Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2022, Cilt: 27 Sayı: 2, 257 - 276, 30.04.2022

Öz

Kaynakça

  • AYDINLI, İ. (2018). İşkur İşbaşı Eğitim Programının İstihdama Katkısı: Elazığ İlinde Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • BİÇERLİ K.(2005). Çalışma Ekonomisi, Beta Yayınları, İstanbul
  • GÜNDOĞAN N. ve BİÇERLİ K. (2013) Çalışma Ekonomisi, Açıköğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir.
  • GÜNEY, A.(2009). “İşsizlik, Nedenleri, Sonuçları ve Mücadele Yöntemleri”, Kamu- İş, Cilt 10, Sayı 4.
  • http://www.ilo.org/public/turkish/region/ eurpro/ankara/areas/youth/2_08_nap_guide_tr.pdf (10.09.2013).
  • https://www.iskur.gov.tr/isveren/isbasi-egitim-programlari (12.09.2020)
  • https://www.iskur.gov.tr/kurumsal-bilgi/istatistikler/,2020
  • http://tuikapp.tuik.gov.tr/isgucuapp/aciklama.zul. 2020
  • KAPAR, R. (2006). “Aktif İşgücü Piyasası Politikaları”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt 55, Sayı 1, İstanbul.
  • Resmi Gazete (2013). 28585.Aktif İşgücü Hizmetleri Yönetmeliği,
  • Resmi Gazete (2009). 27263 Sayılı.Türkiye İş Kurumu (İŞKUR) Uyum Hizmetleri Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik,
  • SOHLMAN A. ve TURNHAM D. (1994), “What Can Developing Countries Learn From OECD Labour Market Programmes and Policies?”, OECD Development Center Technical Paper No:93,
  • TC Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı (2011) . “Türkiye’de İşgücü Piyasası Sorunları ve Çözüm Önerileri”, Araştırma Raporu, Ekonomik ve Sektörel Analiz Dairesi, 23.05.2011
  • TÜSİAD (2004)TÜSİAD-T/2004-11/381TÜSİAD-T/2012-11/536, İstanbul
  • UŞEN, Ş. (2007). “AB Ülkeleri ve Türkiye de Aktif Emek Piyasası Politikaları”, Çalışma ve Toplum, Sayı 2.
  • UYAR BOZDAĞLIOĞLU Y. (2008); “Türkiye’de İşsizliğin Özellikleri ve İşsizlikle Mücadele Politikaları”, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 20.
  • ÜNSAL, E. (2003). Makro İktisat, Turhan Kitapevi, Ankara.

İŞKUR TARAFINDAN UYGULANAN İŞBAŞI EĞİTİM PROGRAMLARINA İLİŞKİN İŞVERENLERİN TUTUMU ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA: ISPARTA İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 27 Sayı: 2, 257 - 276, 30.04.2022

Öz

İşsizlik, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler tarafından çözüm aranan sorunların en başında gelmektedir. İşsizlikle mücadele edebilmek adına ülkeler tarafından çeşitli önlemler alınmakta ve çeşitli politikalar uygulanmaya konmaktadır. Bunların başında aktif ve pasif işgücü programları yer almaktadır. Türkiye’de işgücünün işgücü piyasasındaki istihdam edilebilirliğini artırma amacıyla yapılan uygulamaların ve uygulanan aktif ve pasif işgücü programlarının en büyük uygulayıcısı Türkiye İş Kurumu’dur. Bu çalışmanın amacı İŞKUR’un uyguladığı İşbaşı Eğitim Programlarının işverenler tarafından nasıl değerlendirildiğini ölçmektir. Birinci bölümde, işsizliğin tanımı, işsizliğin türleri ve nedenleri ile ilgili bilgiler verilerek. Türkiye İş Kurumu tarafından, işsizlikle mücadelede izlenen pasif ve aktif işgücü politikaları açıklanmıştır. İkinci bölümünde ise, araştırmanın yöntemi sunulmuş, araştırma sonuçlarına ilişkin bilgiler verilmiş, değerlendirmeler yapılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

Kaynakça

  • AYDINLI, İ. (2018). İşkur İşbaşı Eğitim Programının İstihdama Katkısı: Elazığ İlinde Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • BİÇERLİ K.(2005). Çalışma Ekonomisi, Beta Yayınları, İstanbul
  • GÜNDOĞAN N. ve BİÇERLİ K. (2013) Çalışma Ekonomisi, Açıköğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir.
  • GÜNEY, A.(2009). “İşsizlik, Nedenleri, Sonuçları ve Mücadele Yöntemleri”, Kamu- İş, Cilt 10, Sayı 4.
  • http://www.ilo.org/public/turkish/region/ eurpro/ankara/areas/youth/2_08_nap_guide_tr.pdf (10.09.2013).
  • https://www.iskur.gov.tr/isveren/isbasi-egitim-programlari (12.09.2020)
  • https://www.iskur.gov.tr/kurumsal-bilgi/istatistikler/,2020
  • http://tuikapp.tuik.gov.tr/isgucuapp/aciklama.zul. 2020
  • KAPAR, R. (2006). “Aktif İşgücü Piyasası Politikaları”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt 55, Sayı 1, İstanbul.
  • Resmi Gazete (2013). 28585.Aktif İşgücü Hizmetleri Yönetmeliği,
  • Resmi Gazete (2009). 27263 Sayılı.Türkiye İş Kurumu (İŞKUR) Uyum Hizmetleri Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik,
  • SOHLMAN A. ve TURNHAM D. (1994), “What Can Developing Countries Learn From OECD Labour Market Programmes and Policies?”, OECD Development Center Technical Paper No:93,
  • TC Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı (2011) . “Türkiye’de İşgücü Piyasası Sorunları ve Çözüm Önerileri”, Araştırma Raporu, Ekonomik ve Sektörel Analiz Dairesi, 23.05.2011
  • TÜSİAD (2004)TÜSİAD-T/2004-11/381TÜSİAD-T/2012-11/536, İstanbul
  • UŞEN, Ş. (2007). “AB Ülkeleri ve Türkiye de Aktif Emek Piyasası Politikaları”, Çalışma ve Toplum, Sayı 2.
  • UYAR BOZDAĞLIOĞLU Y. (2008); “Türkiye’de İşsizliğin Özellikleri ve İşsizlikle Mücadele Politikaları”, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 20.
  • ÜNSAL, E. (2003). Makro İktisat, Turhan Kitapevi, Ankara.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çağla Deniz Aytekin 0000-0002-3650-8063

Murşit Işık 0000-0001-9855-6290

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 27 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Aytekin, Ç. D., & Işık, M. (2022). İŞKUR TARAFINDAN UYGULANAN İŞBAŞI EĞİTİM PROGRAMLARINA İLİŞKİN İŞVERENLERİN TUTUMU ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA: ISPARTA İLİ ÖRNEĞİ. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(2), 257-276.