ULUSAL HABER WEB SİTELERİNDE KİŞİLİK BOZUKLUKLARININ DAMGALAMA AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 4, 971 - 978, 31.12.2023

Merve Karaburun Burcu Türk

https://doi.org/10.47525/ulasbid.1385956

Öz

Toplumlar medyayı psikolojik bozukluklarla ilgili bilgi edinmede önemli bir kaynak olarak kabul etmektedir. Bu açıdan değerlendirildiğinde medyadaki haber içerikleri damgalamanın artmasına neden olabilir. Bu çalışmada Türkiye'de en çok trafik alan haber sitelerinde kişilik bozukluklarına ilişkin haberlerin damgalama açısından incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. 01.01.2019 ile 01.01.2023 tarihleri arasındaki ilgili haberler araştırmaya dahil edilerek değerlendirilmiştir. Haberler, içerik bakımından benzerliklerine göre ayrıştırılarak araştırmacılar tarafından dört ana tema (bilgilendirici, suçla ilgili, kültür/sanat/etkinlik, magazin) altında gruplandırılmıştır. Damgalama açısından haber içerikleri cinayet, şiddet, tehdit/taciz ve diğer (aldatma, dolandırıcılık, kendine zarar verme) başlıkları altında değerlendirilmiştir. 2019-2023 yılları arasında dört medya organında taranan haberlerin haber içerikleri olumsuz ve nötr olarak sınıflandırılmıştır. Haberlerin %54,26'sı olumsuz, %45,74'ü ise nötr içeriklidir. Olumsuz içerikli haberlerin %20,00'si cinayet, %25,71'i şiddet, %18,57'si tehdit/taciz, %35,72'si diğer (aldatma, dolandırıcılık, kendine zarar verme) açısından damgalama ile ilişkili bulunmuştur. Haberlerin %60,00'ında kişinin fotoğrafı, %54,29'unda kişinin adına yer verilmiştir. Sorunun kapsamı ve medyadaki damgalama içerikli haberler göz önüne alındığında, bu sonuçlar, haberlerdeki içeriksel dili koordine etmek için güçlü ulusal ve uluslararası damgalama karşıtı ittifaklara ihtiyaç olduğu görüşünü desteklemektedir.

Anahtar Kelimeler

Damgalama, Kişilik Bozuklukları, Medya, Psikopatoloji

EXAMINATION OF PERSONALITY DISORDERS ON NATIONAL NEWS WEBSITES IN TERMS OF STIGMATIZATION

Öz

Societies consider the media as an important source of information on psychological disorders. Evaluated from this perspective, the content of news in the media may contribute to an increase in stigmatization. This study aims to examine the news related to personality disorders on the most traffic-receiving news websites in Turkey in terms of stigmatization. The content analysis method was employed in this research. Relevant news between January 1, 2019, and January 1, 2023, were included and evaluated. The news was segregated by researchers into four main themes: informative, crime-related, culture/art/events, and entertainment) based on similarities in content. In terms of stigmatization, the news content was assessed under headings such as murder, violence, threat/harassment, and others (deception, fraud, self-harm). The news content scanned in four media outlets between 2019 and 2023 was classified as negative or neutral. 54.26% of the news was negative, while 45.74% was neutral. According to the data, 54.26% of the news was negative, while 45.74% was neutral. The utilization of murder was observed in 20.00% of news articles with negative content, while violence was present in 25.71% of such articles. Among the negatively toned news, 20.00% was associated with murder, 25.71% with violence, 18.57% with threat/harassment, and 35.72% with other forms of stigmatization (deception, fraud, self-harm). In 60.00% of the news, the person’s photograph was included, while 54.29% included the person's name. These statistics suggest that these topics were employed to stigmatize certain individuals or groups. Photographic representations of individuals were employed in 60.00% of the news articles, while the mention of individuals’ names was seen in 54.29% of the news articles. Considering the scope of the issue and the stigmatizing content in the media, these results support the need for strong national and international alliances against stigma to coordinate the linguistic content in the news.

Anahtar Kelimeler

Stigmatization, Personality Disorders, Media, Psychopathology

Kaynakça

• Açıkgöz, F., & Akkuş, D. (2018). Ruhsal hastalıklarda damgalama ile mücadele: anahtar rol üstlenen meslekler. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(3), 142-146.
• Ahmedani, B. K. (2011). Mental health stigma: society, individuals, and the profession. Journal of Social Work Values and Ethics, 8(2), 4-16.
• Anderson, C., Robinson, E., Krooupa, A., & Henderson, C. (2018). Changes in newspaper coverage of mental illness from 2008 to 2016 in England. Epidemiology And Psychiatric Sciences, (4),29.
• American Psychiatric Association. (2015). Diagnostic and statistical manual of mental disorders, 5th ed. Washington DC: American Psychiatric Association.
• Arslan, A. (2006). Medyanın birey, toplum ve kültür üzerine etkileri. International Journal of Human Sciences. 1(1), 1-12.
• Asan, Ö. (2019). Ruhsal hastalıklar ve damgalama; toplumda, medyada, sağlık çalışanlarda ve her yerde. Sakarya Tıp Dergisi, 9(2), 199-205.
• Avcil, C., Bulut, H. & Hızlı Sayar, G. (2016). Psikiyatrik hastalıklar ve damgalama. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (2), 175-202.
• Ayhan, D. & Seki Öz, H. (2020). Türk ulusal gazete haberlerinde şizofreniye yönelik damgalama. Turkish Studies, 15(7), 2783-2794.
• Bandura, A. (2009). Social cognitive theory of mass communication. Media effects. Routledge.
• Battin, J. M. (2017). Mobile Media Technologies and Poiēsis: Rediscovering How We Use Technology. Cham: Springer.
• Bekiroğlu, S. (2021). Ruhsal hastalığa sahip bireylere yönelik damgalama: etkileyen faktörlere ve bireyler üzerindeki etkilerine dair kavramsal bir çalışma. OPUS International Journal of Society Researches, 17 (33), 595-618. DOI: 10.26466/Opus.825384.
• Bernstain, J. M & Adorno, T. W. (1991). The Culture Industry: Selected Essays on Mass Culture. New York: Routledge.
• Bolin, G. (2012). Cultural Technologies: The Shaping of Culture in Media and Society. London: Routledge. Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research Methods in Education (6th Ed.). New York, NY: Routledge.