KAMUDA PERFORMANS YÖNETİMİ AÇISINDAN KARİYER UZMANLIĞI: Bakanlıklar Araştırması

Yıl 2023, Cilt: 9 Sayı: 2-1 - KAYFOR23 Özel Sayısı, 255 - 276, 31.12.2023

Gizem Naz Dolek Kamil Ufuk Bilgin

Öz

Türkiye'de bakanlıklarda istihdam edilen kariyer uzmanlarının, performans yönetimi bağlamında analiz edilmesini amaçlayan bu çalışma, alan araştırması dâhilinde anket, odak grup görüşmesi ve yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşme yöntemleriyle gerçekleştirilmiştir. Araştırma için kurulan temel hipotez ve destekleyici tali hipotezler, anket yanıtlarından toplanan veriler kullanılarak SPSS 24.0 aracılığıyla test edilmiştir. Daha sonra da odak grup görüşmesi ve yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmelere geçilmiştir. Buna göre Araştırmanın temel hipotezi, “Kariyer Uzmanları için performans yönetimi uygulamasının bireysel performansı artıracağı”dır. Araştırma sonucu elde edilen bulgulara göre, performans yönetiminin etkin kullanımı, hem kariyer uzmanları, hem de stratejik düşünme ve stratejik yönetime daha yatkın yönetici pozisyonundaki kariyer uzmanları tarafından oldukça kabul görmektedir. Maaş, terfi, yurt dışında eğitim gibi isteklendirme araçları, iş performansı açısından önemli görülürken; görev tanımları çok net olmayan kariyer uzmanları için performans yönetimi gereği, görev tanımlarının yol gösterici, ayrıntılı ve açıklayıcı biçimde yeniden hazırlanmasının ve kariyer planlamasında “Baş Uzmanlık ve Kıdemli Uzmanlık” gibi ara kademe yükselme basamaklarının olmasının, iş performansını arttıracağı ve teşvik edeceği belirlenmiştir. Son olarak, performans yönetimi konusunda kurumlar arasında standart sağlanması açısından, kariyer uzmanlık sisteminin tamamını kapsayacak bir “çatı düzenleme”ye gidilmesinde yarar olacağı anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kariyer Uzmanlığı, Performans yönetimi, Bireysel performans

Etik Beyan

Araştırmada Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi etik ilke ve kurallara uyulmuştur.

Destekleyen Kurum

Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi

Proje Numarası

04/2021-01

Teşekkür

Araştırmanın anket, mülakat ve odak görüşmelerine katılım sağlayan Bakanlıklar kariyer uzmanlarına teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Acar, O. K. (2019). “Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Yönetimine: Cumhuriyet Dönemi Kamu Personel Yönetim Tarihçesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24 (1), 119-146.
• Albayrak, S. O. (2016). Kariyer Uzmanlık Sistemi. Ankara: TODAİE Yayınları.
• Albayrak, S. O. (2017). Kamu Yönetimi Temel Kanunu Sonrası Kamu Personel Rejimi. Memleket Siyaset Yönetim Dergisi, 12 (27), 1-18.
• Armstrong, M. (2009). Armstrong’s Handbook Of Performance Management: an Evidence-Based Guide to Delivering High Performance (4th Edition), London and Philadelphia: Kogan Page. Arslan, M. (2018). Özel Sektör Motivasyon Araçlarının Türk Kamu Sektöründe Uygulanabilirliği, Sayıştay Dergisi, 109, 103-136.
• Balcı, A. (2005) Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar ve Kamu Hizmet Sunumuna Etkileri, Ed: Aktan C.C. ve Saran, U., Kamu Yönetiminde ve Kamu Hizmetlerinde Kalite, Ankara: Hizmet İş Sendikası yayını, http://www.canaktan.org/politika/kamuda-kalite/balci.pdf
• Barutçugil, İ. (2015). Performans Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
• Bilgin, K. U. (2007a). Kamuda Ölçülebilir Denetime Hazırlık Performans Yönetimi, Sayıştay Dergisi, 65 Özel sayı, Ankara: Sayıştay Başkanlığı, 53-87.
• Bilgin, K. U. (2007b). Performance Management for Public Personnel: Multi-Analysis Approach Toward Personnel, Public Personnel Management, 36 (2), 93-113.
• Bilgin, K. U. (2016). A Parallel Change with the New Public Administration Approach: Human Resources Performance Management, Ed: Y. Demirkaya New Public Management in Turkey, New York: Taylor and Francis, 177-206.
• Bilgin, K. U. (2018). “Türk Kamu Personel Yönetiminde Aktif Çalışma Politikası: Performans Yönetimi”, Ed: C.Babaoğlu - E.Akman, Kamu Politikası Analizi-Türkiye Uygulamaları, Ankara: Gazi Kitabevi, 43-73.
• Bilgin, K. U. (2020). “Kamusal Bir Sorumluluk Olarak Kamu Personeli Performans Yönetimi”, Ed: V.Eren – T.Eroğlu, Kamuda Performans Yönetimi, Ankara: Nobel yayını, 195-236.
• Boden, R., Cox D., Nedeva M. (2006). The Appliance of Science? New Public Management and Strategic Change. Technology Analysis & Strategic Management, 18(2), 125-141.
• ÇASGEM, (2022). Merkez Kariyer Uzmanlık Sistemi Saha Araştırması Raporu. Ankara.
• Cederblom, D., Pemerl, D. E. (2002). From Performance Appraisal to Performance Management: One Agency’s Experience. Public Personnel Management, 31(2), 131-140.
• Çöl, G. (2008). Algılanan Güçlendirmenin İşgören Performansı Üzerine Etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (1), 35-46.
• DeNisi, A. S. - Pritchard, R. D. (2006). Performance Appraisal, Performance Management and Improving Individual Performance: A Motivational Framework. Management and Organization Review, 2(2), 253-277.
• DPT (2000). ”Personel Rejimi”, 8.Beş Yıllık Kalkınma Planı, Yönetiminin İyileştirilmesi ve Yeniden Yapılandırılması ÖİK Raporu, DPT yayını, Ankara.
• Dölek, G. N. (2023). Kariyer Uzmanlık Sisteminin Performans Yönetimi Bağlamında Analizi: Bakanlıklar Kariyer Uzmanları Araştırması, Doktora Tezi Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi.
• Eroğlu, T. (2020). “Kamuda Performans Yönetiminin Bileşenleri ve Aktörleri”, Ed: V.Eren – T.Eroğlu, Kamuda Performans Yönetimi, Ankara: Nobel yayını, 119-140.
• Eryılmaz, B. (2019). Kamu Yönetimi: Düşünceler, Yapılar, Fonksiyonlar, Politikalar, İstanbul: Umuttepe Yayınları.
• Holton, E.F. (1999). Performance Domains and Their Boundaries, Advances in Developing Human Resources,1, 26-46.
• Işıklı, A. (1997). Kamu Kesimi ve Siyasal Rejimin Demokratikleşmesi, Mülkiyeliler Birliği Dergisi, 21 (200), 75-79.
• Kalkınma Bakanlığı (2018). “Kamuda İnsan Kaynakları Çalışma Grubu Raporu”, On Birinci Kalkınma Planı. Ankara: Kalkınma Bakanlığı yayını.
• Karslı, M. R. (2013). “Kamu Kesiminde Kariyer Uzman İstihdamı”, Vergi Dünyası Dergisi, 386, 92-111.
• KAYA (1991). “Personel Rejimi”, Kamu Yönetimi Araştırması Genel Raporu, TODAİE yayını, 199-209.
• Kırılmaz, H. (2012). Sağlık Hizmetlerinde Performans Yönetimi: Sağlık Bakanlığı’na Bağlı Hastaneler Örneği (Doktora Tezi), Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• MEHTAP (1963). “Merkezi Hükûmet Teşkilatı Kuruluş ve Görevleri” Merkezi Hükûmet Teşkilatı Araştırma Projesi Yönetim Kurulu Raporu, TODAİE yayını, 426-450.
• Novac, E., Abrudan, D. (2008). Human Resource Management-Theoretical And Practical Elements, Timişoara: Eurobit Publishing House.
• O’Toole, L. J. ve Kenneth, J. M. (2009). The Human Side of Public Organizations: Contributions to Organizational Performance, The American Review of Public Administration, 39 (5), 499-518.
• Özayan E. E. (2020). Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sistemi Sürecinde Kariyer Uzmanlık Sisteminin Dönüşümü (Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi.
• Öztürk, N.K. (2020). “Kamu Performans Yönetiminde Karşılaşılan Sorunlar”, Ed: V.Eren – T.Eroğlu, Kamuda Performans Yönetimi içinde, Ankara: Nobel yayını, 271-300.
• Sayan, İ.Ö., Güneşer D.A.(2018). “Kamu Personelinin Değerlendirilmesinde Performans Sistemine Geçiş Sürecinin Analizi”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 73 (2), 667-700.
• Sayan, İ.Ö., Güneşer D.A.(2012). Kanun Hükmünde Kararnamelerle Değişen Personel Sistemi, Ed: Akdoğan, A. Argun, Kanun Hükmünde Kararnamelerle Yönetmek içinde (179-238), Ankara: YAYED Yayını.
• Sayıştay (2000). Performans ve Risk Denetim Terimleri: Derleme. Ankara: Sayıştay yayını.
• Songür, N. (2015). “Kamu Yönetiminde Değişim ve Stratejik Planlama”, Ed: Filiz Kartal, Türkiye’de Kamu Yönetimi ve Kamu Politikaları, Ankara: TODAİE, 56-78.
• Şencan H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Güvenilirlik ve Geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Şeşen Y. (2017). Türkiye'de Kariyer Uzmanlık Sisteminin Tarihsel Gelişimi ve Bilgi ve Belge Yönetimi Açısından Durum Değerlendirmesi, Türk Kütüphaneciliği, 31 (1), 108-111.
• Tabachnick B. G. Fidell, L. S. (2013). Using Multivariate Statistics (sixth ed.) Pearson: Boston.
• TDK (2022). Güncel Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu yayını.
• Uyargil, C. Adal, Z. (2009). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Verbeeten, F.H.M. (2008), "Performance management practices in public sector organizations: Impact on performance", Accounting, Auditing - Accountability Journal, 21 (3), 427-454. https://doi.org/10.1108/09513570810863996
• Yazıcıoğlu, Y., Erdoğan S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yıldız D., Uzunsakal E. (2018). “Alan Araştırmalarında Güvenilirlik Testlerinin Karşılaştırılması ve Tarımsal Veriler Üzerine Bir Uygulama”, Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 14-28.
• Wholey, J. S., Hatry, H.P. (1992). “The Case for Performance Monitoring”, Public Administration Review, 52 (6), 604-610.
• 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). 10/07/2018 tarih ve 30474 sayılı R.G.
• 4 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). 05/07/2018 tarih ve 30479 sayılı R.G.
• 666 Sayılı KHK (2011). Kamu Görevlilerinin Mali Haklarının Düzenlenmesi Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Hükmüne Kararname, 2/11/2011 tarih ve 281103 (Mükerrer) sayılı R.G.
• 6085 sayılı Kanun (2010). Sayıştay Kanunu, 3/12/2010 tarih ve 27790 sayılı R.G.
• 5018 sayılı Kanun (2003). Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu, 24/12/2003 tarih 25326 sayılı R.G.
• 657 Sayılı Kanun (1965). Devlet Memurları Kanunu. 23/07/1965 tarih ve 12056 sayılı R.G.