-Seçil, S., Yıldırım, H., ve Yıldız, B. T. (2002). “Matematik Öğretiminde Somut Materyallerin Kullanılması”, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara. Dikkartın, F. T. ve Uyangör, S. M. (2007). “İlköğretim 6.,7. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Cebirsel Düşünme Düzeyleri Üzerine Bir Çalışma”, I. İlköğretim Kongresi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Hacısalihoğlu, H.H., Mirasyedioğlu, Ş. ve Akpınar, A. (2004). İlköğretim 6-7-8. Sınıf Matematik Öğretimi, (Birinci Baskı), Ankara: Asil Yayın Dağıtımı. Kara, Y. ve Özgün-Koca, S.A. (2004) “Buluş Yoluyla Öğrenme ve Anlamlı Öğrenme Yaklaşımlarının Matematik Dersinde Uygulanması: “İki Terimin Toplamının Karesi” Üzerine İki Ders Planı”, İlköğretim Online 3(1) sf. 2-10 (Çevrimiçi) http://ilkogretim-online.org.tr , 31 Mayıs 2005. Olkun, S. ve Uçar-Toluk, Z. (2007). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi Ankara: Maya Akademi s.44-51. OSYM (2008). İnternet Adresi: http://www.osym.gov.tr/BelgeGoster.aspx, Erişim Tarihi: 18.01.2009 Özsoy, N. (2003). “İlköğretim Matematik Derslerinde Yaratıcı Drama Yönteminin Kullanılması”, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 5(2), 112-119, Balıkesir Üniversitesi. Perkins, D. (1999). The Many Faces of Constructivism. Educational Leadership, November, 6-11. Pesen, C. (2006). Matematik Öğretimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Pöğün, T. ve Önal, F. (1971). Ortaokullar için Matematik Sınıf: 3. İstanbul: Ders Kitapları Anonim Şirketi s. (104-110). Saban, A. (2000). Öğrenme Öğretme Süreci (Gözden geçirilmiş 4.baskı) Ankara: Nobel Yayınları s. 212. Senemoğlu, N., (2004). Kuramdan Uygulamaya Gelişim Öğrenme ve Öğretim, (Sekizinci Baskı) Ankara: Gazi Kitapevi. Şişman, M., (2007). “İlköğretim 8. Sınıf Matematik Dersi Çarpanlara Ayırma ve Özdeşlikler Konusunun Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına Uygun Olarak Öğretimin Başarısına Etkisi” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Tatar, E. ve Dikici, R. (2008). “Matematik Eğitiminde Öğrenme Güçlükleri”, Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 183. Yeşildere, S. ve Türnüklü, E. (2007). “Öğrencilerin Matematiksel Düşünme ve Akıl Yürütme Süreçlerinin İncelenmesi” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 181-213. Yurdakul, B., (2004). “Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Öğrenenlerin Problem Çözme Becerilerine Bilişötesi Farkındalık ve Derse Yönelik Tutum Düzeylerine Etkisi İle Öğrenme Sürecine Katkıları” Yayınlanmış Doktora Tezi: Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Yurdakul, B., (2005). Eğitimde Yeni Yönelimler, Demirel. Ö. Editör, Ankara: Pegema Yayıncılık.