Hitabet Ve Mesleki Uygulama Derslerinin Öğrenci Gelişimine Katkı Düzeylerinin İncelenmesi (Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Örneği)

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 2, 738 - 767, 31.12.2023

Mustafa Kara Hasan Dam İdris Ertürk

https://doi.org/10.17859/pauifd.1365006

Öz

Bu çalışmada, “Hitabet ve Mesleki Uygulama” derslerinin Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ) İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin gelişimlerine katkı düzeyleri incelenmektedir. Araştırmanın amacı, “Hitabet ve Mesleki Uygulama (HMU)” derslerinin öğrenci gelişimlerine katkı düzeylerini belirlemektir. Bu kapsamda araştırmanın ana problemi, bu derslerin öğrenci gelişimine katkılarının bugüne dek bilimsel bir araştırmaya konu edilmemiş olmasıdır. Bu durum, araştırmanın hem özgünlüğünü hem de önemini ortaya koymaktadır. Araştırmanın örneklemi, OMÜ İlahiyat Fakültesi 4. sınıf ve mezunlardan oluşan 393 öğrencidir. Çalışmada nicel araştırma türlerinden tarama (survey) modeli kullanılmıştır. Çalışmanın verileri araştırmacılar tarafından geliştirilen anket formu ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde frekans analizi tekniği kullanılmıştır. Bu sonuçlar, HMU derslerinin OMÜ İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin mesleki, kişisel ve sosyal gelişimlerine katkı sağladığını, iletişim becerilerini geliştirdiğini, sorumluluk üstlenme kabiliyetlerini artırdığını, öz güven kazanmalarına yardımcı olduğunu ve mezuniyet sonrası hedefleri açısından faydalı bilgiler içerdiğini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Kur’ân-ı Kerim Okuma ve Kıraat İlmi, Hitabet ve Mesleki Uygulama, Mesleki Gelişim, Kişisel Gelişim, Sosyal Gelişim

Etik Beyan

Bu araştırma makalesi, ONDOKUZ MAYIS ÜNİVERSİTESİ SOSYAL VE BEŞERİ BİLİMLER ARAŞTIRMALARI ETİK KURULU'nun 28.04.2023 tarih ve 2023-343 sayılı kararı çerçevesinde alınan izin ve onay kapsamında hazırlanmıştır.

Investigation of Contribution Levels of Rhetoric and Professional Practice Courses to Student Development (Ondokuz Mayıs University Faculty of Theology Example)

Öz

In this study, the contribution levels of the “Rhetoric and Professional Practice” courses to the development of Ondokuz Mayıs University (OMU) Faculty of Theology students are examined. The aim of the research is to determine the contribution levels of the “Rhetoric and Professional Practice (HMU)” courses to student development. In this context, the main problem of the research is that the contributions of these courses to student development have not been the subject of a scientific research until today. This situation reveals both the originality and importance of the research. The sample of the research is 393 students, who are 4th grade and graduates of OMU Faculty of Theology. Survey model, one of the quantitative research types, was used in the study. The data of the study were obtained by the questionnaire form developed by the researchers. In the analysis of the datas, frequency analysis technique was used. The results showed that HMU courses contribute to the professional, personal and social develop-ment of OMU Faculty of Theology students, improve their communication skills, increase their ability to take responsibility, help them gain self-confidence, and contain useful information for their post-graduation goals.

Anahtar Kelimeler

Quran Reading and Recitation Science, Rhetoric and Professional Practice, Professional Development, Personal Development, Social Development

Kaynakça

• Akalın vd., Şükrü Halûk. Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, 2011.
• Akbulut, Yavuz. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. ed. Ali Şimşek. Eskişehir: AÖF Yayınları, 2012.
• Alkan, Cevat. Eğitim Teknolojisi. Ankara: Yargıçoğlu Matbaası, 1977.
• Altıparmak, Artun. Türkçe Öğreten Sözlük. İstanbul: Sedir Yayınları, 2015.
• Aydın, Ayhan. Eğitim Psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 2016.
• Bozkurt, Nebi. “Hafız”. DİA. 15/74-78. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1997.
• Bulut, Mehmet. “Din Görevlisi Yetiştirme Sorunu ve Diyanet İşleri Başkanlığı’na Eleman Yetiştiren Kurum Olarak İmam-Hatip Okulları (Tarihi Süreç İçinde Geliş-meler)”. 2. Din Şurası Tebliğ ve Müzakereleri. 542-565. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2003.
• Büyüköztürk vd., Şener. Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları, 2013.
• Çetin, Abdurrahman. Hitabet ve İrşat. Bursa: Emin Yayınları, 2016.
• Çimen, Abdullah Emin. Hafızlık Tarihi ve Türkiye’de Hafızlık Kurumunun İşlevselliği. İstanbul: Sayfa Dijital Baskı, 2010.
• Dam, Hasan. “Camilerde Din Eğitimi ve Sorunları”. Türkiye’de Din Eğitimi ve Sorunları. ed. Mustafa Köylü. 302-303. İstanbul: Dem Yayınları, 2018.
• Demir, Ömer. “İlahiyat Son Sınıf Öğrencilerinin Dinî Hitabet Yeterlikleri, DİB ve Din Görevlileri ve Din Hizmetleri ile İlgili Görüşleri”. Bayburt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9 (2019), 79-115.
• Demircan, Adnan. Türkiye’nin İlahiyat Sorunu. İstanbul: Beyan Yayınları, 2015.
• Diyanet İşleri Başkanlığı. “Dinî Konularda Toplumu Aydınlatma ile İlgili Başkanlık Görüşü”. 1. Din Şurası Tebliğ ve Müzakereleri. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1995.
• Doğan, D. Mehmet. Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: Bahar Yayınları, ts.
• Ege, Remziye. “İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Vaaz ve Vaizlik Konularına Bakışları: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Örneği”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 54/2 (2013), 129-158. https://doi.org/10.1501/Ilhfak_0000001393
• Ertürk, İdris Türkiye’de Din Görevlilerinin Hizmet İçi Eğitimi. Ankara: İlahiyat Yayınları, 2021.
• file:///C:/Users/musta/Downloads/tkilavuz27072022.pdf (Erişim: 07.05.2023).
• Furat, Ayşe Zişan. “Nitelikli Din Görevlisi Yetiştirmede İlahiyat Fakültelerinde Sürdürülen Eğitim-Öğretim Faaliyetlerinin Yeterliliği: İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Konu Hakkındaki Düşünceleri”. Marife 12/1 (2012), 83-110. https://doi.org/10.5281/zenodo.3344320
• Genç, M. Fatih. “Avrupa ve Türkiye’de İlahiyat Fakülteleri Lisans Programları”. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi 13/1 (2013), 27-45.
• Göknar, Özcan. Özgüven Kazanmak. Ankara: Arkadaş Yayınevi, 2018.
• Gültekin, Gülsüm Gülnaz. “Yetişkin Eğitimi Bilimi Işığında Mesleki Eğitim”. e-Journal of New World Sciences Academy 2/1 (2007), 1-14.
• https://ebs.omu.edu.tr/331738/144709/2692 (Erişim: 05.05.2023).
• https://ebs.omu.edu.tr/331960/145135/2692 (Erişim: 05.05.2023).
• https://ilahiyat.omu.edu.tr/tr/fakultemiz/sayisal-bilgiler (Erişim: 06.05.2023).
• https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans.php?y=101110536 (Erişim: 06.05.2023).
• https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans.php?y=105110084 (Erişim: 06.05.2023).
• https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans.php?y=105611262(Erişim: 06.05.2023).
• https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans.php?y=107210465 (Erişim: 06.05.2023).
• Isfehânî, Ebu’l-Kâsım Huseyn b. Muhammed Râğıb. Müfradâtü elfâzi’l-Kur’ân. Dı-meşk: Dâru’l-Kalem, 2011.
• İbn Manzûr, Ebu’l-Fadl Cemalüddîn Muhammed b. Mükerrem. Lisânü’l-‘Arab. Kâhire: Dâru’l-Ma‘rife, ts.
• Kara, Mustafa. “Hâfızlık-Meal/Tefsir İlişkisi”. Çeşitli Yönleriyle Hafızlık Eğitimi. ed. Hatice Şahin Aynur. 137-181. İstanbul: Dem Yayınları, 2021.
• Kara, Mustafa. Kur’an ve Sünnet Ekseninde Hitabet ve Meslekî Uygulama. Samsun: Üniversite Yayınları, 2020.
• Karaman vd., Fikret. Dinî Kavramlar Sözlüğü. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2006.
• Kaya, Mahmut. “Hitabet”. DİA. 5/156-158. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1998.
• Kiriş, Hacı Mustafa. “DİB Personel Yeterlikleri Bağlamında İlahiyat Fakültesi Lisans Programlarının İşlevselliği”. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 42/2 (2018), 47-76.
• Koç, Ahmet. “İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Sorunları ve Beklentileri”. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 25 (2003), 25-64.
• Koç, Ahmet. Din Eğitiminde Etkili İletişim. İstanbul: Rağbet Yayınları, 2016.
• Küçükahmet, Leyla. Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi, 1997.
• Onay, Ahmet. “İlahiyat Fakültesi Mezunlarının Cami Eksenli Din Hizmetlerinde Karşılaştıkları Sorunlar ve Bu Alandaki Formasyon İhtiyaçları”. Türkiye’de Yüksek Din Öğretiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu. 416-422. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, 2003.
• Özdemir, Saadettin. “Diyanet Hizmetleri Açısından İlahiyat Fakültesi Programları”. Din ve Bilim: Muş Alparslan Üniversitesi İslami İlimler Dergisi 2/1 (2018), 1-25.
• Özden, Yüksel. Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 2020.
• Sarıçam, Hakan-Güven, Metin. “Öz Güven ve Dini Tutum”. The Journal of Academic Social Science Studies 5/7 (2012), 573-586.
• Sevinç, Abdullah. Din Hizmetinde Başarının Esasları. İstanbul: Ensar Neşriyat, 1996.
• Şahin, Hatice. “Hafızlık Eğitimi, Hafızlığın Günümüzdeki Uygulama Modelleri”. Yaygın Din Eğitimi Sempozyumu Bildirileri. 1/59-64. Ankara: Diyanet İşleri Baş-kanlığı Yayınları, 2013.
• Şahin, Mine Koyuncu. Okul Öncesi Öğretmenlerinin Öz Güvenleri ve Mesleki Tutumlarının İncelenmesi. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitü-sü, Yüksek Lisans Tezi, 2015.
• Uçar, Recep. “İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Profili, Akademik Eğilimleri ve Aldıkları Eğitime ilişkin Memnuniyet Algıları (İnönü Üniversitesi Örneği)”. İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 8/2 (2017), 105-178. Yıldırım, Ali – Şimşek, Hasan. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları, 2013.
• Zıllıoğlu, Merih. İletişim Nedir? İstanbul: Cem Yayınevi, 2007.