Amaç: Bu
çalışma, hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin okulda ve uygulama alanlarında
birbirlerine yardımlaşma durumlarını değerlendirmek, akran desteğini etkileyebilecek
değişkenleri ortaya çıkarmak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
Yöntem: Çalışma için ilgili kurumdan izin alınmıştır.
Çalışmanın evreni bir devlet üniversitesinin ebelik ve hemşirelik bölümünde öğrenim
gören 2. ve 4. sınıf öğrencileri (260 öğrenci) oluşturmuştur. Toplam öğrenci
sayısının % 75’ine ulaşılmıştır. Veriler, "Tanıtıcı Bilgi Formu" ve
17 maddeden oluşan Çınar ve Çalışkan tarafından (2012) yılında Türkçe
geçerlilik ve güvenilirliği yapılan “Akran Desteği Ölçeği” ile toplandı.
Araştırmanın istatistiği SPSS.21 programı ile yapılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya
katılan öğrencilerin %35.4’ü ebelik (n:92),
%64.6’sı hemşirelik (n:168) bölümü öğrencisidir. Akran desteği
genel puan ortalaması 46.98 ±11.3
iken alt ölçek puan ortalamaları sırasıyla fiziksel yardım 25.22 ± 6.13,
akademik yardım 10.83±2.97, duygusal yardım 10.92±3.0 olarak tespit edildi. 2.
sınıf öğrencilerin genel puan ortalaması 47.40 ± 11.51 ile 4. sınıflara 46.53 ±
11.14 göre çok az farkla yüksek bulunurken aralarında ki fark anlamlı değildi
(p=.374). Etkili iletişim ve ekip çalışmasını ortaya koyan arkadaş varlığı ile
akran desteği puan ortalaması arasında anlamlı farklılık olduğu belirlendi (p=.014).
Akran desteği ölçeği fiziksel
yardım, akademik yardım ve duygusal yardım alt puanları arasında istatistiksel
olarak anlamlı fark ve pozitif yönde yüksek düzeyde ilişki olduğu
saptandı (p< 0.05).
Sonuç: Öğrencilerin arkadaş sahibi olması akran
desteği ölçeğinin yardım puanlarını olumlu yönde etkilediği saptandı. Akran
desteği ölçeği toplam alt puan ortalamalarının bölümlere göre farkı
istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (Hemşirelik: 48.02±11.35; Ebelik: 45.07±11.07)
Amaç: Bu
çalışma, hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin okulda ve uygulama alanlarında
birbirlerine yardımlaşma durumlarını değerlendirmek, akran desteğini etkileyebilecek
değişkenleri ortaya çıkarmak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
Yöntem: Çalışma için ilgili kurumdan izin alınmıştır.
Çalışmanın evreni bir devlet üniversitesinin ebelik ve hemşirelik bölümünde öğrenim
gören 2. ve 4. sınıf öğrencileri (260 öğrenci) oluşturmuştur. Toplam öğrenci
sayısının % 75’ine ulaşılmıştır. Veriler, "Tanıtıcı Bilgi Formu" ve
17 maddeden oluşan Çınar ve Çalışkan tarafından (2012) yılında Türkçe
geçerlilik ve güvenilirliği yapılan “Akran Desteği Ölçeği” ile toplandı.
Araştırmanın istatistiği SPSS.21 programı ile yapılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya
katılan öğrencilerin %35.4’ü ebelik (n:92),
%64.6’sı hemşirelik (n:168) bölümü öğrencisidir. Akran desteği
genel puan ortalaması 46.98 ±11.3
iken alt ölçek puan ortalamaları sırasıyla fiziksel yardım 25.22 ± 6.13,
akademik yardım 10.83±2.97, duygusal yardım 10.92±3.0 olarak tespit edildi. 2.
sınıf öğrencilerin genel puan ortalaması 47.40 ± 11.51 ile 4. sınıflara 46.53 ±
11.14 göre çok az farkla yüksek bulunurken aralarında ki fark anlamlı değildi
(p=.374). Etkili iletişim ve ekip çalışmasını ortaya koyan arkadaş varlığı ile
akran desteği puan ortalaması arasında anlamlı farklılık olduğu belirlendi (p=.014).
Akran desteği ölçeği fiziksel
yardım, akademik yardım ve duygusal yardım alt puanları arasında istatistiksel
olarak anlamlı fark ve pozitif yönde yüksek düzeyde ilişki olduğu
saptandı (p< 0.05).
Sonuç: Öğrencilerin arkadaş sahibi olması akran
desteği ölçeğinin yardım puanlarını olumlu yönde etkilediği saptandı. Akran
desteği ölçeği toplam alt puan ortalamalarının bölümlere göre farkı
istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (Hemşirelik: 48.02±11.35; Ebelik: 45.07±11.07).
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2017 |
Gönderilme Tarihi | 24 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 1 |