Repatriation of Capital in the Corporate Tax Law and Evaluations on the Relevant Constitutional Court Decision

Yıl 2024, Sayı: 58, 33 - 50, 04.04.2024

Fatih Saraçoğlu Abdullah Ömercioğlu

https://doi.org/10.54049/taad.1465844

Öz

The provisional article 15, which was added to the Corporate Tax Law by Law No. 7417, introduced a new repatriation of capital practice. With the tax advantage provided in this way, both foreign and domestic assets were recorded and taxed at lower rates. This repatriation of capital practice differs from previous practices in that it envisages gradual taxation and stipulates that no tax audit can be conducted. An application was made to the Constitutional Court requesting the annulment of this regulation. In the annulment request; It has been claimed that the possibility of registration through the repatriation of capital practice is contrary to the principle of financial power and the principles of fair and balanced distribution of the tax burden, violates the right to property, and is incompatible with the principles of the rule of law and equality. So the Constitutional Court found the request inappropriate and rejected it.
The subject of the study is the asset reconciliation practice regulated by the temporary article in the Corporate Tax Law and the decision of the Constitutional Court regarding this article. In this regard, first of all, the repatriation of capital application is explained and its features are revealed. Then, the decision of the Constitutional Court, which supervised the article, was examined within the framework of the reasons put forward in the request for annulment and the evaluations of the Constitutional Court. In conclusion; As a result of the evaluations made in the decision, previous decisions and theoretical explanations, it was determined that the decision contained contradictions.

Anahtar Kelimeler

Repatriation of Capital, Constitution, Constitutional Court Decision, Financial Power, Tax Principles.

KURUMLAR VERGİSİ KANUNU’NDA VARLIK BARIŞI VE İLGİLİ ANAYASA MAHKEMESİ KARARI ÜZERİNE DEĞERLENDİRMELER

Öz

Kurumlar Vergisi Kanunu’na 7417 sayılı Kanun ile eklenen geçici madde 15 hükmü yeni bir varlık barışı uygulaması getirmiştir. Bu yolla tanınan vergi avantajı sayesinde yurt dışındaki ve yurt içindeki varlıkların kayıt altına alınarak daha düşük oranlarla vergilendirilmesi yoluna gidilmiştir. Söz konusu varlık barışı uygulaması, kademeli vergilendirme öngörmesi ve vergi incelemesi yapılamayacağını hüküm altına alması bakımından daha önceki uygulamalardan ayrılmıştır. Bu düzenlemenin iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi’ne başvuruda bulunulmuştur. İptal talebinde; varlık barışı uygulaması ile kayıt altına alma imkânının mali güç ilkesi ile vergi yükünün adaletli ve dengeli dağılımı ilkelerine aykırı olduğu, mülkiyet hakkını ihlal ettiği, hukuk devleti ve eşitlik ilkeleriyle de bağdaşmadığı ileri sürülmüştür. Anayasa Mahkemesi talebi yerinde görmeyerek reddetmiştir.
Çalışmada Kurumlar Vergisi Kanunu’nda geçici madde ile düzenlenen varlık barışı uygulaması ve bu maddeye ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı konu edilmiştir. Bu bakımdan öncelikle ilgili varlık barışı uygulaması açıklanmış, özellikleri ortaya konmuştur. Daha sonra da maddenin denetimini yapan Anayasa Mahkemesi kararı, iptal talebinde ileri sürülen gerekçeler ve Anayasa Mahkemesi’nin değerlendirmeleri çerçevesinde incelenmiştir. Sonuç olarak; kararda yapılan değerlendirmeler, daha önce verilen kararlar ve teorik açıklamalar neticesinde kararın çelişki barındırdığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Varlık Barışı, Anayasa, Anayasa Mahkemesi Kararı, Mali Güç, Vergi İlkeleri.

Kaynakça

• Budak T, Türk Vergi Hukukunda Anayasal Ölçüt: Mali Güç (1st edn, On İki Levha Yayıncılık 2010)
• Çetin G, “Vergi Aflarının Vergi Mükelleflerinin Tutum ve Davranışları Üzerindeki Etkisi” (Yönetim ve Ekonomi Dergisi 2007, 14-2) 171-187
• Çetinkaya Bilgin N, “Vergi Affı Uygulamalarının Finansal Tabloların Gerçeğe Uygun Sunulabilmesi Üzerindeki Etkilerinin Araştırılması” (Muhasebe ve Denetime Bakış 2021, 62) 207-222
• Er S, “Varlık Barışı Kanunu ve Kod Listesi Uygulamasının Vergi Adaleti ve Uyumuna Etkileri Üzerine Bir Değerlendirme” (Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2010, 11-2) 261-278
• Erginay A, Vergi Hukuku (5th edn, Sevinç Matbaası 1976)
• Güneş G, Verginin Yasallığı İlkesi (3rd edn, On İki Levha Yayıncılık 2011)
• Kaneti S, Vergi Hukuku (Filiz Kitabevi 1989)
• Karabacak Y, “Sosyal Politika Aracı Olarak Vergilemenin İşlevleri: Türkiye Örneği” (İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası 2012, 62-2) 223-252
• Öncel M, Kumrulu A and Çağan N, Vergi Hukuku (25th edn, Turhan Kitabevi 2016)
• Öz E, Vergilendirmede Kanunilik ve Türk Vergi Sistemi (Gazi Kitabevi 2004)
• Pınar A, Maliye Politikası (Naturel Yayınları 2006)
• Saraçoğlu F, “Nereden Buldundan Nereden Buldunsa Bulduna… ve Vergi Kaskosu” (Vergi Sorunları Dergisi 2023, 416) 13-21
• Saraçoğlu F, Anayasa Mahkemesinin Vergiye İlişkin Kararlarında Kamu Yararı (1st edn, Seçkin Yayıncılık 2014)
• Saraçoğlu F, Vergi Teorisi Politikası ve Türkiye Uygulamaları (1st edn, Gazi Kitabevi 2022)
• Savaşan F, “Vergi Afları: Teori ve Türkiye Uygulamaları (“Vergi Barışı” Uygulama Sonuçları)” (Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi 2006, VIII -1) 41-65
• Şenyüz D, Yüce M and Gerçek A, Vergi Hukuku (Genel Hükümler) (11th edn, Ekin Basım Yayın Dağıtım 2020)
• Şeren G Y and Dedebek E, “Yeni Varlık Barışı” (IAAOJ Social Science 2013, 1-1) 3-23
• Turhan S, Vergi Teorisi ve Politikası (Der Yayınları 1987)
• Uyanık Y, Pürsünlerli Çakar E, Atan M and Saraçoğlu F, Gelir Dağılımında Gelişmeler ve Vergi Politikası (1st edn, Gazi Kitabevi 2015)
• Üyümez ME, Yüksek Mahkemelerin Kararları Işığında Vergilendirmede Eşitlik İlkesi (1st edn, Anadolu Üniversitesi Yayınları 2010)