Boş Zaman Egzersiz Aktivitelerinin Çalışma Ve Gelir Durumuna Göre İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 2, 109 - 113, 31.12.2020

Ali Yazıcı Aytekin Alpullu

Öz

Çalışmada bireylerin serbest zaman egzersiz aktivitelerinin yoğunluğu ile çalışma ve gelir durumlarına göre farklılaşmanın olup olmadığı araştırılmıştır. Araştırmanın evrenini spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Katılımcılar gönüllülük esasına dayalı olarak tesadüfi örnekleme yoluyla 250 kişi olarak seçilmiştir. Katılımcıların 88’i kadın 162’si erkektir. Katılımcıların boş zamanlarında hangi tür aktivitelerin yapıldığı ve bu aktivitelerin çalışma ve gelir durumuna göre belirlenmesi amacıyla demografik bilgi formu kullanılmıştır. İkinci bölümde, 1997 yılında Godin ve Shephard tarafından geliştirilen Leisure Time Exercise Questionnaire (LTEQ)anketi, 2015 yılında Yerlisu Lapa ve Yağar tarafından Türkçe geçerlilik ve güvenirlik çalışması yapılan “Serbest Zaman Egzersiz Anketi” (SZEA) anket verilerin toplanmasında kullanılmıştır. Araştırmada yapılan analizler sonucunda katılımcıların çalışma ve gelir durumlarına göre anlamlı farklılar oluşturup oluşturmadığı, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile ölçülmüş aralarında anlamlı farkların olduğu belirlenmiştir. Çalışmayan ve özel sektörde çalışan kişiler ile geliri olmayan ve 2001-5000 tl arasında olan kişilerin serbest zaman egzersiz aktivite skorlarının daha yüksek olduğu anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

serbest zaman, egzersiz aktiviteleri, spor bilimleri

Kaynakça

• Ağaoğlu, Y. S., & EKER, H. (2006). TÜRKİYEDEKİ ÜNİVERSİTELERİN SAĞLIK, KÜLTÜR VE SPOR DAİRELERİNİN İŞLEVSEL YÖNDEN İNCELENMESİ.
• Alpullu, A., & Demir, G. (2019). Investigation of the Relationship Between the Leisure and Stepping Frequencies of the Students Receiving Recreation Education. Journal of Education and Training Studies, 7(2), 98-102.
• Dattilo, J., Dattilo, A. M., Samdahl, D. M., & Kleiber, D. A. (1994). Leisure orientations and self-esteem in women with low incomes who are overweight. Journal of Leisure Research, 26(1), 23-38.
• DEMİR, G., & ALPULLU, A. Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Yönetiminin Değerlendirilmesi. Eurasian Research in Sport Science, 5(1), 94-102.
• Freysinger, V. J. (1995). The dialectics of leisure and development for women and men in mid-life: An interpretive study. Journal of Leisure Research, 27(1), 61-84.
• Huang, C.-Y. (2003). The relationships among leisure participation, leisure satisfaction, and life satisfaction of college students in Taiwan.
• Jackson, P. W. (1990). Life in classrooms: Teachers College Press.
• Kelly, J. R. (1990). Leisure and aging: A second agenda. Loisir et Société/Society and Leisure, 13(1), 145-167.
• Popham, F., & Mitchell, R. (2006). Leisure time exercise and personal circumstances in the working age population: longitudinal analysis of the British household panel survey. Journal of Epidemiology & Community Health, 60(3), 270-274.
• Sabuncuoğlu, Z., Paşa, M., & Kaymaz, K. (2010). Zaman yönetimi: Beta.
• Searle, M. S., & Jackson, E. L. (1985). Socioeconomic variations in perceived barriers to recreation participation among would‐be participants. Leisure sciences, 7(2), 227-249.
• Süzer, M. (1997). Üniversite öğrencilerinin sosyal ve ekonomik özelliklerine göre boş zaman faaliyetlerini değerlendirme biçimleri (Pamukkale Üniversitesi örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Şahin, Z. (2002). Ergenlerde fiziksel aktivite düzeyinin değerlendirilmesi. Bilim Uzmanlığı Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Yerlisu Lapa, T., Certel, Z., Kaplan, K., & Yağar, G. (2016). Serbest zaman egzersiz anketinin adolesan çağı öğrencileri için geçerlik güvenirlik çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5, 1-9.