Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

2000 Sonrası Türk Dış Politikasının Temel Parametreleri ve Orta Doğu Politikası

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 3, 57 - 92, 01.06.2012

Öz

Dış politikayı bütüncül bir perspektifle değerlendirmek, her zaman çeşitli zorluklara sahiptir. Bu uluslararası sistemin ve aktörlerin çok katmanlı ve karmaşık yapısından kaynaklanmaktadır. Dış politikanın bu yapısı, araştırmacıları tutarlı ve ölçülebilir analizler yapmak için bu politikalara yön veren ilkeler bütününü tespit etmeye sevk etmiştir. Bu makalede, Türkiye’nin izlemiş olduğu dış politika ilkelerinden önemli görülen çok yönlü/boyutlu diplomasi, proaktif dış politika, komşu ülkelerle ‘Sıfır Sorun’, ‘Model’ ülkeden ‘Merkez’ ülkeye geçiş, yumuşak güç (soft power), ekonomi merkezli dış politika ve güvenlik-özgürlük dengesi politikalarına değinilecektir. Türk dış politikası (TDP)’na bütüncül bir bakış açısıyla bakabilmek ve bu politikalara yön veren ilkeleri değerlendirmek hedeflenmektedir. Türkiye’nin 2000 sonrası dış politikasına yön verdiği söylenen ilkeler ışığında, izlenen stratejiler incelenecektir. Çalışmanın ikinci kısmında, bu ilkelerin ne kadar uygulamaya geçirilebildiği ve doğru tespit edilebildiği sorgulanacaktır. Bu sebeple, tüm bu ilkelerin pratikte uygulanma biçimini ve uygulanabilirliğini test etmek için, Türkiye’nin Orta Doğu’da yürüttüğü dış politika uygulama alanı olarak seçilmiştir.

Kaynakça

  • Aral, B. (2009). Turkey in the UN Security Council: Its election and performance. Insight Turkey, 11(4), 151-168.
  • Aras, B. (2009). Davutoğlu era in Turkish foreign policy. SETA Brief No: 32.
  • Aykan, M. B. (2008). Türkiye’nin dış politika anlayışı. H. Çakmak (der.), Türk dış politikası 1919-2008 içinde (s. 31-38). Ankara: Platin.
  • Bostanoğlu, B. (2008). Türkiye-ABD ilişkilerinin politikası. Ankara: İmge.

The Main Parameters of the Turkish Foreign Policy and Middle East after 2000

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 3, 57 - 92, 01.06.2012

Öz

Holistic assessment of foreign policy has always been a difficult task because of the multi-layered and complex structure of the international system and its actors. This very structure of foreign policy has led researchers to identify the guiding principles of these policies to be able to make consistent and measurable analysis. The purpose of this article is to look at the Turkish Foreign Policy (TFP), from a holistic perspective and identify some of its guiding principles. This study also aims to predict how the country will react in the future, and to provide functional data to develop appropriate strategies. To this end, the article will examine the foreign policy strategies Turkey has been following in the post 2000 New World Order. The article will analyze the geo-political, economic, and strategic importance of Turkey particularly for the Middle East which shares a long common history with Turkey.

Kaynakça

  • Aral, B. (2009). Turkey in the UN Security Council: Its election and performance. Insight Turkey, 11(4), 151-168.
  • Aras, B. (2009). Davutoğlu era in Turkish foreign policy. SETA Brief No: 32.
  • Aykan, M. B. (2008). Türkiye’nin dış politika anlayışı. H. Çakmak (der.), Türk dış politikası 1919-2008 içinde (s. 31-38). Ankara: Platin.
  • Bostanoğlu, B. (2008). Türkiye-ABD ilişkilerinin politikası. Ankara: İmge.
Toplam 4 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Süleyman Güder

Muhammed Hüseyin Mercan

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Güder, S., & Mercan, M. H. (2012). 2000 Sonrası Türk Dış Politikasının Temel Parametreleri ve Orta Doğu Politikası. İnsan Ve Toplum, 2(3), 57-92.