A POLICY RECOMMENDATION ON SOCIAL SECURITY RIGHTS OF HEALTH PROFESSIONALS IN THE PERIODS OF STRUGGLE WITH THE OUTBREAK DISEASES

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 3, 2145 - 2163, 30.11.2023

Ali Kemal Nurdoğan Fuat İnce

https://doi.org/10.30798/makuiibf.1281696

Öz

While the Social Security Institution (SGK), which is responsible for protecting the insured persons and the entire society against social risks, provides health insurance to health professionals who have contracted the Covid-19 disease due to the SARS CoV2 virus, within the scope of Law No. 5510. child-mother-father) survivors insurance acts are offered to their relatives. The actions offered by the SGK are discussed in non-governmental organizations, political institutions and academic studies. The current discussions are carried out on the axis of the importance and necessity of evaluating the rights to be provided by accepting the Covid-19 disease as an occupational disease in general within the scope of Work Accident and Occupational Disease Insurance. The aim of the study is to go beyond the current discussions and to establish an effective way to regulate the social security rights of health workers and their beneficiaries in the event that they get sick and lose their lives due to the virus, while detecting the disease, preventing and treating the disease during the fight against not only Covid-19 but also all possible epidemics in the future. and develop a permanent policy.

Anahtar Kelimeler

outbreak diseases, Covid-19, health professionals

Proje Numarası

-

SALGIN HASTALIKLARLA MÜCADELE DÖNEMLERİNDE SAĞLIK PROFESYONELLERİNİN SOSYAL GÜVENLİK HAKLARINA YÖNELİK POLİTİKA ÖNERİSİ

Öz

Sigortalı kişileri ve toplumun tamamını sosyal riskler karşısında korumakla sorumlu olan Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) tarafından SARS CoV2 virüsü sebebiyle Covid-19 hastalığına yakalanan sağlık profesyonellerine 5510 sayılı Kanun kapsamında hastalık sigortası edimleri sağlanırken, bu hastalıktan dolayı hayatını kaybeden sağlık çalışanlarının hak sahibi (eş-çocuk-anne-baba) yakınlarına ölüm sigortası edimleri sunulmaktadır. SGK tarafından sunulan edimler sivil toplum örgütleri, siyaset kurumu ve akademik çalışmalarda tartışılmaktadır. Mevcut tartışmalar genel olarak Covid-19 hastalığının meslek hastalığı olarak kabul edilerek sağlanacak hakların İş Kazası ve Meslek Hastalığı Sigortası kapsamında değerlendirilmesinin önemi ve gerekliliği ekseninde yürütülmektedir. Çalışmanın amacı, mevcut tartışmaların dışına çıkarak sadece Covid-19 değil gelecekte de yaşanması muhtemel tüm salgınlarla mücadele dönemlerinde hastalığın tespit edilmesi, bulaşının önlenmesi ve tedavisi sürecinde görev alan sağlık çalışanlarının virüs sebebiyle hastalanmaları ve hayatlarını kaybetmeleri durumunda kendileri ve hak sahibi yakınlarının sosyal güvenlik haklarını düzenleyecek etkili ve kalıcı bir politika geliştirmektir.

Anahtar Kelimeler

salgın hastalıklar, Covid-19, sağlık profosyonelleri, sosyal güvenlik, social security

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Kaynakça

• Akdemir, N. ve Akkuş, Y. (2006). Rehabilitasyon ve hemşirelik. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 13(1), 82-91.
• Akdur, R. (1999). Türkiye’de sağlık hizmetleri ve Avrupa Topluluğu ülkeleri ile kıyaslanması, chromeextension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/viewer.html?pdfurl=https%3A%2F%2Fwww.recepakdur.com%2Fmedia%2F1720%2Fturkiye-de-saglik-hizmetleri-ve-avrupa-toplulugu-ulkeleri-ile-kiyaslanmasi.pdf&clen=1050245&chunk=true adresinden erişildi.
• Apaydın, C. (2011). Taksirle yaralama suçu. Ankara Barosu Dergisi, (1), 59-112.
• Ateş, M. (2011). Sağlık hizmetleri yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Balcı, M. (2008). İş kazası ve meslek hastalığından doğan tazminat davaları (1. Baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.
• Symon, G. ve Cassell, C. (2004). Promoting newe research precties in organizational research. (Eds.), Essential Guide to Qualitative methods in organizational research içinde (1-10). London: Sage.
• Foster, N. (1995). The analysis of company documentation. C. Cassell ve G. Symon (Eds.), Essential Guide to Qualitative methods in organizational research içinde London: Sage.
• Güzel, A., Okur, A.R. ve Caniklioğlu, N. (2016). Sosyal güvenlik hukuku (16. Baskı). İstanbul: Beta Yayınevi.
• İnce, F. ve Evcil, F.Y. (2020). Covid-19’un Türkiye’deki ilk üç haftası. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(2), 236-241.
• İnce, F. ve Güblü, M. (2021). Özel Eğitim Tarihi. M. Kaya (Ed.), Tanzimat’tan günümüze ana hatlarıyla Türk Eğitim Sistemi içinde (s.381-430). Ankara: Akademisyen Yayınevi.
• İşçi, B.F. (2017). Meslek hastalığının tanımı ve tespiti (1. Baskı). İstanbul: Onikilevha.
• İzgi, B. B. (2008). Türk sosyal güvenlik sisteminde son gelişmeler. Çalışma ve Toplum, 2008/1: 85-107.
• Karakaş, İ. (2017). İş kazası ve meslek hastalığı uygulaması & İhtilafları ile çözüm yolları (3. Baskı). İstanbul: Aristo Yayınevi.
• Kaynak, Z. (2015). Sosyal sigorta ve uygulaması (1. Baskı). Ankara: Adalet Yayınevi.
• Kıral, B. (2020). Nitel bir veri̇ analizi̇ yöntemi̇ olarak doküman analizi̇. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 15, 170-189.
• Korkusuz, M.R. ve Uğur, S. (2009). Sosyal güvenlik hukukuna giriş (1. Baskı). Adana: Karahan Kitabevi.
• Narter, S. (2017). İş kazası ve meslek hastalığında hukuki ve cezai sorumluluk (3. Baskı). Ankara: Adalet Yayınevi.
• Şakar, M. (2011). Sosyal sigortalar uygulaması (10. Baskı). İstanbul: Beta Yayınevi.
• Şakar, M. (2017). Sosyal sigortalar uygulaması (12. Baskı). İstanbul: Beta Yayınevi.
• Şimşek, Z. (2013). Sağlığı geliştirmenin tarihsel gelişimi ve örneklerle sağlığı geliştirme stratejileri. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 12 (3), 343-358.
• Tezel, A. ve Kurt, R. (2009). Sosyal güvenlik reformu (3. Baskı). Ankara: Yaklaşım Yayınları.
• T.C. Sosyal Güvenlik Kurumu Emeklilik Hizmetleri Kurumu 07 Mayıs 2020 tarih ve 2020/12 sayılı Genelgesi. https://tudoksad.org.tr/upload/files/COVID%2019-%20İş%20Kazası.pdf
• Tekin, A. (2007). Sağlık-Hastalık olgusu ve toplumsal kökenleri (Burdur örneği) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi. Isparta.
• Tengilimlioğlu, D., Işık, O. ve Akbolat, M. (2009). Sağlık işletmeleri yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Tuncay, A.C. ve Ekmekçi, Ö. (2017). Sosyal güvenlik hukuku dersleri (19. Baskı). İstanbul: Beta Yayınevi.
• Uşan, M.F. (2009). Türk sosyal güvenlik hukukunun temel esasları (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Üçışık, H.F. (2015). Sosyal güvenlik hukuku (1. Baskı). İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Wach, E., Ward, R. ve Jacimovic, R. (2013). Learning about qualitative document analysis. IDS Practice Paper In Brief 13.https://opendocs.ids.ac.uk/opendocs/bitstream/handle/20.500.12413/2989/PP%20InBrief%2013%20QDA%20FINAL2.pdf?sequence=4&isAllowed=y adresinden erişildi.
• World Health Organization (2006). Constitution of the World Health Organization, Basic Documents, Forty-fifth Edition, Supplement. https://www.who.int/governance/eb/who_constitution_en.pdf adresinden erişildi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu (1965). T.C. Resmî Gazete (12056, 23 Temmuz 1965).
• 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu (2006). T.C. Resmî Gazete (26200,16 Haziran 2006).
• 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (2012). T.C. Resmî Gazete (28339, 30 Haziran 2012).