Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kent ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi

Yıl 2022, Sayı: 15, 100 - 123, 10.12.2022
https://doi.org/10.46250/kulturder.1184677

Öz

Ulaşım ve iletişim araçlarının gelişmesiyle insanlar vakitlerini hem köylerinde hem de kentte geçirme imkânı bulmuştur. Birçok bölgede, insanlar köyün ve kentin sosyo-ekonomik avantajlarını birleştirerek refah seviyelerini artırma çabasındadır. Araştırmanın amacı, köy ve kentin fırsatlarını birlikte değerlendirenlerin refah seviyelerinde olumlu gelişmeleri ortaya koymaktır. Bu çalışmada etnografik yöntemin katılımcı gözlem ve mülakat teknikleri kullanılmıştır. Araştırmada köyden kente göç etmiş ancak köyle bağlarını koparmamış aileler incelenmiştir. Araştırmanın evrenini Erzurum’un Oltu ilçesinin Sivridere mevkiinde bulunan köyler oluşturmaktadır. Bu aileler on yıl gözlemlenmiş ve gerekli görüldüğünde aile bireyleriyle görüşmeler yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre, ailelerin kentin fırsatlarından olan gelir ve servetin değerlendirmesi, istihdam, daha yaşanabilir konut, sağlık ve eğitim, kamu kurumlarına yakınlık imkânlardan yararlandığı ortaya çıkmaktadır. Diğer yandan köylerin avantajlarından yararlanama biçimi ise; boş zamanların değerlendirilmesi, alışılan akrabalık ve arkadaşlık ilişkileri, doğal, güvenli ve sakin yaşam gibi imkânlardır. Bu yeni yaşam biçimi ailelere köy ile kentin avantajlarını aynı anda yaşama imkânı vermesi açısından önemlidir.

Kaynakça

  • Akar, Hakan (2015). “Farklılaşan Refah Ölçüm Yöntemleri ve Eğitim Açısından Türkiye’nin Değerlendirilmesi”. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 52(606): 23-40.
  • Akın, Adnan vd. (2017). “İş-Yaşam Dengesi: Türkiye'de Yapılan Çalışmalara Yönelik Teorik Bir İnceleme”. AKÜ İİBF Dergisi, 19(1): 113-124.
  • Altun, Atilla ve Mazman, İbrahim (2020). “Sosyal, Siyasi ve Sivil Katılımın Gelişiminde Kentlilik Bilincinin Rolü”. Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 6(2): 232-248.
  • Ertürk, Hasan (1986). “Toplumsal Refah ve Çevre Kirlenmesi”. Uludağ Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(2): 21-28.
  • Gilbert, Neil & Terrell, Paul (1998). Dimensions of Social Welfare Policy. Massachusetts: Allyn–Bacon Publication.
  • Güder, Dilek (2021). Yaşam Memnuniyeti Araştırması 2020. Rapor. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
  • Keleş, Ruşen (2020). Kentleşme Politikası. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Kitapcı, İsmail (2017). “Sosyal Sermayenin Kamusallığından Sosyal Sermaye Başarısızlığına: Teorik bir Perspektif”. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 15(Ek-1): 78-100.
  • Koçak, Orhan (2011). “Refah Devleti Işığında Sağlık Hizmetleri ve Türkiye’de Sağlık Sektöründeki Gelişmeler”. İş-Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13(4): 61-82.
  • Marshall, Gordon (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • OECD (2011). Compendium of OECD Well-Being Indicators. Paris: OECD.
  • Oral, Abdurrahman İlhan (2011). “Sosyal Güvenliğin Yöntemleri”. Sosyal Güvenlik Hukuku. Ed. Nüvit Gerek ve Abdurrahman İlhan Oral. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, 37-52.
  • Özdemir, Süleyman (2004). “Sosyal Refahın Sağlanmasında Yeni Bir Anlayış: Refah Karması ve Sosyal Refah Sağlayıcı Kurumlar”. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 48: 97-127.
  • Özen Kapız, Serap (2002). “İş-Aile Yaşam Dengesi ve Dengeye Yönelik Yeni Bir Yaklaşım: Sınır Teorisi”. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(3): 119-153.
  • Şan, Musatafa Kemal ve Şimşek, Rıdvan (2011). “Sosyal Sermaye Kavramının Tarihsel Sosyolojik Arkaplanı”. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(1): 88-110.
  • Şermet, Cahide Meltem (2009). İnsan Kaynaklarında İş Rotasyonu Tekniği ve Bir Uygulama. Doktora Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Turut, Hatice ve Murat Özgür (2018). “Klasik Kent Kuramlarından Eleştirel Kent Kuramlarına Geçiş Bağlamında Kentleri Yeniden Okumak”. Ege Coğrafya Dergisi, 27(1): 1-19.
  • Türe, Hasan (2019). “OECD Ülkeleri İçin Refah Ölçümü: Gri İlişkisel Analiz Uygulaması”. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2): 310-327.
  • URL-1: “Refah”. http://www.dildernegi.org.tr/TR,274/turkce-sozluk-ara-bul.html (Erişim: 13.08.2021).
  • URL-2: “Refah”. https://sozluk.gov.tr/ (Erişim: 13.08.2021).
  • URL-3: “Refah Devleti Analizi”. https://cdn-acikogretim.istanbul.edu.tr/ auzefcontent/ders/refah_devlet_analizi/13/index.html#konu-2 (Erişim: 08.12.2021).
  • Yumuşak, Hakan (2012). “Refah Devletine Giden Yolda Devletin Güvenlik Görevi”. İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, 15(1): 179-184.

Evaluation of Experiences in Combining the Socio-Economic Advantages of the City and the Village on the Basis of OECD Welfare Indicators

Yıl 2022, Sayı: 15, 100 - 123, 10.12.2022
https://doi.org/10.46250/kulturder.1184677

Öz

With the development of transportation and communication tools, people found the opportunity to spend their time both in their villages and in the city. In many regions, people strive to increase their welfare by combining the socio-economic advantages of the village and the city. The aim of the research is to reveal positive developments in the welfare levels of those who evaluate the opportunities of the village and the city together. In this study, participant observation and interview techniques of the ethnographic method were used. In the study, families who migrated from the village to the city but did not break their ties with the village were examined. The population of the research consists of the villages located in the Sivridere area of the Oltu district of Erzurum. These families were observed for ten years and interviews were conducted with family members when deemed necessary. According to the research findings, it is revealed that families benefit from the opportunities of the city, such as the evaluation of income and wealth, employment, more livable housing, health and education, and proximity to public institutions. On the other hand, the way of benefiting from the advantages of the villages; leisure time, usual kinship and friendship relations, natural, safe and quiet life. This new way of life is important in terms of giving families the opportunity to experience the advantages of the village and the city at the same time.

Kaynakça

  • Akar, Hakan (2015). “Farklılaşan Refah Ölçüm Yöntemleri ve Eğitim Açısından Türkiye’nin Değerlendirilmesi”. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 52(606): 23-40.
  • Akın, Adnan vd. (2017). “İş-Yaşam Dengesi: Türkiye'de Yapılan Çalışmalara Yönelik Teorik Bir İnceleme”. AKÜ İİBF Dergisi, 19(1): 113-124.
  • Altun, Atilla ve Mazman, İbrahim (2020). “Sosyal, Siyasi ve Sivil Katılımın Gelişiminde Kentlilik Bilincinin Rolü”. Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 6(2): 232-248.
  • Ertürk, Hasan (1986). “Toplumsal Refah ve Çevre Kirlenmesi”. Uludağ Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(2): 21-28.
  • Gilbert, Neil & Terrell, Paul (1998). Dimensions of Social Welfare Policy. Massachusetts: Allyn–Bacon Publication.
  • Güder, Dilek (2021). Yaşam Memnuniyeti Araştırması 2020. Rapor. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
  • Keleş, Ruşen (2020). Kentleşme Politikası. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Kitapcı, İsmail (2017). “Sosyal Sermayenin Kamusallığından Sosyal Sermaye Başarısızlığına: Teorik bir Perspektif”. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 15(Ek-1): 78-100.
  • Koçak, Orhan (2011). “Refah Devleti Işığında Sağlık Hizmetleri ve Türkiye’de Sağlık Sektöründeki Gelişmeler”. İş-Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13(4): 61-82.
  • Marshall, Gordon (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • OECD (2011). Compendium of OECD Well-Being Indicators. Paris: OECD.
  • Oral, Abdurrahman İlhan (2011). “Sosyal Güvenliğin Yöntemleri”. Sosyal Güvenlik Hukuku. Ed. Nüvit Gerek ve Abdurrahman İlhan Oral. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, 37-52.
  • Özdemir, Süleyman (2004). “Sosyal Refahın Sağlanmasında Yeni Bir Anlayış: Refah Karması ve Sosyal Refah Sağlayıcı Kurumlar”. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 48: 97-127.
  • Özen Kapız, Serap (2002). “İş-Aile Yaşam Dengesi ve Dengeye Yönelik Yeni Bir Yaklaşım: Sınır Teorisi”. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(3): 119-153.
  • Şan, Musatafa Kemal ve Şimşek, Rıdvan (2011). “Sosyal Sermaye Kavramının Tarihsel Sosyolojik Arkaplanı”. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(1): 88-110.
  • Şermet, Cahide Meltem (2009). İnsan Kaynaklarında İş Rotasyonu Tekniği ve Bir Uygulama. Doktora Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Turut, Hatice ve Murat Özgür (2018). “Klasik Kent Kuramlarından Eleştirel Kent Kuramlarına Geçiş Bağlamında Kentleri Yeniden Okumak”. Ege Coğrafya Dergisi, 27(1): 1-19.
  • Türe, Hasan (2019). “OECD Ülkeleri İçin Refah Ölçümü: Gri İlişkisel Analiz Uygulaması”. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2): 310-327.
  • URL-1: “Refah”. http://www.dildernegi.org.tr/TR,274/turkce-sozluk-ara-bul.html (Erişim: 13.08.2021).
  • URL-2: “Refah”. https://sozluk.gov.tr/ (Erişim: 13.08.2021).
  • URL-3: “Refah Devleti Analizi”. https://cdn-acikogretim.istanbul.edu.tr/ auzefcontent/ders/refah_devlet_analizi/13/index.html#konu-2 (Erişim: 08.12.2021).
  • Yumuşak, Hakan (2012). “Refah Devletine Giden Yolda Devletin Güvenlik Görevi”. İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, 15(1): 179-184.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Hayrettin Şahin 0000-0002-0457-2319

Yayımlanma Tarihi 10 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Sayı: 15

Kaynak Göster

APA Şahin, H. (2022). Kent ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi. Kültür Araştırmaları Dergisi(15), 100-123. https://doi.org/10.46250/kulturder.1184677
AMA Şahin H. Kent ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi. KAD. Aralık 2022;(15):100-123. doi:10.46250/kulturder.1184677
Chicago Şahin, Hayrettin. “Kent Ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi”. Kültür Araştırmaları Dergisi, sy. 15 (Aralık 2022): 100-123. https://doi.org/10.46250/kulturder.1184677.
EndNote Şahin H (01 Aralık 2022) Kent ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi. Kültür Araştırmaları Dergisi 15 100–123.
IEEE H. Şahin, “Kent ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi”, KAD, sy. 15, ss. 100–123, Aralık 2022, doi: 10.46250/kulturder.1184677.
ISNAD Şahin, Hayrettin. “Kent Ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi”. Kültür Araştırmaları Dergisi 15 (Aralık 2022), 100-123. https://doi.org/10.46250/kulturder.1184677.
JAMA Şahin H. Kent ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi. KAD. 2022;:100–123.
MLA Şahin, Hayrettin. “Kent Ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi”. Kültür Araştırmaları Dergisi, sy. 15, 2022, ss. 100-23, doi:10.46250/kulturder.1184677.
Vancouver Şahin H. Kent ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarını Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi. KAD. 2022(15):100-23.