Endemic Plant Diversity and Conservation of The Dumanlı Mountains (Refahiye Erzincan)

Yıl 2024, Cilt: 28 Sayı: 1, 19 - 26, 27.04.2024

Mustafa Korkmaz İbrahim Onkaş

https://doi.org/10.19113/sdufenbed.1227704

Öz

In this study, endemic plants of the Dumanlı mountains found in the
Refahiye district (Erzincan) was detected. The studied area is found in Irano
Touranian phytogeographical region and in B7 square.. At the end of the
identification studies of the plant samples collected during the field studies, a total
of 633 plant taxa belonging to 60 families and 245 genera were identified. 112 taxa
were determined to be endemic (17.69%). Of these endemic taxa, 102 are in
Magnoliopsida (Dicotyledoneae) and 10 are in Liliopsida (Monocotyledoneae)
classes. The families containing the biggest number of endemic taxa are as follows
respectivelly; Asteraceae 20 (17,86%), Caryophyllaceae 13 (11,61%), Brassicaceae
11 (9,82%), Lamiaceae 10 (8,93%) and Fabaceae 8 (7,14%). The genera that contain
the biggest number of endemic taxa are as follows respectivelly; Silene 5 (7,04%),
Tanacetum 4 (5,63%), Onosma 4 (5,63%), Astaragalus 4 (5,63%), Hypericum 3
(4,23%), Allium 3 (4,23%), Alyssum 3 (4,23%), Centaurea 3 (4,23%) and
Tripleurospermum 3 (4,23%). In the study, the threat categories of the taxa were
also presented.

Anahtar Kelimeler

Dumanlı mountain, East anatolia, Endemic plants, Erzincan, Refahiye

Proje Numarası

FEN–A-080715–0169

Dumanlı Dağları (Refahiye-Erzincan)’nın Endemik Bitki Çeşitliliği

Öz

Bu çalışmada Refahiye (Erzincan) ilçesinde bulunan Dumanlı daglarının
endemik bitkileri belirlenmiştir. Çalışılan alan İran-Turan fitocoğrafik elementi ve
B7 karesi içerisinde bulunmaktadır. Arazi çalışmaları sırasında toplanan bitki
örneklerinin teşhis çalışmaları sonucunda, 60 familya ve 245 cinse ait toplam 633
takson belirlenmiştir. Bunlardan 112 taksonun (% 17,69) endemik olduğu
belirlenmiştir. Endemik taksonlardan 102’si Magnoliopsida (Dicotyledoneae)
sınıfında, 10’u Liliopsida (Monocotyledoneae) sınıfında yer almaktadır. En çok
endemik takson ihtiva eden familyalar sırasıyla; Asteraceae 20 (% 17,86),
Caryophyllaceae 13 (% 11,61), Brassicaceae 11 (% 9,82), Lamiaceae 10 (% 8,93) ve
Fabaceae 8 (% 7,14)’dir. En çok endemik takson içeren cinsler sırasıyla; Silene 5 (%
7,04), Tanacetum 4 (% 5,63), Onosma 4 (% 5,63), Astaragalus 4 (% 5,63), Hypericum
3 (% 4,23), Allium 3 (% 4,23), Alyssum 3 (% 4,23), Centaurea 3 (% 4,23) ve
Tripleurospermum 3 (% 4,23)’dur. Çalışmada taksonların tehlike kategorileri de
sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Dumanlı Dağları, Doğu Anadolu, Endemik bitkiler, Erzincan, Koruma, Refahiye

Destekleyen Kurum

Erzincan Üniversitesi BAP Koordinatörlüğü

Proje Numarası

FEN–A-080715–0169

Teşekkür

Bu araştırmayı FEN–A-080715–0169’nolu proje ile destekleyen Erzincan Üniversitesi BAP Koordinatörlüğü’ne ve yardımlarını esirgemeyen tüm kişi ve kurumlara teşekkür ederi

Kaynakça

• [1] Davis, P. H. 1965-1985. Flora of Turkey and The East Agean Islands. Vol. 1-9, Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
• [2] Davis, P. H., Mill, R. R., Tan, K. 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 10, Edinburgh Univ. Press, Edinburgh, 590s.
• [3]Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., Baser, K. H. C. 2000. Flora of Turkey and The East Aegean Islands. Vol. 11, Edinburgh Univ. Press, Edinburgh, 680s.
• [4] Özhatay, N., Kültür, Ş. 2006. Check-List of Additional Taxa to the Supplement Flora of Turkey III. Turkish Journal of Botany, 30(4), 281-316.
• [5]Özhatay, N., Kültür, Ş. Aksoy, N. 1999. Check-List of Additional Taxa to the Supplement Flora of Turkey II. Turkish Journal of Botany, 23(3), 151 169.
• [6] Özhatay, N., Kültür, Ş., Aslan S. 2009. Check-List of Additional Taxa to the Supplement Flora of Turkey IV., Turkish Journal of Botany, 33(3), 191-226.
• [7] Özhatay, F. N., Kültür, Ş., Gürdal, M. B. 2011. Check-List of Additional Taxa to the Supplement Flora of Turkey V. Turkish Journal of Botany, 35(5), 589-624.
• [8] Kandemir, A., Türkmen, Z. 2008. The Flora of Üzümlü-Sakaltutan (Erzincan-Gümüşhane). Turkish Journal of Botany, 32(4), 265–304. [9] Kandemir, A. 2012. Erzincan’ın Endemik Bitkileri ve Tehditleri. Biyolojik Çeşitlilik Sempozyumu, 22-23 Mayıs, Ankara, 108-109.
• [10] Kandemir, A., Sevindi C., Korkmaz M., Çelikoğlu Ş. 2015. Erzincan (Türkiye)’a özgü endemik bitki taksonlarının IUCN tehdit kategorileri. Bağbahçe Bilim Dergisi, 2(1, 43-65.
• [11] Korkmaz, M., Turgut, N. 2014. Ergan Dağı (Erzincan, Türkiye) Florası. Biological Diversity and Conservation, 7(3, 195-216.
• [12] Korkmaz, M., Kandemir, A., İlhan, V., Doğan Yıldırım, N. 2015. Tanacetum erzincanense (Asteraceae), a new species from Erzincan, Turkey. Turkish Journal of Botany, 39(1), 96 104.
• [13] Korkmaz, M., İlhan, V. 2015. Distribution, Traditional Use and Conservation of Geophyte Plants Growing Around Keşiş Mountain, Eastern Anatolia, Turkey. International Journal of Scientific Research in Knowledge, 3(7), 187-197.
• [14] Korkmaz, M. 2015. Floristical diversity and endemic plants of Çayırlı district (Erzincan/Turkey). Biological Diversity and Conservation, 8(3), 223-247.
• [15] Korkmaz, M., Özçelik, H., Kandemir, A., İlhan, V. 2013. Erzincan ve Çevresinde Yayılış Gösteren Doğal Gül (Rosa L.) Taksonları. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 17(1), 49-59.
• [16] Yıldırımlı, Ş. 1995. Flora of Munzur Dağları (Erzincan-Tunceli). OT Sistematik Botanik Dergisi, 2(1), 1-78.
• [17] Kaya, Y. 1996. Tercan Çevresi ile Şengül (Erzincan) ve Bağırbaba (Tunceli) Dağların Florası. Turkish Journal of Botany, 20(1), 75 98.
• [18] Özbek, M. U., Yüzbaşıoğlu, S., Altınözlü, H., Kandemir, A. 2018. Kemaliye İlçesinin (Erzincan) Florası. Hacettepe Journal of Biology and Chemistry, 46(4), 533-557.
• [19] Çakır-Dindar E. G., Duman, H. 2020. Kemah-İliç (Erzincan) Cips Florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 7(1), 16-46.
• [20] Güner, A. 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul, 1290 s.
• [21] Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel, N. 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği ve Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Yayını, Ankara, 246s.