Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 133 - 143, 31.12.2019

Öz

Kaynakça

  • KaynakçaACAR, A. , (2008), “İç Denetim - Stratejik Plan - Performans Yönetimi Çerçevesinde Kavramsal Değerlendirmeler”, Yerel Siyaset Dergisi, 26, s. 78-83.
  • AKCAGÜNDÜZ, E. , (2012), “Türk Kamu Yönetiminde Denetim Anlayışının Dönüşümü ve Ombudsmanlık Kurumu” , Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Edirne.
  • AKGÜNDÜZ, A. , (1997), Arşiv Belgeleri Işığında Sayıştay Tarihi, Ankara: Sayıştay Yayın İşleri Müdürlüğü.
  • AKINCI, M. , (1999), Bağımsız İdari Otoriteler ve Ombudsman, İstanbul: Beta Yayınları.
  • AKPINAR, E., (2006), “Kamu Yönetiminde Denetim Olgusu ve Türkiye’de Kamu Yönetiminin Denetlenmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
  • AKYEL, R. , Özdemirci, B. , Gülmez, İ., Şimşek, F. ve Seven, M. , (2012), Umumi Murakabe Heyeti’nden Sayıştay’a Yüksek Denetleme Kurulu (1938-2010), Ankara: 150. Kuruluş Yıldönümü Yayınları.
  • ALACADAĞLI, E. , (2003), Kamu Yönetimi ve Kalite, Kamu Yönetimi Paneli, Ankara: TBB Yayınları.
  • ALPTÜRK, E. , (2008), İç Denetim Rehberi, Ankara: Maliye ve Hukuk Yayınları.
  • ALTUNBAŞ, M. , (2014), “Sayıştay'ın Düzenlilik Denetiminin İncelenmesi ve Türkiye'de Uygulanabilirliğinin Analizi” , Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Maliye Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • APAN, A. , (2011), “ABD ve Türkiye’de Denetim Sistemindeki Son Eğilimler: Genel Müfettişlik ve Performans Denetimi”, Türk İdare Dergisi, 471-472, s. 9-29.
  • AYDOĞDU, V. , (2010), “İdare Hukukunda Bağımsız İdari Otoriteler ve Kamusal Denetimi” , Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • AYTUNA, T. , (1986), Felsefeci Gözüyle Denetim, Ankara: Denetde Yayınları, Sayı 10.
  • BAYAR, D. , (2005), “Sayıştay’ın Anatomisi”, Maliye Dergisi, 148, s. 63- 81.
  • BAYAZITLI, E. , (1991), Uluslararası Bağımsız Dış Denetim Standartları ve Türkiye Uygulaması, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • ÇEVİK, H. , (2004), Türkiye’de Kamu Yönetimi Sorunları, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • ÇEVİK, S. , (2002), “Türk Bütçe Sisteminde Denetim: Geleneksel Denetimden Performans Denetimine”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 10, 1-2, s.104-129.
  • DÖNMEZ, A. ve ERSOY, A. , (2006), “Bağımsız Denetim Firmaları Bakış Açısıyla Türkiye Bağımsız Dış Denetim Sisteminin Değerlendirilmesi”, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 36, s.69-91.
  • ERDOĞAN, M. , (2002), “Muhasebe, Denetim ve Bağımsız Denetimin Gerekliliği”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, Sayı 5, s. 51-63.
  • GÖNÜLAÇAR, Ş. , (Temmuz- Ağustos 2007) “İç Denetimde Hedefler ve Beklentiler”, Mali Hukuk Dergisi, 130, s.2-21.
  • GÜNGÖR, H. , (2007), “Yerel Yönetimlerin Merkezi İzlenmesi ve Denetimi”, Yerelleşme ve Yolsuzluk Konferansı, 5-6 Aralık, 2007.
  • INTOSAI, Resmi İnternet Sitesi, www.intosai.org , e.t. 07.06.2019.
  • KENGER, E. , (2003), “Türkiye'de Yüksek Denetimin Yeniden Yapılandırılması”, II. Kamu Mali Yönetim Reformu Arenasında Sunulan Tebliğ, 2-3 Nisan, 2003.
  • KORKUT, S. , (Temmuz-Ağustos-Eylül 2007) “Parlamenter Denetim Kapsamında Kamu İktisadi Teşebbüslerinin Denetlenmesi: TBMM KİT Komisyonunun Denetim Prosedürü ve KİT’lerin Denetiminde Geleceğe Dönük Öngörüler”, Yasama Dergisi, 6, s.363-393.
  • KÖSE, Ö. , ( Mayıs 2007), Dünyada ve Türkiye’de Yüksek Denetim, Ankara: 145. Yıl Yayınları.
  • KULUÇLU, E. , (2003), “Yönetimin Denetiminden Denetimin Yönetimine”, Sayıştay Dergisi, 63, s.99-115.
  • MUTTA, S. , (2005), İdarenin Denetlenmesi ve Ombudsman, İstanbul: Kazancı Kitabevi.
  • OKTAY, S. , (Ekim 2013), “Bağımsız Denetim Etkinliğinin Arttırılmasında, Denetim Hizmetinde Kalite ve Kalite Kontrol: ABD Düzenlemeleri”, Maliye Finans Yazıları, 100, s.42-94.
  • ÖNEN, M. ve YILDIRIM, A. , (Bahar 2014), “Kamu Yönetiminde Etik Denetimi: OECD Ülkeleri Örneği”, Akademik Yaklaşımlar Dergisi, Cilt 5 , 1 , s.103-126.
  • ÖZER, H. , (Ocak- Mart 1992), “Performans Denetimi”, Sayıştay Dergisi, 7, s.30-40.
  • ÖZER, Ö. F. , (2015), “Türkiye Cumhuriyeti Kamu Denetçiliği Kurumunun Örgütsel ve İşlevsel Analizi”, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aydın.
  • ÖZYÜREK, H. , (2012), “Uluslararası Finansal Raporlama Standartları Açısından Bağımsız Denetimin Önemi”, Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 4, 2 , s.95-105.
  • SAYAN, İ. Ö. , (2014), “Türkiye’de Ombudsmanlık Kurumunun Uygulanabilirliği Ve Alternatif Denetim Yöntemleri”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Sayı 2, s. 333-349.
  • SEZEN, S. , (2001), “Ombudsman: Türkiye İçin Nasıl Bir Çözüm?”, Amme İdaresi Dergisi, 4, s. 57.
  • TORTOP, N. , (Mart 1998), “Ombudsman Sistemi ve Çeşitli Ülkelerde Uygulanması”, Amme İdaresi Dergisi, 31/1, s.87-102.
  • YAŞAR, A. , (2013), “Bağımsız Dış Denetim Kuruluşlarına Yönelik Gözetim ve Denetim Etkinliğinin Bağımsız Dış Denetim Kalitesi İle İlişkisi: Türkiye Değerlendirmesi”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, s. 465-480.

TÜRK KAMU YÖNETİMİNİN DENETİM YOLLARI VE İŞLEYİŞİ

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 133 - 143, 31.12.2019

Öz

Kamu yönetimini ve kamu yönetiminin dış faktörler üzerindeki etkisini, uygulama alanını, kontrol işlevini ve rehberlik görevini üstlenen mekanizmaya kamu yönetimi denetimi adı verilmektedir. Türk kamu yönetiminde denetim ise kendine özgü yapısıyla önemli bir yer tutmaktadır. Ancak bu yapıda, karmaşıklıklar ve kamu yönetimi sorunlarıyla karşılaşılmaktadır ve bu duruma ilişkin sorunlara, çözüm yollarına kamusal raporlarda ya da projelerle yer verilmektedir. Bu çalışmanın amacı da bu doğrultuda Türk kamu yönetiminde denetim mekanizmasını incelemek ve kamu yönetimi denetim yolları üzerinde durmaktır.

Kaynakça

  • KaynakçaACAR, A. , (2008), “İç Denetim - Stratejik Plan - Performans Yönetimi Çerçevesinde Kavramsal Değerlendirmeler”, Yerel Siyaset Dergisi, 26, s. 78-83.
  • AKCAGÜNDÜZ, E. , (2012), “Türk Kamu Yönetiminde Denetim Anlayışının Dönüşümü ve Ombudsmanlık Kurumu” , Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Edirne.
  • AKGÜNDÜZ, A. , (1997), Arşiv Belgeleri Işığında Sayıştay Tarihi, Ankara: Sayıştay Yayın İşleri Müdürlüğü.
  • AKINCI, M. , (1999), Bağımsız İdari Otoriteler ve Ombudsman, İstanbul: Beta Yayınları.
  • AKPINAR, E., (2006), “Kamu Yönetiminde Denetim Olgusu ve Türkiye’de Kamu Yönetiminin Denetlenmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
  • AKYEL, R. , Özdemirci, B. , Gülmez, İ., Şimşek, F. ve Seven, M. , (2012), Umumi Murakabe Heyeti’nden Sayıştay’a Yüksek Denetleme Kurulu (1938-2010), Ankara: 150. Kuruluş Yıldönümü Yayınları.
  • ALACADAĞLI, E. , (2003), Kamu Yönetimi ve Kalite, Kamu Yönetimi Paneli, Ankara: TBB Yayınları.
  • ALPTÜRK, E. , (2008), İç Denetim Rehberi, Ankara: Maliye ve Hukuk Yayınları.
  • ALTUNBAŞ, M. , (2014), “Sayıştay'ın Düzenlilik Denetiminin İncelenmesi ve Türkiye'de Uygulanabilirliğinin Analizi” , Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Maliye Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • APAN, A. , (2011), “ABD ve Türkiye’de Denetim Sistemindeki Son Eğilimler: Genel Müfettişlik ve Performans Denetimi”, Türk İdare Dergisi, 471-472, s. 9-29.
  • AYDOĞDU, V. , (2010), “İdare Hukukunda Bağımsız İdari Otoriteler ve Kamusal Denetimi” , Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • AYTUNA, T. , (1986), Felsefeci Gözüyle Denetim, Ankara: Denetde Yayınları, Sayı 10.
  • BAYAR, D. , (2005), “Sayıştay’ın Anatomisi”, Maliye Dergisi, 148, s. 63- 81.
  • BAYAZITLI, E. , (1991), Uluslararası Bağımsız Dış Denetim Standartları ve Türkiye Uygulaması, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • ÇEVİK, H. , (2004), Türkiye’de Kamu Yönetimi Sorunları, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • ÇEVİK, S. , (2002), “Türk Bütçe Sisteminde Denetim: Geleneksel Denetimden Performans Denetimine”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 10, 1-2, s.104-129.
  • DÖNMEZ, A. ve ERSOY, A. , (2006), “Bağımsız Denetim Firmaları Bakış Açısıyla Türkiye Bağımsız Dış Denetim Sisteminin Değerlendirilmesi”, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 36, s.69-91.
  • ERDOĞAN, M. , (2002), “Muhasebe, Denetim ve Bağımsız Denetimin Gerekliliği”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, Sayı 5, s. 51-63.
  • GÖNÜLAÇAR, Ş. , (Temmuz- Ağustos 2007) “İç Denetimde Hedefler ve Beklentiler”, Mali Hukuk Dergisi, 130, s.2-21.
  • GÜNGÖR, H. , (2007), “Yerel Yönetimlerin Merkezi İzlenmesi ve Denetimi”, Yerelleşme ve Yolsuzluk Konferansı, 5-6 Aralık, 2007.
  • INTOSAI, Resmi İnternet Sitesi, www.intosai.org , e.t. 07.06.2019.
  • KENGER, E. , (2003), “Türkiye'de Yüksek Denetimin Yeniden Yapılandırılması”, II. Kamu Mali Yönetim Reformu Arenasında Sunulan Tebliğ, 2-3 Nisan, 2003.
  • KORKUT, S. , (Temmuz-Ağustos-Eylül 2007) “Parlamenter Denetim Kapsamında Kamu İktisadi Teşebbüslerinin Denetlenmesi: TBMM KİT Komisyonunun Denetim Prosedürü ve KİT’lerin Denetiminde Geleceğe Dönük Öngörüler”, Yasama Dergisi, 6, s.363-393.
  • KÖSE, Ö. , ( Mayıs 2007), Dünyada ve Türkiye’de Yüksek Denetim, Ankara: 145. Yıl Yayınları.
  • KULUÇLU, E. , (2003), “Yönetimin Denetiminden Denetimin Yönetimine”, Sayıştay Dergisi, 63, s.99-115.
  • MUTTA, S. , (2005), İdarenin Denetlenmesi ve Ombudsman, İstanbul: Kazancı Kitabevi.
  • OKTAY, S. , (Ekim 2013), “Bağımsız Denetim Etkinliğinin Arttırılmasında, Denetim Hizmetinde Kalite ve Kalite Kontrol: ABD Düzenlemeleri”, Maliye Finans Yazıları, 100, s.42-94.
  • ÖNEN, M. ve YILDIRIM, A. , (Bahar 2014), “Kamu Yönetiminde Etik Denetimi: OECD Ülkeleri Örneği”, Akademik Yaklaşımlar Dergisi, Cilt 5 , 1 , s.103-126.
  • ÖZER, H. , (Ocak- Mart 1992), “Performans Denetimi”, Sayıştay Dergisi, 7, s.30-40.
  • ÖZER, Ö. F. , (2015), “Türkiye Cumhuriyeti Kamu Denetçiliği Kurumunun Örgütsel ve İşlevsel Analizi”, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aydın.
  • ÖZYÜREK, H. , (2012), “Uluslararası Finansal Raporlama Standartları Açısından Bağımsız Denetimin Önemi”, Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 4, 2 , s.95-105.
  • SAYAN, İ. Ö. , (2014), “Türkiye’de Ombudsmanlık Kurumunun Uygulanabilirliği Ve Alternatif Denetim Yöntemleri”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Sayı 2, s. 333-349.
  • SEZEN, S. , (2001), “Ombudsman: Türkiye İçin Nasıl Bir Çözüm?”, Amme İdaresi Dergisi, 4, s. 57.
  • TORTOP, N. , (Mart 1998), “Ombudsman Sistemi ve Çeşitli Ülkelerde Uygulanması”, Amme İdaresi Dergisi, 31/1, s.87-102.
  • YAŞAR, A. , (2013), “Bağımsız Dış Denetim Kuruluşlarına Yönelik Gözetim ve Denetim Etkinliğinin Bağımsız Dış Denetim Kalitesi İle İlişkisi: Türkiye Değerlendirmesi”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, s. 465-480.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Yönetimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Vasfiye Çelik 0000-0002-2176-892X

Ömer Demirci 0000-0002-5854-1091

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 25 Kasım 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Çelik, V., & Demirci, Ö. (2019). TÜRK KAMU YÖNETİMİNİN DENETİM YOLLARI VE İŞLEYİŞİ. Ekonomi İşletme Siyaset Ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 5(2), 133-143.

.