HAVING REAL PROPERTY FOR FOREIGN NON-MUSLIM FOUNDATIONS IN TURKEY

Yıl 2016, Cilt: 7 Sayı: 2, 111 - 130, 01.12.2016

Betül Dürgen

Öz

Non-Muslım foundations - also called minority foundations- are quite different
from the foundations mentioned in the Turkish Civil Law. In the Ottoman Empire period
the foundations which raised by sultan’s imperial edict has not got foundation settlement
deed as the other foundations make diffucult to enter an estate at the register of deeds
Office. These foundations, which were not recognized as legal entities until 1912, gained
importance in signing the Treaty of Lausanne in the Republican period and pledging that
Turkey would expand minority rights. Under the Foundations Law of 1935, it was ensured
that the realproperty’s of non-Muslim foundations could be registered in the land register.
Several amendments have been made to the Foundation Law in the process of
harmonization to the European Union, but a new Law on Foundations was enacted in 2008
in view of the insufficiency of the amendments. Even though the regulation included the
recording of the registered properties that have been at their disposal on the specified dates
and under certain circumstances, it has found a wide response to the public.

Anahtar Kelimeler

36 Declaration, Minority, Non-Muslim Foundations, Treaty of Lausanne, Having Real Property, Foreign, Foundation Law

TÜRKİYE’DEKİ YABANCI CEMAAT VAKIFLARININ TAŞINMAZ MAL EDİNMELERİ

Öz

Azınlık vakıfları olarak da anılan cemaat vakıfları, Türk Medeni Kanunu’nda
zikredilen vakıflardan oldukça farklıdır. Osmanlı döneminde padişah fermanları ile
kurulan cemaat vakıflarının diğer vakıflarda olduğu gibi vakıf senetlerinin bulunmaması,
bu vakıflara ait taşınmaz malların tapu sicillerine kaydını da güçleştirmiştir. 1912 yılına
kadar tüzel kişilikleri de tanınmayan bu vakıflar, Cumhuriyet döneminde Lozan
Antlaşması’nın imzalanması ve Türkiye’nin azınlık haklarını genişleteceği yönünde
taahhüt vermesi neticesinde önem kazanmıştır. 1935 tarihli Vakıflar Kanunu’nda birtakım
şartlarla cemaat vakıflarının taşınmaz mallarının tapuda tescil edilebilmeleri sağlanmıştır.
Avrupa Birliği’ne uyum sürecinde Vakıflar Kanunu’nda çeşitli değişiklikler
yapılmış, fakat değişikliklerin yeterli olmadığı görülerek 2008 yılında yeni bir Vakıflar
Kanunu yürürlüğe girmiştir. Düzenleme belirli şartlar dâhilinde, belirtilen tarihlerde
tasarruflarında bulunduğu belgelendirilen taşınmaz malların kaydını içerse de,
kamuoyunda geniş bir yankı bulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

36 Beyannamesi, Azınlık, Cemaat Vakıfları, Lozan Antlaşması, Taşınmaz Mal Edinme, Yabancı, Vakıflar Kanunu

Kaynakça

• ALKAN, Mustafa, Azınlık Vakıfları (Tarihî Arkaplanı, Hukukî Yapısı ve İç Analizi), Akademik Bakış, C. 2, S. 4, 2009, ss. 93-111.
• AYTAŞ, Gülseren S. “Vakıflar Kanunu Bir Ayrıcalık Belgesidir”, İstanbul Barosu Dergisi, C. 82, S. 2008/2, ss. 779-801.
• CİN, Turgay, 3647 Sayılı ve 2008 (3647/2008) Tarihli Yunanistan Vakıflar Yasası ve Uygulamaları, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. 15, S. 2, 2013, ss. 63-121.
• ÇAĞATAY, Mustafa, Geçmişten Günümüze Azınlık Vakıflarının Mal Edinmeleri Sorunu, TBB Dergisi, S. 96, 2011, ss. 91-148.
• ÇELİKEL, Aysel-GELGEL ÖZTEKİN, Günseli, Yabancılar Hukuku, Beta Yayıncılık, İstanbul 2013.
• EKŞİ, Nuray, Yabancılar Hukukuna İlişkin Temel Konular, Beta Yayıncılık, İstanbul 2012.,
• EKŞİ, Nuray, Yabancıların Türkiye’de Taşınmaz İktisabı, Beta Yayıncılık, İstanbul 2012.
• EKŞİ, Nuray, Yargıtay, Danıştay ve AİHM Kararları Işığında Cemaat Vakıflarının Mülkiyet Sorunları, Beta Yayınları, İstanbul 2011.
• EM, Ali, Türk Hukuk Sisteminde Vakıflar, Turhan Kitabevi, Ankara 2006.